Πως πιάνονται τα αγριογούρουνα...

 Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος

Τα αγριογούρουνα πιάνονται, με τον κυνηγό πρωτίστως να βρίσκει το κατάλληλο μέρος μέσα στο δάσος. Εν συνεχεία πετάει καλαμπόκια και περιμένει. Τα γουρούνια τα μυρίζουν, τα βρίσκουν, έρχονται τα τρώνε και συνεχίζουν να έρχονται κάθε μέρα στο ίδιο μέρος για να φάνε τζάμπα καλαμπόκι.

Όταν συνηθίσουν να έρχονται κάθε μέρα στο ίδιο σημείο για να τρώνε, ο κυνηγός έχει χτίσει ήδη την μία πλευρά του μαντρότοιχου σε εκείνο το σημείο. Όταν τα γουρούνια συνηθίσουν το νέο αόριστο αυτό θέαμα, συνεχίζουν και ξανατρώνε το καλαμπόκι.

Όταν ξαναρχίσουν να τρώνε όπως πριν, ο κυνηγός χτίζει ακόμα μία πλευρά του μαντρότοιχού. Τα γουρούνια συνηθίζουν και αυτό το θέαμα και συνεχίζουν να τρώνε την τροφή και πάει λέγοντας. Ο κυνηγός τέλοσπάντων όταν έχει χτίσει και τις τέσσερις πλευρές της μάντρας, φτιάχνει και μια είσοδο αρκετά μεγάλη για να μην προκαλέσει κανένα ένστικτο ιδιαίτερης αναταραχής στο κοπάδι.

Τα αγριογούρουνα, τα οποία είναι πλέον συνηθισμένα στην εύκολη και άκοπη ανεύρεση τροφής, αρχίζουν να περνούν την μεγάλη είσοδο της μάντρας για να φάνε. Όταν όλο το κοπάδι έχει μπει μέσα στη μάντρα, ο κυνηγός που παραμονεύει κλείνει απότομα την είσοδο πίσω τους. Και έτσι τα αγριογούρουνα χάνουν την ελευθερία τους. Τρέχουν αδιάκοπα στην αρχή γύρω γύρω από την μάντρα, αλλά είναι ήδη πιασμένα δεν πάνε πουθενά.  ...

Τα πρότυπα ζωής που μας έχουνε μάθει να ζούμε και να τηρούμε πίστα με τις πορείες των ζωών μας, απλά δεν είναι πρότυπα ζωής. Είσαι έτοιμος να ρισκάρεις τα πάντα; Φόβος vs Aλλαγή = 4 – 1 λοιπόν...

 Να φοράτε πάντα προφυλακτικό ακόμα και στην πίπ@!

Τα πράγματα αλλάζουν και οι άνθρωποι αλλάζουν μαζί με αυτά. Δεν ήσουν ο ίδιος άνθρωπος που ήσουν δέκα χρόνια πριν και ούτε θα είσαι ο ίδιος δέκα χρόνια μετά. Συναντάς όμως ανθρώπους που δεν έχουν εξελιχθεί ούτε σαν χαρακτήρες ούτε σαν τρόπο σκέψης και που όσο μεγαλώνουν γίνονται ολοένα και πιο ανενεργοί, μίζεροι, ψεύτοσοφοί και φοβιτσιάρηδες, τόσο όσο να συμβιβάζονται τελικά με τα πάντα γύρω τους και να δέχονται παθητικά τη ζωή όπως άθλια εξελίσσεται μέσα στην κρίση.

Γίνεσαι αποθηκευτής φίλων και γνωστών από την μία, αλλά από την άλλη τους χάνεις και αδυνατείς να τους κρατήσεις δίπλα σου ούτε με τα ψέματα, αδυνατείς να τους περιορίσεις στις αλλαγές που διαδραματίζονται στη ζωή τους και αδυνατείς να τους σώσεις όλους επίσης, ακόμα και εάν είναι και συγγενείς α βαθμού.

Για να κρατήσεις όμως ανθρώπους δίπλα σου, πρέπει να τους βοηθάς και όχι να τους χαντακώνεις εγκεφαλικά. Αλλά για να βοηθήσεις τους άλλους πρέπει πρώτα να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Στο αεροπλάνο στις οδηγίες εκτάκτου ανάγκης σου πρώτα λένε να βάλεις την μάσκα οξυγόνου που θα πέσει από πάνω, στον εαυτό σου και μετά να βοηθήσεις άλλους.

Όσο δυνατότερο κάνεις εσύ τον εαυτό σου, τόσο περισσότερους εσύ μπορείς να βοηθήσεις. Υπάρχει μεγάλη διαφορά να είσαι άνεργος και να δίνεις το τελευταίο ευρώ σου σε έναν άστεγο για βοήθεια,  από το να ψάχνεις διαρκώς τρόπους για να κάνεις το τελευταίο ευρώ σου δύο, τρία, πέντε και δέκα.

Σε ποια από τις δύο περιπτώσεις λοιπόν γίνεσαι πιο χρήσιμος και σε ποια από τις δύο μπορείς να βοηθήσεις περισσότερο; Στην πρώτη περίπτωση στο τέλος καταλήγετε και οι δύο άστεγοι και στην δεύτερη και οι δύο πιο δυνατοί. Στην πρώτη περίπτωση βοηθάς γιατί το υποσυνείδητο σου λέει να προσφέρεις για να κάνεις τον εαυτό σου να φάνει πιο σημαντικό έναντι του άλλου, ενώ στην άλλη πραγματικά θέλεις να κάνεις και τον άλλο όσο δυνατό όσο είσαι εσύ. Είναι θέμα αλλαγής, είναι θέμα διάθεσης για αλλαγή και ο περισσότερος κόσμος αντιστέκεται σθεναρά ακόμα στην αλλαγή.  ...

Δυο πακέτα την ημέρα κάνει η Ελλάδα σήμερα...

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος

Μετά από ακόμα ένα προ και μετ-εκλογικό θέατρο παράνοιας με διοργανωτές και σκηνοθέτες όλα τα κανάλια ανεξαιρέτως και κομπάρσους τους  νέους και παλιούς «Μανωλιούς που άλλαξαν και έβαλαν τα ρούχα τους αλλιώς», πάλι μια τεράστια απογοήτευση. Και μιλάω φυσικά εκ των αποτελεσμάτων.  Εκ των εκλογικών αποτελέσματων. Διότι πάντα μέσα στο μυαλό μου έχω μία και μοναδική απορία όταν πρόκειται για τα κοινά και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εκλογές. Διότι οι εκλογές είναι η μία και μοναδική ευκαιρία του λαού να εκφράσει την αποδοκιμασία ή την επιδοκιμασία του σε πολιτικές και πολιτικούς. Και η απορία είναι η εξής, πώς οφελήθηκε η Ελλάδα έως τώρα ή αλλιώς πώς θα ωφεληθεί από εδώ και πέρα, από τα συγκεκριμένα αποτελέσματα; Και όταν λέω Ελλάδα εννοώ το κράτος με τους Έλληνες μαζί και κατ’επέκταση και εμένα. Δέν θέλει μυαλό πλέον για να αντιληφθεί κανείς πλέον ότι, όταν η Ελλάδα σαν κράτος πάει καλά πάνε και οι Έλληνες καλά και όταν η Ελλάδα δεν πάει καλά δεν πάει κανείς καλά, πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων φυσικά. ...

ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Ε) Τελευταίο

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος

4^η Παρότρυνση: ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Δέκα-δεκαπέντε χρόνια πρίν όλος ο κόσμος σχεδόν δούλευε από ένα γραφείο ή ένα μαγαζί και απευθύνονταν κυρίως στο αγοραστικό κοινό κυρίως της γεωγραφικά περιοχής του γραφείου/μαγαζιού. Σήμερα υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων, κυρίως στο εξωτερικό ακόμα, που κάνουν δουλειές σε ένα σωρό άλλες αγορές χιλιάδες χιλιόμετρα μακρία και ακόμα παγκοσμίως άπο το υπάρχων γραφείο και από μία συγκεκριμένη τοποθεσία. Και όλα αυτά λόγω της τεχνολογίας. Αν είσαι γκατζετάκιας, ξέρεις από ηλεκτρονικά κυκλώματα, άν είσαι εφευρέτης, άν είσαι κάποιος ο οποίος μπορεί να βελτιώσει ένα προιόν ή να δημιουργήσει έναν καλύτερο τρόπο για να διεκπεραιώνει κάποιος μία δουλειά, τότε αυτός είναι ο τομέας σου. Όλα αρχίζουν από μία ιδέα και η τεχνολογία έρχεται και μεταφέρει την εφαρμογή της ιδέας σου στην μάζα. Στην χειρότερη των περιπτώσεων, στην χειρότερη οικονομική κατάρρευση όλων των εποχών, η τεχνολογία είναι 100% σίγουρο ότι θα συνεχίσει να υπάρχει. Είτε κατάρρεσυη όμως είτε όχι, πάντα ο κόσμος θα χρειάζεται τις υπηρεσίες του κράτους και των υπουργίων, προιόντα, υπηρεσίες, τρόφιμα και όλα απαραίτητα μέσα διαβίωσης. Και η ερώτηση είναι μπορείτε εσείς να προσφέρετε κάτι από όλα αυτά; Και ακόμα πιό σημαντικό, μπορείτε να παρέχετε προιόντα ή υπηρεσίες κατά πολύ βελτιωμένα/νες από παλιότερα; Η βελτίωση του προιόντος ή της παροχής υπηρεσιών πάει χέρι χέρι με την τεχνολογία.

5^η Παρότρυνση:

ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Δ)

Σχετικά: 
ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Α)
ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Β)
ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Γ)

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος

1^η Παρότρυνση: ΟΝLINE BUSINESS

Έχει υπολογιστεί ότι μέχρι το 2020 θα υπάρχουν 5 δισεκατομμύρια άνθρωποι συνδεδεμένοι στο ίντερνετ και ο Έλληνας χρειάζεται να το συνειδητοποιήσει. Η μεγαλύτερη αγορά προιόντων και υπηρεσιών που θα υπάρχει σε λίγο καιρό θα είναι online. Όχι μόνο λοιπόν οπωσδήποτε προσπαθήστε να φτιάξετε μία online δουλειά, αλλά συνδέστε την με την τρέχουσα προσπάθεια και κατευθυνση σας. Αντικαταστήστε το παλιό παράδειγμα δουλειάς-δουλείας, του δουλεύω σε κάποιον 14 ώρες και αμοίβομαι με 600 ευρώ, με το νεό μοντέλο δουλειάς, το ιντερνετικό. Και ασχοληθείτε με αυτό που εσάς αρέσει επίσης να κάνετε επιτέλους, για πρώτη φορά στην ζωή σας. Αυτονομειθείτε-ανεξαρτητοποιηθείτε και προσπαθήστε να απευθυνθείτε στο κοινό που εσείς θέλετε και αντιπροσωπεύει. Η τρέχουσα πραγματικότητα είναι ότι από τα δισεκατομμύρια κόσμου που παγκοσμίως είναι online αυτή την στιγμή, τουλάχιστον το ένα εκατομμύριο αυτού έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα, τις ίδιες ανησυχίες και αναζητούν παρόμοιους ανθρώπους με εσάς για να μοιραστούν, να συνδιαλαγούν, να επικοινωνήσουν, να ακούσουν, να μάθουν από εσάς και για το τί μπορείτε εσείς να προσφέρετε σε αυτούς και το αντίθετο, σε οποιοδήποτε κλάδο εξειδικεύεστε ή δραστηριοποιείστε. Εξού και οι μεγαλύτερες online επιχειρήσεις στον κόσμο είναι οι ΜΗΧΑΝΕΣ ΑΝΑΖΉΤΗΣΗΣ. Μιλάει από μόνο του νομίζω.  Αυτό είναι ουσιαστικά που κάνει το  internet τόσο επιτυχημένο. Δημιουργεί νέα όρια, σπάει το παλαιά με παρωπίδες δεδομένα και εκτοξεύει το  εύρος φάσματος του επιχειρείν και όχι μόνο, σε μιά νέα αχανή διάσταση. Και μάλιστα το κερασάκι είναι ότι χρειάζονται ελάχιστα χρήματα για να στηθεί ή να διαφημιστεί  μιά δουλειά στο ίντενετ. Το ίντερνετ είναι πάρα πολύ οικονομικό και αποτελεί χωρίς συζήτηση μια τρομερή  ευκαιρία. Μιά ευκαιρία προσβάσιμη σε όλους, η οποία μπορεί να κρύβει και να είναι έτοιμη να σας αποκαλύψει ένα εκατομμύριο άλλες δυνατότητες-ευκαιρίες που δεν είχατε κάν φανταστεί. Στην Ελλάδα αυτή η έννοια ακόμα δεν είναι ευρέως διαδεδομένη και αντιμετωπίζεται με μεγάλη επιφυλακτικότητα και αμφισβήτηση. ...

ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Γ)

Σχετικά: 
ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Α)
ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Β)
 

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος

Στο σημείο αυτό καλώ όλους τους αναγνώστες να απαντήσουν στο εξής ερώτημα:  

Σε περίπτωση που αύριο και στα καλά καθούμενα αποφασίσει το Ελληνικό κράτος, επειδή δεν έχει καμία άλλη επιλογή λόγου χάρη και επειδή έτσι γουστάρει «στην τελική», να κυρήξει στάση πληρωμών και σταματούσε να πληρώνει μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και κτλ, εσείς πώς θα ζούσατε από μεθαύριο; Τί θα κάνατε για να εξασφαλίσετε καταρχήν την επιβίωσή σας;

Εάν τώρα παρεμπιπτόντως είστε κάποιοι οι οποίοι νομίζετε ότι όλα αυτά είναι καταστροφολογίες και σενάρια επιστημονικής φαντασίας ή η οικονομική κατάρρευση δεν έρχεται με όλα τα παρελκόμενα της ή ότι εμείς ο απλός λαός σε εκείνη την περίπτωση δεν θα έχουμε καμία δυνατότητα ή ευκαιρία επιβιώσης στο μέλλον, σας το λέω τώρα που είναι η αρχή αυτού του άρθρου.... μήν συνεχίζετε να διαβάζετε, δεν είναι αυτό το άρθρο για εσάς, προχωρήστε στο παρακάτω...

Για του υπόλοιπους λοιπόν που έχουν ακόμα πίστη μέσα τους και πιστεύουν στην ελαχιστοποίηση της εξάρτηση τους από το κράτος και στην μεγιστοποίηση της αυτόδυναμίας τους, προκειμένου να επιβιώσουν και ενδεχομένως να ευημερίσου στο μέλλον, τότε το κείμενο αυτό απευθείνεται σε αυτούς. Το κείμενο αυτό έχει σαν στόχο να προτρέψει τον κόσμο να γίνει αυθύπαρκτος και να δημιουργήσει μιά νέα νέα τάξη Ελλήνων, των ελεύθερων επαγγελματιών και του επιχειρείν που αντιμετωπίζουν ρεαλιστικά την πραγματικότητα, πορεύονται παραγωγικά, που αυτοσυντηρούντε, που συμπαρασύρουν και άλλους ¨Ελληνες πρός το κοινό συμφέρον, επιλέγουν να δούν το μέλλον με διαύγεια και αλτρουισμό και αποφασίζουν να μετατρέψουν την αχαλίνωτη περιρρέουσα ...

ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Β)

Σχετικό: ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Α)

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος

Άλλος βλέπει και ακούει να έχει βιαστεί σεξουαλικά μια ωραία γυναίκα και καταδικάζει τους πιωμένους βιαστές της και άλλοι λένε τα ήθελα και τα έπαθε το τσουλί, γυρεύοντας πήγαινε. Eκτός και εάν κάποιος είναι τυφλός και κουφός ταυτόχρονα, δεν μπορεί ένας κοινός νούς να μήν αντιλαμβάνεται διαφορετικά το τί γίνεται γενικότερα την σήμερον ημέραν, ακριβώς μπροστά στα μάτια και δίπλα στα αφτιά όλων. Τα πάντα όμως τελικά σε αυτό το κόσμο και όπως έχει αποδειχθεί, είναι θέμα αντίληψης και όχι πραγματικότητας. Δεν παίζει ρόλο τελικά αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα, αυτό που παίζει ρόλο είναι το πώς αντιλαμβάνεται κάποιος την πραγματικότητα και πώς την ερμηνεύει. Όλα είναι θέμα αντίληψης. Άλλος λοιπόν ξανάδανείζεται και ξανάχρεώνεται για να ξανάξεχρεώσει τα χρεωστούμενα και εθίζεται στον δανεισμό και άλλος κοιτάει να παράξει αντ’αυτού.

Το κοινό θέμα λοιπόν που αντιμετωπίζουν σήμερα όλα τα κράτοι και όλες οι οικονομίες, όχι μόνο η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, σε παγκόσμιο επίπεδο είναι το θέμα του χρέους. Ανεξάρτητα εάν είναι πραγματικό ή όχι και ανεξάρτητα από ποιούς προέρχεται και πώς, είτε είναι σικέ το παιχνίδι είτε όχι, το χρέος παραμένει να είναι το νούμερο ένα πρόβλημα. Το χρέος επηρεάζει τις ζωές όλων. Το χρέος συνεχίζει να μεγαλώνει ακόμα και αυτή την στιγμή που «μιλάμε». Το τέρας του χρέους γιγαντώνεται και  κανιβαλλίζει ανθρώπινες ζωές για να επιζήσει, χωρίς καμία αμφοβολία. Το χρέος αποτελεί παγκοσμίως και επίσημα πλεόν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το ανθρώπινο γένος και την διαιώνιση του.

Και γιατί αυτό; Γιατί  όλα μα όλα τα κράτοι  έχουν διεφθαρθεί και χρωστάνε. Όλα έχουν υπερδανειστεί και τώρα δέν έχουν για να ξεχρεώσουν.  Όλα δανείστηκαν, έκλεψαν και ρούφηξαν χρήματα από το μέλλον για να ζήσουν ένα καλύτερο πολιτικό σήμερα. Δημιουργήθηκε παγκοσμίως ένα παράλληλο σύμπαν, ένα μή ορατό σύμπαν για τον κοινό...

ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ (ΜΕΡΟΣ Α)

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος

O κόσμος που όλοι γνωρίζαμε έως σήμερα αλλάζει. Για τους παλιότερους το μοντέλο της σταθερής εργασίας σε μια εταιρεία ή σαν ελεύθερος επαγγελματίας με μια σύνταξη στα γεράματα καθίσταται ως άκρως ανασφαλές και αποτελεί πλέον ιστορία. Για τους νεότερους ένα πτυχίο με ένα ή δύο μάστερ η διδακτορικό, συνοδευόμενα με 2 και 3 ξένες γλώσσες, καθίστανται πλέον ώς μή αποτελεσματικά για την εξασφάλιση της διαβίωσης και του οποιοδήποτε βιώσιμου μέλλοντος. Για τους πάντες λοιπόν το τρέχων μοντέλο για την εξασφάλιση μιάς αξιοπρεπούς σύνταξης μέσω αποκλειστικά μιας υπερβάλλουσας ακαδημαϊκής μόρφωσης, ώστε να απολαύσουν όλοι τελικά, ήρεμα, ωραία, ασφαλή και ξεκούραστα γεράματά,  μετατράπηκε σε μια συνταγή και δημόσιας αλλά και προσωπικής ουτοπικής οικονομικής και ψυχικής ευφορίας.

Οι Έλληνες πολίτες αποκλειστικά την τελευταία πενήκονταετία χρηματοδοτούσαν την ευημερία και ανάπτυξη της χώρας. Μαζί όμως με αυτή, χρηματοδοτήθηκε και ή έννοια του κάθομαι και εισπράττω, του όλα με τίποτα, του πέρα από το σπίτι και ας πάνε οι άλλοι να τρώγονται, της άκρατης δημόσιο-υπαλληλικής νοοτροπίας και της εκμηδένισης της ελεύθερο-επαγγελματισμού.

Οι πολιτικές λύσεις αποτελούν πλέον αυταπάτες θερινής νυκτός και η λύση δεν είναι η παραπάνω κυβέρνηση. ...

ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΜΙΑΣ ΝΙΦΑΔΑΣ - 2

Σχετικό: ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΜΙΑΣ ΝΙΦΑΔΑΣ - 1

H νομισματική μεταρρύθμιση είναι η μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων. Όλες οι υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις εξαρτώνται από αυτήν.  Καλούμεθα όλοι λοιπόν ανεξαιρέτως για την συμμετοχή στην διενέργεια και διεκπεραίωσης μίας εθνικής  νομισματικής σύμβασης-μεταρρύθμισης, ώστε να καταργηθεί η δυνατότητα έκδοσης χρήματος του  FED και της  ΕΚΤ  και να επανέλθει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των εκάστοτε λαών και πάνω από όλα της Ελλάδος. Αυτή η λαική σύμβαση, η οποία θα προκύψει  για αρχή μέσω διαδικτυακών και εν συνεχεία τοπικών συνελέυσεων, θα παίρνει αποφάσεις ύστερα από την δημοκρατική διαδικασία της ψηφοφορίας-συνελεύσεων-δημοψήφισματων ψηφιακής ή μη. Αυτή η σύμβαση νομισματικής μεταρύθμισης θα νομιμοποιηθεί αποκλειστικά από την δύναμη της αποδοχή της λαικής πλειονότητας του Ελληνικού λαού  και μόνο του λαού και θα νομιμοποιήσει βάσει αριθμών μια νέα νομισματική πολιτική για την Ελλάδα σε λαϊκή βάση.

Ποιά θα είναι αυτή η πολιτική λοιπόν;  Αυτό θα είναι και το πρώτο ερώτημα. Υπάρχουν πολλές απόψεις. Κανένας δεν θα μπορεί να επιβάλλει ή να επιβληθεί, εκτός και μόνο και εάν η πλειοψηφία το αποφασίσει. Ο καθένας όμως θα έχει το απόλυτο δικαίωμα-υποχρέωση να εκφράσει και να προτείνει τις δικές του προτάσεις και πιθανές λύσεις, βάσει των δικών του αναγκών, βιωμάτων, εμπειριών, καλλιέργειας, μόρφωσης ή μή, γνώσης, φρονημάτων και κριτικής ικανότητας. Υπάρχουν τόσο φωτισμένα μυαλά στην Ελλάδα με τόσες πολλές γνώσεις, που είμαι 1000% σίγουρος ότι ο συνδυασμός τους θα μας εκπλήξει όλους.  ...

ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΜΙΑΣ ΝΙΦΑΔΑΣ – 1

Δεδομένα: Η Ελλάδα έχει μπελάδες, οικονομικούς μπελάδες. Εμείς οι Έλληνες βράζουμε, βράζουμε και κοχλάζουμε σε χύτρα ταχύτητας.  Tο σημείο τήξης πλησιάζει, πλησιάζει γοργά και το ξέρουμε. Το ξέρουμε όλοι μας. Γνωρίζουμε όλοι ότι ώς έχει, διανύουμε το πράσινο μίλι ενός ακόμα θανατοποινίτη.

Eρώτησεις: Αισθάνεστε λοιπόν σαν πρόβατο περικυκλωμένο από λύκους; Εγώ σίγουρα ναι. Πιστεύετε ότι οι λύκοι  είναι πολύ ισχυροί για να ηττηθούν; Εγώ τουλάχιστον όχι. Δέν είναι ανίκητοι, είναι απλά πολύ επιτήδειοι, οργανωμένοι και πανούργοι. Αισθάνεστε οργισμένοι; Ναί ναί, εγώ σίγουρα ναι. Αλλά βάζω όλα τα δυνατά μου για να μήν αφήσω την οργή μου να με συνεπάρει. Διότι πλεόν ξέρω. Ξέρω πολύ καλά  ότι, εάν την αφήσω να με συνεπάρει, θα πάρω στην κυριολεξία κουμπούρι και θα αρχίσω να ρίχνω κατευθείαν στο ψαχνό. Θα φάω κάνα πέντε-έξι πολύ-αγαπημένους  βουλευτές έξω από την Βουλή πρίν προλάβουν τελικά να με μπαγλαρώσουν. Και μετά θα έρθουν οι υπόλοιποι από αυτούς και θα χρησιμοποιήσουν και αυτό το σκηνικό με πρωταγωνιστή εμένα αυτή την φορά, για να επιβάλλουν κανονικότατα και επίσημα την αντι-τρομοκρατικό-στρατιωτική τους Χουντάρα στους υπολοίπους.

Γνωρίζω πολύ καλά πλέον ότι αυτό ήδη θέλουν οι ίδιοι. ...

"Αφυπνισμένος" ή "Κεκοιμημένος"

Τώρα τελευταία πολύς κόσμος ισχυρίζεται σε πολύ έντονο βαθμό ότι αυτή την στιγμή βρισκόμαστε σε έναν κόσμο που απαρτίζεται κυρίως από ανθρώπους «εν υπνώση». Οι άνθρωποι που ισχυρίζονται λοιπόν αυτό, αυτόματα αυτό-βαπτίζονται σαν οι «αφυπνισμένοι». Οι περισσότεροι από τους λεγόμενους «αφυπνισμένους», λόγω της αδρεναλίνης που προκλήθηκε μέσω της αποκάλυψης που διετελέστηκε εσωτερικά, αποκτούν δυστυχώς μοιραία συμπεριφορά έπαρσης όσο αναφορά τους υπολοίπους. Η διεκδίκηση της άριστα και αδιάσειστα πλέον τεκμηριωμένης αλήθειας, τους οδηγεί και στην διεκδίκηση του αλάθητου και όποιος ισχυριστείι το αντίθετο είναι ταυτόχρονα ακόμα «κεκοιμημένος».

Το φαινόμενο αυτό θυμίζει με το φαινόμενο του υπέρμετρου ενθουσιασμού που προσφέρει το ίντερνετ σε έναν μεγάλο άνθρωπο και είναι παρόμοιο με το φαινόμενο των ηλικιωμένων κυρίως ανθρώπων που πηγαίνουν στο καζίνο και κάθονται για ώρες μπροστά σε έναν κουλοχέρη και κολλάνε ουσιαστικά από την παραίσθηση που παράγουν τα πολλά μπλιμπλίκια και ήχοι που βγάζει το μηχάνημα. Για κάποιους άλλους βέβαια ανθρώπους και κυρίως στους  νεότερους, αλλά όχι κατά αποκλειστικότητα βέβαια (για να μην παρεξηγηθώ), το φαινόμενο του ενθουσιασμού που προσφέρει το ίντερνετ, των ήχων και των χρωμάτων μίας παιχνιδομηχανής ή την ύπαρξη π.χ. επίσης της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής θεωρείται ήδη δεδομένο και δέν κάνει εντύπωση. ...

ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΚΕΙ... ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ... ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος*

Εδώ που έχουμε φτάσει τρεις επιλογές υπάρχουν και είναι όλες ανεξαρτήτου ηλικίας.

Η πρώτη επιλογή είναι ο κόσμος να συνεχίσει την ζωή του ώς έχει και όπως καθημερινά διαμορφώνεται ευχόμενος ότι όλα θα πάνε καλά λέγοντας ότι, κάτι θα γίνει... 

Η δεύτερη επιλογή είναι ο κόσμος να αντιδράσει, να διαμαρτυρηθεί, να διαδηλώσει και να καταγγείλει. Βλέπε αγανακτισμένοι, πορείες και εμπλοκές με αστυνομικές δυνάμεις. 

Και η τρίτη επιλογή είναι η να αρχίσει να χρησιμοποιεί τον εγκέφαλό του, να διαβάσει, να γίνει ευέλικτος, να προσαρμοστεί και να εκμεταλλευτεί τα νέα δεδομένα πρός όφελός του.

Δυστυχώς το 90% του κόσμου αυτή τη στιγμή ακολουθεί την πρώτη επιλογή. Συνεχίζει δηλαδή την ζωή του ώς είχε τα τελευταία 2, 3, 4 και 15 χρόνια πριν. 

Ταυτόχρονα παρακολουθεί τα γεγονότα, διαμαρτύρεται όπου βρεθεί και όπου σταθεί, αγανακτεί, βρίζει, απελπίζεται, συνεχίζει να γίνετε μοιραίως δέκτης όλων των δυσμενών οικονομικών εξελίξεων, πέφτει στην κατάθλιψη την απραγία και εύχεται ότι όλα θα πάνε καλά και ότι στις επόμενες εκλογές θα έρθει κάποιος που θα  διορθώσει τα πάντα και θα κάνει το ευνόητο και έτσι όλα θα αρχίσουν να γίνονται καλύτερα.

Το 9% του κόσμου από την άλλη, επιλέγει να βγαίνει στους δρόμους και στις πλατείες σε ότι ευκαιρία βρεθεί για να διαμαρτυρηθεί, να φωνάξει, να βρίσει, να μουτζώσει και να εκφράσει τέλοσπάντων δημόσια την αντίθεση του, την οργή του και αντιμετωπίζει κατά μέτωπο την ωμή κατασταλτική, αστυνομική βία. Αυτή η μερίδα του κόσμου πιστεύει και πολύ καλά κάνει φυσικά, ότι μέσω αυτής της αντίδρασης θα μπορέσει να ανατρέψει το όλο σύστημα, προτρέποντας τον υπόλοιπο κόσμο να τους ακολουθήσει έτσι ώστε να γίνουνε πάρα πολλοί, ελπίζοντας έτσι ότι όπως και το 74, θα μπορέσει να ανατρέψει την νέα αυτή σύγχρονη χούντα. ...

H Τραβεστί Δημοκρατική Τυραννία της Πλειοψηφικής Μειοψηφίας

Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος.

Το πρόβλημα της Δημοκρατίας είναι ότι όλοι πρέπει να υπακούσουν στην πλειοψηφία και μάλιστα σε μια πλειοψηφία η οποία προέκυψε από την δημοκρατική διαδικασία της ψηφοφορίας. Υπο κανονικές συνθήκες οι παραπάνω φράσεις θα ακουγόταν στα αυτιά της κοινής γνώμης και στην πλειονότητα των πολιτών σαν ένα άκρως αναρχικό και αντιδημοκρατικό παραλήρημα ενός πολύ πιθανώς εγκληματία. Σήμερα όμως μέσα στην κοινωνική ζούγκλα την οποία όλοι μας παλεύουμε, αυτές οι φράσεις βγάζουν ενα άκρως εύλογο νόημα, διότι ξεσκεπάζουν την άριστα πλέον καμουφλαρισμένη ευνόητη αλήθεια. Την αλήθεια της κοινής λογικής. Της κοινής λογικής η οποία έχει χαθεί. Και έχει χαθεί μέσα σε μια σουρεαλιστική πραγματικότητα, σε μια πραγματικότητα όπου τα πάνω έχουν έρθει κάτω, όπου το λόγικό έγινε άλογο, το δίκαιο άδικο, το ομαλό ανώμαλο, το ηθικό ανήθικο, το δημοκρατικό φασιστικό, το άσπρο μαύρο και το αντίθετο.

Το πολίτευμα που βιώνουμε σήμερα δέν είναι ούτε καπιταλισμός, ούτε σοσιαλισμός, ούτε ...