Ο φάκελος της Κύπρου είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο ντροπής και προδοσίας, που δυστυχώς δεν εμπλέκεται μόνον η χούντα και δεν εξαχνίζεται με κανένα συγχωροχάρτι.
Προκλήθηκα να γράψω από τάχα ακραιφνείς "αντιστασιακούς" ή αριστερούς, που λάβροι έβριζαν, άκαπνοι ως επί το πλείστον, που έχουν εικόνισμα τους αιμοσταγείς Στάλιν, Βελουχιώτη, ας μην αναφέρω και πρόσφατο πρόεδρο κόμματος, οι οποίοι λιάνισαν άλλοι δεκάδες χιλιάδες και άλλοι εκατομμύρια αθώων.
Θεωρώ σκόπιμο λοιπόν στο δρόμο που χάραξαν φωτισμένοι άνθρωποι, όπως ο Λεντάκης να κοιτάμε μπροστά, αφήνοντας πίσω διχαστικές θεωρίες και εμφυλιακό κλίμα και να δούμε τι γίνεται με το σημερινό μας χάλι!
Έναν μήνα προτού συμπληρώσει το 104ο έτος της ζωής του ο Στυλιανός Παττακός, ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, έφυγε από τη ζωή.
Ο πραξικοπηματίας στρατιωτικός έπεσε θύμα κλοπής δύο ημέρες πριν, καθώς διαρρήκτες εισέβαλαν στο σπίτι του και φέρεται να αφαίρεσαν λκοσμήματα και το «Παράσημο της Ανδρείας». Αυτό πιθανότατα επηρέασε την υγεία του.
Ο καταγόμενος από το Ρέθυμνο καθαιρεθείς αξιωματικός σύμφωνα με πληροφορίες έπαθε εγκεφαλικό στον ύπνο του. Όπως έγραψε το neakriti.gr, μεταδίδοντας πρώτο την είδηση του θανάτου του, η κηδεία, σύμφωνα με τους οικείους του, θα τελεστεί την ερχόμενη Τρίτη, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αγία Παρασκευή Ρεθύμνου.
Ο Στυλιανός Γ. Παττακός κατά την επταετή στρατιωτική δικτατορία που επιβλήθηκε διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (1967-71) και Α΄ αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης (1971-73).
Μετά την πτώση της δικτατορίας κρίθηκε ένοχος στάσης και εσχάτης προδοσίας για τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα και καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1990 επί κυβέρνησης Μητσοτάκη για λόγους υγείας. (pethane-o-praxikopimatias-stylianos/)
Σημείωση για φώτο: Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι εντός της εκκλησίας όπου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία, ακούστηκε ο εθνικός ύμνος. Παρά την επιθυμία της οικογένειάς του να πραγματοποιηθεί η κηδεία σε στενό κύκλο, η διαρροή της είδησης του θανάτου του άλλαξε τα δεδομένα. Ο πραξικοπηματίας είχε εκφράσει την επιθυμία στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον και ιδίως στις δύο κόρες του, ο θάνατός του να γίνει γνωστός μετά την τέλεση και την ταφή, ωστόσο αυτό δεν κατέστη δυνατό. (Kriti-I-kideia-toy-Pattakoy-)Γράφει η Φωτεινή Λεντάκη: Ένας συνεπής με τις αρχές του στρατοκράτης ήταν.
Απόδειξη ότι πέθανε λίγες ώρες μετά την διάρρηξη, που του έκλεψαν το μετάλλιο ανδρείας.
Στο πνεύμα που μίλησε γι' αυτούς ο Ανδρέας Λεντάκης στην Βουλή, άγρια βασανισθείς μέχρις και εικονικής εκτέλεσης απο την χούντα, αλλά με μεγαλείο ψυχής, ότι "η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από μερικούς υπερήλικες -είχαν περάσει τα 85- ούτε είναι εκδικητική" και πρότεινε την αποφυλάκιση τους, εγώ θα πω καλό ταξίδι!
Δεν ξεχνούμε, αλλά συγχωρούμε είναι το μόττο των γνήσια δημοκρατικών ανθρώπων!
Και μην διανοηθεί κανείς να μου την πέσει ως "αντιστασιακός" ή αριστερός, γιατί όπως έλεγε ο Ανδρέας Λεντάκης
"Εάν είχαν κάνει αληθινά αντίσταση οι μισοί από όσους παριστάνουν τους αντιστασιακούς, η δικτατορία δεν θα είχε αντέξει ούτε επτά μέρες, όχι επτά χρόνια"....
Τέρμα με τις υποκρισίες και τους τσάμπα αντιστασιακούς!
Βλέπε σχετικό:
Πέθανε ο πραξικοπηματίας Στ. Παττακός
Το σφαγείο είναι τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη. Είναι επίσης γνωστό ως το "Μεσημέρι".
Είναι μέρος του έργου του "Τα τραγούδια του Ανδρέα", έργο αφιερωμένο στον αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Ανδρέα Λεντάκη. Αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και κυρίως στα βασανιστήρια που υποβάλλονταν τόσο ο μουσικοσυνθέτης, τον είχαν τοποθετήσει σε κελί κοντά σε χώρους βασανισμού, όσο και τα βασανιστήρια που είχε υποστεί ο ίδιος ο Ανδρέας Λεντάκης, στο κτήριο της Ασφάλειας της Μπουμπουλίνας. Είναι ένα από τα πιο σημαντικά έργα του αγώνα ενάντια στην Χούντα των Συνταγματαρχών το οποίο συμπεριλαμβάνει με τη σειρά τα τραγούδια 1. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙΣ ΞΑΝΑ
2. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΟ
3. ΣΟΥ ΕΙΠΑΝ ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ
4. ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ
Στη δισκογραφία ο κύκλος τραγουδιών "Τα τραγούδια του Ανδρέα" συμπεριλαμβάνεται στο "Θεοδωράκης Διευθύνει Θεοδωράκη Νο1" σε ερμηνεία Αντώνη Καλογιάννη-Μαρίας Φαραντούρη. Το τραγούδι, επίσης, έχει ερμηνευτεί και από τον ίδιο, από την Μαρία Φαραντούρη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ενώ σε πρώτη ερμηνεία εμφανίζεται το 1971 από τον Ζωρζ Μουστακί. Επίσης το τραγούδι παρουσιάζεται και στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου «Τα τραγούδια της φωτιάς».
Στίχοι: Μίκης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μίκης Θεοδωράκης
Άλλες ερμηνείες:
Αντώνης Καλογιάννης
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μαρία Φαραντούρη
Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο
μετρώ τους χτύπους τον πόνο μετρώ
είμαι θρεφτάρι μ' έχουν κλείσει στο σφαγείο
σήμερα εσύ αύριο εγώ
Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ' τον τοίχο πάλι θα 'μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Που πάει να πει
σ' αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά
Μες στις καρδιές μας αρχιναέι το πανηγύρι
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ' τον τοίχο πάλι θα 'μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
Που πάει να πει
σ' αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Για τα "Στοχαστικά Γονατογραφήματα"
Νάσος
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.