Αγαπητέ κύριε Νίκο Μπελογιάννη.

Ξέρω.
Έναν νεκρό δεν τον αποκαλούμε ποτέ "κύριο" αλλά ντρέπομαι να σας αποκαλέσω κάπως αλλιώς,ας πούμε "σύντροφο"

Είμαι μόλις 57 ενώ κλείσαμε ήδη 65 χρόνια απ την εκτέλεση σας.Απ τη δολοφονία σας μάλλον,κρατική δολοφονία,μιας και έγκλημα κατασκοπίας,έγκλημα κατά της Ελλάδας δεν απεδείχθη.

Αγαπητέ,μεγάλωσα με το όνομα σας στο σπίτι μου,ο πατέρας μου πάντα ένιωθε ένοχος που δεν μπόρεσε το Κόμμα να σας σώσει.Που δεν μπόρεσε η παγκόσμια κοινότητα να σας σώσει.

"Έπρεπε να τον σκοτώσουν και θα τον σκότωναν έτσι κι αλλιώς για να αποδείξουν την υποτακτικότητα τους στους Αμερικανούς" έλεγε ο μακαρίτης πατέρας μου,ένας αμετανόητος κομμουνιστής, σαν όλους εσάς που το ΚΚΕ ήταν η πατρίδα σας,το σπίτι σας,και όσα λάθη κι αν έκανε το κόμμα,για σας πήγαιναν παραπίσω,ο στόχος μεγαλύτερος,το Κόμμα πάνω απ τον εαυτό σας.

Διαβάσαμε την ομολογία σας,ξέρουμε ότι πορευτήκατε στο Θάνατο όρθιος,φυσούσε καθαρός αέρας εκείνη τη Κυριακή τα χαράματα,ναι,ξέρουμε,ούτε οι Γερμανοί δεν εκτελούσαν Κυριακές αλλά τα διαπιστευτήρια προς τους Αμερικανούς έπρεπε να δοθούν όσο πιο γρήγορα γινόταν.
Το χαμόγελο στις φωτογραφίες σας είναι ακόμα τραγικότερο όταν πια ξέρουμε πως ξέρατε,δε γίνεται να μην ξέρατε, ότι ένα παιδί σας ήταν στο δρόμο με τη σύντροφο σας.
Κι όμως,ούτε το παιδί δε σας λύγισε.
Όρθιος.
Μέχρι το τέλος.
Σήμερα,ελάχιστοι μπορούν να νιώσουν πως νιώσατε την ύστατη ώρα.
Σήμερα,ελάχιστοι θυσιάζουν τη ζωή τους ολόκληρη για τα πιστεύω τους.
Παρωχημένα πράγματα,πρωτίστως η ζωή,λένε,μετρά.
Ακόμα και η ζωή του δούλου,του προσκυνημένου;
65 χρόνια μετά,δεν είστε ήρωας,είστε ο άνθρωπος που ο κάθε αριστερός και κομμουνιστής θα θελε να χε σύντροφο
65 χρόνια μετά ακόμα αποτελείτε κίνδυνο για το καθεστώς,ακόμα σας βρίζουν και σας λοιδωρούν. ...

65 χρόνια μετά,ακόμα το όνομα σας γίνεται αντικείμενο διαπάλης,μάχης,διαξιφισμών.
65 χρόνια νεκρός και είστε πιο ζωντανός απ τους περισσότερους από μας.
Να φταίει ο Πικάσο; να φταίνε οι φωτογραφίες γεμάτες χαμόγελα μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα;
Δεν ξέρω αγαπητέ.
Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι δεν είστε ανεβασμένος σε τύμβο ηρώων,είστε δίπλα στον καθένα από μας,σήμερα.
Και ας φωνάζουν οι εχθροί σας όπως τότε:
«Η δίκη αυτή είναι ένα από τα σπουδαιότερα παγκόσμια γεγονότα τα οποία εσημειώθησαν τον Φεβρουάριον του ’52. Αποτελεί δίδαγμα διά τον ελεύθερον κόσμον. Αποδεικνύει ότι τα απανταχού κομμουνιστικά κόμματα δεν εμπνέονται από πολιτικούς σκοπούς αλλά αποτελούν οργανώσεις κατασκοπίας».
«Φωνή της Αμερικής»
απο ΣΟΦΙΑ ΛΑΜΠΙΚΗ (μέσω facebook)







=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"