Το παραπλανητικό «αφήγημα» που θέλει τα δάνεια των πιστωτών να χρησιμοποιούνται για να παραμείνει σε λειτουργία το ελληνικό κράτος είναι διαδεδομένο, τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων. Προσφάτως, ο Ισπανός υπουργός Οικονομικών Λουίς ντε Γκίντος ισχυρίστηκε ότι η Ελλάδα μπόρεσε «να πληρώσει τους γιατρούς, τους αστυνομικούς, τους συνταξιούχους χάρη σε αυτήν την αλληλεγγύη»…Την ώρα που η νέα ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους Ευρωπαίους εταίρους είναι αναγκαίο να εξετάσουμε σε ποιους δόθηκαν, τελικώς, τα τεράστια ποσά που δανειστήκαμε, μέχρι σήμερα, για να καταλάβουμε καλύτερα το διακύβευμα αλλά και τη στρατηγική που ακολουθείται από κάθε πλευρά. Πριν ο Γιώργος Παπανδρέου βάλει στη ζωή μας το 2010 την Τρόικα, ο ευρύτερος ευρωπαϊκός χρηματοπιστωτικός τομέας είχε χορηγήσει στη χώρα μας δάνεια αξίας 310 δισ. ευρώ. Τότε, ανέλαβαν δράση οι τροϊκανοί, οι οποίοι μας έχουν δανείσει, το ιλιγγιώδες ποσό των 252 δισ.ευρώ, (μερικοί οικονομολόγοι το κατεβάζουν στα 227 δισ, αλλά όπως θα δείτε το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο).
Ποιοι εισέπραξαν, όμως, όλον αυτόν τον πακτωλό;
Από αυτά τα χρήματα, 34,5 δισ πήρε ο ιδιωτικός τομέας σαν «γλυκαντικό» προκειμένου να αποδεχθεί την αναδιάρθρωση του χρέους, το 2012. Άλλα 48,2 δισ. χρησιμοποιήθηκαν για την ...
ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών μετά την αναδιάρθρωση, η οποία δεν έκανε καμία διάκριση μεταξύ Ελλήνων και ξένων δανειστών του ιδιωτικού τομέα. Τέλος, 149,2 δισ δαπανήθηκαν από το κράτος για την αποπληρωμή των χρεών και των τόκων. Αυτό σημαίνει ότι λιγότερο από το 10% (20,1 δισ) των κολοσσιαίων ποσών διατέθηκε για κρατικές λειτουργίες. Οι Έλληνες πολίτες επωφελήθηκαν από τα δάνεια «διάσωσης» του Δ.Ν.Τ, της Ε.Ε και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή κυρίως οι ευρωπαϊκές και ελληνικές τράπεζες που είχαν, απερίσκεπτα, δανείσει χρήματα στο ελληνικό κράτος;
Tο ελληνικό δημόσιο χρέος παραμένει και σήμερα εφιαλτικό, ανέρχεται στα 317 δισ. Ωστόσο, τώρα τα 247,8 δισ. -78% του χρέους- οφείλονται στην Τρόικα. «Διάσωση», σίγουρα, υπήρξε για τον ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό τομέα, παράλληλα με το πέρασμα του χρέους από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα. Εξίσου, αδιαμφισβήτητο είναι ότι η χρηματοδότηση για την «ανάπτυξη» παραπέμφθηκε στις καλένδες, παρά τα όσα ακούγαμε στις Ευρωπαϊκές Συνόδους Κορυφής.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και τα θεσμικά όργανα της ευρωζώνης έχουν πετύχει τον στόχο τους αν ήταν, πράγματι, πρόθεσή τους να κρατήσουν τις «μπότες τους στον σβέρκο της Ελλάδας» εξαιτίας της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος, όπως υποστηρίζει στο βιβλίο του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τιμ Γκάιτνερ. Σε κάθε περίπτωση, οι εταίροι οφείλουν να πληροφορήσουν τους πολίτες τους για το που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα.
Έτσι, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.
infocannibal
Είναι γνωστό πως τα τελευταία χρόνια, με τα προγράμματα σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας, το χρέος του ελληνικού δημόσιου τομέα, έχει «μεταφερθεί» από τα χαρτοφυλάκια ιδιωτών επενδυτών στους μηχανισμούς του επίσημου τομέα (official sector). Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζεται στη σταδιακή μείωση των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου που προκύπτουν από διαπραγματεύσιμα χρεόγραφα (Διάγραμμα 1) και την αντίστοιχη αύξηση αυτών που απορρέουν από δανειακές συμβάσεις (Διάγραμμα 2).
Διάγραμμα 1: Απαιτήσεις έναντι του ελληνικού δημοσίου από χρεόγραφα (debt securities), ανά κλάδο.
Πηγή: ΤτΕ.
Διάγραμμα 2: Απαιτήσεις έναντι του ελληνικού δημοσίου από δάνεια (loans), ανά κλάδο.
Πηγή: ΤτΕ.
Παρά το γεγονός της μείωσης στην έκθεση ιδιωτών επενδυτών σε ελληνικό κίνδυνο, η διεθνής επενδυτική κοινότητα δεν εγκατέλειψε πλήρως την Ελλάδα. Έτσι, σχεδόν αμέσως μετά το σοκ της απομείωσης των θέσεών τους έναντι της ελληνικής οικονομίας, το 2012 οι ξένοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμού ενίσχυσαν τις επενδύσεις τους στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα: Από το Διάγραμμα 3, παρακάτω, προκύπτει πως οι απαιτήσεις γερμανικών, βρετανικών και αμερικανικών ιδρυμάτων αυξάνονται διαρκώς μετά το αποκορύφωμα, της κρίσης (2012) και έως το 2ο τρίμηνο του 2014. Ειδικότερα οι αμερικανικά και βρετανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα φαίνεται να έχουν αυξήσει τις απαιτήσεις τους έναντι ελληνικών επιχειρήσεων, δηλαδή, έχουν αυξήσει τον δανεισμό των ελληνικών επιχειρήσεων. Το αποτέλεσμα της αύξησης αυτής στις τοποθετήσεις των χρηματοπιστωτικών οργανισμών είναι να παραμένει η έκθεσή τους στον ιδιωτικό τομέα της ελληνικής οικονομίας σε αρκετά αυξημένα επίπεδα (τράπεζες Γερμανίας: +16%, Μ. Βρετανίας +21%, ΗΠΑ +75%, Διάγραμμα 4) λίγα –μόλις– χρόνια μετά την απομείωση των θέσεων τους έναντι της ελληνικής οικονομίας. Με άλλα λόγια, έχει επιστρέψει η εμπιστοσύνη στον ιδιωτικό τομέα της ελληνικής οικονομίας!
Διάγραμμα 3: Απαιτήσεις ξένων τραπεζών έναντι του ελληνικού ιδιωτικού τομέα (χρηματοπιστωτικές και μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις), ανά χώρα προέλευσης.
Πηγή: Επεξεργασία στοιχείων Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.
Σημείωση: * Στο διάγραμμα απεικονίζεται το άθροισμα των χωρών εκτός της Ελβετίας, τα διαθέσιμα στοιχεία της οποίας σταματούν τον Σεπτέμβριο 2013.
Διάγραμμα 4: Έκθεση ξένων τραπεζών στην Ελλάδα, ανά χώρα προέλευσης (στοιχεία Δεκεμβρίου 2010 και Σεπτεμβρίου 2014).
Πηγή: Επεξεργασία στοιχείων Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.
Σημείωση: * Τα στοιχεία για την Ελβετία αφορούν τον Σεπτέμβριο 2013.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν έως τώρα διαθέσιμα στοιχεία (π.χ. Δεκεμβρίου 2014) για να εντοπίσουμε την αντίδραση των ξένων επενδυτών στην πρόσφατη αύξηση του πολιτικού κινδύνου της χώρας (επίσπευση εκλογής ΠτΔ και προκήρυξη εκλογών), ενώ, το μεγάλο ερώτημα που απομένει να απαντηθεί είναι η αντίδραση των ξένων χρηματοοικονομικών οίκων μετά ανακοίνωση της ποσοτικής χαλάρωσης εκ μέρους της ΕΚΤ.
Καθηγητής ΕΚΠΑ
Υπ. Διδάκτωρ ΕΚΠΑ
Ερευνητής In Deep Analysis
=========================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.