Σχετικό: Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο
κι η θάλασσα να κυματίζει
Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε
Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
«Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Οι λέξεις του Γιώργου Σεφέρη πετούν σαν χελιδόνια πάνω από το κεφάλι μας, γνώριμα και αγαπημένα – αλλά έτοιμα πάντα να εξαφανιστούν πριν ξυπνήσουμε το πρωί. Σε αυτά τα χρόνια του φόβου, της κόπωσης, του πάγου και των απανωτών αδιεξόδων, τα λόγια αυτά μπορεί να ακούγονται ειρωνικά, σαρκαστικά. Μπορεί, όμως, με την απόλυτη απλότητά τους, να είναι και σημαία ομορφιάς και αισιοδοξίας την εποχή της μεγάλης μελαγχολίας. «Λίγο ακόμα/ θα ιδούμε τις αμυγδαλιές να ανθίζουν/ τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο/ τη θάλασσα να κυματίζει». Η χώρα είναι και η χαρά μας, και έχουμε το προνόμιο να μπορούμε να τη χαρούμε. Αλλά αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση – πρέπει να αγωνιστούμε για να φθάσουμε εκεί όπου μπορούμε να δούμε τι έχουμε: τη φύση, τον ρου της Ιστορίας και των εποχών. Για να δούμε, πρέπει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Οταν δούμε, ίσως αλλάξουμε. Ισως η προσπάθεια είναι αυτό που μας λείπει. Ισως η έλλειψη προσπάθειας είναι αυτό που μας λυγίζει, μας γονατίζει....
Γιώργος Σεφέρης - Λίγο ακόμα (ποίημα)
Α. ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
1. Εισαγωγή
Το ποίημα «Λίγο ακόμα» ανήκει στην ποιητική συλλογή του Γιώργου Σεφέρη που επιγράφεται «Μυθιστόρημα». Η συλλογή γράφτηκε στο 1933-34 και πρωτοκυκλοφόρησε στα 1935. Αποτελείται από 24 ενότητες, που θυμίζουν τις 24 ραψωδίες των ομηρικών επών. Το «Λίγο ακόμα» είναι το προτελευταίο ποίημα (ΚΓ΄) της συλλογής. Πρόκειται για ένα λυρικό ποίημα. Η γλώσσα του είναι απλή δημοτική χωρίς καθόλου στολίδια. Το ποίημα είναι γραμμένο σε ελεύθερο στίχο, καθώς ο Σεφέρης έχει εγκαταλείψει πια τις παραδοσιακές μορφές στιχουργικής. Το ύφος είναι χαρούμενο, αισιόδοξο και ελπιδοφόρο, ενώ τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί ο ποιητής είναι εξαιρετικά λιτά και απλά. Χρησιμοποιεί, βασικά, ουσιαστικά και ρήματα.
2. Νόημα
Mε ωραίες εικόνες από το ελληνικό τοπίο, γεμάτες φως και λάμψη, ο ποιητής επιχειρεί να δώσει μια αισιόδοξη θεώρηση της ζωής. Η εικόνα των αμυγδαλιών που ανθίζουν την άνοιξη, τα μαρμάρινα κατάλοιπα των αρχαίων μνημείων που λάμπουν κάτω από τον ήλιο και ο κυματισμός της θάλασσας είναι τα στοιχεία που απαρτίζουν το μεγαλείο της ελληνικής φύσης και του ελληνικού πολιτισμού.
Μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον ο άνθρωπος αγωνίζεται ακατάπαυστα για να φτάσει κάπου ψηλότερα, για να φτιάξει ένα καλύτερο μέλλον, μια καλύτερη ζωή. Πρόκειται για μια γενική αναγέννηση που δεν αφορά μόνο το κάθε άτομο προσωπικά αλλά και ολόκληρο το έθνος. Ο ελληνικός λαός πρέπει ν’ ανυψωθεί, πρέπει ν’ αναγεννηθεί τόσο πνευματικά όσο και πολιτιστικά. Αυτό, ασφαλώς, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με επίπονη και συνεχή προσπάθεια, καθώς και με τη βοήθεια των μεγάλων αξιών του ένδοξου ελληνικού παρελθόντος. Τώρα ο ελληνικός λαός βρίσκεται σ’ ένα τέλμα, μια πνευματική, πολιτική και κοινωνική παρακμή. Το μέλλον όμως διαγράφεται ευοίωνο και ελπιδοφόρο και δε θ’ αργήσει να έρθει ο καιρός της ανάστασης και της αναγέννησής του.
3. Δομή
Το ποίημα αποτελεί μια ενιαία ενότητα.
4. Κεντρική Ιδέα
Η ανύψωση και η αναγέννηση του έθνους μπορούν να επιτευχθούν μόνο εφόσον οι άνθρωποι αγωνίζονται με επιμονή, με καρτερία και αποφασιστικότητα. Για να φτάσουμε όμως στο ύψος των προγόνων μας οφείλουμε να έχουμε ως παράδειγμά μας τα ένδοξα έργα τους και τους τιμημένους αγώνες τους.
Β. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
(Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Γ` Γυμνασίου, σελ. 298)
1. Ο ποιητής τα τοποθετεί όλα στο μέλλον. Το κερδίζει έτσι το ποίημα;
`Ολα όσα αναφέρονται μέσα στο ποίημα ο ποιητής τα τοποθετεί στο μέλλον, σε μια μελλοντική εποχή. Μ’ αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει να δώσει έναν προφητικό τόνο στο έργο του, καθώς ευαγγελίζεται την έλευση ενός καινούριου κόσμου, ενός αναγεννημένου ελληνικού έθνους. Παράλληλα, όμως, ο ποιητής ασκεί και κάποια κριτική στο παρόν. Η ανάγκη μιας γενικής ανανέωσης και αναγέννησης προδίδει την ύπαρξη ενός αδιεξόδου, στο οποίο βρίσκεται τώρα ο ελληνικός λαός. Γι’ αυτό, για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί αυτή η αναγέννηση, απαιτείται επίπονος αγώνας και συνεχείς προσπάθειες.
2. Ποια η σημασία του στίχου «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα»; Πώς συνδέεται το τελευταίο δίστιχο με την πρώτη στροφή;
Με το στίχο «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα», ο ποιητής δηλώνει τη μεγάλη προσπάθεια και τον επίπονο αγώνα που απαιτείται, για να επιτευχθεί η πνευματική ανάκαμψη και αναγέννηση του ελληνικού έθνους. Ο ποιητής θέλει να τονίσει ότι απαιτείται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια από αυτήν που έχει γίνει μέχρι τώρα, για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί αυτός ο στόχος.
Η σύνδεση του τελευταίου δίστιχου με την πρώτη στροφή επιτυγχάνεται με την επανάληψη του στίχου «λίγο ακόμα». Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι εδώ έχουμε μια μορφή υποθετικού λόγου. Το τελευταίο δίστιχο αποτελεί την υπόθεση («αν σηκωθούμε λίγο ψηλότερα») και η πρώτη στροφή την απόδοση («θα δούμε …»).
Αρχές του 2018 και δεν γνωρίζουμε εάν η ατελείωτη κρίση έχει αποδείξει στους περισσότερους απ’ εμάς ότι δεν μπορούμε να επιμένουμε σε αποτυχημένα μοντέλα συμπεριφοράς και πολιτικής φαυλότητας· ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε από ξένους να μας καθοδηγούν, ώστε να μπορούμε να κατηγορούμε αυτούς και όχι τους εαυτούς μας για τη δική μας δυστυχία. Βλέποντας τα λάθη των Ευρωπαίων ταγών, την τραγική έλλειψη ηγεσίας σε όλο τον κόσμο, ας καταλάβουμε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πάρουμε πάνω μας την ευθύνη για το μέλλον μας. Ουδείς άλλος μπορεί να ενδιαφέρεται περισσότερο για εμάς. Λίγο ακόμα και θα θελήσουμε να σηκωθούμε. Ελπίζω να το θέλουμε τόσο, που τίποτα δεν θα μας σταματάει.
Πηγές:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=4097
http://www.kathimerini.gr/890707/opinion/epikairothta/politikh/ligo-akoma
http://www.odyssey.com.cy/main/default.aspx?tabID=138&itemID=1236&mid=1009
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Λίγο ακόμα θα ιδούμεΤις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
Λίγο ακόμα θα ιδούμε
τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο
κι η θάλασσα να κυματίζει
Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε
Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
«Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Οι λέξεις του Γιώργου Σεφέρη πετούν σαν χελιδόνια πάνω από το κεφάλι μας, γνώριμα και αγαπημένα – αλλά έτοιμα πάντα να εξαφανιστούν πριν ξυπνήσουμε το πρωί. Σε αυτά τα χρόνια του φόβου, της κόπωσης, του πάγου και των απανωτών αδιεξόδων, τα λόγια αυτά μπορεί να ακούγονται ειρωνικά, σαρκαστικά. Μπορεί, όμως, με την απόλυτη απλότητά τους, να είναι και σημαία ομορφιάς και αισιοδοξίας την εποχή της μεγάλης μελαγχολίας. «Λίγο ακόμα/ θα ιδούμε τις αμυγδαλιές να ανθίζουν/ τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο/ τη θάλασσα να κυματίζει». Η χώρα είναι και η χαρά μας, και έχουμε το προνόμιο να μπορούμε να τη χαρούμε. Αλλά αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση – πρέπει να αγωνιστούμε για να φθάσουμε εκεί όπου μπορούμε να δούμε τι έχουμε: τη φύση, τον ρου της Ιστορίας και των εποχών. Για να δούμε, πρέπει να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Οταν δούμε, ίσως αλλάξουμε. Ισως η προσπάθεια είναι αυτό που μας λείπει. Ισως η έλλειψη προσπάθειας είναι αυτό που μας λυγίζει, μας γονατίζει....
Γιώργος Σεφέρης - Λίγο ακόμα (ποίημα)
Α. ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
1. Εισαγωγή
Το ποίημα «Λίγο ακόμα» ανήκει στην ποιητική συλλογή του Γιώργου Σεφέρη που επιγράφεται «Μυθιστόρημα». Η συλλογή γράφτηκε στο 1933-34 και πρωτοκυκλοφόρησε στα 1935. Αποτελείται από 24 ενότητες, που θυμίζουν τις 24 ραψωδίες των ομηρικών επών. Το «Λίγο ακόμα» είναι το προτελευταίο ποίημα (ΚΓ΄) της συλλογής. Πρόκειται για ένα λυρικό ποίημα. Η γλώσσα του είναι απλή δημοτική χωρίς καθόλου στολίδια. Το ποίημα είναι γραμμένο σε ελεύθερο στίχο, καθώς ο Σεφέρης έχει εγκαταλείψει πια τις παραδοσιακές μορφές στιχουργικής. Το ύφος είναι χαρούμενο, αισιόδοξο και ελπιδοφόρο, ενώ τα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί ο ποιητής είναι εξαιρετικά λιτά και απλά. Χρησιμοποιεί, βασικά, ουσιαστικά και ρήματα.
2. Νόημα
Mε ωραίες εικόνες από το ελληνικό τοπίο, γεμάτες φως και λάμψη, ο ποιητής επιχειρεί να δώσει μια αισιόδοξη θεώρηση της ζωής. Η εικόνα των αμυγδαλιών που ανθίζουν την άνοιξη, τα μαρμάρινα κατάλοιπα των αρχαίων μνημείων που λάμπουν κάτω από τον ήλιο και ο κυματισμός της θάλασσας είναι τα στοιχεία που απαρτίζουν το μεγαλείο της ελληνικής φύσης και του ελληνικού πολιτισμού.
Μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον ο άνθρωπος αγωνίζεται ακατάπαυστα για να φτάσει κάπου ψηλότερα, για να φτιάξει ένα καλύτερο μέλλον, μια καλύτερη ζωή. Πρόκειται για μια γενική αναγέννηση που δεν αφορά μόνο το κάθε άτομο προσωπικά αλλά και ολόκληρο το έθνος. Ο ελληνικός λαός πρέπει ν’ ανυψωθεί, πρέπει ν’ αναγεννηθεί τόσο πνευματικά όσο και πολιτιστικά. Αυτό, ασφαλώς, μπορεί να επιτευχθεί μόνο με επίπονη και συνεχή προσπάθεια, καθώς και με τη βοήθεια των μεγάλων αξιών του ένδοξου ελληνικού παρελθόντος. Τώρα ο ελληνικός λαός βρίσκεται σ’ ένα τέλμα, μια πνευματική, πολιτική και κοινωνική παρακμή. Το μέλλον όμως διαγράφεται ευοίωνο και ελπιδοφόρο και δε θ’ αργήσει να έρθει ο καιρός της ανάστασης και της αναγέννησής του.
3. Δομή
Το ποίημα αποτελεί μια ενιαία ενότητα.
4. Κεντρική Ιδέα
Η ανύψωση και η αναγέννηση του έθνους μπορούν να επιτευχθούν μόνο εφόσον οι άνθρωποι αγωνίζονται με επιμονή, με καρτερία και αποφασιστικότητα. Για να φτάσουμε όμως στο ύψος των προγόνων μας οφείλουμε να έχουμε ως παράδειγμά μας τα ένδοξα έργα τους και τους τιμημένους αγώνες τους.
Β. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
(Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Γ` Γυμνασίου, σελ. 298)
1. Ο ποιητής τα τοποθετεί όλα στο μέλλον. Το κερδίζει έτσι το ποίημα;
`Ολα όσα αναφέρονται μέσα στο ποίημα ο ποιητής τα τοποθετεί στο μέλλον, σε μια μελλοντική εποχή. Μ’ αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει να δώσει έναν προφητικό τόνο στο έργο του, καθώς ευαγγελίζεται την έλευση ενός καινούριου κόσμου, ενός αναγεννημένου ελληνικού έθνους. Παράλληλα, όμως, ο ποιητής ασκεί και κάποια κριτική στο παρόν. Η ανάγκη μιας γενικής ανανέωσης και αναγέννησης προδίδει την ύπαρξη ενός αδιεξόδου, στο οποίο βρίσκεται τώρα ο ελληνικός λαός. Γι’ αυτό, για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί αυτή η αναγέννηση, απαιτείται επίπονος αγώνας και συνεχείς προσπάθειες.
2. Ποια η σημασία του στίχου «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα»; Πώς συνδέεται το τελευταίο δίστιχο με την πρώτη στροφή;
Με το στίχο «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα», ο ποιητής δηλώνει τη μεγάλη προσπάθεια και τον επίπονο αγώνα που απαιτείται, για να επιτευχθεί η πνευματική ανάκαμψη και αναγέννηση του ελληνικού έθνους. Ο ποιητής θέλει να τονίσει ότι απαιτείται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια από αυτήν που έχει γίνει μέχρι τώρα, για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί αυτός ο στόχος.
Η σύνδεση του τελευταίου δίστιχου με την πρώτη στροφή επιτυγχάνεται με την επανάληψη του στίχου «λίγο ακόμα». Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι εδώ έχουμε μια μορφή υποθετικού λόγου. Το τελευταίο δίστιχο αποτελεί την υπόθεση («αν σηκωθούμε λίγο ψηλότερα») και η πρώτη στροφή την απόδοση («θα δούμε …»).
Αρχές του 2018 και δεν γνωρίζουμε εάν η ατελείωτη κρίση έχει αποδείξει στους περισσότερους απ’ εμάς ότι δεν μπορούμε να επιμένουμε σε αποτυχημένα μοντέλα συμπεριφοράς και πολιτικής φαυλότητας· ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε από ξένους να μας καθοδηγούν, ώστε να μπορούμε να κατηγορούμε αυτούς και όχι τους εαυτούς μας για τη δική μας δυστυχία. Βλέποντας τα λάθη των Ευρωπαίων ταγών, την τραγική έλλειψη ηγεσίας σε όλο τον κόσμο, ας καταλάβουμε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πάρουμε πάνω μας την ευθύνη για το μέλλον μας. Ουδείς άλλος μπορεί να ενδιαφέρεται περισσότερο για εμάς. Λίγο ακόμα και θα θελήσουμε να σηκωθούμε. Ελπίζω να το θέλουμε τόσο, που τίποτα δεν θα μας σταματάει.
Πηγές:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=4097
http://www.kathimerini.gr/890707/opinion/epikairothta/politikh/ligo-akoma
http://www.odyssey.com.cy/main/default.aspx?tabID=138&itemID=1236&mid=1009
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.