Στις 29 Ιανουαρίου του 1860 ( 17 Ιανουαρίου με το παλιό ημερολόγιο που ίσχυε τοτε στη Ρωσία) γεννιέται ο Αντόν Τσέχωφ. Ο Ρώσος συγγραφέας θεωρείται μια από τις εξέχουσες μορφές του παγκόσμιου θεάτρου και της λογοτεχνίας.

Ο Τσέχωφ, με το έργο του διεκδικεί επάξια μια θέση στο πάνθεο των μεγάλων δραματουργών, όπου φυσικά βρίσκονται οι αρχαίοι δραματουργοί, όπως ο Σαίξπηρ. 

Ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του είναι:

«Ο βυσσινόκηπος», «Οι τρεις αδελφές», «Ο γλάρος», «Ο θείος Βάνιας». Εξαιρετικά δείγματα γραφής έδωσε ο Τσέχωφ στη λογοτεχνία με διηγήματα όπως ο «Βάνκας», «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού», «Η Αρκούδα».Περισσότερο γνωστός για τα θεατρικά του έργα ο Αντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ αποτελεί ένας από τους αναμορφωτές του ρωσικού θεάτρου με μεγάλες επιρροές στο παγκόσμιο θέατρο. Το μέγεθος του ταλέντου και της ιδιοφυίας του αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι τα έργα του παίζονται αδιάκοπα μέχρι σήμερα στις θεατρικές σκηνές όλου του κόσμου.

Το κύκνειο άσμα του συγγραφέα. Μια μικροαστική οικογένεια της Ρωσίας καταρρέει οικονομικά, λίγο πριν την επανάσταση. Οι παλιές, καλές μέρες ανήκουν στο παρελθόν, αλλά οι ήρωες του Βυσσινόκηπου δεν μπορούν να επιβιώσουν στο παρόν...

www.facebook.com/tothea­tro : περισσότερες πληροφορίες. Από το "θέατρο της Τετάρτης". Μετάφραση: Λυκούργος Καλλέργης Ραδιοσκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Ζουγανέλης Παίζουν: Μαίρη Αρώνη, Άννα Αδριανού, Σοφία Κακαρελίδου, Θάνος Καληώρας, Γιάννης Μόρτζος, Γιώργος Μοσχίδης, Τζέση Παπουτσή, Πέτρος Φυσσούν, Μίμης Χρυσομάλλης, Ιάκωβος Ψαράς κ.α. Ακούστε περισσότερες ηχογραφήσεις θεατρικών έργων εδώ: http://radio-theatre.blogspot.gr/

Η ζωή και το έργο του Τσέχωφ 

Ο Τσέχωφ γεννιέται στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Όντας το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του μεγαλώνει σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Τα πρώτα του γράμματα τα μαθαίνει στην προπαρασκευαστική τάξη του ενοριακού ελληνικού σχολείου του Ταγκανρόγκ και στη συνέχεια φοιτά στο κλασικό γυμνάσιο της πόλης. Από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάζεται μόνος του να βγάλει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ’ οίκον. Πουλάει ότι είχε απομείνει από τα πράγματα του σπιτιού και στέλνει τα λεφτά στους γονείς του στην Μόσχα. 

Το 1879 ο Τσέχωφ μπαίνει στο Ιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Μόσχας, από όπου αποφοίτησε το 1884. Από τα χρόνια του γυμνασίου γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα και ως φοιτητής δημοσιεύει τα πρώτα του ευθυμογραφήματα. Συνεργάζεται με τα περιοδικά «Ξυπνητήρι», «Θεατής», «Μόσχα», «Φως και σκιά», «Θραύσματα», με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων «Τα παραμύθια της Μελπομένης» και το 1885 τις «Φανταχτερές Ιστορίες».

Παράλληλα με το επάγγελμα του ιατρού, αναπτύσσει μεγάλη και σημαντική συγγραφική δραστηριότητα. Το 1886 γράφει το πρώτο του μονόπρακτο με τίτλο «Κύκνειο άσμα». Το 1887 ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Κορς στη Μόσχα το έργο του «Ιβάνοφ», το οποίο δέχεται αντικρουόμενες κριτικές. Γεγονός που τον οδήγησε να μην δώσει ποτέ σε επαγγελματικό θίασο το δεύτερο θεατρικό του έργο το «Δαίμονας του δάσους» -πρώτη μορφή του έργου Θείος Βάνιας-. Το 1888 του απονέμεται το Βραβείο Πούσκιν. Το 1891 ταξιδεύει στην Ευρώπη. Επιστρέφοντας στη Ρωσία εργάζεται εντατικά ως γιατρός για την καταπολέμηση της χολέρας. Εγκαθίσταται στο Μελίχοβο της Ουκρανίας, όπου ως γιατρός εξυπηρετεί 26 χωριά και 7 εργοστάσια. Προηγουμένως, επισκέπτεται τη νήσο Σαχαλίνη, μελετώντας τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των καταδίκων. Το 1894 πραγματοποιεί το δεύτερο ταξίδι του στο εξωτερικό. Το 1896 ανεβαίνει ανεπιτυχώς στην Πετρούπολη, στο θέατρο Αλεξαντρίνσκι, το έργο του «Ο Γλάρος». Τη χρονιά εκείνη αντιμετωπίζει την πρώτη σοβαρή εκδήλωση της φυματίωσης. Επίσης, το 1896, με χρήματα που συγκεντρώνει από εράνους, φιλανθρωπίες και παραστάσεις, χτίζει ένα σχολείο στο Ταλέζ. Νέα κρίση της αρρώστιας του 1897, τον αναγκάζει να πάει στη Ριβιέρα της Νότιας Γαλλίας, ενώ ανεβαίνει στην ρωσική επαρχία ο «Θείος Βάνιας». 

Το 1898 και 1899 παρουσιάζονται στο κοινό της Μόσχας από το Θέατρο Τέχνης, με πολύ μεγάλη επιτυχία, τα έργα του «Ο Γλάρος» και «Ο θείος Βάνιας». Η συνεργασία του Τσέχωφ με το Θέατρο Τέχνης και τον Στανισλάφσκι στάθηκε καθοριστική στη διαμόρφωση της δραματουργίας τους. Την εποχή αυτή εγκαθίσταται μόνιμα στη Γιάλτα της Κριμαίας, λόγω της υγείας του. Το 1900 γίνεται μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας και το 1901 παντρεύεται την ηθοποιό Όλγα Κνίππερ. Την ίδια χρονιά ανεβαίνουν στη Μόσχα «Οι τρεις αδερφές», πάλι από το Θέατρο Τέχνης. Το 1902 παραιτείται από τη Ρωσική Ακαδημία, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την μη αποδοχή ως μέλους της, του Γκόρκι. Το 1904 , λίγο πριν το θάνατο του, το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει το έργο του «Ο βυσσινόκηπος».

Πεθαίνει στις 15 Ιουλίου 1904 (2 Ιουλίου με το παλιό ημερολόγιο) στη γερμανική πόλη Μπαντενβέιλερ και τάφηκε στη Μόσχα στις 22 Ιουλίου 1904. Η φτώχεια των παιδικών και νεανικών του χρόνων θα του κληροδοτήσει την φυματίωση, που θα τον ταλαιπωρήσει το υπόλοιπο της ζωής του και τελικά θα τον νικήσει στα 44 του χρόνια. Παρά την επίγνωση της ασθένειάς του ο Τσέχωφ δουλεύει αδιάκοπα συνδυάζοντας με το ίδιο πάθος την ιατρική και την τέχνη. Άλλωστε και η σύζυγος και η ερωμένη του, όπως τις αποκαλούσε, υπηρετούσαν έναν σκοπό, τη θεραπεία του ανθρώπου, στο σώμα και την ψυχή του.