ΣΥΡΙΑ: ΠΟΛΕΜΟΣ, ΘΑΝΑΤΟΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ και ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Το προσφυγικό, πέραν και πλέον από το ανθρωπιστικό του μέρος, είναι για πολλούς μία τεράστια “μπίζνα”, μια προσοδοφόρος ενασχόληση. Σκεφτείτε πόσοι κερδίζουν ή προσδοκούν να κερδίσουν άμεσα ή έμμεσα από το προσφυγικό ζήτημα. Ανοίξτε το μυαλό σας και σκεφτείτε, πόσοι και ποιοι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης μπορούν να προσδοκούν οφέλη από τους πρόσφυγες. Τα ίδια ισχύουν και για τον πόλεμο. Ο πόλεμος είναι μία δυστυχία για πολλούς, αλλά και μία ευκαιρία κερδών για άλλους. Αν η περιουσιακή και οικονομική κατάσταση ενός τόπου αποτελείται από ένα σύνολο Χ (ας την παρομοιάσουμε με ένα ταψί που περιέχει μία πίτα), τότε ο πόλεμος δημιουργεί τις συνθήκες ώστε λιγότεροι να την μοιραστούν, αλλά και να πάρουν με την βία την μερίδα του λέοντος εξαφανίζοντας ή καταπιέζοντας τους υπόλοιπους. Τα αυτά ισχύουν για οποιαδήποτε μεγαλύτερη και ευρύτερη δομή: περιοχή, κοινωνία, κράτος ή κράτη. Ολοι τους αποσκοπούν στην “πίτα”. Σκεφτείτε μόνο τις περιουσίες των νεκρών του πολέμου ή το κόστος του πολέμου και που μεταβαίνει ... .

Ο ανθρωποκτόνος πόλεμος είναι η μεγαλύτερη δυστυχία του ανθρώπινου γένους.

Εμείς ως κίνημα δεν βλέπουμε το προσφυγικό ως κερδοφόρο επιχείρηση, βλέπουμε μόνο την ανθρωπιστική του πλευρά και καλούμε όλους όσους καταλαβαίνουν να δουν αυτή την πλευρά, την ανθρώπινη. Εχουμε τις ενστάσεις μας ως προς τους πρόσφυγες και τις εκφράσαμε εδώ http://laikometopo.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html, αλλά είναι άνθρωποι που βρίσκονται σε θέση τεράστιας ανάγκης και δεν έχουμε καμία διαφορετική σκέψη ή καθήκον άλλο από την συνδρομή τους. Αυτό είναι διαφορετικού επιπέδου ζήτημα από την δική μας θέση. Εμείς θα μέναμε στον τόπο μας να αγωνιστούμε ... .

Αυτό που είναι πραγματικά εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι οι ίδιοι οι άλλοι άνθρωποι που έχουν αναλάβει εργολαβικά την συνδρομή προς τους πρόσφυγες (κυβερνητικοί, κομματικοί, Μ.Κ.Ο., ΜΜΕ κλπ.) δεν λένε κουβέντα για τον πόλεμο, για τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς του πολέμου. Για τον καθημερινό θάνατο, τους ακρωτηριασμούς, την πείνα, την δυστυχία και την καταστροφή στην ίδια την Συρία. Δεν μπορούν κάποιοι να μιλούν ειλικρινά για συμπαράσταση στους πρόσφυγες του πολέμου και να μην λένε λέξη για τον ίδιο τον θάνατο, που είναι ο πόλεμος. Τι είδους “ανθρωπιστές” είναι αυτοί που ασχολούνται και κλαίνε για όσους έφυγαν από την εμπόλεμη χώρα και όχι μόνο δεν κραυγάζουν κατά του ανθρωποκτόνου πολέμου, αλλά παραλείπουν ακόμα και να αναφερθούν σε αυτόν. ...

Πόσο κενόδοξοι και υποκριτές είναι ?

Αναρωτιόμαστε και πάλι: γιατί δεν βλέπουμε πρόσφυγες στα Μ.Μ.Ε., αλλά τους αντικαθιστούν Ελληνες ; Οι πρόσφυγες έχουν το πρόβλημα, αυτοί μπορούν να μας διαφωτίσουν, να μας αναλύσουν οι ίδιοι τα αίτια της φυγής τους, τον πόλεμο, να εκφράσουν την δική τους αλήθεια, τόσο άμεσα όσο κανείς άλλος. Ομως οι πρόσφυγες “απουσιάζουν”, αποκρύπτονται, δεν ρωτιούνται, λες και δεν υπάρχουν, λες και δεν έχουν μυαλό ή φωνή. Λες και οι κάθε λογής εργολάβοι της χώρας ορίστηκαν ενδιάμεσοι και εκφραστές τους !!!. Δώστε τον λόγο στους πρόσφυγες, χωρίς μοντάζ, χωρίς παρεμβολές για να ακούσουμε αυθεντικά και άμεσα αυτούς τους ανθρώπους. Τι είναι αυτό που κρύβετε και τι είναι αυτό που κρύβεται πίσω από την φωνή των ενδιάμεσων – εκφραστών ; Δώστε τα μικρόφωνα και τις κάμερες στους πρόσφυγες !!!.

Είναι σαφές ότι υφίσταται σαφής προσπάθεια εμφάνισης των ανθρώπων αυτών ως ένα κοπάδι που άγεται και φέρεται, ως ανθρώπων χωρίς προσωπικότητα και βούληση, χωρίς καν βασικά στοιχεία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Το πολιτικό και μιντιακό καθεστώς έχει φορτώσει τον ελληνικό λαό με μία τεράστια σειρά μυθευμάτων σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα. Από τον ίδιο τον πόλεμο για τον οποίο δεν υπάρχει καμία είδηση, καμία “αποστολή”, καμία ανάλυση και κανένα νέο μέχρι την στάση των υπολοίπων (κρατών, λαών, οργανισμών).

Κατά την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτικών και των ΜΜΕ, πηγή του προσφυγικού προβλήματος, το οποίο αντιμετωπίζουν όχι ως πραγματικό πρόβλημα για τους πρόσφυγες, αλλά ως πρόβλημα διαχείρισης, εθνικό κλπ. (δηλ. δεν το αντιμετωπίζουν στην ουσία του ανθρωπιστικά) αιτία του προσφυγικού προβλήματος είναι η Τουρκία !!!. Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό τους και οι μάσκες που φορούν !!!. Πρόκειται για ένα τεράστιο ψέμα κατά της Τουρκίας. Η Τουρκία φιλοξενεί περίπου 3.000.000 πρόσφυγες από τον πόλεμο (τριπλάσιους και πλέον από όλη την Ε.Ε.). Αρα το “προσφυγικό πρόβλημα” στην περιορισμένη διάσταση διαχείρισης ανθρώπων που του δίνουν, δεν προκαλείται από την Τουρκία. Προκαλείται από την Τουρκία, μόνο ως προς την διάσταση της εκ μέρους της πρόκλησης του πολέμου και της συμμετοχής της σε αυτόν, αλλά ως πρόβλημα “διαχείρισης” των προσφύγων η Τουρκία έχει κάνει με το παραπάνω το “καθήκον” της. Ας δουν οι υπόλοιποι τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες τους.

Και επειδή μιλάμε για διεθνείς ευθύνες και υποχρεώσεις, θα πρέπει να αναφέρουμε στον ελληνικό λαό, όσα του αποκρύπτουν τα εδώ ανθρωπόμορφα κτήνη που έχουν αναλάβει εργολαβικά στην καταστροφή του. Το καθεστώς και η προστασία των προσφύγων προβλέπεται από την “Διεθνή Συνθήκη της Γενεύης για το καθεστώς των Προσφύγων” του 1951 και το Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης της 31/1/1967. Στην Ε.Ε. ισχύει η οδηγία 2004/83/ΕΚ του συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης της 29ης Απριλίου 2004, που επεκτείνει το καθεστώς προστασίας των προσφύγων. Οι διατάξεις των διεθνών συμβάσεων αυτών, που τελούν υπό το πλαίσιο δράσης του Ο.Η.Ε. (σύσταση Υπατης Αρμοστείας Ο.Η.Ε. για τους πρόσφυγες) συμπληρώνονται και ισχύουν παράλληλα με άλλες διατάξεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου, όπως η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Στην χώρα μας, πολλοί και μάλιστα φορείς δημόσιου λόγου δεν μπορούν καν να διακρίνουν μεταξύ του καθεστώτος οικονομικών μεταναστών και προσφύγων (!!!), που είναι εντελώς διαφορετικό. Σύμφωνα με τα ανωτέρω διεθνή νομοθετήματα, που έχουν ισχύ υπέρτερη του τυπικού νόμου, οι πρόσφυγες απολαμβάνουν πλήρους προστασίας, μπορούν να επιλέξουν το κράτος στο οποίο ζητούν άσυλο και το κράτος αυτό είναι υποχρεωμένο να τους δεχθεί και να τους διευκολύνει. (Οι διατάξεις στο site της Υπατης Αρμοστείαςhttps://www.unhcr.gr/ypati-armosteia-toy-oie-gia-toys-prosfyges.html. και για την Ε.Ε. : http://www.refworld.org/cgi-bin/texis/vtx/rwmain/opendocpdf.pdf?reldoc=y&docid=4c493c0c2 ) . Εν ολίγοις, τα κράτη της Ε.Ε. , που κλείνουν σύνορα και δεν δέχονται τις διεθνείς συμβάσεις και τους νομικούς κανόνες που έχουν ψηφίσει, παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και πρέπει να τους επιβληθούν κυρώσεις.

Η σπέκουλα όμως στην χώρα μας και η χειραγώγηση της πληροφορίας και της γνώσης καλά κρατεί. Οι εδώ κρατούντες πάνε να φορτώσουν τις ευθύνες στους άλλους. Φταίνε λέει οι Ευρωπαίοι που δεν απορροφούν τους πρόσφυγες ... και το 1.000.000 περίπου προσφύγων που πέρασε από την Ελλάδα τον προηγούμενο χρόνο που βρίσκεται ; Εξαφανίστηκε ; Προφανώς και απορροφήθηκε από χώρες της Ε.Ε. . Οι πρόσφυγες βεβαίως έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το κράτος στο οποίο θα υποβάλλουν αίτηση για άσυλο και προστασία. Ακόμα και ο καθορισμός των “υποχρεώσεων” για απορρόφηση μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. είναι παράνομος. Μας λένε, λοιπόν, ότι η Πολωνία απορρόφησε 100 πρόσφυγες, η Ρουμανία 50 κλπ. ... . Ποιος πρόσφυγας θέλει να πάει στην Πολωνία, την Ρουμανία ή την Ουγγαρία ; Ποιός πρόσφυγας έχει προορισμό την Εσθονία, την Βουλγαρία, την Κροατία, την Σλοβακία, την Τσεχία, την Ελλάδα κλπ. ; Ποιος πρόσφυγας θα κάνει αίτηση ασύλου στις χώρες αυτές που αποτελούν τον σκουπιδοτενεκέ της Ε.Ε. και των ισχυρών της, όταν στην ίδια την Συρία κέρδιζε από την εργασία του περισσότερα χρήματα. Γιατί οι πρόσφυγες επιθυμούν συγκεκριμένες ισχυρές χώρες;Ρωτήστε τους Ελληνες οικονομικούς πρόσφυγες και μετανάστες ... . Για τους ίδιους λόγους που δεν μετανάστευσαν Ελληνες στις χώρες αυτές της Ε.Ε. για τους ίδιους λόγους δεν επιθυμούν να μεταναστεύσουν εκεί οι πρόσφυγες. Συγκεντρώνονται στα σύνορα για να φύγουν για αλλού ... αφού η κατάσταση στην Ελλάδα είναι σε πολλά χειρότερη από ό,τι στην εμπόλεμη χώρα τους. Συνεπώς, η Ε.Ε. και δη οι ισχυρές οικονομικά χώρες αυτής έχει απορροφήσει ήδη μεγάλο αριθμό προσφύγων και κανείς από αυτούς δεν θα ξεκινούσε αυτό το επικίνδυνο ταξείδι, εάν δεν είχε ως σκοπό να πάει σε μία χώρα με προηγμένη οικονομία και καλούς μισθούς. Το τι θα βρει εκεί είναι ένα άλλο ζήτημα ... .

Στην ίδια την Ε.Ε. υφίσταται συνολικά μία εσκεμμένη απόπειρα “κοπαδοποίησης”, των προσφύγων. Είναι σαφές ότι οι νομενκλατούρες της Ε.Ε. θεωρούν τους πρόσφυγες κοπάδι ζώων που το ορίζουν, το διανέμουν, το κάνουν ό,τι αυτοί θέλουν. Για τον λόγο αυτό προβαίνουν σε “διανομές” του κοπαδιού, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για ανθρώπους με προσωπικότητα και το νομικό δικαίωμα να επιλέξουν το κράτος στο οποίο θα υποβάλλουν αίτηση ασύλου. Η συμπεριφορά αυτή των ηγεσιών της Ε.Ε. αποτελεί μία ακόμα απόδειξη για το πόσο πολύ ακραία υποτιμούν τους λαούς και τους ανθρώπους.

Γιατί υπήρξε αυτό το ρεύμα προς την Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο 

Ο πόλεμος στην Συρία διαρκεί σχεδόν 5 χρόνια, όμως τον τελευταίο χρόνο υπήρξε η έμμεση πρόσκληση εκ μέρους κρατών της Ε.Ε., όπως η Γερμανία, η Σουηδία, η Ολλανδία κ.α. με την γνωστοποίηση ότι κάθε πρόσφυγας θα λαμβάνει μηνιαίο επίδομα έως 2.000 Ευρώ !!!. Κάποιοι λοιπόν κάλεσαν τους πρόσφυγες να ξεκινήσουν αυτό το ταξείδι. Αυτό για να μην αναρωτιούνται κάποιοι ... .

Να καταπίπτουν συνεπώς οι μύθοι και οι προπαγάνδες...

Παράλληλα, η Υπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους πρόσφυγες μείωσε δραματικά τα ποσά των βοηθημάτων που κατέβαλλε στους ήδη πρόσφυγες. Αποτέλεσμα : ασφυξία και απόγνωση. Η ευθύνη του διεθνούς παράγοντα είναι τεράστια και η πρώτη σκέψη που έρχεται στο νου είναι ότι θέλουν να αδειάσουν οριστικά την περιοχή, ώστε να υφίσταται ελεύθερος χώρος για να αναπτυχθεί το “ισλαμικό κράτος”. Πρόκειται, κατ' όπως φαίνεται για μια συνδυασμένη και σχεδιασμένη επιχείρηση εθνικής και θρησκευτικής κάθαρσης περιοχών, που καλά γνωρίζουν οι ηγεσίες των ισχυρών κρατών του πλανήτη. Οι πρόσφυγες έχουν πατρίδα και πρέπει να γυρίσουν σε αυτή.

Ενα άλλο παραμύθι που κυκλοφορεί από ευρωπαίους αλλά ντόπιους εθνικιστές και την αντιπολίτευση (πλην ΚΚΕ) είναι αυτό της φύλαξης των συνόρων της χώρας. Σκεφτείτε τα θαλάσσια σύνορα της χώρας, από βόρεια της Κέρκυρας, τα Επτάνησα, την Δυτική Πελοπόννησο, τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και το Αιγαίο ... . Δεν υπάρχει δύναμη για να “φυλάξει” αυτά τα σύνορα και να παρεμποδίσει την διέλευση από αυτά. Ακόμα και εάν είναι κατορθωτό από εκατοντάδες πλοία, θα χρειαζόταν άλλο ένα ΑΕΠ κόστος ... . Δεν μιλάμε για την φύλαξη της πλατείας Κολωνακίου, όπου κατ΄ αυτούς βρίσκονται τα σύνορα της χώρας, αλλά για πολλές χιλιάδες μίλια θαλασσίων συνόρων. Ομως, ο ελληνικός λαός, αντί να τους απορρίψει για την άθλια προπαγάνδα, αποδέχεται αβασάνιστα τέτοια γελοία επιχειρήματα, την ίδια ώρα που χιλιάδες πλωτά σκάφη κάθε χρόνο εισέρχονται στα θαλάσσια σύνορά μας για τουριστικούς και εμπορικούς σκοπούς. Κοντά στην γελοιότητα των επιχειρημάτων αυτών, που κάνουν το λαό ακόμα πιο κουτό και πνευματικά εξαθλιωμένο, θα πρέπει να επισημάνουμε και πάλι ότι το διεθνές νομικό καθεστώς των προσφύγων απαγορεύει κάθε παρεμπόδιση. Πέραν όμως και πλέον τούτου, το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, επιβάλλει την παροχή βοήθειας σε όποιον βρίσκεται στην θάλασσα ή σε πλωτό μέσο και το ζητήσει. Δεν πρόκειται μάλιστα για απλό ευχολόγιο, αλλά για ειδική νομική υποχρέωση, την οποία όποιος παραλείπει είναι και ποινικά υπόλογος με ποινές αντίστοιχες της ανθρωποκτονίας από πρόθεση. Οι γελοιότητες λοιπόν περί “φύλαξης” των συνόρων πρέπει να σταματήσουν και να αποδοκιμάζονται έντονα.

Η ακραία προπαγάνδα έχει κάνει την δουλειά της σχέση και με τον πόλεμο στην Συρία, με την κατάσταση που επικρατούσε και επικρατεί στην χώρα αυτή, καθώς και με την πορεία μέχρι σήμερα. Θα προσπαθήσουμε μέσα στις λιγότερες το δυνατόν γραμμές να δώσουμε μία εικόνα των πραγμάτων στην Συρία, αλλά και να απαντήσουμε σε όσους αναφέρονται με τρόπο χυδαίο στους Σύριους. Για τους περισσότερους από τους τελευταίους, το μόνο ελληνικό επάνω τους είναι η αστυνομική τους ταυτότητά, αμφιβάλλουμε δε, εάν γνωρίζουν που βρίσκεται η Συρία ή εάν έχουν διαβάσει μισή αράδα από την ιστορία της.

Είναι Ελληνες οι Σύριοι (ή Σύροι) ?

Το ιστορικό ερώτημα είναι αναπάντητο σήμερα.

Στον ιστορικό θρύλο των “λαών της θάλασσας”, τέσσερεις από τους οποίους θεωρείται και έχει διαπιστωθεί ότι ήταν “Ελληνες” και δη σε τρεις “ελληνικές” φυλές αποδίδεται η κατοίκιση των ακτών και μέρους της ενδοχώρας της σημερινής Συρίας, του Λιβάνου και της Παλαιστίνης. Ισως για τον λόγο αυτό, η προφορική παράδοση των ίδιων των λαών αυτών, αναφέρει ότι οι Σύριοι, οι Λιβανέζοι και οι Παλαιστίνιοι είναι Ελληνες. Πέρα όμως από το ιστορικό επέκεινα, στα ιστορικά χρόνια και επί μία χιλιετία η Συρία αποτελούσε τόπο με ελληνικό πολιτισμό, κουλτούρα, γλώσσα και με μεγάλο αριθμό Ελλήνων κατοίκων. Μετά την κατάκτηση της περιοχής από τον Μ. Αλέξανδρο, άνθησε στην περιοχή το ελληνιστικό βασίλειο των Σελευκιδών με έδρα την Πέργαμο. Χτίστηκαν πόλεις και αμέτρητες χιλιάδες Ελλήνων εγκαταστάθηκαν σε αυτές ερχόμενοι από την κυρίως Ελλάδα. Στην Μικρασιατική καταστροφή η Συρία δέχθηκε πάνω από 50.000 Ελληνες πρόσφυγες, ανοίγοντας σε αυτούς τα σύνορά της.

Μερικές χιλιάδες από αυτούς παρέμειναν μέχρι σήμερα στην Συρία, έχοντας ελληνική εθνική συνείδηση. Αλλωστε το ίδιο το όνομα Συρία είναι ελληνικό. Το γεγονός ότι οι λαοί της περιοχής το χρησιμοποίησαν για το κράτος τους και την πανάρχαιη εθνική τους ταυτότητα σημαίνει πολλά. Ανεξάρτητα από τα ανωτέρω, παρά την σχετική γειτνίαση οι σχέσεις Ελλήνων και Σύρων ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας φιλικότατες και αδελφικές. Στον αντίποδα οι σχέσεις με την Τουρκία και μετά το 1947 με το κράτος του Ισραήλ ήταν πάντα εχθρικές. Οταν το 1987 είχαμε τα γεγονότα του “Χώρα”, οι Σύριοι (Χαφέζ Αλ Ασσαντ), παρέταξαν τον στρατό τους στα σύνορα με την Τουρκία και απείλησαν με κήρυξη πολέμου, εάν οι Τούρκοι επιτίθονταν στην Ελλάδα. Δεν ξέρουμε, εάν και σε ποιο ποσοστό ο λαός της Συρίας έχει ελληνικό αίμα, αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι η φιλία των λαών μας και για τον λόγο αυτό κάποια σκουπίδια που αποκαλούνται Ελληνες εθνικιστές ή “ελληναράδες” θα ήταν πρέπον να βγάλουν τον σκασμό επιτέλους και να σταματήσουν να αναφέρονται υποτιμητικά στους Σύρους αδελφούς μας. Η Συρία είναι μία αρχαία πατρίδα και ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων της έχει τεράστια – αδελφική σχέση και ταύτιση με τον λαό μας. Το ψηλότερο όρος της Συρίας λέγεται “Ερμής”. Το γεγονός ότι οι Σύροι επιδεικνύουν με καμάρι και ως ελληνικά αρχαία μνημεία της χώρας τους, θα πρέπει να κάνει πολλούς φανατικούς αγράμματους να νοιώσουν άβολα. Οπως άβολα θα πρέπει να νοιώσουν οι πράκτορες των δυτικών και οι “διεθνιστές” του κοσμοπολιτισμού που δρουν σε κάθε επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας.

Το πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό κράτος της Συρίας

Στους μύθους των κοσμοπολιτών διεθνιστών υπαλλήλων του Σόρος και της δυτικής προπαγάνδας πρέπει να απαντηθεί ότι το σημερινό κράτος της Συρίας είναι πολυκομματικό και ήταν πάντα πολυθρησκευτικό και πολυεθνικό. Ηταν δηλαδή ένα κράτος που παρότι επικρατούσε η ισλαμική θρησκεία, είχε συγκροτηθεί με βάση της αρχή της ανεξιθρησκείας και της ισότητας φύλων, εθνών, πολιτών, χωρίς διακρίσεις. Ισως οι Κούρδοι της βόρειας Συρίας θα μπορούσαν να παραπονεθούν για κάποιες μερικότερες συμπεριφορές (μετά την αφόρητη πίεση της Δύσης και της Τουρκίας), αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους, οι Σύροι και το κράτος τους ήταν αρωγοί τους στην προσπάθεια δημιουργίας ανεξάρτητου κράτους. Υποτίθεται ότι ο εμφύλιος στην Συρία, η “αραβική άνοιξη” ξεκίνησε λόγω της αυταρχικότητας του καθεστώτος Ασσαντ. Στην Συρία επικρατούσε για δεκαετίες ένα πολιτικό κόμμα (μονοκομματικό κράτος), το Σοσιαλιστικό κόμμα Μπαάθ. Θα πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη μας ότι το κόμμα αυτό ήλθε στην εξουσία με επαναστατικές διαδικασίες. Το ίδιο το κόμμα αυτό, ως μονοκομματική εξουσία, είναι σαφές ότι είχε δώσει δείγματα πολιτικού αυταρχισμού (ίδιον κάθε εξουσίας είναι η αυτοδιατήρηση) είχε όμως δημιουργήσει παράλληλα ένα καθεστώς χωρίς φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις, με εσωτερική δημοκρατία σε επίπεδο αυτοδιοίκησης και αποτέλεσε ένα από τα πιο φιλελεύθερα (συγκριτικά) ισλαμικά κράτη. Το γεγονός ότι κάποιοι πήραν τα όπλα, επιζητώντας δήθεν δημοκρατία δυτικού τύπου, αποτελεί βέβαια δική τους επιλογή, η οποία όμως προϋπόθετε ως βουλητική παρόρμηση την τεράστια προτροπή και ενίσχυση από την Δύση, την Τουρκία και άλλα ξένα κράτη (Σ. Αραβία, Μπαχρέιν, Κατάρ, Ισραήλ κ.α.).

Στην Συρία από το 2000 (θάνατος Χαφεζ Αλ Ασσαντ) η εξουσία ήταν ουσιαστικά μοιρασμένη μεταξύ του προέδρου (Χαφέζ Αλ Ασσαντ) του Αραβικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Μπαάθ και του Αμπντουλάχ αλ Αχμάρ (Παναραβική Εθνική Οργάνωσης).Τόσο η βουλή, όσο και ο πρόεδρος της Συρίας εκλέγονται με εκλογές στις οποίες δικαίωμα ψηφίζουν έχουν όλοι οι πολίτες. Η υποψηφιότητα γυναικών σαφώς και επιτρέπεται. Στην Βουλή την πλειοψηφία εδρών είχε το Εθνικό Προοδευτικό Μέτωπο (συνασπισμός κομμάτων).

Το 2011 εγκρίθηκε με δημοψήφισμα (όχι όπως στην δική μας “δημοκρατία” που αποφασίζουν οι 300 της Βουλής) νέο Σύνταγμα πολυκομματικής προεδρικής δημοκρατίας (στα πρότυπα του γαλλικού Συντάγματος). Η ίδρυση πολιτικών κομμάτων στην Συρία είναι ελεύθερη, αρκεί να μην έχουν θρησκευτικό ή εθνικό-φυλετικό χαρακτήρα.

Στις εκλογές του 2012 (οι εκλογές διεξάγονται με αναλογικό σύστημα) εκλέχθηκαν στην Βουλή βουλευτές από οκτώ (8) κόμματα: Το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπαάθ, το Σοσιαλιστικό Ενωτικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας (Χαλίντ Μπαγκντάς), το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας ( Γιουσούφ Φαϊζάλ), το Εθνικό Κίνημα Ορκου, η Αραβική Σοσιαλιστική Ενωση. Το Συριακό Κοινωνικό Εθνικιστικό Κόμμα και το Κόμμα της Θέλησης του Λαού. Τα 6 πρώτα κόμματα συγκρότησαν την κυβερνητική πλειοψηφία (Εθνικό Προοδευτικό Μέτωπο). Ο Πρόεδρος της Συρίας εκλέγεται από τον λαό με εκλογές. Επομένως τα περί δικτάτορα προέδρου και μονοκομματικού κράτους, που αποτελούν το περιεχόμενο της δυτικής και λοιπής προπαγάνδας είναι τεράστια ψεύδη και καλύτερα τα διδάγματα “δημοκρατίας” να τα κάνουν οι δυτικοί στους εαυτούς τους και στους συμμάχους τους. Στην Συρία λειτουργούν 23 αναγνωρισμένα πολιτικά κόμματα.

Ο “Συριακός Εθνικός Συνασπισμός”, αυτοί που ξεκίνησαν τον εμφύλιο στην Συρία, είναι αναγνωρισμένος από δυτικά κράτη και συμμάχους τους ως νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας (χωρίς εκλογές !!!). Ο ηγέτης του “Συριακού Εθνικού Συνασπισμού. Χαλέντ Χότζα εκλέχθηκε σε κλειστή ψηφοφορία το 2015 στην Κωνσταντινούπολη (!!! σκέφτεστε κάτι για της Τουρκία και τον ρόλο της ;) υπό τις ευλογίες όσων προκάλεσαν τον εμφύλιο στην Συρία και αλλού. Βέβαια στην πορεία του εμφυλίου προέκυψε το Ισλαμιστικό Κράτος (ISIS), που πολεμούσε κατά του Ασσαντ στο πλευρό των δυτικόφιλων, τουρκόφιλων κλπ. Ο Συριακός Εθνικός Συνασπισμός, που ενεργεί με τον τίτλο “Ελευθερος Στρατός της Συρίας” έχει πενιχρές δυνάμεις στην Συρία και πλέον τα μέλη του περνούν κατά εκατοντάδες στις τάξεις της “νόμιμης” συριακής κυβέρνησης, λαμβάνοντας τα περισσότερα “αμνηστία”. Τον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας προκάλεσαν ανοικτά οι δυτικοί και οι λοιποί προαναφερθέντες, δημιούργησαν, εκπαίδευσαν και εξόπλισαν αντάρτικο στρατό (ομολογία Μπαράκ Ομπάμα) και μετείχαν ενεργά στις πολεμικές ενέργειες κατά της κυβέρνησης της Συρίας. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι πλήρως εναρμονισμένες στις επιλογές της δύσης, έχοντας διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις και έχοντας επιβάλλει εμπάργκο – ακόμα και στην πώληση φαρμάκων – κατά της κυβέρνησης και του λαού της Συρίας. Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ στην Συρία κατά του λαού και της κυβέρνησης δεν πρέπει να ξεχαστούν, όπως και η ιστορία με τα “χημικά όπλα “ του Ασσαντ, που μάλλον αποτελεί δυτική προβοκάτσια ανάλογη του αντίστοιχου ψεύδους για τα “χημικά όπλα” του Σαντάμ Χουσεϊν, που προκάλεσαν το αιματοκύλισμα του Ιρακ, αλλά τελικά δεν υπήρχαν. Η Ρωσία μετέχει στον πόλεμο από τον Οκτώβριο του 2015, κατόπιν αιτήματος της Συριακής Κυβέρνησης.

Η Συρία όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε κράτος ανεξίθρησκο και πολυεθνικό. Το επισημαίνουμε για να κατανοηθεί η συμπεριφορά της “φιλελεύθερης” δύσης, η οποία ουδόλως ασχολείται με τα φασιστικά μονοθρησκευτικά και μονοεθνικά κράτη – συμμάχους της, πολλά από τα οποία όχι μόνο δεν έχουν πολιτικά κόμματα, αλλά ούτε καν Σύνταγμα. Στην Συρία ζούσαν ή ζουν πλην των περιοχών που ελέγχουν οι ισλαμοναζιστές σφαγιαστές του ISIS, Σύριοι, Κούρδοι, Αλεβίτες, Αρμένιοι, Ελληνες, Εβραίοι, Παλαιστίνιοι, Τουρκομάνοι, Δρούζοι, Ασσύριοι κ.α. με διάφορες θρησκευτικές υποδιαιρέσεις μουσουλμανικής, χριστιανικής και τοπικών θρησκειών και γλωσσών. Αυτά ισχύουν ενώ επικρατεί το Αραβικό Συριακό “έθνος” και η σουνιτική εκδοχή του Ισλάμ. Αλυτρωτικό ζήτημα υφίσταται για τους Σύρους και άλλες εθνότητες που ζουν στην περιοχή της Αντιόχειας, που κατέλαβε η Τουρκία το 1939.

Αυτό το κράτος μπήκε στο στόχαστρο της δύσης και της λοιπής συμμαχίας της “αραβικής άνοιξης” ... ως δήθεν ανελεύθερο, προφανώς επειδή πρόκειται για σοσιαλιστικό κράτος, που είχε καλές σχέσεις την Ρωσία και δεν ανήκε στο ΝΑΤΟ. Μπορεί οι κυβερνητικοί να είχαν ενεργήσει με αυταρχισμό σε κάποιες περιπτώσεις πολιτικών αντιπάλων τους, αλλά τελικά αρχίζουμε να σκεφτόμαστε την πρακτορική διείσδυση της δύσης στην Συρία (αποδείχθηκε και ομολογήθηκε) ως λόγο που μας κάνει να κατανοήσουμε τα αίτια τέτοιων συμπεριφορών (όχι να τις αποδεχθούμε φιλοσοφικά και πολιτικά). Το να ζητήσουμε την ανόθευτη και ακηδεμόνευτη έκφραση της θέλησης του λαού της Συρίας, αποτελεί ένα τσιτάτο που έχει καταντήσει κλισέ παρά την ουσία του. Το πρώτιστο είναι να επιτευχθεί ειρήνη στην Συρία και για να γίνει αυτό θα πρέπει να απομονωθούν και να χάσουν την ισχύ τους τα ακραία ισλαμιστικά στοιχεία και όλοι οι ξένοι πράκτορες και μισθοφόροι που ενεργούν στην χώρα αυτή. Οι υπεύθυνοι για την κατάσταση στην Συρία και σε όλο τον ισλαμικό κόσμο (αλλά και έξω από αυτόν), οι υπεύθυνοι των πολέμων έχουν ονοματεπώνυμα και κυβερνούν συγκεκριμένα κράτη και μηχανισμούς: μέλη ΝΑΤΟ, μέλη Ε.Ε., Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Μπαχρέϊν , Ισραήλ ... .

Η αναγκαία παγκόσμια πολιτισμική επανάσταση των λαών και των ανθρώπων οφείλει να ανατρέψει και αυτούς και όσα πρεσβεύουν, ώστε να έλθει ειρήνη στο ανθρώπινο ον και στην ανθρωπότητα.

Εμείς από την αρχή της “αραβικής άνοιξης”, τόσο ως κίνημα, όσο και τα μέλη μας δίναμε και συνεχίζουμε να δίνουμε τον αγώνα για να καταδειχθεί το νέο αίσχος και να φωτιστούν αλήθειες που κρύβονται από τους μηχανισμούς προπαγάνδας. Πέραν των δεκάδων άρθρων, ήδη από το 2012, διοργανώσαμε και σχετική εκδήλωση – συζήτηση (http://laikometopo.blogspot.gr/2012/12/video.html).

 Η πρόταση για την “ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ” φαντάζει ολοένα και περισσότερο αναγκαία για την ανθρωπότητα.

Τρίτη, 1 Μαρτίου 2016

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΚΗΘΕΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΚΡΑΙΟΥ ΙΣΛΑΜ

ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ : ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΚΗΘΕΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΚΡΑΙΟΥ ΙΣΛΑΜ

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

Αυτό που προσπαθούν με μανία να αποκρύψουν και να μην αναφέρουν τα πλήρως ελεγχόμενα δυτικά Μ.Μ.Ε. (φυσικά και της Ελλάδας) είναι η πραγματική αιτία του προσφυγικού ζητήματος, όσο αφορά τις αραβικές χώρες. Η αιτία αυτή δεν είναι άλλη από τον πόλεμο που διεξάγεται στην Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν ακόμα και στην Λιβύη. Αντίστοιχες καταστάσεις πολιτικών, εθνικών και θρησκευτικών διωγμών εξακολουθούν να υφίστανται σε χώρες όπως το Μαρόκο, η Αλγερία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και αλλού για να μιλήσουμε μόνο για τα κράτη του Μεσογειακού τόξου, αφού αντίστοιχα ζητήματα υφίστανται και στην υποσαχάρια Αφρική.

Αυτό που πρέπει να εννοήσουμε όλοι είναι ότι κύρια αιτία των προσφυγικών κυμάτων και μετακινήσεων είναι οι πόλεμοι που έχουν ενσκήψει και εξελίσσονται στις χώρες αυτές, νοούμενοι ως εμφύλιοι, αλλά πάντοτε με σοβαρό διεθνές υπόβαθρο και υποκίνηση. Η ίδια υποκίνηση, έχοντας και σοβαρό οικονομικό υπόβαθρο και περιεχόμενο, θέτει ως στόχο των προσφύγων την μετακίνησή τους στα πλουσιότερα ευρωπαϊκά κράτη, όπου οι “πρόσφυγες” ελπίζουν ότι θα βρουν την γη της δικής τους “Επαγγελίας” ... . Ενώ δηλαδή υφίσταται ο πόλεμος ως αιτία της προσφυγοποίησης, οι ξεριζωμένοι αντί να μάχονται στην πατρίδα τους για την επιστροφή τους και προκειμένου να σταματήσει ο πόλεμος, βλέπουν την προσφυγιά και την κρίση ως ευκαιρία για να “αποδράσουν” νόμιμα στην Δυτική Ευρώπη της, κατά την ιδέα τους, ευδαιμονίας. Η λογική εξίσωση του πρόσφυγα είναι ότι πολεμά για να νικήσει και να επιστρέψει στον τόπο του. Η ίδια λογική εξίσωση του ξεριζωμού και της σωτηρίας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να νοιώθει σωσμένος και με εκπλήρωθέντα τον σκοπό της σωτηρίας φτάνοντας εκτός εμπόλεμης ζώνης ή σε ένα ασφαλές κράτος. Και στις δύο λογικές εξισώσεις το αποτέλεσμα, δηλ. η εκπεφρασμένη μανιωδώς επιδίωξη μετάβασης σε πλούσιες χώρες της Ευρώπης καταδηλοί ότι στην εγκεφαλική λογική ακολουθία έχει εισέλθει και κάποιος όρος ισχυρός, ισχυρότερος του κατανοητού και λογικού, ώστε το αποτέλεσμα να θέτει ως στόχο όχι την σωτηρία, όχι την επιστροφή στην πατρίδα, αλλά την μετάβαση στις πλούσιες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Από την λογική ανάλυση προκύπτουν τα πολλά και κρίσιμα επίπλαστα όσων συμβαίνουν:

- Στην Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και αλλού διεξάγονται ολοκληρωτικοί και γενικευμένοι “εμφύλιοι” πόλεμοι με θρησκευτικά, εθνικά και δευτερευόντως και πολιτικά θεωρητικά ζητήματα. Οι πόλεμοι αυτοί δεν έχουν λήξει με νίκη της μίας ή της άλλης πλευράς, ώστε οι ηττημένοι να αναγκάζονται να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς. Η λογική συνέπεια της κατάστασης “εκκρεμότητας” θα ήταν να μάχονται οι δυνάμενοι να πάρουν όπλα και να φροντίσουν να απομακρύνουν (αν δεν μπορεί το ζήτημα να αντιμετωπιστεί εσωτερικά) όσους αδύναμους έχουν ξεριζωθεί από τον τόπο τους (ηλικιωμένους, γυναίκες, παιδία – αν και στην Συρία με τον κυβερνητικό στρατό πολεμούν και κάποιες γυναίκες). Το ό,τι βλέπουμε νέους άνδρες να φεύγουν ως πρόσφυγες προς την Δυτική Ευρώπη προσδίδει στην προσφυγιά ένα κατά μέρος επίπλαστο.

- Ο πόλεμος στην Συρία (αλλά και στο Ιράκ), είναι ο κατεξοχήν τεχνητός και επίπλαστος πόλεμος. Είναι πόλεμος που δημιουργήθηκε από το εξωτερικό και δεν είναι στην πραγματικότητα εμφύλιος. Στα πολυεθνικά και πολυθρησκευτικά αυτά κράτη ζούσαν επί αιώνες στα ίδια χωριά και πόλεις, άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων και θρησκειών, ακόμα και γλώσσας. Ξαφνικά προέκυψε μεταξύ τους ένας εσωτερικός πόλεμος που τους διαίρεσε, χωρίς πριν να υπάρχουν ένοπλες ομάδες ή ακραίοι εθνικοί ή θρησκευτικοί διαχωρισμοί. Κατά την λογική ανάλυση και επειδή για τους ανωτέρω λόγους μεταξύ των προσφύγων βρίσκονται αντιμαχόμενοι και μάλιστα άνθρωποι που ο ένας στερείται την πατρίδα του λόγω της πολεμικής του άλλου, θα έπρεπε μεταξύ τους να είναι συχνές οι άγριες και ακραίες διαμάχες. Ομως αυτό δεν συμβαίνει. Μπαίνουν στην ίδια βάρκα και ακολουθούν ενωμένοι την πορεία προς την Δύση, χωρίς ακραίες διαφωνίες και επεισόδια μεταξύ τους. Αυτό αποδεικνύει, πέραν του κοινού σκοπού, ότι πραγματικές εσωτερικές αιτίες εμφυλίου, μεταξύ των ανθρώπων στην Συρία, στο Ιράκ και αλλού δεν υφίστανται. Ο πόλεμος δημιουργήθηκε από όσους αναφέρονται στο κείμενο και τους εσωτερικούς πράκτορές τους. Το γεγονός ότι ο στρατός του ISIS, αλλά και των “αντιφρονούντων” συγκροτήθηκε και συγκροτείται πολυεθνικά και μάλιστα από μισθοφόρους, καταδεικνύει και αποδεικνύει το επίπλαστο των πολέμων αυτών, που δημιουργήθηκαν και υποδαυλίστηκαν από εξωγενείς παράγοντες.

Ομως και παραταύτα και επειδή εκατομμύρια άνθρωποι βασανίζονται και αλληλοεξοντώνονται στην πατρίδα τους (για αυτούς νοιάζεται κανείς στην Δύση ;), αν οι πόλεμοι δεν σταματήσουν, τότε κανείς από όσους μιλούν αποκλειστικά για το προσφυγικό ως πρόβλημα δικό τους, της χώρας και της κοινωνίας του δεν είναι σοβαρός, αλλά αυτογελοιοποιείται και πρέπει να γνωρίζει την ανοικτή απαξίωση και κατακραυγή. Το “προσφυγικό” ως πρόβλημα δεν μπορεί να τίθεται ανεξάρτητα από την πραγματική του αιτία: τον πόλεμο. Ούτε μπορεί κανείς να μην στοχάζεται εκείνους που πολεμούν και παραμένουν περισσότερο από τους πρόσφυγες και οφείλει να τους στοχάζεται περισσότερο από όσους θεώρησαν τον πόλεμο ευκαιρία για να πραγματοποιηθεί στο ιδεαλιστικό πεπρωμένο τους. Το να τελειώσει σύντομα ο πόλεμος είναι η μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη ευχή κάθε πραγματικού ανθρώπου.

“ΑΡΑΒΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ” ή “ΑΡΑΒΙΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ”

Οι πόλεμοι στον αραβικό κόσμο και στην ευρύτερη περιοχή δεν είναι τυχαίοι. Αποφασιστικό και άμεσο ρόλο σε αυτούς έπαιξε η ιμπεριαλιστική συμμορία της Δύσης που στρατιωτικά επιχειρεί υπό τον μανδύα του ΝΑΤΟ, με προεξάρχουσες τις Η.Π.Α. και τα άλλα “ισχυρά” κράτη μέλη του. Μετρήστε λοιπόν πολέμους, εμφυλίους και σπαραγμούς στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στην Τυνησία, στην Λιβύη, στην Αίγυπτο, στην Συρία ... . Μπροστά, αλλά και πίσω, από όσα συνέβησαν είναι οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ και διάφορα άλλα κράτη της περιοχής με ισχυρά και πολλές φορές και ιστορικά πολιτικά συμφέροντα. Από την ανάλυση, έστω ως αναφορά, δεν μπορεί να απουσιάζει το διεθνές μεγάλο κεφάλαιο και οι εταιρείες εκφραστές του, αφού συστημικά στα κράτη αυτά, η εξουσία είναι άμεσα και υποτελώς συνδεδεμένη με τις μεγάλες κεφαλαιοκρατικές δομές και εκφράζει ως “εθνικά” και “πολιτικά” τα δικά τους συμφέροντα. Μια ματιά στα επιχειρηματικά συμβόλαια εκμετάλλευσης φυσικών πόρων, υπηρεσιών και προμηθειών, που άλλαξαν χέρια ευθύς αμέσως με την επικράτηση των “αραβικών ανοίξεων” είναι ικανή να πείσει και τον ποιο αδαή ή καλόπιστο ως προς την σκοπιμότητα των κινήσεων αυτών.

Για να εννοήσουμε την σκοπιμότητα, την προέλευση, την πατρότητα και τον σχεδιασμό της “αραβικής άνοιξης” θα πρέπει σε μία συνολική θεώρηση να παρατηρήσουμε ότι “αραβική άνοιξη” υπήρξε αποκλειστικά σε μεσογειακά αραβικά κράτη όπου η εξουσία βρισκόταν στα χέρια σοσιαλιστικών κομμάτων “Μπαάθ”. Σε όλα αυτά τα κράτη η εξουσία είχε περιέλθει στα μπααθικά κόμματα με επαναστατικές διαδικασίες. Τα κράτη αυτά είχαν σύνταγμα και μία ευρεία αντίληψη ελευθεριών και κοσμικότητας, πολύ πιο ανεκτική και φιλελεύθερη από τις αραβικές μοναρχίες του μαύρου σκοταδισμού και της πλήρους ανελευθερίας, οι οποίες “ω του θαύματος” παρέμειναν άθικτες και στηρίζουν έμπρακτα τις “απελευθερωτικές ανοίξεις” . Ομως το πρόσχημα της Δύσης στην ανοικτή οργάνωση, επέμβαση και κάθε λογής υποστήριξη των “αραβικών ανοίξεων” ήταν η έλλειψη ελευθεριών σε αυτά τα κράτη, αν και την ίδια ώρα οι μονάρχες σύμμαχοί τους δεν έχουν παραχωρήσει ούτε καν συντάγματα στους υπηκόους τους και κυριολεκτικά κάνουν ό,τι θέλουν. Κοντά σε όλους αυτούς έδρασαν η Τουρκία και το Ισραήλ, δύο κράτη που έχουν ολοκληρωτικό εθνικό “γονιδίωμα” και ουσιαστικά συμφέροντα (συγκρουόμενα πολλές φορές) στην περιοχή. Δυστυχώς στην Ελλάδα, η πλειοψηφία των πολιτικών είναι τσαρλατάνοι, που δεν έχουν καν μελετήσει το ιστορικό, κοινωνικό και πολιτικό “γονιδίωμα” των γύρωθεν κρατών. Οι σκοποί όλων των παραγόντων της περιοχής είναι σαφείς. Η Τουρκία φέρει τον μεγαλοϊδεατισμό της ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επιδιώκει κράτη διαλυμένα, που να αποτελούν εύκολη λεία για ενσωμάτωση. Το Ισραήλ επιδιώκει εσωτερικούς εμφυλίους μεταξύ των Αράβων, ώστε να μην ασχολούνται με αυτό. Η Σαουδική Αραβία, πέρα από την διατήρηση του καθεστώτος, έχει το δικό της μεγαλοϊδεατισμό προσβλέποντας στην δημιουργία μιας νέας ισλαμικής – αραβικής αυτοκρατορίας πιστών, στα πρότυπα του Κορανίου και του Μωάμεθ. Τα χαλιφάτα που δημιουργούνται με εντολή της είναι τα προγεφυρώματα και σκοπός τους είναι η ενσωμάτωσή τους στην “Αραβική Αυτοκρατορία”. Οι δυτικοί επιδιώκουν όπως πάντα την διάλυση, τον έλεγχο, τον πλούτο και τα κέρδη από την λεηλασία των φυσικών πόρων. Αυτό κάνουν αιώνες τώρα και μάλιστα σχεδόν αποκλειστικά.

Τον προσεκτικό παρατηρητή θα έπρεπε να προβληματίσει έντονα και το φαινόμενο της ταχείας δημιουργίας ένοπλων αντάρτικων ομάδων και της ταχείας επικράτησής τους έναντι τακτικών στρατών. Μάλιστα, οι ομάδες αυτές συγκροτήθηκαν χωρίς κανένα ουσιαστικό πολιτικό υπόβαθρο και αντίληψη. Πρόκειται για ομάδες που οργανώθηκαν, εξοπλίστηκαν και ενισχύθηκαν ακόμα και με ενεργό συμμετοχή (βλ. Λιβύη) από τα κράτη του ΝΑΤΟ, τους μονάρχες της Αραβικής χερσονήσου, την Τουρκία και του Ισραήλ.

Το αποτέλεσμα της “αραβικής άνοιξης” ήταν ο αλληλοσπαραγμός και η συνεχής διάλυση, από την οποία θα επέλθει μεσομακροπρόθεσμα ισχυρό πλήγμα στην Δύση και στους ανωτέρω, αφού σύμφωνα με την κουλτούρα των λαών αυτών και την ιστορική τους προέλευση και θέση, θα επέλθει η συγκρότηση νέων ευρύτερων κρατικών θεσμών, που θα έχουν αυτή την ανάμνηση της συμπεριφοράς της Δύσης για την οποία υπάρχει βεβαίως και αμαρτωλή προϊστορία. Ο συνασπισμός του μεσαίωνα δεν έχει την δυνατότητα να ελέγξει το τελικό αποτέλεσμα και οι λαοί αυτοί είναι ιστορικά εκπαιδευμένοι να γεννούν ηγέτες με ισχυρές εξουσίες.

Στην Τυνησία που έγινε το ξεκίνημα, η κατάσταση ηρεμίας δεν θα κρατήσει πέραν του 2017. Η Λιβύη είναι απολύτως διαλυμένη και σπαράσσεται από εμφύλιο. Στην Αίγυπτο, την μεγαλύτερη χώρα της περιοχής, μετά την τραγωδία με τους μουλάδες επικράτησε ξανά ο στρατός, αλλά ο εμφύλιος υποβόσκει. Στην Συρία, ο πόλεμος συνεχίζεται ... . Το Ιρακ, που αποτέλεσε θέατρο ωμής στρατιωτικής επέμβασης και κατάληψης, όπως και το Αφγανιστάν είναι βομβαρδισμένες σκηνές θεάτρου εμφυλίου πολέμου.

Σε όλες αυτές τις χώρες, το ακραίο μουσουλμανικό κίνημα, που δημιουργήθηκε χρόνια πριν από τις ίδιες δυνάμεις του ιμπεριαλισμού, στο Αφγανιστάν με σκοπό να πολεμηθεί η νόμιμη κομμουνιστική κυβέρνηση, είχε και τους τόπους συγκέντρωσης (τζαμιά) και τους ηγέτες, ώστε να είναι έτοιμο να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία στην διάδοχο κατάσταση.

ΤΟ “ΤΕΡΑΣ” ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ...

Εχοντας μετατραπεί σε ένα ισχυρότατο κίνημα, το κίνημα του ακραίου ισλαμικού φονταμενταλισμού, όχι μόνο έχει μπει στην φάση της διεθνοποίησης, αλλά πλέον προσπαθεί να συγκροτήσει μία τεράστια ενότητα στον κόσμο του σουνιτικού Ισλάμ (ίσως και του όλου Ισλάμ). Οι ίδιοι οι έξωθεν δημιουργοί του βρίσκονται πλέον απολύτως σαστισμένοι, καθώς αντιλαμβάνονται ότι, αργά ή γρήγορα, δεν θα μπορούν να το ελέγξουν, αφού στηρίζεται στον φανατισμό της αμάθειας, στο μίσος για καθετί διαφορετικό και στην “θεϊκή” εντολή για συνολική θρησκευτική και πολιτική κυριαρχία με οποιοδήποτε προσωπικό τίμημα.

Δημιούργησαν ένα τέρας και τώρα αντιλαμβάνονται ότι παρότι το τρέφουν και το ενισχύουν, αυτό είναι ικανό να τους καταπιεί και να τους κατασπαράξει. Το γεγονός ό,τι αμήχανα χαϊδεύουν το “θηρίο”, μήπως και δεν τους κατασπαράξει, είναι χαρακτηριστικό της αμηχανίας τους. Βεβαίως οι δυνάμεις του σκότους που δημιούργησαν το θηρίο αποσκοπούσαν σε χαλιφάτα και προτεκτοράτα με υπήκοους υπό τον έλεγχό τους, χωρίς να έχουν κατανοήσει την ενωτική δύναμη του κορανίου, την απουσία άλλης πλην της αραβικής εθνικής συνείδησης, την δύναμη της ενότητας και του κοινού σκοπού του ισλάμ, που έχει μετατρέψει σε ένα ενιαίο έθνος τους μουσουλμάνους σουνίτες σε κάθε γωνιά του πλανήτη και μάλιστα με σημαντική οικονομική ισχύ λόγω του πετρελαίου που παράγουν στις χώρες τους.

Η “αραβική άνοιξη” που διέλυσε το “κοσμικό Ισλάμ” και την εκδοχή του αυτή, αυτή που αντικατέστησε κάθε άλλο ένδυμα με τσαντόρ και μπούργκες και έπεισε εκατομμύρια ανθρώπους ότι ο θάνατος στον πόλεμο ή η αυτο-ανατίναξη είναι η οδός για τον σίγουρο παράδεισο και εντολή του Αλλάχ, είναι η ουσιαστική και ακραία εγκληματική τους πράξη. Αντί για την άνοιξη, έφεραν τον μεσαίωνα και τον χειμώνα.

Η ίδια η ιμπεριαλιστική δύση είναι η δημιουργός του φαινομένου-τέρατος και στο αισχρό και μαύρο αποικιοκρατικό της γονιδίωμα, δεν βρίσκεται μόνο η αιτία της δημιουργίας του, αλλά δεν υπάρχει και κανένα ίχνος λύσης και δυνατότητας κίνησης προς αυτή. Μουλάδες που εκπαιδεύτηκαν στα πανεπιστήμια της Δύσης, στα πανεπιστήμια του γνωσιακού σκοταδισμού και του ολοκληρωτισμού της δύσης, δίδαξαν και διδάσκουν αγράμματες μανάδες, αδαή παιδιά και οργισμένους άνδρες – κυρίαρχο φύλο κατά το κοράνι – τις δικές τους εκδοχές και ερμηνείες για το ιερό κοράνι και τις εντολες του Αλλάχ. Κανείς δεν έχει την δύναμη να σταματήσει τις ορδές τους, ούτε στα μέρη που ζούσαν μπορούν πλέον να ζήσουν μαζί με “αλλόθρησκους άπιστους”, “ο κύβος ερρίφθη” ... .

Η ίδια η Δύση της αποικιοκρατίας έχει στο γονιδίωμά της την συστηματική πνευματική υποβάθμιση των λαών για να μπορεί να τους ελέγχει πουλώντας τους καθρεπτάκια και ψέμματα, με σκοπό το κέρδος των κεφαλαιοκρατών και τον εξουσιαστικό εκμεταλλευτικό έλεγχο. Η χυδαία και απάνθρωπη φύση της Δύσης δεν είναι μόνο ένας στόχος των λαών αυτών που βίωσαν καλά στο πετσί τους την εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλισμό, αλλά και αιτία της έλλειψης κάθε δυνατότητας λύσης, που θα προέρχεται από την ίδια την Δύση και την κουλτούρα της..

 ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΛΥΣΕΩΝ

Εμείς ως κίνημα της βαθειάς ανάλυσης γνωρίζουμε τις παραμέτρους που συνθέτουν την λύση. Τουλάχιστον μπορούμε να στοχαστούμε, να αναλύσουμε και να συνθέσουμε.

Ενα μέρος κομμάτι της λύσης είναι η εθνική συνείδηση, έναντι της θρησκευτικής ισλαμικής συνείδησης της αδελφότητας και της ενότητας κατ' εντολή του Αλλάχ και του Προφήτη. Η σημερινή Δύση που θέλει να στήσει παγκοσμιοποιημένες εταιρικές αυτοκρατορίες, πολεμώντας τις ιδέες της γαλλικής επανάστασης και του διαφωτισμού, κατ' ουδένα τρόπο δεν επιθυμεί και δεν μπορεί να διδάξει λύσεις στηριγμένες στην “εθνική συνείδηση”. Αλλωστε αυτές αποτελούν λύσεις μακροχρόνιες και προϋποθέτουν διδαχές και δοξασίες που επικρατούν επί γεννεές ανθρώπων, ώστε τότε μόνο να καταστούν συλλογικό κεκτημένο αντίληψης. Το μόνο που σκέφτεται και έχει στην διάθεσή της σήμερα η Δύση (ίσως και όλη η υπόλοιπη ανθρωπότητα) είναι η αξιοποίηση του έθνους με την εντονότερη εθνική συνείδηση στην περιοχή: των Κούρδων. Η δημιουργία κουρδικού κράτους σε εδάφη του σημερινού Ιρακ, της Τουρκίας και της Συρίας, αποτελεί μία λύση στην οποία μάλλον θα καταλήξει αναπόδραστα η Δύση και ο υπόλοιπος πλανήτης. Ενα κράτος εθνικό, ως προμαχώνας και “μαξιλάρι” που παρεμποδίζει τον επεκτατισμό του αραβικού ισλάμ περικλείοντας προς βορρά την καυτή ισλαμική ζώνη. Αν αυτό δεν γίνει σύντομα, τότε η σουνιτική ισλαμιστική κουλτούρα θα εξαπλωθεί ταχύτατα προς τον βορρά.

Το κουρδικό κράτος αποτελεί την πιο άμεση κίνηση που οφείλει να πραγματοποιήσει η Δύση. Συναντά βεβαίως την αντίδραση της Τουρκίας, η οποία θα χάσει εδάφη. Τα ιστορικά, κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα της Τουρκίας καταδεικνύουν ένα ακραίο εθνικιστικό γονιδίωμα από τον πρώτο διδάξαντα τον “εθνο-ολοκληρωτισμό” Κεμάλ – πατέρα των Τούρκων – Ατατουρκ. Το γονιδίωμα αυτό μπολιάστηκε τις δύο τελευταίες δεκαετίες με τον μεγαλο-ιδεατισμό του νεο-οθωμανισμού. Είναι σαφές, ότι η Τουρκία προκειμένου να δεχθεί την δημιουργία κουρδικού κράτους (το οποίο πάντοτε θα βλέπει ως αντικείμενο κατάκτησης της νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας) θα ζητήσει εδαφικά ανταλλάγματα στην Β.Δ. Συρία, στην Θράκη, το Αιγαίο και ίσως και στο μουσουλμανικό βαλκανικό τόξο. Ολα αυτά αντιλαμβάνεστε τι σημαίνουν για την Ελλάδα. Το μόνο που έχει να κάνει και οφείλει να κάνει η Δύση είναι να αρνηθεί και να επιτρέψει στην Ρωσία να επιφέρει τα αναγκαία πλήγματα στην Τουρκία, ώστε να αδυνατίσουν οι στρατιωτικές της δομές, χωρίς να εξαγριωθεί όμως ο εθνικισμός των Τούρκων και έχουμε απρόβλεπτες εξελίξεις. Η τελική πρόβλεψή μας είναι, όμως, ότι η Τουρκία αργά ή γρήγορα θα γνωρίσει εσωτερικό ζήτημα, από την εξάπλωση του σουνιτικού ισλαμικού φανατισμού (καλλιεργείται ήδη από το κόμμα του Ερντογάν και την ανερχόμενη ισλαμική ακροδεξιά) και είναι το πιο πιθανό να υπάρξει και εκεί εμφύλιος μεταξύ της κοσμικής δυτικής Τουρκίας και της ανερχόμενης δύναμης των Ισλαμιστών στην Κεντρική και Νότια Τουρκία. Στην περίπτωση αυτή το κουρδικό κράτος θα μπορεί να διαδραματίσει σταθεροποιητικό ρόλο στην περιοχή και αμυντική δομή – βασική για τις εξελίξεις.

Η λογική ανάλυση καταδεικνύει ότι το κουρδικό κράτος πρέπει να δημιουργηθεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορέσει να αντέξει τις ισλαμικές επιθέσεις, προκειμένου να κερδηθεί ο πολύτιμος χρόνος για την πραγμάτωση της ουσιαστικής λύσης που παρουσιάζεται στο τέλος του κειμένου. Μην ξεχνάμε ότι το σουνιτικό Ισλάμ ως θρησκεία το ασπάζεται ένας σημαντικός αριθμός Κούρδων. Αυτοί μπορούν να αποτελέσουν τελικά και τον Δούρειο Ιππο των ισλαμιστών στο νέο κράτος, ώστε να καταρρεύσει εσωτερικά, επικρατώντας του εθνικού ή πολιτικού στοιχείου. Είναι συνεπώς αναγκαίο στο σχεδιασμό του Κουρδικού κράτους, η Δύση να αποδεχθεί και να ανεχθεί χαρακτηριστικά, τα οποία αντιμάχεται: το εθνικό στοιχείο ως πυλώνα συγκρότησης και κυρίως την σοσιαλιστική πολιτική δομή του νέου κράτους. Αυτοί αποτελούν δύο αναγκαίους όρους και πυλώνες, ούτως ώστε να μπορεί το νέο κράτος να ορθοποδήσει και να σταθεί ως πραγματική ασπίδα έναντι του αντιπάλου θρησκευτικού φανατισμού. Το τρίτο στοιχείο, το οποίο καλλιεργείται από τους Κούρδους του ΡΚΚ και άλλες αντίστοιχες οργανώσεις είναι αυτό της αμφισβήτησης του Ισλάμ ως θρησκείας των Κούρδων. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να ενισχυθεί η τάση επιστροφής των Κούρδων στον Χριστιανισμό και τον “Γεζιτισμό”, ώστε ο δυνητικός δούρειος ισλαμιστικός ίππος να χάσει την ισχύ του. Για να υπάρξει και να αντέξει στις ισλαμικές επιθέσεις, τουλάχιστον για τον αναγκαίο χρόνο, το κουρδικό κράτος, θα πρέπει συνεπώς να έχει εθνικά, δημοκρατικά, σοσιαλιστικά και ανεκτικά ετεροθρησκευτικά χαρακτηριστικά.

Σαφώς και παράλληλα θα πρέπει να σταματήσει η πολεμική με τα σιϊτικά “αιρετικά” κράτη. Τούτο σε σχέση με το Ιράν, η Δύση το εννόησε, όπως φαίνεται, προσφάτως. Βέβαια στο Ιράν ζει ο θρύλος της “Περσικής Αυτοκρατορίας” και οι χειρισμοί θα πρέπει να είναι προσεκτικοί.

Ο αναγκαίος χρόνος για να εξουδετερωθεί το “τέρας” του ακραίου ισλαμισμού , του οποίου η ισχύς είναι τεράστια και δεν αφορά μόνο την περιοχή του “χαλιφάτου” , αλλά μία ζώνη που ξεκινά από την Απω Ανατολή (Ινδονησία, Μαλαισία, Φιλιππίνες) περνά από το Μπαγκλαντές, την Δυτική Ινδία, το Πακιστάν, τις νότιες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα του αραβικού κόσμου και καταλήγει στην Δυτική και Κεντρική Αφρική, με πολυάριθμα παρακλάδια στην Ευρώπη (κυρίως) και στην Β. Αμερική, θα πρέπει να είναι ικανός, ώστε να πραγματοποιηθούν οι δύο επόμενες κινήσεις – λύσεις.

Η πρώτη και αυτονόητη πια είναι ο μετασχηματισμός της ενεργειακής βάσης παγκόσμια με σημαντική μείωση της χρήσης του πετρελαίου και των παραγώγων του. Αυτό θα σημάνει σημαντική στέρηση πόρων και ισχύος για τους ισλαμιστές και την πορεία τους προς το επεκτατικό τους πεπρωμένο.

 Βεβαίως, οι πιστοί όταν κάνουν πόλεμο, δεν τον κάνουν για το χρήμα, αλλά απλά το χρησιμοποιούν για εξοπλισμούς και εξαγορές. Ο ενεργειακός μετασχηματισμός δεν πρόκειται να τους σταματήσει. Απλά θα μειώσει την ισχύ τους ... .

 Η ουσιαστική και πραγματική λύση είναι μία, αλλά όπως είδαμε δεν συμβαδίζει με το ιμπεριαλιστικό, κερδοκεντρικό, εκμεταλλευτικό και επεκτατικό γονιδίωμα της Δύσης. Ο ισλαμικός κόσμος μόνο με δική του απόφαση θα πάψει να γίνεται κτήμα του “θηρίου” του ισλαμοφασισμού και ισλαμοφανατισμού και για αυτό απαιτείται μία πολιτιστική και μορφωτική επανάσταση ανθρώπινης απελευθέρωσης. Απαιτείται πραγματική μόρφωση των πολιτών στον αραβικό κόσμο, απαιτείται απελευθέρωση της σκέψης τους, απαιτούνται ερμηνείες και ερμηνευτές του κορανίου, που να αντιλαμβάνονται την ιστορικότητα του και την πραγματική πρακτική βάση της εποχής που γράφτηκε, διδάσκοντας μία ουσιαστική νέα αντίληψη για το περιεχόμενό του, εναρμονισμένη (όχι με τις ανάγκες του κερδοκεντρικού ανθρωποφάγου καπιταλισμού – τότε δεν πρόκειται κανείς να τους πιστέψει, αφού θα είναι οι “ιεραπόστολοι της δύσης”) με την πραγματικότητα και προσανατολισμένη στις ανάγκες των ανθρώπων. Χρειάζεται ένας νέος απελευθερωτικός πολιτισμός για τα αραβικά κράτη και το ισλάμ, εν γένει, ο οποίος θα διακρίνει και θα ανέχεται τα έθνη, διδάσκοντας και την ιστορία των εθνών και των λαών και τον πολιτισμό τους. Αλλη πραγματική και ουσιαστική λύση για να αποτραπεί το μεσαιωνικό αιματοκύλισμα της ανθρωπότητας δεν υφίσταται και το τεράστιο ζήτημα είναι και η ίδια η Δύση, που επιστρέφει και αυτή στον μεσαίωνα με γοργούς ρυθμούς, από την ώρα που νίκησε στην μάχη με το σοσιαλιστικό πείραμα της ανθρωπότητας.

Το τεράστιο ζήτημα είναι, το που και πως (με ποιο περιεχόμενο) θα διαμορφωθεί αυτή η νέα θεωρία, αυτός ο νέος πολιτισμός και τι θα πρέπει να περιέχει. Οσο αδιανόητο είναι αυτός ο νέος πολιτισμός να δημιουργηθεί στα υπάρχοντα σε ισλαμικές χώρες αραβικά πανεπιστήμια, το ίδιο αδιανόητο είναι να διαμορφωθεί στα δυτικά πανεπιστήμια, τα οποία διακατέχονται και ορίζονται ολοκληρωτικά από τους εταιρικούς κερδοκεντρικούς μηχανισμούς της δύσης, θεωρώντας ως γνώση και επιστήμη μόνο ό,τι εκφράζει και ενσωματώνει τα επεκτατικά συμφέροντα της δύσης.

Η ίδια η δύση προκάλεσε ιστορικά και με την συμπεριφορά της ανείπωτη απέχθεια στον αραβικό και στον ισλαμικό κόσμο και σε όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη. Η ίδια η δύση δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό, ενίσχυσε και άνδρωσε με την συμπεριφορά της το ισλαμιστικό φονταμενταλιστικό κίνημα, ακόμα και τον ίδιο τον ισλαμισμό (ας θυμηθούμε την μεταστροφή των αφροαμερικανών στον ισλαμισμό ως αντίδραση στην συμπεριφορά των εξουσιών στις Η.Π.Α.).

Διαβάζοντας τον Χάντιγκτον από την δεκαετία του '80 και όσους έγραψαν μετά από αυτόν για θρησκευτικούς και πολιτισμικούς πολέμους (τότε που το μυαλό όλων ήταν ακόμα στον ψυχρό πόλεμο, που ήταν πρώτιστα πολιτικός), η σκέψη ότι όλο αυτό που συμβαίνει είναι πιθανότατα ένα μακάβριο και διαβολικό σχέδιο της δύσης, δεν μπορεί να φύγει από το σκεπτόμενο ανθρώπινο μυαλό ως σοβαρή πιθανότητα. Οπωσδήποτε, η ανατροπή των σοσιαλιστικής ροπής αραβικών πολιτικών καθεστώτων αποτέλεσε στόχο της “νέας τάξης πραγμάτων”, αλλά η γέννηση του θηρίου του πανισλαμισμού αποτελεί ζήτημα προς ουσιαστική διερεύνηση. Διότι, εάν ο στόχος της δύσης είναι να προκαλέσει ένα νέο παγκόσμιο έγκλημα, τότε κάθε νουθεσία και κάθε πρόταση σχεδιασμού που αφορά τις ηγεσίες της δύσης περιττεύει και ο πανανθρώπινος σχεδιασμός της επαναστατικής ανατροπής, θα πρέπει άμεσα και ταυτόχρονα, να περιλαμβάνει και να θέτει ταυτόχρονα ως στόχο και τις ηγεσίες και τις δομές της δύσης, ώστε τα διασωθεί η ανθρωπότητα από τους σχεδιασμούς τους.

Η Δύση βέβαια, με την μακραίωνη κουλτούρα του αίματος και της λεηλασίας δεν πρόκειται να αλλάξει ειδικά όσο βρίσκεται υπό τις ηγεσίες και τις δομές του καπιταλισμού και του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού και όσο η φιλοσοφία των λαών της διαμορφώνεται εκμεταλλευτικά στις βάσεις αυτές.

Αναζητώντας το περιεχόμενο της πολιτιστικής και πολιτισμικής επανάστασης για τον αραβικό κόσμο (και αφήνοντας κατά μέρος τις πραγματικά λυτρωτικές για την ανθρωπότητα προτάσεις της “θεωρίας των βιοτικών αναγκών”, που έχουν τεθεί υπό συνολική απαγόρευση) θα πρέπει ιστορικά να σταθούμε σε δύο φαινόμενα:

- την πραγματική αραβική άνοιξη της περιόδου από τα τέλη του 8ου έως τον 13ο μ.Χ. αιώνα, που στηρίζεται στον Αριστοτέλη και στην σκέψη του.

- την απελευθέρωση από τον ισλαμισμό που έφερε στον 20ο αιώνα, η επικράτηση “κοσμικών” σοσιαλιστικών κομμάτων του κινήματος “Μπαάθ”.

Ισως η δύση να θεώρησε εύκολο να αντικαταστήσει τις ηγεσίες των κρατών αυτών με κοσμικά καθεστώτα ανδρείκελων (αυτό συνέβη σε όλες τις χώρες). Κάποιοι όμως είχαν και τους τόπους συνάθροισης και διδαχής έτοιμους (τζαμιά), ώστε να έλθουν να αντικαταστήσουν τις εξουσίες που υπήρχαν και συμπολεμούσε η δύση. Η δύση ή δεν έβαλε καθόλου μυαλό από το παράδειγμα του Ιράν και του Αφγανιστάν ή τελικά επιδιώκει το γενικευμένο χάος σε όλο τον πλανήτη. Στα τζαμιά λοιπόν, φανατικοί ισλαμιστές, πολλές φορές αμερικανοσπουδαγμένοι και δυτικοσπουδαγμένοι, διδάσκουν αδαείς και αμόρφωτους άνδρες, γυναίκες και παιδιά, ότι η εντολή του Αλλάχ και ο λόγος του προφήτη είναι ο ιερός θρησκευτικός πόλεμος κατά των απίστων. Είναι δε μαθηματικά βέβαιο, ότι, καθώς οι κοινωνίες αυτές αποψιλώνονται από πνευματικούς και μορφωμένους ανθρώπους (που σπεύδουν να φύγουν στην δύση) και καθώς το ισλαμιστικό μοντέλο πολεμά κάθε γνώση και καταδικάζει σε αγραμματοσύνη τις γυναίκες – μανάδες, τα πράγματα θα γίνονται ολοένα και χειρότερα, ολοένα και πιο ακραία στον αραβικό κόσμο, κύρια στον σουνιτικό και με την περαιτέρω ανάπτυξη εσωτερικών εμφυλιακών τάσεων και προς τους σιίτες μουσουλμάνους (φαινόμενο έντονο στο Ιρακ και την Συρία).

Στην βάση των αιτίων της καταστροφής βρίσκονται και τα μοναρχικά καθεστώτα της αραβικής χερσονήσου. Μοναρχίες, χωρίς καν σύνταγμα, που αντλούν την εξουσία τους από τον Αλλάχ και τον Προφήτη. Αυτοί οι μονάρχες και τα καθεστώτα τους, αποτελούν την πολιτική, κοινωνική και οικονομική βάση του σκοταδισμού. Αν κάτι όφειλε να προσπαθήσει να μεταβάλλει η δύση, ήταν αυτά τα καθεστώτα και όχι τις αραβικές “σοσιαλιστικές” δημοκρατίες. Ομως αυτά τα καθεστώτα του σκοταδισμού και του μοναρχισμού είναι “φίλοι” και - κυρίως και πολύπλευρα - πελάτες της κερδοκρατούμενης και εταιρειοκρατούμενης δύσης. Οπωσδήποτε όμως στο “σχέδιο σωτηρίας” της ανθρωπότητας και κατασίγασης του τέρατος, ένα μεγάλο κεφάλαιο είναι η αντικατάσταση αυτών των μοναρχιών και της κουλτούρας που δημιουργούν και φέρουν ως όχημα μαζί τους. Τα συμφέροντα όλων των δημιουργών και υποστηρικτών του ισλαμικού φονταμενταλισμού (Δύση, Μοναρχίες, Τουρκία, Ισραήλ) δημιούργησαν αυτό το θηρίο, που είναι ικανό να αιματοκυλήσει τον πλανήτη και να κατασπαράξει τους δημιουργούς του. Αν δεν παραμεριστούν αυτά τα συμφέροντα και δεν αφεθούν παράμερα, ο ενωμένος ακραίος ισλαμικός κόσμος, που φαντάζει στον παγκόσμιο χάρτη σαν δράκος από την Ινδονησία έως και την Αφρική, θα είναι σύντομα ένας ενιαίος ζωντανός οργανισμός.

Ακόμα και μόνο η επικράτηση της κουλτούρας του και ό,τι αυτό θα επιφέρει στην κουλτούρα όλου του πλανήτη, είναι ικανή να γυρίσει την ανθρωπότητα πολλούς αιώνες πίσω ή να επιταχύνει την πορεία αυτοκαταστροφής της.

Η μόνη στρατηγική που έχει η δύση είναι να εξυπηρετεί άπληστα τα κανιβαλικά της συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

 Κανένας άνθρωπος, κανένας πραγματικός άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να δεχθεί ένα τέτοιο ζοφερό παγκόσμιο μέλλον, στηριγμένο στο αίμα και τον φόβο, στηριγμένο στο μίσος και τον ανηλεή πόλεμο. Οσες εξουσίες στηρίχθηκαν και στηρίζονται στις αντιλήψεις και τις δοξασίες αυτές, θα πρέπει σύντομα να αλλάξουν, μαζί με τις αντιλήψεις και τις δοξασίες που τις στηρίζουν και τις συντηρούν.

 Το πιο πάνω οδοιπορικό ενεργειών είναι αδήριτα και αναπόδραστα αναγκαίο για όσους αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την ανθρωπότητα. Η πολιτιστική και πολιτισμική επανάσταση σε κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές δομές και σε όσους και όσα προκαλούν το διανθρώπινο μίσος είναι το μόνο αντίδοτο της ανθρωπότητας έναντι της καταστροφής της.

Αναρτήθηκε από LAIKO KINIMA 

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"