αχ Κυθερεία πεθαίνει·
και τώρα τι θα κάνουμε;
Κορίτσια εμπρός ελάτε· σκίστε τα ρούχα σας· το στήθος σας χτυπάτε!
Πριν διαβάσεις το παρακάτω άρθρο αναρωτήθηκες ποτέ "Πώς Χάνουν οι Λεσβίες την Παρθενιά τους;"
Για πολλούς, η έναρξη της σεξουαλικής ζωής σχετίζεται με τη διείσδυση ενός πέους.
Τι σημαίνει αυτό για τις λεσβίες;
Το γεγονός ότι ο κόσμος είναι κατά βάση οργανωμένος γύρω από τους άνδρες δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη στους αναγνώστες του Broadly. Ένας άνδρας, ο Jacques Derrida, δημιούργησε μάλιστα μία λέξη για να εκφράσει αυτήν την ιδέα: φαλλογοκεντρισμός.Ουσιαστικά, ο φαλλός καθορίζει τον κόσμο και εδώ και χιλιετίες καθορίζει και το σεξ. Η διείσδυση του πέους στη γυναίκα αποτελεί τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ της παρθενιάς και της απουσίας της. Πώς, λοιπόν, μπορούν δύο γυναίκες- εκ των οποίων καμία δεν διαθέτει πέος- να χάσουν την παρθενιά τους; Πώς διασχίζουν αυτόν τον Ρουβικώνα που διαχωρίζει την αθωότητα από την εμπειρία;
Ο Ουρολόγος - Ανδρολόγος, κ. Αναστάσιος Δ. Καλαντζής, Χειρουργός μας πληροφορεί σχετικά:
Ο όρος «παρθένος» τυπικά αναφέρεται σε κάποιον/κάποια που δεν είχε ποτέ σεξουαλική επαφή (για τις γυναίκες, πιο συγκεκριμένα, όταν δεν έχει γίνει ποτέ διείσδυση πέους στον κόλπο τους).Διαβάζουμε επίσης ότι στην Αρχαία Ρώμη η παρθενία και ο τρόπος ζωής που επέλεγαν οι χριστιανοί, η εγκράτεια, η αγνότητα και η εγκαρτέρηση, ήταν εντελώς αντίθετος με την κρατούσα αντίληψη περί ζωής στην αυτοκρατορία, η οποία διαπνεόταν από το κυνήγι των απολαύσεων και της ηδονής. ...
Η ευρεία άποψη για τη γυναικεία παρθενία είναι ότι χάνεται όταν ένα πέος εισέρχεται στον κόλπο της γυναίκας και διαρρηγνύεται ο παρθενικός υμένας. Όμως, ως επί το πλείστον, η έννοια της παρθενίας μιας γυναίκας δεν ταυτίζεται με το εάν ο υμένας της είναι ανέπαφος ή σπασμένος.
Υμήν, ή Υμέναιος, στην αρχαιότητα ήταν ο θεός των γαμήλιων τελετών. Υπάρχουν πολλές εκδοχές στις αρχαίες παραδόσεις και μύθους ως αναφορά τον Υμέναιο με επικρατέστερες ότι ήταν γιος του Διονύσου και της Αφροδίτης ή του Απόλλωνα και μιας εκ των Μουσών. Για πρώτη φορά μνημονεύεται από τον Ευριπίδη και από την Σαπφώ. Επικαλείται στο γαμήλιο ύμνο των αρχαίων Ελλήνων, που ονομαζόταν Υμέναιος. Το όνομά του προέρχεται από την λέξη ύμνος, ενώ η θεότητα προέκυψε από την προσωποποίηση του ύμνου. Στην τέχνη αναπαριστάται ως ένας όμορφος νεανίας που φορά λουλούδινο στεφάνι στα μαλλιά ενώ στο χέρι του κρατάει ένα γαμήλιο δαυλό. Γενικότερα παρουσιάζεται ψηλότερος και πιο σοβαρός από τον Έρωτα.
Στις περισσότερες κοινωνίες, το αιδοίο, από την εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να περπατά όρθιος και το γεννητικό όργανο της γυναίκας κρύφτηκε από την κοινή θέα, ήταν και είναι ταμπού, απαγορευμένο με έννοια μαγική και δεισιδαιμονική.
Όταν μια Χριστιανή συλλαμβανόταν και οδηγείτο στο δικαστήριο, η πρώτη ερώτηση που της έθεταν ήταν αν ήταν παρθένα και αν πίστευε στην διατήρηση της παρθενίας. Εφόσον η απάντηση ήταν θετική, τότε η απόφαση όριζε να βιαστεί πριν από την εκτέλεσή της. (σχετικός σύνδεσμος)
Μετά τα παραπάνω, ως απαραίτητη εισαγωγή διαβάστε το συγκεκριμένο άρθρο από την | iefimerida.gr
Κάψουλες με αίμα, συκώτι κοτόπουλου, ραφή του υμένα: όλοι οι τρόποι είναι καλοί για να διατηρηθεί ο μύθος της παρθενίας των γυναικών ως τον γάμο, στο Μαρόκο.
Η Le Monde αναφέρει το παράδειγμα της Selma η οποία δεν αποκάλυψε ποτέ στον σύζυγό της Tahar το παρελθόν της. Ο γάμος της στηρίζεται σε ένα ψέμα.
«Καλύτερα να λες ψέμματα παρά να υποστείς την chouha », δηλώνει. Η chouha («ταπείνωση» στα αραβικά), είναι αυτό που υφίστανται οι Μαροκινές όταν έχουν σεξουαλικές σχέσεις πριν τον γάμο. Η Selma, τέσσερα χρόνια πριν παντρευτεί έχασε την παρθενιά της με έναν φίλο της από το πανεπιστήμιο, στην Καζαμπλάνκα. «Μόνο μια φορά το έκανα. Εκείνη την εποχή δεν καταλάβαινα τον κίνδυνο, σκεφτόμουν μόνο να απολαύσω και να γνωρίσω το σώμα μου», θυμάται η νεαρή γυναίκα.
Ακολουθώντας τις συμβουλές των φίλων της και ενθαρρυμένη από την μητέρα της, η Selma αγόρασε, μερικές ημέρες πριν τον γάμο, μια κάψουλα τεχνητού αίματος ώστε να δημιουργήσει μια αυταπάτη παρθενίας. Η κάψουλα τοποθετείται βαθιά στην γενετήσια περιοχή είκοσι λεπτά πριν την σωματική επαφή. Η τσέπη σπάει με την πίεση και την ζέστη και ένα κόκκινο υγρό χύνεται, σαν να έχει σπάσει ο υμένας.
«Θέλουν αίμα, λοιπόν, τους δίνουμε κι εμείς αίμα», λέει ειρωνικά η Selma, η οποία έζησε την νύχτα του γάμου της, μια δεύτερη «πρώτη φορά».
Η κάψουλα αίματος
Αυτή η κάψουμε αίματος παράγεται από την κινεζική εταιρεία Gigimo και πωλείται περίπου 18 ευρώ. Εφευρέθηκε τη δεκαετία του 1990 από έναν Ιάπωνα κατασκευαστή sex-toys και σήμερα πλημμυρίζει τα καταστήματα του Derb Omar, του εμπορικού κέντρου της Καζαμπλάνκα.
«Στην αρχή αυτή η κάψουλα χρησίμευε σαν ερωτικό παιχνίδι στους Ιάπωνες Στη συνέχεια οι Κινέζου κατάλαβαν ότι έχει μέλλον στην τεράστια αγορά της ψεύτικης παρθενιάς», εξηγεί ένα πωλητής, στην Le Monde.
Στις μουσουλμανικές χώρες όπου η παρθενία είναι κάτι ιερό, το να την αγοράσουν σε τόσο καλή τιμή προσελκύει πολλές γυναίκες.
«Από την αρχαιότητα υπάρχουν κόλπα για να προσποιηθείς την παρθενία: να βάλεις ένα συκώτι πουλιού στα γεννητικά όργανα, για παράδειγμα. Αλλά η τσέπη αίματος είναι πιο αποτελεσματική. Και κοστίζει δέκα φορές λιγότερο από την παρθενορραφή», εξηγεί ο πωλητής.
Η τσέπη αίματος είναι ένα προϊόν το οποίο βρίσκει κανείς στο ίντερνετ από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 και εύκολα το βρίσκει κανείς στη μαύρη αγορά στο Μαρόκο. Διατίθεται επίσης στα καταστήματα με Κινέζους ιδιοκτήτες ή στα αρωματοπωλεία της γειτονιάς. Πωλείται σε διακριτικό αμπαλάζ και είναι προϊόν ανταγωνιστικό στην παρθενορραφή. Η τελευταία στοιχίζει πολλές χιλιάδες ντιρχάμ και γίνεται από πλαστικούς χειρουργούς ή γυναικολόγους, παράνομα.
Η παρθενορραφή είναι μια εύκολη εγχείριση, γίνεται με τοπική αναισθησία και αποφέρει πολλά κέρδη στους γιατρούς εδώ και τριάντα τουλάχιστον χρόνια.
«Η κινέζικη τσέπη αίματος γνώρισε μεγάλη επιτυχία μόλις έφτασε στο Μαρόκο, αλλά η παρθενορραφή θεωρείται πάντα τοπ. Τα νεαρά κορίτσια φοβούνται μήπως τις καταλάβουν με την τσέπη αίματος τη νύχτα του γάμου», δηλώνει η Imane Kendili, ψυχίατρος και σεξολόγος στην Καζαμπλάνκα.
Αγριο ταμπού η παρθενία
Στο Μαρόκο η σεξουαλικότητα είναι ένα από τα πιο άγρια ταμπού και ειδικά στα λαϊκά στρώματα και στην επαρχία, όπου ζει το 40% του πληθυσμού. «Η σεξουαλική ζωή πριν το γάμο υπάρχει, αλλά δεν την ομολογεί κανείς. Ακόμη κι όσοι υπερασπίζονται την ελεύθερη σεξουαλικότητα καταλήγουν να τους καταπίνει ο κοινωνικός περίγυρος», αναφέρει η σεξολόγος.
Το έθιμο του ματωμένου σεντονιού, δηλαδή η σταγόνα αίματος στο σεντόνι, την πρώτη νύχτα του γάμου, ένδειξη της αγνότητας και παρθενίας της γυναίκας, έχει αρχίσει να υποχωρεί, ωστόσο η πλειοψηφία των ανδρών απαιτούν η γυναίκα να είναι παρθένα στο γάμο. «Στο Μαρόκο, η τιμή της οικογένειας μετριέται με την παρθενία της γυναίκας. Δεν έχει καμία σημασία τι κατόρθωσε να κάνει μια γυναίκα στη ζωή της, την κρίνουν σε σχέση με την αξία που έχει αυτή η εύθραυστη μεμβράνη που είναι ο υμένας. Σε ορισμένα κοινωνικά στρώματα, μια γυναίκα που δεν είναι παρθένα θεωρείται αμέσως πόρνη», αναφέρει η κοινωνιολόγος και ακριβίστρια Soumaya Naamane Guessous.
Αλλά η παρθενία είναι κάτι δύσκολο να διατηρηθεί όσο αλλάζουν οι κοινωνικές συνθήκες στο βασίλειο του Μαρόκου. Σήμερα, ο μέσος όρος γάμου είναι τα 28 έτη για μια Μαροκινή που εργάζεται και είναι απελευθερωμένη. «Η εργένικη ζωή επιμηκύνεται, επομένως είναι πιο δύσκολο για μια γυναίκα να παραμείνει αγνή ως το γάμο», προσθέτει η κοινωνιολόγος.
Οι άντρες, αντίθετα, μπορούν να έχουν όσες παρτενέρ θέλουν πριν το γάμο. «Λένε στον εαυτό τους: Κι αν η μελλοντική γυναίκα μου υπήρξε παρτενέρ ενός άλλου; Με τα χρόνια, μια γενική δυσπιστία εξαπλώθηκε για το θέμα της παρθενίας».
Το πιστοποιητικό παρθενίας
Πολλοί άντρες που γνωρίζουν ότι υπάρχουν τεχνικές για να κρύψεις ένα σεξουαλικό παρελθόν σέρνουν την μελλοντική τους σύζυγο σε γυναικολόγους για να ζητήσουν πιστοποιητικό παρθενίας. Αυτό το πιστοποιητικό δεν είναι υποχρεωτικό για να γίνει ένας γάμος νόμιμα, επιτρέπει ωστόσο να διαπιστώσει κανείς αν μια γυναίκα έχει βιαστεί.
«Οι άνθρωποι ζητούν πιστοποιητικό καλών ηθών, εγώ αρνούμαι κατηγορηματικά να το δώσω», αναφέρει ένας γυναικολόγος στην Καζαμπλάνκα. «Πρόκειται για μια υποκριτική πράξη, ειδικά γιατί ο υμένας δεν σημαίνει τίποτα. Υπάρχουν γυναίκες των οποίων ο υμένας δεν ματώνει».
Υπάρχουν, μάλιστα, ορισμένες γυναίκες οι οποίες γεννιούνται χωρίς υμένα, ή τον χάνουν με την ιππασία, την κολύμβηση, την γυμναστική ή με τη χρήση ταμπόν. «Και υπάρχουν άλλες οι οποίες παραμένουν παρθένες παρότι κάνουν σεξ», προσθέτει ο σεξολόγος, ο οποίος αναφέρει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για σεξουαλική συνεύρεση. «Στο πανεπιστήμιο, οι περισσότερες κοπέλες τα είχαν δοκιμάσει όλα, εκτός από την κολπική διείσδυση», αναφέρει.
Γιατί λοιπόν, εν έτει 2017, η παρθενία κάνει τους Μαροκινούς να φαντασιώνονται; «Το να σπας την παρθενία μιας κοπέλας θεωρείται η αποκορύφωση της ανδροπρέπειας στο ισχυρό φύλο. Η απαγόρευση της σεξουαλικής πρακτικής πριν το γάμο, στο Ισλάμ, εφαρμόζεται αποκλειστικά στις γυναίκες. Οι άνδρες ερμήνευσαν τα κείμενα όπως τους ταίριαζε», αναφέρει η Soumaya Naamane Guessous. Αλλά όπως εκτιμά, το να μένει μια γυναίκα παρθένα ως τον γάμο μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες για το ζευγάρι. «Οταν παντρεύονται οι άνδρες έχουν σεξουαλικές φαντασιώσεις και συχνά νομίζουν ότι θα ζήσουν με μια γκέισα αλλά βρίσκονται με γυναίκες χωρίς εμπειρία και των οποίων η σεξουαλική μηχανή είναι μπλοκαρισμένη από την εφηβία και μετά. Ολα αυτά θέτουν προβλήματα σε ένα ζευγάρι, με πρώτο την απιστία».
Αλλά και οι γυναίκες που είχαν ήδη εμπειρίες στο παρελθόν, η σεξουαλικότητα στο γάμο μπορεί να αποδειχθεί εξίσου προβληματική. «Οσες γυναίκες υποκρίνονται τις παρθένες συνεχίζουν να παριστάνουν τις αγνές σε όλη τη διάρκεια του γάμου. Δεν τολμούν να αφηνιάσουν στο κρεβάτι για να μη θεωρήσει ο άντρας τους ότι ήταν πόρνες. Παρθένα ή όχι παρθένα, η σεξουαλική ζωή συνεχίζει να είναι υπό έλεγχο. Είναι αδύνατο να υπάρξει επικοινωνία».
Για τα "Στοχαστικά Γονατογραφήματα"
Νάσος
Για τα "Στοχαστικά Γονατογραφήματα"
Νάσος
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.