Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

"Όλα είναι δρόμος" και τότε και τώρα... απλά αλλάζουν πρόσωπα και ημερομηνίες...


Τρία διαφορετικά επεισόδια αφηγούνται τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν τρεις άντρες, στο πλέον κρίσιμο σημείο της ζωής τους...


Στην πρώτη ιστορία, Χαρώνειο Νόμισμα, ένας αρχαιολόγος (Δημήτρης Καταλειφός) ξεκινά να συναντήσει τους φίλους του φαντάρου - αυτόχειρα γιου του (Κώστας Καζανάς), όταν ένα χρόνο μετά το τραγικό περιστατικό ανακαλύπτει σε ανασκαφή έναν ελληνιστικό τάφο, στην περιοχή των Φιλίππων.

Στη δεύτερη ιστορία, Η τελευταία νανόχηνα, ο γερο-φύλακας (Θανάσης Βέγγος) του βιότοπου στο Δέλτα του Έβρου ξεναγεί δύο ορνιθολόγους στην περιοχή, και εκτελεί χωρίς δεύτερη σκέψη έναν λαθροκυνηγό που ευθύνεται για το φόνο της τελευταίας νανοχήνας.

Στην τρίτη ιστορία, με τίτλο Βιετνάμ, ένας ιδιοκτήτης (Γιώργος Αρμένης) μεγάλης επιχείρησης προσπαθεί μάταια να ξεχάσει τον καημό εξαιτίας του χωρισμού με τη γυναίκα του, διασκεδάζοντας σε ένα σκυλάδικο της επαρχίας. Αφού μεθύσει και σπάσει τα πάντα μέσα στο μαγαζί, θα το αγοράσει για να το καταστρέψει, ενώ χορεύει στο χωράφι με τη συνοδεία της τοπικής μπάντας.
Η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Τάκη Κανελλόπουλου ενώ ο τίτλος:
 " Όλα είναι δρόμος " είναι του ποιητή Γιάννη Τζανετάκη. (tainiothiki)


Ο Γιάννης Τζανετάκης είναι συνδημιουργός και σύμβουλος έκδοσης του Andro. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1956. Σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες. Άρχισε να δημοσιογραφεί το 1988. Αρχισυντάκτης στο Αθηνόραμα, διευθυντής σύνταξης στο ΕΥ και έως τον Οκτώβριο του 2012 διευθυντής σύνταξης στο STATUS. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων από το 1993, έχει εκδώσει οκτώ βιβλία ποίησης (τελευταίο το Βίος βαθύς, εκδόσεις Κέδρος). Το 2002 κυκλοφόρησε στα σουηδικά μια επιλογή από το έργο του σε μετάφραση Γιαν Χένρικ Σβαν και Μαργαρίτας Μέλμπεργκ, με τίτλο Allt är väg (Όλα είναι δρόμος), στίχος του που το 1998 τιτλοφόρησε μια ταινία του Παντελή Βούλγαρη. Ποίησή του έχει επίσης μεταφραστεί σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες. Εξακολουθεί πάντα να παίρνει τη ζωή για σινεμά και πιστεύει βαθύτατα ότι –όπως το έθεσε ο Μπέργκμαν‒ χρειάζεται ταλέντο για να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Φωτογραφία: Λευτέρης Σιαράπης


Σχόλιο: Νομίζω ότι έπρεπε να μπει για φινάλε το Το ζεϊμπέκικο του θανάτου
Απο την ταινία ''Γυμνοί στο δρόμο'' βασισμένη σε θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη (1969), Σενάριο/Σκηνοθεσία: Γιάννης Δαλιανίδης, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Πρωταγωνιστούν: Νίκος Κούρκουλος, Ζωή Λάσκαρη, Βαγγέλης Σειληνός, Ανδρέας Μπάρκουλης, Χρόνης Εξαρχάκος


ή αν θέλατε καλύτερα Βρέχει φωτιά στη στράτα μου - Στράτος Διονυσίου (Νίκος Κούρκουλος)
Από την ταινία Ορατότης Μηδέν - 1970
Το τραγούδι «βρέχει φωτιά στη στράτα μου» γράφτηκε για την συγκεκριμένη ταινία και ερμηνεύτηκε από τον Στράτο Διονυσίου, στην συνέχεια έγινε ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια του ελληνικού


Για τα "Στοχαστικά Γονατογραφήματα"

Νάσος

=========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.