Η φωνή μας είναι η ενεργή δημοσιογραφία των πολιτών.
Στείλτε μας και τις δικές σας απόψεις - κριτικές.
Κάθε ιστολόγιο που κλείνει είναι ένα βαρύ κτύπημα στη δημοκρατία, κάθε νέο ιστολόγιο την ενισχύει και ελέγχει την εξουσία.
"Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει..." - Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.)
Η γνώση, η αλήθεια και οι αξίες είναι έννοιες σχετικές
Φίλτατε Επισκέπτη του ιστολογιού μας, πριν διαβάσεις τις επιλεκτικές αναρτήσεις μας πρέπει να γνωρίζεις την υποκειμενικότητα των θέσεών μας και εάν συναινείς τότε μπορείς να συνεχίσεις να μας επισκέπτεσαι (για δε τους ασφαλίτες, τους πληρωμένους κυβερνητικούς εγκάθετους, και για όσους έμμισθους συστημικούς "υπαλλήλους", παρόλο που δεν θα τους αφορά η παρούσα διευκρίνηση, έτσι και αλλιώς θα μπαινοβγαίνουν απρόσκλητοι και θα αποδελτιοποιούν και θα ενημερώνουν τα αφεντικά τους).
Ο παρών ιστοχώρος ανήκει ιδεολογικά στην θεωρία των δύο άκρων και στην πραγματική δημοκρατία με την εξής ερμηνεία που εμείς ως δημοσιογραφία των πολιτών την ορίζουμε και υποστηρίζουμε ότι:
1. Το ένα άκρο είναι οι πολιτικοί και το άλλο οι φορολογούμενοι πολίτες.
2. Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.
Κεντρικό χαρακτηριστικό της πραγματικής δημοκρατίας πρέπει να είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία: των πολιτών, στην άμεση δημοκρατία, ή κάποιων αντιπροσώπων τους, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Κύριο και απαραίτητο γνώρισμα με Ιδιαίτερη σημασία στη σημερινή συγκυρία έχουν επίσης θέση δύο κομβικά σημεία της σκέψης του Καστοριάδη για τη δημοκρατία:
H ανακλητότητα των εκλεγμένων αντιπροσώπων και ο περιορισμός των εξουσιών (καθώς και η εναλλαγή) των (μη εκλεγμένων) κρατικών αξιωματούχων.
Τέλος... Εάν οι θέσεις και το σκεπτικό θεωρείς ότι δεν σε αφορά... μάλλον χάνεις πολύτιμο χρόνο να μας διαβάζεις.
"Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες Όσσα, ραγιάδες έχεις μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχειά σου γλώσσα,των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι ... Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι, και Μαμμωνάδες βάρβαροι,και χαύνοι λεβαντίνοι, λύκοι ώ κοπάδια οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη."Κωστής Παλαμάς
Σημείωση: * Τα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις του εκάστοτε συντάκτη και εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του συγγραφέα τους
Δεν
φιλοξενούμε και Δεν υιοθετούμε παραπλανητικές ή υβριστικές δηλώσεις, μη τεκμηριωμένες απόψεις, μονόπλευρα επιχειρήματα για αμφιλεγόμενα ζητήματα, αυτές μπορεί να εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή και μόνον. Σχόλια που έχουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά, θα διαγράφονται άμεσα και χωρίς άλλη προειδοποίηση
Οι Χρήστες μπορούν να εκφράζουν γνώμες - απόψεις κόσμια και σύμφωνα με τους νόμους της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών τους, που επιτρέπονται από το ισχύον σύνταγμα μας και παράλληλα τηρούν τους όρους δεοντολογίας χρήσης του ιστοτόπου μας - ειδάλλως θα αποκλείονται.
H Αυλή των Θαυμάτων είναι ένα νεοελληνικό θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη που πρωτοπαρουσιάστηκε στις 18 Ιανουαρίου 1957 από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία του ιδίου του συγγραφέα.
Θεωρείται ένα από τα έργα που σημάδεψαν την πορεία του Ελληνικού Θεάτρου. Σήμερα, 50 χρόνια μετά τη συγγραφή του, διατηρεί ακόμα μέρος της πρώτης του φρεσκάδας κι ανεβαίνει συχνά σε θεατρικές σκηνές επαγγελματικών και μη θιάσων.
Τα θεατρικά δρώμενα εξελίσσονται σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, σε εποχή σύγχρονη με τη συγγραφή του έργου, τη δεκαετία του 1950.
Στα δωμάτια μια αυλής, στο συνοικισμό του Βύρωνος, κατοικούν άτομα και οικογένειες που ανήκουν στη λαϊκή τάξη, έχουν όμως διαφορετική προέλευση.
Ο γερο-Ιορδάνης με τη γυναίκα του και τα παιδιά του είναι Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Η κυρά Αννετώ, χήρα με κόρη παντρεμένη στην Αγγλία.
Ο Στέλιος, Αθηναίος ονειροπόλος με πολλές αδυναμίες, και η γυναίκα του Όλγα γεννημένη στην προεπαναστατική Ρωσία.
Η Βούλα κι ο Μπάμπης, αντρόγυνο που εναλλάσσει τα χαϊδολογήματα με τα μαλλιοτραβήγματα.
Η Μαρία, γυναίκα ναυτικού που τη βασανίζει η μοναξιά της.
Η Ντόρα, νέα γυναίκα ανύπαντρη που όμως δεν ξέρει τι θα πει μοναξιά.
Στους παραπάνω ένοικους θα προστεθεί αργότερα και ο Στράτος, υδραυλικός στο επάγγελμα, που θα σηκώσει τρικυμία στο αισθηματικό τέλμα της μικρής "αυλικής" κοινωνίας.
Παρακολουθήστε ολόκληρη η θεατρική παράσταση του Πολιτιστικού Συλλόγου Σκουλικάδου Ζακύνθου «Ο Ερωτόκριτος» με τίτλο «Η Αυλή των Θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη η οποία πραγματοποιήθηκε το 2015 στο Πολιτιστικό Κέντρο Σαρακηνάδου Ζακύνθου.
Βύρωνας, Αθήνα, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Σε μια τυπική αυλή πλαισιωμένη από λαϊκές κατοικίες διαδραματίζεται η κωμικο-τραγική ιστορία μας. Στη μεταπολεμική Ελλάδα που κατόρθωσε να επιζήσει από έναν παγκόσμιο κι έναν εμφύλιο, η ανοικοδόμηση και η ανάπτυξη αχνοφαίνονται στον ορίζοντα. Οι αλλαγές είναι ραγδαίες και οι προοπτικές πολλές, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας αρχίζει να διαγράφεται και τα πρώτα κύματα Ελλήνων μεταναστών την εγκαταλείπουν σε αναζήτηση ευκαιριών.
Άλλωστε, οι ευκαιρίες και οι προοπτικές δεν είναι ίδιες για όλους, το οικονομικό και κοινωνικό χάσμα που χωρίζει τους πολίτες έχει γιγαντωθεί. Όλα αυτά κι άλλα τόσα ζωγραφίζονται στα πρόσωπα των καθημερινών πρωταγωνιστών της αυλής:
μοναξιά, προσφυγιά, ελπίδα, αισιοδοξία κι απογοήτευση, έρωτας και απόγνωση, αλλαγή και ξεριζωμός.
Σε αυτή την αυλή συναντώνται και διαπλέκονται καθημερινά, οι προσδοκίες , οι αγωνίες τους, οι εξομολογημένοι κι οι ανομολόγητοι πόθοι τους. Εκεί χτίζουν τις ελπίδες για το μέλλον, που κάτι καλύτερο θα φέρει… κι εκεί γκρεμίζονται μαζί με την αυλή τους, που δεν έχει χώρο στο “νέο κόσμο” που οικοδομείται με “όχημα” την πολυκατοικία και την αντιπαροχή.
Σε αυτόν τον τόπο οι ήρωες μας θα πρέπει να τραβήξουν μπρος και να χτίσουν στα χαλάσματα του χθες το δικό τους “καλύτερο” αύριο… Σ’ αυτόν τον τόπο… που-παραφράζοντας αμυδρά την κραυγή του ήρωα-“ώρες ώρες μας έρχεται να βγούμε στο δρόμο και να μπήξουμε τις φωνές… σ’ αυτό τον τόπο… “γιατί να πάμε αλλού; εδώ είναι ό τόπος μας… εδώ πρέπει να βρούμε δουλειά, ψωμί, σπίτι… εδώ τα θέλουμε.. εδώ… εδώ..”
Στην πρώτη παρουσίαση του έργου από το Θέατρο Τέχνης το 1957, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης είπε, μεταξύ άλλων: «Η Αυλή των θαυμάτων βασίζεται στην έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς, που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα. Όλα στην Ελλάδα ανεβοκατεβαίνουν πολύ εύκολα, κυλούν, φεύγουν κι η συνηθισμένη λαχτάρα του Ρωμιού είναι να στεριώσει κάπου, να σιγουρέψει κάτι».
Καμπανέλλης - η αυλή των θαυμάτων (ραδιοφωνικό θέατρο)
Ο Ι.Καμπανέλλης, στο Σημείωμα για την παράσταση στο Θέατρο Τέχνης (1957-58), λέει τα εξής:
Αν με ρωτούσε κανείς τί θα ήθελα, σαν συγγραφέας, θα του απαντούσα "Να γράψω έργα με όσο το δυνατόν γνησιότερη την προέλευσή τους από τον τόπο μας". Κι αν με ξαναρωτούσαν ποια είναι η φιλοδοξία μου στο θέατρο, θά'λεγα πως θά ήθελα, με μια σειρά από θεατρικά έργα, ν'ανακαλύψω τον Έλληνα σαν σύγχρονο άνθρωπο. Θέλω να πω, ν'ανακαλύψω τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων του τόπου μου και του καιρού μου, μέσα από την πρόσκαιρη έκφραση της σχέσης τους με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα.
Η "Αυλή των Θαυμάτων" βασίζεται στην έλλειψη σταθερότητας και σιγουριάς, που χαρακτηρίζει τη ζωή του Έλληνα. Η αστάθεια αυτή, όσο γνώριμη σε όλους μας, αρχίζει από το αλλοπρόσαλλο κλίμα μας, τη "στρατηγική" γεωγραφική μας θέση, τη φτώχεια του τόπου μας, και τελειώνει στην ιδιωτική μας οικονομία. Όλα στην Ελλάδα ανεβοκατεβαίνουν πολύ εύκολα, κυλούν, φεύγουν, κι η συνηθισμένη λαχτάρα του Ρωμιού είναι να στεριώσει κάπου, να σιγουρέψει κάτι.
Η λαϊκή τάξη εκφράζει πάντα με πιότερη γνησιότητα τα χαρακτηριστικά της ζωής, γι'αυτό δεν είναι τυχαίο που τοποθέτησα το έργο στο χώρο της. Η ρευστότητα στις συνθήκες ζωής του Έλληνα, η μεσογειακή του ιδιοσυγκρασία και μια έμφυτη αντίσταση στις δυσκολίες, μια αισιοδοξία, του διαμορφώνουν ένα χαρακτήρα που δεν έχει στέρεα σύνορα, δεν μπορείς εύκολα να τον καθορίσεις. Μέσα στο ίδιο άτομο βλέπεις να γεννιούνται τα πιο αντίθετα μεταξύ τους αισθήματα, που καλύπτουν όλη την κλίμακα από το καλό ως το κακό - κι αντιστρόφως - μαι διαρκής δηλαδή αποκάλυψη ψυχικού πλούτου, μια σειρά από μικρά θαύματα.
Στην "Αυλή των Θαυμάτων" προσπάθησα να μη σταθώ στην εξωτερική έκφραση αυτής της σχέσης του ανθρώπου με τον κοινωνικό του περίγυρο. Προσπάθησα να δω πώς, κι ίσαμε ποιο βαθμό, αυτός ο παράγοντας υποχρεώνει τον συγκεκριμένο άνθρωπο, τον Έλληνα, να λειτουργήσει σαν εσωτερικός μηχανισμός. Στήριξα το έργο σ'ένα μύθο, που θα μου πρόσφερε τα εξωτερικά, τυπικά χαρακτηριστικά μιας ενότητας, αλλά σε μια διαδοχή από απλά, καθημερινά περιστατικά, που συνθέτουν μιαν εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας και μέσα σ'αυτά, δοκίμασα να βρω ό,τι μόνιμο και ουσιαστικό στοιχείο ζωής. Κατά τον ίδιο τρόπο θέλησα ώστε τα πρόσωπα, με τις καθημερινές τους, φαινομενικά ασήμαντες αντιδράσεις, που θα τα τοποθετούσανε και πιο ξεκάθαρα μέσα στην εποχή τους, ν'αποκαλύπτανε κι έναν καθολικότερο άνθρωπο.
Γράφοντας αυτό το σημείωμα, δεν είχα την πρόθεση, ούτε να προκαταβάλω, ούτε και να εξηγήσω το έργο μου. Δοκίμασα μόνο να σημειώσω ένα μέρος από τις επιδιώξεις μου, που θα διευκολύνουν το θεατή να δει πιο καθαρά τις προθέσεις του συγγραφέα.
Οι τεράστιες ζημιές που είχε αφήσει η θεομηνία του πολέμου, η πολιτική αναταραχή και το ψυχολογικό σκόρπισμα που ακολούθησε τον εμφύλιο, κράτησαν τη χώρα με ανοιχτές πληγές ολόκληρη τη δεκαετία του σαράντα. Έτσι μπήκαμε στη μεταπολεμική μας εποχή με σοβαρή καθυστέρηση όχι μόνο χρονικά, αλλά και με προκαταλήψεις παράταιρες για εξελικτικές ανάγκες του λαού.
Άρχισε βέβαια με γοργό ρυθμό η ανασυγκρότηση, η ανοικοδόμηση, η βιομηχανική, η εμπορική ανάπτυξη. Η ζωή από χρόνο σε χρόνο άλλαζε αλματωδώς όψη. Αλλά η αλλαγή δεν ήταν το ίδιο γενναιόδωρη για όλα τα κοινωνικά στρώματα. Τα πολιτικά πάθη, οι φοβίες και προπάντων η εκμετάλλευση τους, εμποδίζανε τη δικαiότερη και λιγότερο άνιση κατανομή των αγαθών που έφερνε η οικονομική πρόοδος. Το εισοδηματικό χάσμα ανάμεσα στον εργατοϋπαλληλικό κόσμο και στον επιτήδειο "μπίζνεσμαν" της ανασυγκρότησης, τον δανειοδοτούμενο μεγαλοβιομήχανο, έμπορο, εφοπλιστή κ.λ.π. ήταν πιο κραυγαλέο απ' όσο προπολεμικά. Η απόσταση από το οικονομικά ρωμαλέο κέντρο της Αθήνας ως τις γειτονιές της με τους χωματόδρομους, τους προσφυγικούς συνοικισμούς, τις πυκνοκατοικημένες αυλές, έγινε ακόμα πιο μεγάλη. Σ' αυτές τις αυλές που κάποια προπολεμική αφέλεια τις είχε πασπαλίσει με ειδυλλιακότητα και ρομαντισμό, η ζωή στην πραγματικότητα ήταν μια πολύ σκληρή ιστορία κι αθλιότητα περίσσευε.
Σ' αυτές τις γειτονιές και σ' αυτές τις αυλές άργησε πολύ να φτάσει η καλύτερη ζωή που δημιουργούσε η ανασυγκρότηση και η ανοικοδόμηση. Το μερίδιο της φτωχολογιάς που κατοικούσε εδώ , το μερίδιο της στο οικονομικό θαύμα που γινόταν, ήταν ένα σκέτο μεροκάματο κι αυτό όχι καθημερινά σίγουρο. Εδώ βασίλευε η ανασφάλεια κι η καταφυγή στο μικροσυναισθηματισμό και στην ονειροπόληση. Οι άνθρωποι της αυλής του έργου που θα δείτε είχαν ξεμείνει ανυπεράσπιστοι ακόμη και απ΄τον ίδιο τον εαυτό τους, ξεχασμένοι μέσα σε συνήθειες και τρόπο ζωής που δεν τους βοηθούσε να δούνε Θεού πρόσωπο. Γι' αυτό και η μεγαλύτερη αλλαγή έφτασε σ' αυτούς σαν καημός για μετανάστευση και εκσκαφέας που ισοπέδωσε τις αυλές για να αξιοποιηθούν τα οικόπεδα. "Η Αυλή των Θαυμάτων" όταν γράφτηκε, ήταν το κύκνειο άσμα ενός κόσμου βαθιά δικού μας και βαθιά πικραμένου.
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.
Ο Σαράντος Καργάκος πριν από 8 χρόνια στην εκπομπή «Αντιθέσεις» της ΚΡΗΤΗ TV
"Πώς έγινε σε τούτο τον αιώνα να μην ακούσεις ένα ποιητή" Αυτός ο Γίγαντας τα έλεγε χρόνια τώρα.
"Πόσο επίκαιρος είναι σήμερα
"Η Αλήθεια,πάντα, παραμένει συγκλονιστική!
Πιο επίκαιρος από ποτέ...." 'Θα κλείσω τα μάτια μου σε φασιστικό σύστημα εξουσίας που σου δίνει το δικαίωμα της ασυδοσίας, αλλά δεν σου δίνει το δικαίωμα της ελευθερίας!...'' (44:40)
Αναζητείστε δημοσιευμένα θέματα στο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ"
Ο Θουκυδίδης, η αθηναϊκή δημοκρατία, ο διάλογος Αθηναίων και Μηλίων για την Ισχύ και το Δίκαιο, καθώς η σχέση της τραγωδίας με την φιλοσοφία και την δημοκρατία απασχόλησαν τους τρείς Έλληνες στοχαστές, τον Κ. Καστοριάδη, τον Κ. Παπαϊωάννου και τον Π. Κονδύλη.
Αναρτήστε μας στα "αγαπημένα σας", είναι κάτι που το έχουμε απόλυτη ηθική ανάγκη.
Όσοι φίλοι ενοχλούνται, είμαστε πρόθυμοι για διάλογο και για τυχόν επεξηγήσεις. ΔΕΝ υποτιμούμε κανέναν - ΔΕΝ απαξιώνουμε κανέναν. Όλοι έχουμε το δικό μας δίκαιο δικαίωμα, στην ελεύθερη έκφραση των ιδεών και στον ανοιχτό δημόσιο διάλογο, για μια πιο ελεύθερη και ευνομούμενη δημοκρατία. -------------------------------------------- Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί και να μην συμπίπτουν πάντοτε με τα περιεχόμενα των άρθρων που φιλοξενούνται στα πλαίσια της γενικότερης ενημέρωσης των αναγνωστών μας ------------------------------------------------------------- Το παρόν ιστολόγιο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των φιλοξενούμενων άρθρων. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε με την κύρια πηγή ή μέσω της φόρμας επικοινωνίας με εμάς --------------------------------------------
Η γνώση, η αλήθεια και οι αξίες είναι έννοιες σχετικές
Σημείωση σε όσους μας αποστέλλουν εξώδικα: Κάθε πληροφορία που αναρτάται στο διαδίκτυο, κείμενα, εικόνες ή βίντεο (με σχετική σημείωση της πηγής - πολλές φορές δεν υπάρχει δυνατότητα της αρχικής, παρά μόνο με υπολογισμό της χρονικής ανάρτησης) θεωρούμε ότι είναι ελεύθερα και χωρίς κόστος για αναδημοσίευση.
Αν παρόλα αυτά υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα που χρεώνονται (δεν μας αφορούν), παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα κατεβάσουμε, διότι εμείς δεν χρεώνουμε ούτε έχουμε έσοδα από άλλες πηγές, αφεντικά, διαφημίσεις κλπ.
Επίσης: Αναρτήσεις άλλων ή σχόλια που δημοσιεύονται σ'αυτό το ιστολόγιο, εκφράζουν αυτούς που τα υπογράφουν και όχι απαραίτητα το παρόν ιστολόγιο "Στοχασμός-Πολιτική".
Η φωνή μας είναι η ενεργή δημοσιογραφία των πολιτών.
Στείλτε μας και τις δικές σας απόψεις - κριτικές.
Δια δώστε την ιδέα της δημοσιογραφίας των πολιτών και ας παλέψουμε όλοι μαζί ενώνοντας την φωνή όλων μας, χωρίς παρωπίδες, κομματισμούς ή ιδιοτελείς σκοπούς.
Ενθαρρύνατε την ανάδειξη και άλλων φωνών με τη δημιουργία νέων ιστολογίων.
Κάθε ιστολόγιο που κλείνει είναι ένα βαρύ κτύπημα στη δημοκρατία, κάθε νέο ιστολόγιο την ενισχύει και ελέγχει την εξουσία.
Εάν θεωρείται τη φωνή μας έγκυρη, ελεύθερη και αξιόλογη αναρτήστε το σύνδεσμό μας και στο δικό σας ιστοχώρο.
Translate Στοχασμός - Πολιτική
Welcome to TinyURL!™
Εκπέμπoυμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ 24ώρες
Ψυχαγωγία, ειδήσεις από την Ελλάδα, τον κόσμο, τον Απόδημο Ελληνισμό. Σχόλια, σάτιρα, διάλογος-συμμετοχή ακροατών, συνεντεύξεις κ.ά... Aναφορές στην ιστορία, πολιτισμό, παραδόσεις της Ελλάδας, στα γράμματα, τέχνες κ.ά.
Έγγραφη Δήλωση:
Επιθυμία καύσης
Blogs and Sites
Τα εν οίκω και εν δήμω
Καταθέτω, καταθέτεις, καταθέτουμε........... όχι χρήματα - πού να τα βρεις τέτοιους καιρούς - ούτε βέβαια τα όπλα.....μόνο δουλειά "εν τάξει" και "εν οίκω" για το "δήμο" των απανταχού εργατών φιλολόγων και όσων "φίλα προσκείμενων" μαθητών μας!!!!!
Παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια
Θα αφήσω γένια και μαλλιά για να με λένε γέρο
τον πόνο πουχω στην καρδιά μονάχος τον ξέρω.
Γλεντάτε νέοι τον ντουνιά γιατί καιρός διαβαίνει
Και όποιο μπει στη μαύρη γη ποτέ δεν ξαναβγαίνει
Effective immediately, you can now stream to unlimited concurrent viewers. In addition, your Livestream Free channel is now listed at livestream.com and is available via search or by browsing the Channel Guide. Plus, your channel is now eligible for promotion in throughout the Livestream Network.
Αμοιβή 100.000 ευρώ από το Wikileaks για το μεγαλύτερο μυστικό της Ευρώπης: Τα τρία μεγάλα Τ (Trade: ΤΤΙΡ ως το «το ΝΑΤΟ της οικονομίας») Εταιρική Σχέση του Ειρηνικού , τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων και Υπηρεσιών [VIDEO: ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ και ΕΠΕΙΓΟΝ]
Το WikiLeaks προσπαθεί να συγκεντρώσει το ποσό των 100.000 ευρώ προκειμένου να το προσφέρει ως αμοιβή για αυτό που θα βοηθήσει να αποκαλυφθεί το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό μυστικό
Lucy: Ignorance brings chaos, not knowledge
---------------------------------------
Επίσης:«Ο άνθρωπος μόνο 10% του εγκεφάλου του. Φαντάζεστε πώς θα ήταν ο κόσμος αν το ποσοστό διπλασιαζόταν; Τριπλασιαζόταν;" .Paul Newman, Robert Redford, Robert Shaw:"Lucy (2014 film)".
------------------------------------------
The Sting (Το κεντρί 1973).Scarlett Johansson as Lucy Miller:"Lucy (2014 film)".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.