Κυριότεροι σταθμοί των ελληνο-αμερικανικών (και κυπρο-αμερικανικών) σχέσεων μετά το 1947

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αναρωτιέμαι αν γινόταν αύριο ένα γκάλοπ, πόσοι ‘Ελληνες θα αποδεικνυόταν ότι γνωρίζουν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν τη δικτατορία της 21ης Απριλίου ή ότι ήταν πίσω από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο του 1974. Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Πρόεδρος Κλίντον ζήτησε συγνώμη για την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα ή ότι ο Χόλμπρουκ έκανε το ίδιο σχετικά με την αμερικανική πολιτική στο κυπριακό; Πόσοι Έλληνες άραγε γνωρίζουν τον ρόλο της αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs στο ελληνικό ζήτημα, αλλά και των ΗΠΑ στην επιβολή των Μνημονίων και Δανειακών δια του ΔΝΤ το 2010, αλλά και στην επίθεση κατά της Κύπρου και των τραπεζών της το 2013;

Και τα αναρωτιέμαι αυτά λόγω της έντασης και της μαζικότητας της επιχείρησης συστηματικής αποβλάκωσης και διαστροφής της συλλογικής ιστορικής μνήμης, που δέχεται επί χρόνια ο ελληνικός λαός, δια των μέσων «ενημέρωσης», των υποτιθέμενων «διανοούμενων» και των εκπαιδευτικών του ιδρυμάτων. ‘Οσο φεύγουν οι γενηές που έζησαν τα γεγονότα του 1967 και του 1974, και είναι πιο δύσκολο να τις ξεγελάσεις, τόσο γίνεται πιο εύκολο να θολώσει η ματιά.

Συζητώντας τις προάλλες με μια ομάδα φοιτητών που ενδιαφέρονται για θέματα εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, διαπίστωσα την έκταση της άγνοιας που έχουν, αλλά και τη δίψα τους να πληροφορηθούν τα πιο βασικά γεγονότα της ιστορίας της χώρας τους.

Μου ζήτησαν λοιπόν οι φοιτητές και τους ετοίμασα έναν κατάλογο των βασικών σταθμών στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις μετά το 1947, όταν η Ουάσιγκτων διαδέχεται το Λονδίνο ως εποπτεύουσα νεοαποικιακή δύναμη της Ελλάδας. Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων είναι απλώς αδύνατο να γίνει κατανοητή η ελληνική ιστορία. Τον δημοσιεύω προς χρήσιν οποιουδήποτε ενδιαφέρεται για το θέμα.

Δεν είμαι φυσικά ιστορικός, ούτε επιδιώκω να γράψω μια πραγματεία για τη νεώτερη ιστορία μας. Περιορίζομαι στην καταγραφή των βασικών προσδιοριστικών γεγονότων. Μακάρι νέοι ιστορικοί, που δεν ενδιαφέρονται μόνο να κάνουν καριέρα προδίδοντας την επιστήμη τους, να ασχοληθούν συστηματικά για να προσφέρουν στις νέες γενηές έναν μπούσουλα στην ιστορική αλήθεια και, άρα, στο μέλλον της χώρας τους.

Απαγορεύοντας την Αλήθεια

Να κλείσουμε την εισαγωγή αυτή, υπενθυμίζοντας ότι, εδώ και κάμποσα χρόνια, γίνονται δύο πολύ συστηματικές προσπάθειες αναθεώρησης της ιστορικής αλήθειας και βίαιης μεταβολής της μαζικής ιστορικής συνείδησης του ελληνικού λαού, που πάνε παράλληλα με την αποικιοποίηση της χώρας μας. Η μία αντανακλά τις νεοφιλελεύθερες, παγκοσμιοποιητικές ελίτ, τύπου Σόρος και εκδηλώνεται με τις θεωρίες τύπου Ρεπούση για «συνωστισμό» στη Σμύρνη ή με την επιχείρηση κατάργησης κάθε εμφάνισης εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων και ταυτοτήτων.

Για τον ανερχόμενο ολοκληρωτισμό του παγκόσμιου Χρηματιστικού Κεφαλαίου, οι παραδοσιακές ιδεολογίες και θρησκείες, το εθνικό αίσθημα, η ταξική συνείδηση και κάθε αίσθημα ανήκειν σε κοινωνικές ή εθνικές ομάδες, είναι αντίπαλοι γιατί εμποδίζουν την ανάδυση του ανθρώπου – Δούλου, του Ηomo Economicus.

Η δεύτερη προσπάθεια αναθεώρησης αντανακλά τις νέο-ολοκληρωτικές, νεοσυντηρητικές, εθνικιστικές και ακροδεξιές τάσεις, που αποβλέπουν να επικρατήσουν όχι δια της επιβολής μιας άμορφης «πολυεθνικότητας» τύπου Σόρος, αλλά με τα μέσα του «Διαίρει και Βασίλευε», τους Πολέμους των Πολιτισμών του Χάντινγκτον, τη στρατηγική του Χάους, την μαζική αποκτήνωση του ανθρώπου, την πολιτική που εκφράζουν σήμερα προπάντων οι Τραμπ και Νετανιάχου.

Στη χώρα μας η δεύτερη αυτή σχολή αντανακλάται στη μαζική επανεμφάνιση, ιδίως μετά το 2015, όλης της παραφιλολογίας των οπαδών του Μεταξά, της εμφυλιοπολεμικής ακροδεξιάς και των νοσταλγών της Χούντας. (Το ότι μπορεί να υπάρχουν και τίμιοι ή πατριώτες άνθρωποι μεταξύ όσων, παραπλανημένοι, ακολούθησαν τον Γρίβα, τον Παπαδόπουλο ή τον Βασιληά σε μια ορισμένη ιστορική στιγμή, δεν μεταβάλλει τον ιστορικό ρόλο αυτών των ρευμάτων, που υπήρξαν ιστορικά οι κατ’ εξοχήν αποφύσεις των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών).

Εμφύλιος Πόλεμος. ...

Ήδη το 1946, οι Αμερικανοί καλούν τον Σοφούλη στην Ουάσιγκτων και του ζητάνε να σχηματίσει «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» από όλα τα αστικά κόμματα και να πάει τον εμφύλιο μέχρι το τέλος, ξεριζώνοντας με τα πιο άγρια μέσα και την τελευταία ΕΑΜική επίδραση στη χώρα, όπερ και γίνεται. Ο εμφύλιος γίνεται υπό την άμεση καθοδήγηση των Αμερικανών, μαζί με τα αποτρόπαια μέσα του, όπως το στρατόπεδο συγκέντρωσης και βασανιστηρίων της Μακρονήσου, το πρώτο που λειτούργησε στην Ευρώπη μετά την ήττα των Ναζί.  Στην Ελλάδα δοκιμάζεται για πρώτη φορά και η εμπρηστική βόμβα Ναπάλμ.

Οι ΗΠΑ ιδρύουν ουσιαστικά και ελέγχουν το ελληνικό κράτος, ιδρύουν και χρηματοδοτούν την ΚΥΠ, που ποτέ δεν ξέφυγε από την επιρροή τους, και δημιουργούν τις διάφορες παρακρατικές οργανώσεις μέσα στον Στρατό όπως τον ΙΔΕΑ για να ελέγχουν ακόμα και τους δικούς τους ανθρώπους.

Ο κορυφαίος Αμερικανός δημοσιογράφος Τζωρτζ Πολκ δολοφονείται ενώ προσπαθούσε να πάει στο βουνό να συναντήσει τον Βαφειάδη, φιλοδοξώντας να βοηθήσει σε μια ειρηνευτική λύση. Ακόμα και σήμερα, ο ‘Αρειος Πάγος αρνείται πεισματικά να αναθεωρήσει την καταφανώς εσφαλμένη καταδίκη του Στικτόπουλου, που θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο στην αναζήτηση των πραγματικών ενόχων της δολοφονίας Πολκ.

Με τούτα και με κείνα, η χώρα που έδωσε την ηρωϊκότερη και σχετικά μαζικότερη αντίσταση στον Χίτλερ κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οδηγείται σε μια τρομακτική αλληλοσφαγή, τα καλύτερα παιδιά της οδηγούνται στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στα Μακρονήσια, στην εξορία. Η χώρα παραδίδεται να διοικηθεί, ουσιαστικά μέχρι σήμερα, από τους συνεργάτες των κατακτητών και τους μαυραγορίτες της Κατοχής.

Αυτό είναι το αόρατο, πλην πολύ υπαρκτό ηθικό κόστος του Εμφυλίου, που πληρώνουμε και σήμερα πάρα πολύ ακριβά. Είναι σε αυτά τα θεμέλια πάνω που χτίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες το απέραντο «Εργολαβιστάν, Λαμογιστάν, Ρουσφετιστάν», αυτό που κατάπιε το ΠΑΣΟΚ, τροφοδότησε τον «ηθικό σχετικισμό» όλων των εκδοχών της ελληνικής αριστεράς και αυτό που ανέδειξε την ηγεσία Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ στον ρόλο μεγάλου Νεκροθάφτη του ελληνικού λαϊκού κινήματος και της ελληνικής και παγκόσμιας αριστεράς.

Μετεμφυλιακός Αυταρχισμός, Εκτελέσεις και Δολοφονίες

Η αμερικανική Πρεσβεία διατηρεί την ελληνική «δημοκρατία» υπό την εποπτεία της μετά το 1949. Είναι εκείνη που λαμβάνει τις τελικές αποφάσεις για τις εκτελέσεις, όπως αυτές του Νίκου Μπελογιάννη και του Πλουμπίδη. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες έχουν κατηγορηθεί επίσης για ανάμειξη σε αριθμό δολοφονιών, από αυτή του Στέφανου Σαράφη έως αυτή του Αλέκου Παναγούλη.

Μετά το 1955: Σπρώχνοντας την Τουρκία εναντίον μας

Από το 1955 και μέχρι σήμερα, κεντρική επιδίωξη των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας και του Ισραήλ, είναι η άρνηση στους κατοίκους της Κύπρου, ‘Ελληνες και Χριστιανούς Ορθόδοξους κατά 80%, να ασκήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, να γίνουν δηλαδή αφεντικά στην πατρίδα τους, είτε υπό τη μορφή ‘Ενωσης με την Ελλάδα, είτε και υπό τη μορφή ανεξαρτήτου και κυρίαρχου κυπριακού κράτους.

Αμερικανοί, Βρετανοί και Ισραηλινοί δεν διέθεταν όμως τα πολιτικά και στρατιωτικά μέσα που θα ήταν από μόνα τους επαρκή για να αρνηθούν στον κυπριακό λαό το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Για τον λόγο αυτό κινητοποιούν  δύο άλλους παράγοντες:

• Τα ελληνικά αστικά κόμματα που κυβερνούν την Ελλάδα για λογαριασμό της Ουάσιγκτων και του Λονδίνου και που μαχαιρώνουν πισώπλατα, σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται, τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου

• Την Τουρκία που είχε παραιτηθεί κάθε αξίωσης στην Κύπρο με τη συνθήκη της Λωζάννης και δεν εξεδήλωσε κανένα ενδιαφέρον για το νησί, έως ότου οι Βρετανοί την παρότρυναν αποφασιστικά να το κάνει και την συμπεριέλαβαν στην τριμερή για το κυπριακό του Λονδίνου, το 1955.

Η ελληνοτουρκική διαμάχη που αρχίζει το 1955 με τον διωγμό των Ελλήνων της Πόλης και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, είναι δευτερογενής διαμάχη, προϊόν της κύριας αποικιακής διαμάχης που αποβλέπει στην διατήρηση της Κύπρου υπό καθεστώς αποικίας, ίσως και της ενδεχόμενης τελικής συμπερίληψής της σε ένα «Μεγάλο Ισραήλ».

Πογκρόμ των Ελλήνων στην Τουρκία

‘Όπως γνωρίζουμε σήμερα, οργανωτές και καθοδηγητές του πογκρόμ των Ελλήνων της Τουρκίας ήταν οι βρετανικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και επιδίωξη η άσκηση πίεσης στην Αθήνα για να «φρενάρει» τις διεκδικήσεις της ΕΟΚΑ.

Oι Αμερικανοί πίσω από την αποκήρυξη της Ένωσης

Κατά τον Πλουτή Σέρβα, ιστορικό ηγέτη του κυπριακού ΚΚ, οι Αμερικανοί «έπεισαν» τον Μακάριο να παραιτηθεί της επιδίωξης της ‘Ενωσης με την Ελλάδα. Φυσικά, παραιτούμενος της ‘Ενωσης δεν έλαβε ένα εξασφαλισμένο ανεξάρτητο κράτος, αλλά ένα κράτος πιο τρωτό στις πιέσεις για τη διάλυσή του. Ολόκληρη η κυπριακή ιστορία μετά την επίσημη δημιουργία του κυπριακού κράτους το 1960 και μέχρι σήμερα, δεν είναι παρά η ιστορία των διαρκών προσπαθειών ΗΠΑ και Βρετανίας να το καταλύσουν!

Αμερικανοί, Βρετανοί και Gladio πίσω και από τον ελληνικό και από τον τουρκικό εθνικισμό

Οι Βρετανοί προκαλούν την πρώτη σφαγή Ελληνοκυπρίων από Τουρκοκύπριους το 1958, για να εμπεδώσουν και να χρησιμοποιήσουν στη συνέχεια την εχθρότητα των δύο κοινοτήτων

Οι Αμερικανοί εγκρίνουν την άνοδο στην εξουσία του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1958, ώστε να πάει, όπως και πήγε, στην επιβολή στον Μακάριο των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, συμφωνιών που ήταν ανεφάρμοστες και οδηγούσαν όπως και οδήγησαν στις συγκρούσεις που ακολούθησαν και στην τελική διχοτόμηση του 1974.

Το 1963, ο Βρετανός Ύπατος Αρμοστής στη Λευκωσία συνεργάζεται στενά και  παροτρύνει τον Μακάριο να ζητήσει αναθεώρηση των Συμφωνιών. Ο Αρχιεπίσκοπος το ζητά, πιστεύοντας ότι έχει την υποστήριξη του Λονδίνου. Ξεσπάνε διακοινοτικές ταραχές και γίνεται η πρώτη Light διχοτόμηση του νησιού. Ο Βρετανός αξιωματικός Μπράμπαντ, σε συνεννόηση με τον Μακάριο και τον αντιπρόεδρο Κιουτσούκ, μεταβαίνει στην Πράσινη Γραμμή και επιχειρεί την επανασυμφιλίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Παρουσιάζει τα αποτελέσματα της εργασίας του στον επισκεπτόμενο την Κύπρο Αμερικανό Υφυπουργό Τζωρτζ Μπωλ, ο οποίος του λέει: “’Εκανες έξοχη δουλειά. Μόνο που το πήρες λάθος. Δεν θέλουμε να ειρηνεύσουν αυτοί”. Οι βρετανικές αρχές «πακετάρουν» την άλλη μέρα τον Μπράμπαντ και τον στέλνουν άρον – άρον στη Μάλτα.

Πίσω και από τους Έλληνες παραστρατιωτικούς του Γιωρκάτζη και του Σαμψών, πίσω και από τους Τούρκους του Ντενκτάς ήταν η ίδια δύναμη, το περιβόητο δίκτυο Gladio του ΝΑΤΟ. Οι δύο αυτές πλευρές, Σαμψών και Ντενκτάς, ήταν το ίδιο πράγμα, ειδικεύονταν σε ειδεχθή εγκλήματα, ώστε να κάνουν αιωνίως αδύνατη τυχόν συμφιλίωση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Τζόνσον προς Παπανδρέου: Σου γαμώ το Σύνταγμα, σου γαμώ το Κοινοβούλιο!

Θρυλική έμεινε η παραπάνω απάντηση του Αμερικανού Προέδρου προς τον λαοπρόβλητο Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, το 1964, που εξηγούσε ότι είναι αδύνατο να γίνει δεκτό το σχέδιο ‘Ατσεσον που προέβλεπε την παραχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με το ελληνικό Σύνταγμα και δεν θα γινόταν δεκτό από το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Όπως απεδείχθη δεν ήταν λόγια του αέρα. Με ενορχήστρωση της αμερικανικής Πρεσβείας, ο Βασιληάς ανατρέπει τον Παπανδρέου το 1965 και οι «Αποστάτες» της Ένωσης Κέντρου, με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, οργανώνουν την Αποστασία για να αποφύγουν τις εκλογές. Δύο χρόνια αργότερα, οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και οι Αμερικανοί επιβάλλουν τη δικτατορία των Συνταγματαρχών τον Απρίλιο του 1967. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς ο Παπαδόπουλος αποσύρει την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο.

Μεταξύ 1967 και 1974, η Χούντα και οι Αμερικανοί εξαπολύουν εμφύλιο πόλεμο στην Κύπρο και επιδιώκουν αρκετές φορές να δολοφονήσουν τον Μακάριο. Τελικά, τον Ιούλιο του 1974, ο Ιωαννίδης διατάσσει πραξικόπημα στην Λευκωσία και τη δολοφονία του Αρχιεπισκόπου. Όμως ο Μακάριος και ο Λυσσαρίδης επιβιώνουν και, μαζί τους, η Κυπριακή Δημοκρατία, έστω και ακρωτηριασμένη.

Μερικές μέρες μετά το πραξικόπημα του Ιωαννίδη, μπαίνει σε εφαρμογή το δεύτερο μέρος του σχεδίου που είχαν καταρτίσει ο Χένρι Κίσσινγκερ και η CIΑ, με την τουρκική εισβολή στο νησί σε δύο φάσεις. Τα τουρκικά στρατεύματα καταλαμβάνουν σχεδόν του 40% του νησιού, από όπου εκδιώκουν τους κατοίκους.

Ελλάδα και Τουρκία μπαίνουν σε μια περίοδο έντασης και έντονου εξοπλιστικού ανταγωνισμού που, με τον τρόπο που τον διεξήγαγε η ελληνική πλευρά, συνέβαλε σημαντικά στην οικονομική καταστροφή της Ελλάδας.

Πιέσεις στον Ανδρέα Παπανδρέου

Οι Αμερικανοί ασκούν έντονες πιέσεις στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, εκδίδοντας μάλιστα και ταξιδιωτική οδηγία για να πλήξουν τον ελληνικό τουρισμό.

Από τα Ίμια στους S300

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενθαρρύνουν την Τανσού Τσιλέρ να προκαλέσει το επεισόδιο των Ιμίων, που θα χρησιμεύσει στο να εγκαινιάσει ο Κώστας Σημίτης μια πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας που θα περιλάβει την απαγωγή και παράδοση του Οτσαλάν στην Τουρκία, την αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων στο Αιγαίο στην ‘Αγκυρα με τη συμφωνία της Μαδρίτης και την ακύρωση εγκατάστασης των πυραύλων S300 στην Κύπρο, κάτι που απαιτούσε πολύ έντονα και το Ισραήλ.

Σχέδιο Ανάν

Το 2002, Σημίτης και Κληρίδης, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της ΕΕ και του Ισραήλ εμφανίζουν το σχέδιο Ανάν, που επιλύει το κυπριακό πρόβλημα δια της διαλύσεως του κυπριακού κράτους! Οι Ηνωμένες Πολιτείες ασκούν τεράστια πίεση στην Ελλάδα και την Κύπρο για να γίνει αποδεκτό το σχέδιο, που απορρίπτει όμως με συντριπτική πλειοψηφία, παρά τις πιέσεις και τις απειλές, ο κυπριακός λαός.

Τα swaps της Goldman Sachs

Η κυβέρνηση Σημίτη συνεργάζεται με την αμερικανική μεγα-τράπεζα Goldman Sachs για τη δημιουργία των swaps, με τα οποία θα κατασκευασθεί η φούσκα του ελληνικού χρέους που θα σκάσει το 2009-10, οδηγώντας στην ελληνική κρίση, τα Μνημόνια και τις Δανειακές.

Πιέσεις στην κυβέρνηση Καραμανλή

Οι Αμερικανοί ασκούν έντονες πιέσεις στην κυβέρνηση Καραμανλή για να εγκαταλείψει την ρωσική πολιτική της, όπερ και πράττει. Η Ελλάδα και η Κύπρος χαρακτηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων ως «Δούρειοι ‘Ίπποι» της Μόσχας στην ΕΕ. Προετοιμάζεται η οικονομική επίθεση κατά των δύο κρατών.

Μνημόνια και Δανειακές Ελλάδας και Κύπρου

Άνθρωπος των Αμερικανών ο ίδιος και περιστοιχιζόμενος από ανθρώπους των Αμερικανών, ο Γιώργος Παπανδρέου κερδίζει τις εκλογές του 2009 και οδηγεί την Ελλάδα στα Μνημόνια και τις Δανειακές, προκαλώντας τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην ιστορία του δυτικού αναπτυγμένου καπιταλισμού μετά το 1945 και μετατρέποντας την Ελλάδα σε αποικία χρέους.

Κεντρικό ρόλο στα προγράμματα υποδούλωσης και καταστροφής της χώρας παίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο οποίο οι ΗΠΑ διαθέτουν δεσπόζουσα επιρροή και δικαίωμα βέτο.

Το ΔΝΤ πρωταγωνίστησε επίσης στην επίθεση κατά της Κύπρου και των τραπεζών της το 2013.

Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ

Αντί ο Αλέξης Τσίπρας να οργανώσει μαζικό κίνημα, ισχυρό κόμμα και διεθνείς γεωπολιτικές συμμαχίες, ώστε να μπορέσει να θέσει το ζήτημα των Μνημονίων και των Δανειακών, όπως υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό, προτίμησε να τα φτιάξει με την Ουάσιγκτων, ελπίζοντας ότι θα τον βοηθήσουν να εμφανίσει μια «παρουσιάσιμη» λύση στο πρόβλημα.

Το αποτέλεσμα ήταν το Τρίτο Μνημόνιο, το «ευχαριστούμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ» του Δραγασάκη, η συντριπτικότερη, γιατί ηθική, ήττα του ελληνικού λαού και μια από τις μεγαλύτερες ήττες της παγκόσμιας αριστεράς.

Μακεδονικό και Εξωτερική Πολιτική ΣΥΡΙΖΑ

Κατ’ εντολήν των Αμερικανών, οι κυβερνήσεις Αναστασιάδη και Τσίπρα – Κοτζιά αναγνωρίζουν δικαιώματα εγγυητριών δυνάμεων στην Τουρκία και τη Βρετανία και συμμετέχουν στις δύο διασκέψεις της Ελβετίας, που έχουν ως επιδίωξη την παράκαμψη της υποχρέωσης έγκρισης οποιασδήποτε λύσης του Κυπριακού με δημοψήφισμα.

Η κυβέρνηση Τσίπρα συνομολογεί μια συμφωνία με την πΓΔΜ, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, για να εξυπηρετήσει τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ και την ψηφίζει στη Βουλή με μεθοδεύσεις αντίστοιχες αυτών που ακολούθησαν οι Αποστάτες, υπό την καθοδήγηση της αμερικανικής Πρεσβείας, στη δεκαετία του 1960.

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"