H υγεία όπως θα έπρεπε να είναι (μέρος 2ο) (αφιερωμένο και αυτό στα αφανή θύματα "παράπλευρες απώλειες" των μνημονίων)

Του Μιχάλη Χαιρετάκη

Σε ενα μικρό χωριό της Ανατολικής Γερμανίας ζώ και εργάζομαι τα τελευταία 2 χρόνια, ελέω μνημονίων. Ενας ξαφνικός πόνος στο στομάχι πριν απο λιγες εβδομάδες με οδήγησε σε ένα απο τα νοσοκομεία της περιοχής. Η κατάσταση ήταν αρκετά σοβαρή αν και δεν το είχα καταλάβει, μια και θα μπορούσα να έχω πεθάνει απο την αμέλειά μου οπως έγραφε το χαρτί που πήρα στη συνέχεια.
Αν και ηταν Μεγάλη Πέμπτη βράδυ το νοσοκομείο λειτουργούσε κανονικά. Έδωσα την κάρτα υγείας (εδώ να σημειώσω οτι οι κρατήσεις για υγεία και σύνταξη είναι μικρότερες αυτών που πλήρωνα στην Ελλάδα ως μηχανικός του ΤΣΜΕΔΕ) και σε 10 λεπτά είχαν ξεκινήσει όλες οι εξετάσεις. Υπέρηχοι ακτινογραφίες και σε λίγη ώρα ενα κοκτέιλ με 3 δόσεις απο 3 διαφορετικά φάρμακα,ενδεικτικό της κατάστασης που ήμουν.
Η κλινική δε θυμιζε ούτε τις καλύτερες ελληνικές ιδιωτικές κλινικές και στο δίκλινο δωμάτιο που ήμουν ,μόνος ασθενής, είχε όλες τις ανέσεις και μια μαγευτική θέα στο διπλανό δάσος.
Τρείς μέρες μετά βγήκα με δική μου ευθύνη
Με την κάρτα ξανά πήγα στον οικογενειακό μου γιατρό που μου έγραψε φάρμακα για μια εβδομάδα (25% η συμμετοχή).
Την επόμενη εβδομάδα εξετάσεις αίματος στον οικογενειακό γιατρό ξανά μόνο με την κάρτα και την μεθεπόμενη μου έδωσε τις εξετάσεις και τη γνωμάτευση , οτι όλα ήταν καλά και μπορούσα να προχωρήσω στην εγχείρηση για αφαίρεση χολής.
Δυο μέρες μετά έκλεισα ραντεβού με το γιατρό που θα μου έκανε την εγχείρηση,ο οποιος μου έκλεισε χειρουργείο για την επόμενη μέρα. Την ημέρα αυτή την πέρασα κάνοντας όλες τις εξετάσεις ώστε να είναι σίγουροι για την επέμβαση.
Την επόμενη μέρα λίγο πριν το χειρουργείο 3 γιατροί και 3 νοσοκόμες με επισκέφθηκαν για να μου πουν πως ακριβώς θα γίνει η επέμβαση. Μετά την επέμβαση εχω καθημερινά (γιατι βρίσκομαι μέσα ακόμα) 10 τουλάχιστον επισκέψεις απο γιατρούς και νοσοκόμες και με τα αντιβιοτικά και με τα παυσίπονα που μου δίνουν η ενόχληση είναι ελάχιστη.
Στο κρεβάτι ατομική έγχρωμη τηλεόραση και τηλέφωνο για επικοινωνία. Τραπεζάκι με καρέκλες και θεα στο δάσος. Τα πάντα με την κάρτα. Το μόνο κόστος που πλήρωσα ήταν 2 ευρώ την ημέρα για να μου φέρουν πάνω απο το κρεβάτι μου router για γρήγορο internet (!)
Πως γίνεται σε μια χώρα να έχεις απίστευτες συνθήκες υγειονομικής περίθαλψης και στην άλλη άθλιες πληρώνοντας ακριβώς τα ίδια χρήματα; Είναι απλό. Στην Ελλάδα οι παρασιτικές πολιτικές βδέλλες κατάκλεψαν την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων, τις αποταμιεύσεις εκατομμυρίων πολιτών ανενόχλητοι και ατιμώρητοι.
Δε θέλω ούτε να σκεφτώ τι υπηρεσίες θα είχα με τα ίδια χρήματα που πληρώνω εδω σε κάποιο ...
νοσοκομείο στην Ελλάδα ουτε τι θα γινόταν αν πήγαινα σε κακή κατάσταση να περιμένω στην αναμονή να με εξετάσουν.Το πιο πιθανό, να ήμουν ένα ακόμα απο τα αφανή θύματα των μνημονίων που αφήνουν την τελευταία τους πνοή σε κάποια καρέκλα νοσοκομείου.
Και αν τα κατάφερνα να επιζήσω και να κάνω την εγχείρηση, δεν ξέρω πόσο ασφαλής θα ήμουν πεταμένος σε ενα ράντζο σε ενα διάδρομο ή στην καλύτερη περίπτωση σε θαλαμο με άλλους 5 ή περισσότερους.
Είναι εξοργιστικό να πληρώνεις χρόνια ολόκληρα υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές και να έχεις υπηρεσίες χειρότερες και απο τριτοκοσμικές χώρες ,ενω να κάνεις το σταυρό σου για να βγείς έξω ζωντανός,οχι απο υπαιτιότητα των γιατρών και των νοσοκόμων , που προσπαθούν υπεράνθρωπα με τα πενιχρά μέσα που έχουν, (εξαιρούνται οι ελεεινοί "φακελλάκηδες") αλλά απο τις άθλιες συνθήκες και τις ελλείψεις των νοσοκομείων.

---------------------------------------------
H υγεία όπως θα έπρεπε να είναι (μέρος 2ο)
(αφιερωμένο και αυτό στα αφανή θύματα "παράπλευρες απώλειες" των μνημονίων)

του Μιχάλη Χαιρετάκη

Σας έγραφα πριν απο λίγες ημέρες οτι με αφορμή την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας μου έζησα μια εμπειρία που δεν περίμενα ποτέ να ζήσω πηγαίνοντας σε κάποιο νοσοκομείο.

Σήμερα, μετα απο μια εβδομάδα νοσηλείας θα σας γράψω τις συνολικές μου εντυπώσεις απο το νοσοκομείο, τα στοιχεία που μου έκαναν εντύπωση , όπως πιστεύω θα κάνουν και σε εσάς.

Σε όλο το νοσοκομείο υπάρχει μια απίστευτη καθαριότητα , δεν υπάρχει η παραμικρή κλασσική ιδιαίτερη μυρωδιά των ελληνικών νοσοκομείων. Οι διάδρομοι είναι φυσικά αδειοι, ,επικρατεί απόλυτη ησυχία, που το παρατηρείς ειδικά μέσα στα δωμάτια των ασθενών.

Τα δωμάτια είναι συνήθως δίκλινα ,σπάνια να τύχεις σε δωμάτιο με άλλον ασθενή μέσα. Οι νοσοκόμες και όλο το προσωπικό είναι πάντα χαμογελαστοί, όχι σκυθρωποί,χωρίς όμως να έχουν αυτό το ψεύτικο χαραγμένο χαμόγελο που συνηθίζεται αλλού στο πρόσωπό τους.

Δε θα τους δείς ποτέ να σέρνουν νωχελικά τα βήματά τους ούτε να χαζολογούν σε κάποια σημεία,χωρίς να σημαίνει οτι δε μιλούν μεταξύ τους ή οτι δεν αστειεύονται, υπάρχει μέτρο.

Σε όλα τα δωμάτια υπάρχει ντουλάπα με χρηματοκιβώτιο για τα πράγματα του ασθενή, μικρή κουζινίτσα, με ψυγείο και ντουλάπια, ένα μικρό σαλονάκι πάντα δίπλα στο παράθυρο που έχει θέα το δάσος.

Πάνω απο το κάθε κρεβάτι υπάρχει βραχίονας με μικρή έγχρωμη ατομική τηλεόραση, χωρίς ήχο, μόνο με ακουστικά, που αν θελήσεις και δεν έχεις μαζί σου, τα προμηθεύεσαι απο αυτόματο πωλητή στο σαλονάκι της εισόδου του νοσοκομείου με μόνο 2 ευρώ.

Επίσης υπάρχει ατομικό τηλέφωνο για τον κάθε ασθενή για κλήση των νοσοκόμων, που ελέγχει επίσης τα φώτα του δωματίου καθώς και το προσωπικό δικό του.

Πεντακάθαρο μπάνιο με τουαλέτα και ντούς , μηχανισμό με υγρό απολύμανσης, αντίστοιχος υπάρχει και στην κουζίνα του δωματίου που καθαρίζεται και απολυμαίνεται 1 φορά τουλάχιστον την ημέρα.

Το ίδιο υγρό απολύμανσης θα το δεί ο επισκέπτης στην είσοδο του νοσοκομείου, με μια παράκληση να απολυμάνει τα χέρια του πριν μπεί καθώς και σε πολλά σημεία του νοσοκομείου.

Πάντα θα έχεις ένα μπουκάλι νερό στο τραπέζάκι σου τουλάχιστον, φέρνουν κάθε μέρα και απο ένα, τσάι, και καφέ, τα γεύματα είναι γευστικά, όσο επιτρέπει η δίαιτα λόγω της ασθένειας ή της θεραπείας.

Σήμερα ηρθε μια κοπέλα με ένα φορητό τερματικό να με ρωτήσει για το σημερινό μεσημεριανό και απογευματινό μενού και του αυριανού πρωινού. Φαντάστηκα οτι επειδή με ενημέρωσε το πρωί ο γιατρός οτι όλα είναι καλά και αυριο μπορώ να φύγω, δεν τα καλύπτει ο οργανισμός υγείας και τη ρώτησα αν υπάρχει κάποιος τιμοκατάλογος για να επιλέξω.
Χαμογέλασε και μου είπε, οτι επειδή επίσημα τελειώσε η διατροφική δίαιτα λόγω της επέμβασης, τωρα πια έχω την επιλογή να διαλέξω οτι θελήσω για φαγητό.Πάντα χωρίς να πληρώσω κάτι.

Στη μικρή καφετέρια self-service της εισόδου, γιατί υπάρχει και μεγαλυτερη πιο μέσα, μπορεί κάποιος επισκέπτης ή ασθενήςνα αγοράσει απο αυτόματο μηχάνημα τα ακουστικά η 16 διαφορετικά ροφήματα ειδών καφέ και σοκολάτας με το πιο ακριβό στα 50 λεπτά.

Δίπλα στην είσοδο του νοσοκομείου υπάρχει μαγαζάκι , με λουλούδια και μικρές γλαστρούλες με τριανταφυλλιες και άλλα φυτά. που είναι κλειστό αλλά μπορεί κάποιος επισκέπτης να ζητήσει απο τη reception να του ανοίξουν και να διαλέξει με τις τιμές συνήθως 2 - 5 ευρώ.

Το νοσοκομείο αυτό ανήκει σε μια μικρή αλυσίδα 5 νοσοκομείων της Σαξονίαςπου λέγεται Paracelsus και που ψηφίστηκε απο το Focus ως μια απο τις καλύτερες επιχειρήσεις για εργαζόμενους.

Για να υπάρχει μια σύγκριση οι δικές μας καλύτερες επιχειρήσεις για εργαζόμενους είναι οι:
Teleperformance Greece,Πλαίσιο Computers, Pfizer Hellas,Epsilon Net, DHL Express, MSD Greece, Διαμαντής Μασούτης Α.Ε,Παπαστράτος, ICTS Hellas Security Solutions, Online Sales, AbbVie Φαρμακευτική, Beiersdorf Hellas, 3M Hellas, Xerox Hellas, Mars Greece, Japan Tobacco International,British  American Tobacco Hellas, Εμμ. Κουβίδης ΑΒΕΕ, Aenorasis, Μέλισσα Κίκιζας ΑΒΕΕ Τροφίμων,S.C. Johnson Hellas,PCS, SAS Institute, Sleed,Goodyear Dunlop Ελλάς

Βέβαια όταν διαβάζεις για τα ποσοστά αποχώρησης σε κάποιες απο αυτές που είναι πάνω απο 20% και φτάνουν στο 40%, αναρωτιέσαι, "τι δ@@λ@ , τρελλοί είναι οι εργαζόμενοι που φεύγουν ή κάποιοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί" , αλλά αυτό είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία.

Δε θα σας γράψω για την κατάσταση των ελληνικών νοσοκομείων, άλλωστε έχουν γραφεί τόσα και το κυριότερο, οτι και να διαβάσεις, πάς μια βόλτα στα πιο κοντινά και ανακαλύπτεις την πικρή αλήθεια.

Θα γράψω μόνο αυτό που ήταν η αφορμή να γράψω τη συνέχεια και το τέλος του αρχικού άρθρου,η σημερινή είδηση, οτι σε ένα ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο, στον Άγιο Σάββα, που νοσηλεύει πολλούς απο τους πιο σκληρά χτυπημένους απο την αρρώστεια συνανθρώπους μας,κάποιοι έκλεψαν πολύτιμο για τις διαγνώσεις και τις θεραπείες εξοπλισμό αξίας 500.000 ευρώ, που προσέξτε (!!!) ήταν απο ΔΩΡΕΕΣ.(!!!)

Μετά απο 7 χρόνια μνημονίων και μεταρρυθμίσεων ήταν γνωστό οτι είμαστε τελειωμένοι πια ως χώρα και ως κράτος, σήμερα όμως φαίνεται οτι κάποιοι είναι τελειωμένοι και ως άνθρωποι.

Γιατί οταν κλέβεις για να πουλήσεις το μηχάνημα που μπορεί να δώσει μια ευκαιρία στη ζωή, σε ένα καταπονημένο απο την αρρώστεια συνάνθρωπό σου δεν είσαι πια άνθρωπος.

Συνεχίστε λοιπόν φίλοι μου ( όσοι απο εσάς το έχετε επιλέξει) ανέμελα τη ζωή σας περιμένοντας να ψηφιστεί το 4ο μνημόνιο και να σας κοροιδεύουν οτι φτάνουν για τις χαμένες ζωές που μας κλέβουν καθημερινά, τα μαχαίρια στο κόκκαλο.

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"