ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ (ΑΡΘΡΑ ΜΕΛΩΝ) ΔΗΜ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΑΣ: Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ

 Άρθρα του Δημήτρη Καραμήτσα

Η διαπραγμάτευση με το ευρωπαϊκό διευθυντήριο ξεκίνησε. Χαίρομαι για την στάση της κυβέρνησής μας, που δείχνει να τιμά τον λόγο της προς τον ελληνικό λαό. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκω με το άρθρο μου, όχι μόνο μία ανάλυση των θεμάτων, αλλά και να προσθέσω στην φαρέτρα της πατρίδας μας, ένα ακόμα όπλο: αυτό του “παράλληλου εσωτερικού χρήματος”, ως μέσου λύσης, αλλά και διαπραγμάτευσης, ως μέσου που βγάζει από το λαιμό της Ελλάδας το μαχαίρι των Ευρωπαίων νεοφιλελεύθερων. Παραθέτω προς το τέλος του άρθρου την πρόταση. Νομίζω όμως, ότι αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο γιατί δίνει μία συνοπτική και μεστή εικόνα πολλών πραγμάτων.

Ο κόσμος του χρέους και η αποτυχία και εξάρτηση των “αναπτυγμένων”

Ανατρέχοντας στον δείκτη παγκόσμιου χρέους του Economist μπορεί κάποιος να ανακαλύψει την ασφυκτική διάσταση του δημόσιου χρέους για τις χώρες τις “ευρωζώνης”, όπως και για μία ακόμα σειρά κρατών που έχουν επιλέξει να κινούνται με τους ρυθμούς και τα ιδεολογήματα της αποκαλούμενης “οικονομίας της αγοράς”, δηλ. με το σύνολο της κοινωνικής λειτουργίας, των ζωών των ανθρώπων και των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους να είναι προσανατολισμένα αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των “αγορών” . Οι “αγορές” δεν είναι σήμερα τίποτε άλλο από παγκόσμιες ομάδες συμφερόντων, που ξεκινούν από την οικονομία και καταλήγουν στην συνολική δέσμευση λαών και χωρών με βάση τα δόγματα του σύγχρονου καπιταλιστικού εγκλήματος του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού.

Τα νήματα των αγορών κινούν στην πραγματικότητα ελάχιστοι άνθρωποι σε πολύ συγκεκριμένα κέντρα αποφάσεων. Η παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση είναι πολύ κοντά στην πραγματοποίησή της, αν δεν έχει επιτευχθεί και απλώς δεν έχει επίσημα ανακοινωθεί. Φυσικά αυτό δεν τρομάζει όποιον στοχάζεται, διότι πίσω από τις συστημικές επιτυχίες υποβόσκουν τόσο ισχυρές αντιθέσεις και αντιφάσεις που το σύστημα μπορεί να καταστραφεί σε λιγότερο από μισή ημέρα.

Η Ελλάδα στην θηλιά του χρέους:

Ας έλθουμε όμως στα ημέτερα, στα της Ελλάδας. Δεν θα πραγματοποιήσω νέες ιστορικές αναδρομές στο πως και από ποιούς η χώρα μας βρέθηκε στριμωγμένη και εγκλωβισμένη στα δεσμά υποτέλειας του δημόσιου χρέους. Τα έχω γράψει και τα έχω πει, ακόμα και προειδοποιώντας πριν εκδηλωθούν τα φαινόμενα.

Το ζήτημα που έχει μπροστά της η χώρα μας λέγεται διαπραγμάτευση με το “κολλέγιο” , την κοινοπραξία των πιστωτών.

Οι προοπτικές για τη νέα ελληνική κυβέρνηση δεν είναι καλές. Οπως γράφω και λέω εδώ και χρόνια, όταν πηγαίνεις σε διαπραγμάτευση δηλώνοντας πίστη σε αρχές και αξιώματα που ανήκουν στην άλλη πλευρά δεν μπορείς να περιμένεις πολλά. Δηλώνοντας πίστη και προσήλωση στην Ε.Ε. και στο Ευρώ εκχωρείς αμέσως στην άλλη πλευρά ό,τι πιθανόν να την τρομάζει. Στόχος του άρθρου μου δεν είναι να καταδείξω το πόσο πολύ λυκοφωλιά είναι η Ε.Ε. ή το πόσο καταστροφικό για την Ελλάδα και τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης είναι το Ευρώ και η λειτουργία του . Αυτά για εμένα και για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο στον πλανήτη (ακόμα και για αυτούς που δημόσια δηλώνουν το αντίθετο) είναι δεδομένα.

Στόχος του άρθρου μου είναι να δώσω διεξόδους στην χώρα και διαπραγματευτικά “όπλα” ή πραγματικές λύσεις.

Μια συνοπτική ανάλυση

Το Νοέμβριο του 2009, με επιστολή μου προς τον τότε πρωθυπουργό του είχα ζητήσει να συζητήσει με τους “εταίρους” της χώρας στην Ε.Ε. την έκδοση Ευρώ (ή στην χειρότερη περίπτωση ευρω-ομολόγου) για την κάλυψη των χρεών των ευρωπαϊκών κρατών. Η αλήθεια είναι ότι μερικές ημέρες μετά ο τότε πρωθυπουργός επισκέφτηκε όλα τα κράτη της ευρωζώνης και έθεσε το θέμα. Κάποιοι συμφώνησαν, όπως μάθαμε, το γερμανικό όμως διευθυντήριο και οι δορυφόροι του αντέδρασαν.

Αυτό το παρανοϊκό έγκλημα του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού έχει ως λειτουργικό του κέντρο το κέρδος (αυτό που έχω ονομάσει “κερδοκρατία” και “κερδοκεντρισμό”). Σκοπός του είναι η δημιουργία κέρδους με την διαρκή επέκταση, που την αποκαλεί “ανάπτυξη”, και μέσω ληστρικών συμβάσεων για τους λαούς και τα κράτη, τα οποία αποκαλεί “επενδύσεις” . Για να σταματήσω να κριτικάρω το σύστημα αυτό (πράγμα που μπορεί να αποπροσανατολίσει την σκέψη), θα δηλώσω εκ προοιμίου ότι έχοντας ανθρωποκεντρική αντίληψη για την λειτουργία των κοινωνιών, έχοντας συλλάβει και αναπτύξει την φιλοσοφική θεωρία των βιοτικών αναγκών και έχοντας δημιουργήσει αντίστοιχο κοινωνικό και πολιτικό μοντέλο, είμαι κάθετα αντίθετος στον κερδοκεντρικό καπιταλιστικό σύστημα (αυτό που θέλει όλο τον πλανήτη να ζει και να υπάρχει για την δημιουργία “κερδών”). Αρα μην με ταυτίσετε στο ελάχιστο με το σύστημα αυτό στις πιο κάτω αναλύσεις.

Το σύστημα λοιπόν του κερδοκεντρισμού λειτουργεί με βάση την αρχή της συνεχούς επέκτασης και της συνεχούς μεγέθυνσης, χρησιμοποιώντας χρήμα (ακόμα και ανυπαρκτο ή χωρίς αντίκρυσμα) για να δεσμεύει ανθρώπους, λαούς, πλουτοπαραγωγικές πηγές, επιχειρήσεις σε ένα διαρκές παιχνίδι κινητικότητας και μεγέθυνσης. Αυτή είναι η ουσία της λειτουργίας του μηχανισμούς, αυτό είναι το βασικό παιχνίδι. Πίσω από το παιχνίδι αυτό και ενώ οι “παίκτες” συνεργάζονται στο πλαίσιο της “παγκοσμιοποιημένης οικονομίας”, του “παγκοσμιοποιημένου καταμερισμού” και του “παγκόσμιου τραπεζικού ελέγχου”, υπάρχει ένα υποβόσκον παιχνίδι άγριων ανταγωνισμών για τα μερίδια της “ανάπτυξης” και των “επενδύσεων”. Το ποια εταιρεία θα “επενδύσει” (δηλ. θα καταλάβει) στον τάδε τομέα στην Δυτική Ινδία ή στη Ν. Βραζιλία, εξακολουθεί να είναι ένα παιχνίδι ανταγωνισμού.

Στην Ε.Ε. του μονεταρισμού του ευρώ, που ευνοεί τον Γερμανικό επεκτατισμό στην Ευρώπη, το πρόβλημα του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, δημιουργεί αφενός ένα ασφυκτικό κλοιό για τους λαούς και τους ανθρώπους που αναγκάζονται να μειώνουν διαρκώς το επίπεδο ζωής και τις δυνατότητές τους και αφετέρου απαγορεύει την ανάπτυξη κρατών έξω από το πλαίσιο που τάσσουν οι ισχυροί. Η δήλωση Μέρκελ – διευθυντηρίου περί κατάταξης της Ελλάδας στην 3η ευρωπαϊκή ταχύτητα κρατών (Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ.) είναι κάτι παραπάνω από ωμή, χυδαία και εύγλωττη για την υπόσταση, τους σκοπούς και την λειτουργία της εγκληματικής οργάνωσης κρατών που λέγεται Ε.Ε. .

Αγοράζοντας με το χρέος

Η τακτική είναι πανάρχαια και δοκιμασμένη. Ολόκληροι λαοί εξαγοράστηκαν με το χρέος (δηλ. στην ουσία τις ανάγκες τους). Το ευρωπαϊκό διευθυντήριο ακολουθεί πιστά την τακτική αυτή. Χρεοκοπεί τα θύματα (κράτη και λαούς), τα δανειοδοτεί και τα εξαγοράζει. Το πρόβλημα έρχεται όταν τα χρέη γίνονται τόσα που για να διατηρήσει ο ηγεμόνας την πρωτοκαθεδρία του πρέπει να διαθέσει πολλά χρήματα για να τα καλύψει. Κάπου εκεί κοντά βρίσκεται το ζήτημα της Γερμανίας και του υπόλοιπου ευρωπαϊκού διευθυντηρίου.

“Ευρώ”: όπως λέμε “Λουδοβίκεια”

Η περίφημη αρχιτεκτονική του Ευρώ, χτισμένη στα μέτρα της Γερμανίας και της δημιουργίας για αυτή συνθηκών επεκτατισμού και ηγεμονίας της στην Ευρώπη θυμίζει νόμισμα του Μεσαίωνα. Χρήμα μετρημένο και περιορισμένο όσο οι ποσότητες του χρυσού στα χέρια του ηγεμόνα. Η λογική της περιορισμένης ποσότητας του Ευρώ (ώστε να καταστεί σταθερό – αποταμιευτικό νόμισμα) μπορεί να ευνοεί όσους έχουν την δυνατότητα να το συσσωρεύουν, όπως η Γερμανία, αλλά σε επίπεδο παγκόσμιας καπιταλιστικής επέκτασης, αλλά και λειτουργίας εσωτερικής αγοράς και παραγωγής είναι καταστροφική. Αυτό το νόμισμα δεν είναι νόμισμα του καπιταλισμού, αλλά της φεουδαρχίας.

Η καταστροφή έρχεται

Δημιουργώντας χρέη στα κράτη και τους λαούς της Ε.Ε., δυσεύρετο και ελλιπές για να εκφράσει και να καλύψει την οικονομική διάσταση και τις ανάγκες, αλλά και (κυρίως) διατιθέμενων των όποιων αποθεμάτων για την κάλυψη των χρεών, το Ευρώ οδηγεί την Ε.Ε. στην καπιταλιστική αναπτυξιακή απομείωση και την παραγωγική καταστροφή.Βεβαίως οι ευρωκαπιταλιστές νεοφιλελεύθεροι επιδιώκουν και πετυχαίνουν με τις δοτές ηγεσίες να στέλνουν τον λογαριασμό στους λαούς της Ευρώπης. Αλλά ούτε αυτό είναι αρκετό, ούτε η φτωχοποίηση ολόκληρων λαών της Ευρώπης αρκεί για να καλύψει το κενό που δημιουργείται, από τα χρέη και τα ελλειμματικά ισοζύγια των περισσότερων. Μέχρι το 2020 η υφεσιακή πορεία των ευρωπαϊκών οικονομιών θα έχει ολοκληρώσει ένα καταστροφικό κύκλο και η αποεπένδυση εντός Ευρωζώνης θα είναι ηχηρότατη. Αντίστοιχα, η ελλειμματική παρουσία της Ευρώπης στο αναπτυξιακό παιχνίδι του πλανήτη, λόγω έλλειψης διαθέσιμων πόρων θα δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις στην Ευρώπη. Αιώνια πιστοί στο πλιάτσικο, την αλληλοφαγία και τους πολέμους, οι ηγέτες και οι λαοί της Ευρώπης είναι πιθανόν να αναζητήσουν αιματηρές διεξόδους.

Που το πάνε ;

Δεν είναι δυνατόν οι Ευρωπαίοι (αν και γενικά συντηρητικοί και στενόμυαλοι) να μην έχουν αντιληφθεί ότι το Ευρώ που χρεώνει τα κράτη και η ανάγκη κάλυψης των χρεών, δημιουργούν ένα τοπίο στέρησης της παγκόσμιας δύναμης και επιρροής τους, αλλά και ένα εκρηκτικό εσωτερικό πεδίο στο εσωτερικό των κρατών τους. Η σκέψη μου από χρόνια είναι ότι αποτελεί επιδίωξή τους να ξαναϊδρύσουν αυτοκρατορίες και φέουδα στηριγμένα στην υποταγή και το αίμα των λαών τους. Στην μαθηματική πράξη της ευρωπαϊκής πραγματικότητας όλοι οι όροι έχουν το πρόσημο μείον (-). Μείον κυκλοφορία χρήματος, μείον ανάπτυξη, μείον στα χρέη, μείον στην διεθνή συνολική παρουσία και επιρροή, μείον σε ποιότητα ζωής και απασχόληση. Το αποτέλεσμα είναι γεωμετρικά πολλαπλάσια μείον για το μέλλον των λαών της Ευρώπης.

Λύση ;

Η μοναδική σημερινή λύση, στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό του εικονικού χρήματος – δεκάδες φορές πολλαπλάσιου από την υπολογιζόμενη αξία όλου του πλανήτη – είναι μόνο η έκδοση χρήματος για την κάλυψη των χρεών των κρατών και την ανάπτυξη. Αυτή είναι η μόνη πραγματική λύση μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο. Είναι όμως και η λύση που δεν βολεύει τον συσσωρευτή χρήματος και ισχύος την ηγεμονική και επεκτατική Γερμανία και η μόνη λύση αυτή μπορεί να υπάρξει μόνο εάν η Γερμανία εγκαταλείψει οριστικά τις ηγεμονικές ορέξεις της, παύσουν να ισχύουν οι όροι του Μάαστριχτ που καταδικάζουν χώρες και λαούς σε υπανάπτυξη και αποφασιστεί η συνολική πρόοδος και η απεξάρτηση λαών και κρατών από τις αποικιοκρατικές δουλείες τους προς τα ισχυρά κράτη.

Εν κατακλείδι, χωρίς εξισωτικό θεσμικό και λειτουργικό πλαίσιο η Ε.Ε. θα γίνει περισσότερο τυραννική και καταστροφική για τους λαούς και την υπόθεση Ευρώπη.

Ελλάδα ... με την πλάτη στον τοίχο και με ανοικτά χαρτιά

Στην Ελλάδα έχουμε μία νέα κυβέρνηση με αντιμνημονιακή θεωρητική προσέγγιση των θεμάτων, που δηλώνει ότι ζητά την αλλαγή πλαισίου καταπολέμησης και κάλυψης του χρέους σε πορεία με αναπτυξιακή προοπτική, αλλά ταυτόχρονα στηρίζει την αλλαγή αυτή στην συμφωνία των εταίρων. Βεβαίως, η αντίληψη αυτή που στηρίζεται στις αρχές του κεϋνσιανισμού, αποτελεί μία λύση, η οποία όμως είναι προσωρινή και ουσιαστικά τεχνική. Στην πραγματικότητα ο Κέυνς και οι θεωρίες του μεταθέτουν σε επίπεδο μακρο-οικονομίας τα δομικά προβλήματα μιας καπιταλιστικής οικονομίας. Στην πραγματικότητα ο “κεϋνσιανισμός” δεν μεταβάλλει τις δομές της οικονομικής λειτουργίας και πάντοτε τα δημιουργήματά του καταλήγουν αργά ή γρήγορα έρμαιο στις ορέξεις των καπιταλιστών.

Ταυτόχρονα στο πεδίο της διαπραγμάτευσης και ανοίγοντας τα χαρτιά της η νέα κυβέρνηση ομνύει και αυτή σε δύο αξιώματα που τα αντιμετωπίζει ως μεταφυσικά δόγματα:

- παραμονή στην Ευρωζώνη – Ευρώ ,

- παραμονή στην Ε.Ε.

Με αυτές τις δύο δηλώσεις υποταγής στα δόγματα, που ορίζονται από τους “συνομιλητές” της Ελλάδας, τα περιθώρια πραγματικής διαπραγμάτευσης στενεύουν. Ηδη το ευρωπαϊκό διευθυντήριο αναφέρεται ευθέως ή δια των ελεγχόμενων Μ.Μ.Ε. στο περίφημο GREXIT, υπό διάφορες εκδοχές του, δηλώνοντας ότι τα δόγματα έχουν φορείς και αρχιερείς που τα χειρίζονται, τα ερμηνεύουν και τα εφαρμόζουν κατ' αποκλειστικότητα. Το τελευταίο επεισόδιο παίχτηκε χθες το βράδυ, στην συνάντηση Βαρουφάκη – Νταϊνσενμπλούμ. Σήμερα πάρα πολλοί μιλούν ήδη για συμβιβασμό, δείχνοντας ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να παλέψουμε πραγματικά. Εμείς θα στηρίξουμε το αντίθετο. Θα στηρίξουμε την πάλη της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.

Δεν μπορούμε να πάμε σε πραγματική διαπραγμάτευση ως τρομαγμένα πρόβατα και με σκυμμένα τα κεφάλια. Αυτοί επιθυμούν να μας δικάσουν και να μας καταδικάσουν και όχι να συζητήσουν.

Αν η παραμονή στην Ε.Ε. αποτελεί δικαίωμα του κράτους μέλους, η παραμονή στην ζώνη του ευρώ ή η έξοδος από αυτή, μπορεί να μεθοδευτεί από τους “συνομιλητές” και “εταίρους” , όπως και μία πιθανή “χρεοκοπία” της χώρας.

Η “χρεοκοπία” δεν είναι φόβητρο για την Ελλάδα, αλλά για τους “εταίρους”

Κάποιοι από άγνοια και κάποιοι από πρόθεση καλλιεργούν εδώ και χρόνια στην χώρα το φόβητρο της χρεοκοπίας του ελληνικού δημοσίου. “So what ?” που θα έλεγε και ο αγγλοτραφής Βαρουφάκης. Θα πρέπει στο σημείο αυτό να εννοήσουμε όλοι ότι δύο τινά :

α.- ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα χρεοκοπία κράτους, ούτε τέτοια πιθανότητα για την Ελλάδα.Η χρήση της έννοιας “χρεοκοπία” είναι απολύτως καταχρηστική και σκόπιμη. Χρεοκοπία σημαίνει πάγια και μόνιμη αδυναμία πληρωμής. Αυτό στην περίπτωση ενός κράτους δεν μπορεί να συμβεί. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι απλά ένα “πιστωτικό γεγονός”, μία δήλωση της Ελλάδας για μη πληρωμή μιας κρατικής υποχρέωσης και μετάθεσή της στο μέλλον ή μία δήλωση για “επιλεκτική πληρωμή οφειλών” ή “επιλεκτική καταβολή μέρους οφειλών” ή και “επιλεκτική πληρωμή οφειλών σε συγκεκριμένους δανειστές” (π.χ. σε αδύνατα ευρωπαϊκά κράτη κατά προτεραιότητα). Στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι χρεοκοπία και το κράτος μπορεί στην περίπτωση αυτή να επιλέξει να μην πληρώσει ακριβόχρονα ή εξ ολοκλήρου το Δ.Ν.Τ. ή του ευρωπαίους εταίρους και να επιλέξει να πληρώσει κατά προτεραιότητα μισθούς και συντάξεις. Αυτό δεν είναι “χρεοκοπία”, δεν αποτελεί πάγια και μόνιμη αδυναμία πληρωμής, αλλά επιλεκτική πληρωμή. Κάτι τέτοιο (και αφού η Ελλάδα δεν δανείζεται από τις “αγορές”) δεν θα έχει παρά πολύ μικρές συνέπειες στη ζωή του Ελληνα πολίτη. Περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούν οι άλλοι από μία τέτοια εξέλιξη ή από ένα πιθανό “Grexit'.

β.- ότι η “χρεοκοπία” (και η έξοδος από το Ευρώ) είναι φόβητρο για τους δανειστές μας.Η παγκόσμια αναστάτωση, η ενεργοποίηση των CDS, η αναταραχή στις ευρωπαϊκές οικονομίες από μία τέτοια εξέλιξη θα είναι γεωμετρικά πολλαπλάσια αρνητική για τους δανειστές της χώρας μας. Οσο και εάν διατείνονται ότι έχουν λάβει τα μέτρα τους, μόνη η άμεση πτώση της αξίας του Ευρώ θα αποτελέσει σημαντικό κλυδωνισμό στις οικονομίες τους. Στην πραγματικότητα ο δανειστής είναι αυτός που ανησυχεί, εάν ο δανειζόμενος δεν καταφέρει να πληρώσει την οφειλή του. Σε επίπεδο κράτους, που τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης ακυρώνονται, είναι πραγματικά αδιανόητη κάποια κίνηση διεκδίκησης, η οποία και θα ήταν αντίθετη με την “αρχή της αλληλεγγύης των κρατών-μελών της Ε.Ε.” που περιλαμβάνεται σε όλες τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, ακόμα και εάν κάποιοι θερμοκέφαλοι νεοφιλελεύθεροι θέλουν να “τιμωρήσουν” την Ελλάδα, τον λαό και την κυβέρνησή μας είναι βέβαιο ότι θα απομονωθούν από τους ψυχραιμότερους διεθνείς παράγοντες. Αλλωστε οι ίδιοι οι “εταίροι” έχουν τόσα πολλά και σοβαρά προβλήματα στις χώρες τους, που μία ελληνική βόμβα θα ήταν το χειρότερο για τους ίδιους. Φυσικά και δεν θέλουμε ως λαός να προκαλέσουμε τέτοια προβλήματα σε άλλους λαούς, αλλά οι μεγαλύτεροι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση είναι οι ίδιοι οι “εταίροι” που μετέτρεψαν ένα χρέος προς ιδιώτες πιστωτές σε χρέος των κρατών τους. Προστάτεψαν δηλ. τους “επενδυτές” ιδιώτες του κεφαλαίου σε βάρος και με κίνδυνο των λαών τους, επιλέγοντας αυτή την τακτική.

Σε όλη αυτή την εξέλιξη φυσικά δεν έχουμε τίποτα να φοβόμαστε ως λαός και οφείλουμε όλοι να στηρίξουμε την κυβέρνησή μας, χωρίς να γινόμαστε γελοίοι και ραγιάδες. Το 1ο που θα γίνει θα είναι να έλθει η Ε.Κ.Τ. και να δώσει τις απαραίτητες εγγυήσεις. Αυτό επιτάσσει η “αρχή της αλληλεγγύης” και η προστασία όλων των κρατών της Ε.Ε. .

Ποια είναι τα όπλα της Ελλάδας ?

Το 1ο που πιστεύω ότι μπορεί και πρέπει να τονιστεί στους “εταίρους” είναι το τμήμα της παρούσας που αφορά το Ευρώ και την αρνητική εξέλιξη – πορεία της Ευρώπης με αυτή την λογική και αρχιτεκτονική του Ευρώ και της Ε.Ε. . Η μεταστροφή του υφεσιακού κλίματος και των αρνητικών προβλέψεων επιβάλλει την κάλυψη των ελλειμμάτων των κρατών – μελών μέσα από την πρακτική της έκδοσης Ευρώ για τον σκοπό αυτό.Η Ε.Ε. έχει ακόμα την δύναμη και την τυπική συνοχή να την επιβάλλει. Η διάθεση των Ευρώ αυτών θα πρέπει κατά την πρόταση της Ελλάδας να γίνει προς όλα τα κράτη της ευρωζώνης. Οσο εύκολα τίθεται η θέση αυτή, τόσο εύκολα και μονολεκτικά για να πιεστεί η Ελλάδα μπορεί να ακουστεί από την άλλη άκρη του τραπεζιού το γερμανικό “nein”. Οι Γερμανοί της Μέρκελ, έχουν όλους τους λόγους να το αρνηθούν και να επικαλεστούν λουθηρανικό τιμωρητισμό στην περίπτωση της Ελλάδας. Απλά, πολλοί θα μπουν ξανά στην σκέψη της κάλυψης των ελλειμμάτων μέσω της έκδοσης χρήματος, μια κλασσική δηλ. και δοκιμασμένη μέθοδο του καπιταλισμού.

Σαν 2ο σημείο μπορεί να τονιστεί η ανάγκη της Ελλάδας για ανάπτυξη. Είναι το πακέτο θεμάτων που ήδη από καιρό μετέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Δεν θα σταθώ στο περιεχόμενο. Θεωρώ ότι το θέμα θα τεθεί επαρκώς χωρίς να χρησιμοποιηθούν δικές μου προσθήκες. Οπως παράλληλα θα τεθεί και το θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα, της ανεργίας κλπ., “ευρωπαϊκής θεσμικής αλληλεγγύης” κλπ. . Οπως παράλληλα θα τεθεί η αποτυχία του νεοφιλελεύθερου προγράμματος και η λύση της αύξησης του ΑΕΠ, ώστε να καταστεί το χρέος “βιώσιμο” ως ποσοστό του ΑΕΠ. Θεωρώ ότι απέναντι σε νεοφιλελεύθερους όλα αυτά θα πέσουν στο κενό. Οι νεοφιλελεύθεροι επιδιώκουν την ελληνική εξαθλίωση και θα επικαλεστούν τις συνταγές των μνημονίων ως μέσο επίτευξης της “ανάπτυξης”, μέσω της εταιρικής και κρατικής αποικιοκρατίας τους.

Το μεταίχμιο

Στο σημείο αυτό η Ελλάδα ή θα σταματήσει να διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα ή θα συνεχίσει ζητώντας κούρεμα του χρέους ή επιμήκυνση. Στις δηλώσεις της αυτές, η χώρα μας θα πρέπει ευθύς εξαρχής να δημοσιοποιήσει την βούλησή της να μην θιγούν ή να θιγούν ελάχιστα οι πιο αδύναμες χώρες που μετέχουν στον δανεισμό της. Χρειάζονται καθαρές δηλώσεις που θα δημιουργήσουν συμπάθεια σε σχέση με τις προθέσεις της Ελλάδας έναντι άλλων μη ισχυρών λαών και κρατών.

Υπενθυμίζω ότι κατά την προηγούμενη στροφή της κρίσης, οι λαοί της Ευρώπης υποχρεώθηκαν να επωμιστούν τα χρέη της Ελλάδας και απαλλάχθηκαν από τον κίνδυνο αυτό οι ιδιώτες (τράπεζες, κεφαλαιούχοι κλπ.) κάτοχοι των ομολόγων. Με τον τρόπο αυτό χάθηκαν ουσιαστικές δυνατότητες απαλλαγής από μέρος του χρέους και ελέγχου απεχθών και παράνομων κερδοσκοπικών κινήσεων σε βάρος της χώρας (οι οποίες είναι προφανές ότι υφίστανται). Ο δανειστής άλλαξε, τα ημαρτημένα έλαβαν συγχώρεση και καλύφθηκαν καθώς τα κράτη ανέλαβαν τα χρέη, χωρίς να υπάρξει κανένας ουσιαστικός έλεγχός. Αυτή αποτελεί μία βασική συνευθύνη των “εταίρων” που επέλεξαν αυτή την λύση και της υπάκουης τότε ελληνικής κυβέρνησης. Αλλωστε, κάπου εκεί “καταργήθηκε” και ο Παπανδρέου ... .

Αν ο κύκλος κλείσει κάπου εδώ, το μόνο όπλο που θα απομένει στην χώρα μας θα είναι η απειλή της χρεοκοπίας και της εθελούσιας εξόδου από το Ευρώ. Αν αυτό είναι μπλόφα σε παιχνίδι με ανοικτά χαρτιά, τότε δεν πρέπει καν να τεθεί, αλλά η πλευρά μας θα πρέπει να επιφυλαχθεί για το πως θα αντιμετωπίσει το αδιέξοδο και όπως είδαμε πιο πάνω όλα αυτά δεν ισχύουν στην πραγματικότητα, αλλά μεγεθύνονται εικονικοί φόβοι και απειλές. Είναι αυτονόητο ότι οι “εταίροι” μας, ούτε οι “αγορές” θέλουν μία τυπική χρεοκοπία της χώρας μας, ούτε έξοδο από το ευρώ. Οσο προετοιμασμένοι και εάν είναι, οι αγορές και τα κράτη δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μία τέτοια “αναστάτωση”, αλλά και να δεχθούν μία πιθανή υπαγωγή της Ελλάδας σε άλλους προστάτες – αποικιοκράτες. Ακόμα και εάν η Ελλάδα δεν χρεοκοπήσει, η παρέμβαση – βοήθεια τρίτων κρατών (Η.Π.Α, Ρωσία, Κίνα) μπορεί να επιφέρει σεισμικούς τριγμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ζημίες πολλών δισεκατομμυρίων σε επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα, καθώς και απώλεια της αποικιακής σχέσης και όσων προσδοκούν από αυτή. Αλλοι θα είναι πλέον οι αποικιοκράτες και καλό θα είναι να εννοηθεί και να καταστεί σαφές ότι η Ελλάδα έχει και άλλους τρόπους να καλύψει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της. Εσωτερικά δε πρέπει να καταλάβουμε όλοι, ότι ακόμα και αυτό το ελλειμματικό παραγόμενο της χώρας, αρκεί ακόμα και με συνθήκες χρεοκοπίας του κράτους για να καλύψει τις άμεσες ανάγκες μας. Οι ετήσιοι τόκοι με τους οποίους χρεώνεται η Ελλάδα είναι 30.320.000.000 Ευρώ !!!. Η άρνηση καταβολής τους αρκεί μέχρι την διευθέτηση των θεμάτων για να δώσει λύσεις. Οποιος οφείλει προστατεύεται από τους δανειστές του, όπως ήδη αναλύθηκε.

Βέβαια, όλο αυτό το οπλοστάσιο, δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό στην χώρα. Σε μία χώρα που δεν παράγει και που έχει 1.500.000 ανθρώπους εκτός παραγωγικής διαδικασίας, άλλους τόσους υποαπασχολούμενος, γύρω στα 4.500.000 οικονομικά ανενεργό πληθυσμό και με οικονομία στραμμένη στις υπηρεσίες και όχι στην παραγωγή , τα αποτελέσματα μιας χρεοκοπίας θα είναι απλώς τυπικά. Την Ελλάδα την έχουν ουσιαστικά χρεοκοπήσει παραγωγικά εδώ και έτη οι πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού της Ε.Ε. και των ντόπιων κυβερνήσεων.

Plan B

Το Plan B της χώρας μας μπορεί μόνο να στηρίζεται στην παραγωγή. Αν π.χ. το ελλειμματικό κατά 35 δις Ευρώ ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών μειωθεί κατά 50%, στα επόμενα 10 χρόνια το χρέος μας θα είναι πολύ παραπάνω από βιώσιμο. Αυτό όμως προϋποθέτει υιοθέτηση των ριζοσπαστικών προτάσεων και προγραμμάτων, που ο υπογράφων έχει εκπονήσει μέσα από την συλλογικότητα του ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και ο δρόμος αυτός της πραγματικής λαϊκής κοινωνικής οικονομίας έχει κάποια πορεία υλοποίησης. Το Plan B διαπραγμάτευσης της χώρας και ουσιαστικής ανάπτυξής της συνδέεται με την έκδοση εσωτερικού χρήματος. Είτε καπιταλιστικού τύπου ανάπτυξη επιδιώκει ένα κράτος είτε κοινωνικού - λαϊκού χαρακτήρα χρειάζεται ένα ανταλλακτικό μέσο. Το να παραιτηθούμε από το Ευρώ, που το πληρώσαμε πανάκριβα, ακριβότερα από όλους τους άλλους και είχε αγοραστική δύναμη 100 δραχμών, όπως αποδείχθηκε, θα είναι πραγματικά χάρισμα στους εταίρους.

Το να υπάρξει όμως ένα παράλληλο εσωτερικό μέσο, που δεν θα το αποκαλούμε ούτε νόμισμα, ούτε χρήμα, αλλά “ανταλλακτική μονάδα”, δίνει στην Ελλάδα, όχι μόνο την δυνατότητα εσωτερικής παραγωγής και ανάπτυξης(ακόμα και ως όρος μείωσης του κόστους παραγωγής και ανταγωνιστικότητας στις τιμές των προϊόντων), αλλά και ένα ουσιώδες διαπραγματευτικό μέσο – όπλο που θα αιφνιδιάσει τους Ευρωπαίους “εταίρους”. Στην περίπτωση αυτή η υπόθεση – απειλή GREXIT, χρεοκοπία κλπ. (τα χαρακτηρίζω πραγματικά ως “καλαμπούρια”)ακυρώνεται και μετατρέπεται σε αστείο. Η Ελλάδα μπορεί να εκδώσει ένα εσωτερικό μέσο συναλλαγών, που θα λειτουργεί παράλληλα με το Ευρώ και δεν θα αποκαλείται νόμισμα, αλλά ανταλλακτική μονάδα εκδιδόμενη για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Ενα βασικό μέρος του σχεδίου αυτού και της λειτουργίας του, ανακοίνωσα πριν από μία πενταετία και υιοθετήθηκε από την συλλογικότητά μας, το “ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ” (δείτε την αναδημοσίευση στο http://laikometopo.blogspot.gr/2011/11/blog-post.html) . Το πλήρες σχέδιο και οι αναλύσεις του, βρίσκονται στα χέρια μελών του κινήματος. Αυτό θα είναι το εργαλείο ανάπτυξης της χώρας που μας στερούν οι πολιτικές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. . Είναι το εργαλείο που καλύπτει το χρέος και δίνει τις δυνατότητες απάντησης στις απειλές για Grexit και “χρεοκοπίες”, αφού, εάν, για παράδειγμα, τις εσωτερικές ανάγκες του το κράτος τις εξυπηρετεί εν μέρει με “ανταλλακτικές μονάδες” έχει άμεσα βρει τα απαραίτητα για να ανταποκριθεί στο εξωτερικό χρέος.

Φυσικά, για να εκδόσεις “ανταλλακτική μονάδα” αποκλειστικά εσωτερικής χρήσης, δεν χρειάζεσαι την άδεια κανενός, ούτε υπάρχει προηγούμενο στα νομικά και οικονομικά δεδομένα για να το μεταχειριστούν.Αφού οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν θέλουν και δεν παρέχουν τα οικονομικά μέσα για ανάπτυξη της Ελλάδας, αλλά την κατατάσσουν σκόπιμα στην Γ' ταχύτητα της Ευρώπης ως αποικία, η Ελλάδα οφείλει να βρει τις απαντήσεις και να προχωρήσει σε αυτόνομη ανάπτυξη.Είναι δε ευνόητο ότι το δικό μας παράδειγμα θα ακολουθήσουν και άλλα κράτη. Εάν λοιπόν οι συνομιλητές μας σκέφτονται να οχυρωθούν πίσω από το δόγμα της εξόδου από το Ευρώ ή της δήθεν “χρεοκοπίας” για να μην δεχτούν καμία συζήτηση, θα πρέπει από αύριο και πριν από κάθε συζήτηση να γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει τον τρόπο να μην εξέλθει από το Ευρώ και να δημιουργήσει ανάπτυξη εκ των ενόντων και με μέσα στα οποία δεν μπορούν αυτοί να απαντήσουν με καμία απειλή.

Επειδή, μάλιστα, το μέσο αυτό είναι το μόνο μέσο εσωτερικού δανεισμού και ανάπτυξης που είναι δυνατόν να υπάρξει,θα πρέπει να τεθεί στους “εταίρους”, όχι μόνο ως διαπραγματευτικό χαρτί αντίλογου, αλλά ως μία πρόταση – λύση που θα τους απαλλάξει από το ελληνικό ζήτημα και τους κινδύνους που αυτό τους δημιουργεί, αλλά και θα τους δημιουργήσει διαθέσιμα ποσά για την ευρωπαϊκή ανάπτυξη. Αν δεν το δεχτούν, όχι μόνο οφείλουμε να το πράξουμε μόνοι μας, αλλά και θα καταδειχθούν παγκόσμια οι πραγματικές αρνητικές προθέσεις τους. Τα διαθέσιμα της Ελλάδας σε Ευρώ, που θα δημιουργηθούν από την χρήση της μονάδας, εγγυώνται και την ομαλή πορεία της.

Τόσο ο ίδιος προσωπικά, όσο και τα μέλη του κινήματος δεσμευόμαστε να αναλύσουμε πλήρως σε όσους από την ελληνική κυβέρνηση το επιθυμούν, τους όρους ορθής λειτουργίας της παράλληλης ανταλλακτικής μονάδας (αυτής που συμβολικά ονομάσαμε ΕΑΜ – Ελληνική Ανταλλακτική Μονάδα) και τα πολλαπλά οφέλη που προκύπτουν από την χρήση της. Βέβαια, θεωρούμε, ότι όποιος μπορεί να σκέπτεται, θα έχει ήδη καταλάβει δεκάδες θετικές δυνατότητες και οφέλη που παρέχει αυτή.

Τέλος και γράφοντας επί πλέον της δεκαετίας για μορφές “οικονομίας χωρίς χρήμα” θα μπορούσε στο τέλος ή σε κάποια φάση της πορείας αυτής, το χρήμα να γίνει πραγματικά εικονικό – λογιστικό και να καλύπτει όλες τις συναλλαγές.

Μένει η στήριξη από τον ελληνικό λαό και αυτή την στήριξη θα την έχει η κυβέρνηση, όσο συνεχίζει να ενεργεί καθαρά και με στόχο την κοινή πρόοδο του λαού της Ελλάδας. 

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ: ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ !!!

ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

http://laikometopo.blogspot.com/ , http://laikokinima.forumgreek.com/  , 
http://www.facebook.com/profile.php?id=100002558583334&sk=wall
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"