Τα κόλπα των γυναικών στο Μαρόκο για να κρύψουν ότι δεν είναι παρθένες

✾Τον υμέναιο ψάλλετε·το τραγούδι του Άδωνι 

     πεθαίνει ο Άδωνις ο τρυφερός
     αχ Κυθερεία πεθαίνει·
     και τώρα τι θα κάνουμε;
     Κορίτσια εμπρός ελάτε· σκίστε τα ρούχα σας· το στήθος σας χτυπάτε! 

     ✾ Όπως επάνω στα βουνά κάποτε τον υάκινθο
      βλέπεις με τα ποδάρια τους
      βοσκοί να τον πατάνε·
      κείτεται καταγής το πορφυρό λουλούδι

     ✾ Παρθενιά παρθενιά που πας και που μ’αφήνεις;
      Πάω πάω και δεν γυρίζω πιά

      Σαπφώ ~ Ελύτης /      Αδώνια  από την Θεανώ Παντίδου

Πριν διαβάσεις το παρακάτω άρθρο αναρωτήθηκες ποτέ "Πώς Χάνουν οι Λεσβίες την Παρθενιά τους;"

Για πολλούς, η έναρξη της σεξουαλικής ζωής σχετίζεται με τη διείσδυση ενός πέους.
Τι σημαίνει αυτό για τις λεσβίες;
Το γεγονός ότι ο κόσμος είναι κατά βάση οργανωμένος γύρω από τους άνδρες δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη στους αναγνώστες του Broadly. Ένας άνδρας, ο Jacques Derrida, δημιούργησε μάλιστα μία λέξη για να εκφράσει αυτήν την ιδέα: φαλλογοκεντρισμός.Ουσιαστικά, ο φαλλός καθορίζει τον κόσμο και εδώ και χιλιετίες καθορίζει και το σεξ. Η διείσδυση του πέους στη γυναίκα αποτελεί τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ της παρθενιάς και της απουσίας της. Πώς, λοιπόν, μπορούν δύο γυναίκες- εκ των οποίων καμία δεν διαθέτει πέος- να χάσουν την παρθενιά τους; Πώς διασχίζουν αυτόν τον Ρουβικώνα που διαχωρίζει την αθωότητα από την εμπειρία;

Σε ένα κόσμο που αλλάζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς τα θέματα γύρω από τη παρθενία είναι ταμπού  για αρκετούς ακόμη στο πλανήτη. Στη χώρα μας πριν την υιοθέτηση (η μάλλον επιβολή για καταναλωτικούς λόγους) του δυτικού τρόπου ζωής υπήρχαν εγκλήματα "τιμής" για γυναίκες που δεν τήρησαν τη πρώτη βραδιά του "Υμεναίου" θρησκευτική παράδοση από την αλλαγή της θρησκείας από την λεγόμενη "Πατρώα" στην χριστιανική με τις γνωστές απαγορεύσεις περί ηθικής γύρω από τις σχέσεις ερωτικής συνεύρεσης, γάμου, αγαμίας κλπ. η οποία είχε τις ρίζες μεν από παλιά αλλά με άλλο σκεπτικό. 

Ο Ουρολόγος - Ανδρολόγος, κ. Αναστάσιος Δ. Καλαντζής, Χειρουργός μας πληροφορεί σχετικά:

Ο όρος «παρθένος» τυπικά αναφέρεται σε κάποιον/κάποια που δεν είχε ποτέ σεξουαλική επαφή (για τις γυναίκες, πιο συγκεκριμένα, όταν δεν έχει γίνει ποτέ διείσδυση πέους στον κόλπο τους).
Η ευρεία άποψη για τη γυναικεία παρθενία είναι ότι χάνεται όταν ένα πέος εισέρχεται στον κόλπο της γυναίκας και διαρρηγνύεται ο παρθενικός υμένας. Όμως, ως επί το πλείστον, η έννοια της παρθενίας μιας γυναίκας δεν ταυτίζεται με το εάν ο υμένας της είναι ανέπαφος ή σπασμένος.
Υμήν, ή Υμέναιος, στην αρχαιότητα ήταν ο θεός των γαμήλιων τελετών. Υπάρχουν πολλές εκδοχές στις αρχαίες παραδόσεις και μύθους ως αναφορά τον Υμέναιο με επικρατέστερες ότι ήταν γιος του Διονύσου και της Αφροδίτης ή του Απόλλωνα και μιας εκ των Μουσών. Για πρώτη φορά μνημονεύεται από τον Ευριπίδη και από την Σαπφώ. Επικαλείται στο γαμήλιο ύμνο των αρχαίων Ελλήνων, που ονομαζόταν Υμέναιος. Το όνομά του προέρχεται από την λέξη ύμνος, ενώ η θεότητα προέκυψε από την προσωποποίηση του ύμνου. Στην τέχνη αναπαριστάται ως ένας όμορφος νεανίας που φορά λουλούδινο στεφάνι στα μαλλιά ενώ στο χέρι του κρατάει ένα γαμήλιο δαυλό. Γενικότερα παρουσιάζεται ψηλότερος και πιο σοβαρός από τον Έρωτα.
Στις περισσότερες κοινωνίες, το αιδοίο, από την εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να περπατά όρθιος και το γεννητικό όργανο της γυναίκας κρύφτηκε από την κοινή θέα, ήταν και είναι ταμπού, απαγορευμένο με έννοια μαγική και δεισιδαιμονική.

Διαβάζουμε επίσης ότι στην Αρχαία Ρώμη η παρθενία  και ο τρόπος ζωής που επέλεγαν οι χριστιανοί, η εγκράτεια, η αγνότητα και η εγκαρτέρηση, ήταν εντελώς αντίθετος με την κρατούσα αντίληψη περί ζωής στην αυτοκρατορία, η οποία διαπνεόταν από το κυνήγι των απολαύσεων και της ηδονής. ...