ΠΗΝΕΛΟΠΗ - Η ΠΟΛΥΣΕΒΑΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ - Πρότυπο συζυγικής πίστης, μητρικής στοργής, γυναικείας σωφροσύνης, καρτερίας, αξιοπρέπειας, και ευψυχίας.
«Μη μου θυμώνεις, άντρα μου, που σ’ όλα στοχασμένος κι από όλους είσαι πιο πολύ. Αχ, οι θεοί τις πίκρες μας έστειλαν, που ζήλεψαν πάντα μαζί να ζούμε. ψ 215-217
...Μη μου κακιώσεις τώρα που δε σε χάρηκα απ’ αρχής την ώρα καθώς σ’ είδα. Γιατί έτρεμε η καρδούλα μου στα τρυφερά μου στήθια μην έρθει έστω με ψέματα κανείς και με γελάσει» ψ 219-222
Ο Οδυσσέας με την Πηνελόπη αντάμωσαν, όμως ακόμα και τότε η Πηνελόπη δεν μπορούσε να αναγνωρίσει τον άντρα της μετά από τόσα χρόνια στον πόλεμο και τη θάλασσα. Ήθελε και άλλες αποδείξεις. Αποδείξεις και απαντήσεις σε ερωτήματα που μόνο οι δυο τους γνώριζαν.
«Πες μου, πώς να πιστέψω για άντρα μου έναν άγνωστο στην όψη και να τον οδηγήσω στο κρεβάτι που έφτιαξε ο Οδυσσέας πριν φύγει για την Τροία...»
«Ναι, εγώ έφτιαξα το κρεβάτι μας», απάντησε ο Οδυσσέας. Το έφτιαξα από το ξύλο της ελιάς που φύτρωσε στην αυλή μας, το επένδυσα με δέρμα βοδιού, και το διακόσμησα με χρυσό και μάλαμα.
Η Πηνελόπη με αυτά τα λόγια σιγουρεύτηκε. Αυτός ήταν ο Οδυσσέας, ο άντρας της, ο κύριος του σπιτιού που είχε επιστρέψει. Αγκαλιάστηκαν σφιχτά και φιλήθηκαν, ξανά και ξανά χωρίς να μπορούν να χορτάσουν ο ένας τον άλλον. Στις πολλές ώρες που έμειναν έτσι μέσα στην κάμαρά τους, ο Οδυσσέας της διηγήθηκε τα βάσανά του και τις περιπέτειές του. Το ταξίδι για την επιστροφή στην Ιθάκη όμως είχε τελειώσει και θα ζούσαν επιτέλους ευτυχισμένοι μαζί.
Δείτε εδώ τη σκηνή της αντάμωσης:
https://sites.google.com/site/epistrofistinithaki/rapsody-psi
----------------------------------------------------------------------------------
Εικονογραφημένη - Μελοποιημένη Ποίηση
....Περιμένοντας τον Οδυσσέα
.......................................................
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
«Μη μου θυμώνεις, άντρα μου, που σ’ όλα στοχασμένος κι από όλους είσαι πιο πολύ. Αχ, οι θεοί τις πίκρες μας έστειλαν, που ζήλεψαν πάντα μαζί να ζούμε. ψ 215-217
...Μη μου κακιώσεις τώρα που δε σε χάρηκα απ’ αρχής την ώρα καθώς σ’ είδα. Γιατί έτρεμε η καρδούλα μου στα τρυφερά μου στήθια μην έρθει έστω με ψέματα κανείς και με γελάσει» ψ 219-222
«Πες μου, πώς να πιστέψω για άντρα μου έναν άγνωστο στην όψη και να τον οδηγήσω στο κρεβάτι που έφτιαξε ο Οδυσσέας πριν φύγει για την Τροία...»
«Ναι, εγώ έφτιαξα το κρεβάτι μας», απάντησε ο Οδυσσέας. Το έφτιαξα από το ξύλο της ελιάς που φύτρωσε στην αυλή μας, το επένδυσα με δέρμα βοδιού, και το διακόσμησα με χρυσό και μάλαμα.
Η Πηνελόπη με αυτά τα λόγια σιγουρεύτηκε. Αυτός ήταν ο Οδυσσέας, ο άντρας της, ο κύριος του σπιτιού που είχε επιστρέψει. Αγκαλιάστηκαν σφιχτά και φιλήθηκαν, ξανά και ξανά χωρίς να μπορούν να χορτάσουν ο ένας τον άλλον. Στις πολλές ώρες που έμειναν έτσι μέσα στην κάμαρά τους, ο Οδυσσέας της διηγήθηκε τα βάσανά του και τις περιπέτειές του. Το ταξίδι για την επιστροφή στην Ιθάκη όμως είχε τελειώσει και θα ζούσαν επιτέλους ευτυχισμένοι μαζί.
Δείτε εδώ τη σκηνή της αντάμωσης:
https://sites.google.com/site/epistrofistinithaki/rapsody-psi
----------------------------------------------------------------------------------
Εικονογραφημένη - Μελοποιημένη Ποίηση
....Περιμένοντας τον Οδυσσέα
.......................................................
Άφησα την πόρτα ανοικτή και την καρδιά μου ορθάνοικτη
στο παραθύρι πέρασα χρόνους πολλούς και γέρασα
κοιτώντας να φανείς περιμένοντας να 'ρθείς
Ο καλός μου άργησε και η καρδιά μου ράγισε
χρόνια και χρόνια πέρασαν. θε να γυρίσει άραγε
Αφησα την πόρτα ανοικτή και την καρδιά μου ορθάνοικτη
οι χαρές μου τέλειωσαν τα δάκρυά μου στέρεψαν
έγιναν βουβός καημός της ψυχής μου αναστεναγμός
Ο καλός μου άργησε και η καρδιά μου ράγισε
γοργά δύο δάκρυα κύλησαν. θε να γυρίσει άραγε
Αφησα την πόρτα ανοικτή και την καρδιά μου ορθάνοικτη
μαντάτο πούνε να φανεί ρούχα λευκά και μαύρα αντάμα
κατάρτι μαύρο δε θα 'ρθεί αφού έχω κάνει τάμα
Ο καλός μου άργησε και η καρδιά μου ράγισε
η ψυχή μου το χρόνο κυνηγά. θε να γυρίσει άραγε
Λευκό μαντήλι κράτησα και από χαρά λαχτάρησα
κατάρτι έρχεται μ' αλίμονο !!! κατάρτι έχει μαύρο
για κείνον που περίμενα και από τα χρόνια άσπρισα
κακό μαντάτο μη μου πεις θα περιμένω κι αύριο
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.