comme la cerva vede
una costa innevata di montagna
da questo crinale esercita
alla morte, dall'altro
inosservata, salta.
Η συντομία πρέπει να επανεξεταστεί
καθώς η ελαφίνα βλέπει
μια χιονισμένη ορεινή ακτή
από αυτή την κορυφογραμμή που ασκεί
μέχρι θανάτου, από την άλλη
απαρατήρητη, πηδά.
Quando si tuffa la faccia in un lago
torna subtilo a pelo dell'acqua, non riesci
σερβίρουν un fucile
per forzare il reale a farsi largo
devi esserci
per poter spaire.
Όταν βυθίζετε το πρόσωπό σας σε μια λίμνη
επιστρέφει αμέσως στην άκρη του νερού, αδύνατο,
χρειάζεστε ένα όπλο
για να αναγκάσετε τον πραγματικό να ανοίξει
πρέπει να είστε εκεί
για να μπορείτε να εξαφανιστείτε.
l'acqua che mi riflette
e che mi
think fermissima
mi tiene
come un suo bene
acqua io sono in lei, anima
persa altra io sono in lei
quello che posso
quello che vorrei
το νερό που με καθρεφτίζει
και που με φαντάζεται
ακίνητο
με κρατάει
σαν ένα από τα υπάρχοντά του με
νερό είμαι μέσα του, χαμένη ψυχή
άλλο εγώ είμαι μέσα σε αυτό ό,τι
μπορώ ότι θα ήθελα
Il corpo protegge un'ombra fredda, affilata
seria, l'ascia di una guerra mai saputa
che la morte un giorno dissotterra que
Το σώμα προστατεύει μια σοβαρή κρύα, αιχμηρή σκιά
το τσεκούρι ενός πολέμου που ποτέ δεν ήταν γνωστό
ότι ο θάνατος μια μέρα ξεθάβει
εκείνη τη μέρα η μεταφορά έσβησε.
Un giorno scelse d'apparirmi.
Chi lo direbbe che a disegnarci vivi
basta un'ombra
il fuori che filtrava
chi direbbe che fu un capillare pulsante
a forma di ramo a rapirmi
στην questa storia.
Μια μέρα επιλέγει να μου εμφανιστεί. . . .
Ποιος θα έλεγε ότι για να μας τραβήξει ζωντανούς το μόνο που χρειάζεται
είναι μια σκιά
που φιλτράρει έξω και
θα έλεγε ότι ήταν ένα τριχοειδές χτύπημα
σε σχήμα κλαδιού για να με ευχαριστήσει
σε αυτήν την ιστορία.
Devo scrivere bava
e dopo perla
e poi collana
chissà se mai compaia controsole
la pagina spiegata che le avvolga
qui tutto si dipana da due occhi
che nel bruciare si scavano una tana
ne va di un mondo
un punto che lo aspetta
e
lover
devo scrivere bava
e dopo perla
e poi collane.
Πρέπει να γράψω σάλια
και μετά μαργαριτάρι
και μετά κολιέ
θα εμφανιστεί ποτέ στον ήλιο
η ξεδιπλωμένη σελίδα που τα τυλίγει
εδώ όλα ξετυλίγονται αφού δυο μάτια
που καίγοντας σκάβουν ένα λάκκο για τον εαυτό τους
πηγαίνει ένας κόσμος
ένα σημείο που το περιμένει
και το απαιτεί χωρίς
να έχω δίκιο
πρέπει να γράψω σάλια
και μετά μαργαριτάρια
και μετά κολιέ.
Ma pensare, pensare è affrancarsi,
mente che sogna addormentata nella terra:
in te che mi riguardi e sei
quello che sono
distendo questo mio corpo fedele
nato per raccontare della luna
quando va via da sé quando
senza più noi va da.
Αλλά το να σκέφτεσαι, να σκέφτεσαι είναι να απελευθερώνεις τον εαυτό σου,
πνεύμα που ονειρεύεται κοιμισμένος στη γη:
σε σένα που με κοιτάς και είσαι
αυτό που είμαι
χαλαρώνω το πιστό μου σώμα
γεννημένο για να πω την ιστορία του φεγγαριού
όταν φεύγει από μόνο του πάει
όταν χωρίς εμάς από εδώ και πέρα δεν πάει σε κανέναν.
Η Silvia Bre είναι συγγραφέας, ποιήτρια και μεταφράστρια. Μόλις κυκλοφόρησε την τελευταία της ποιητική συλλογή « La fine di quest'arte » (2015) με τον Einaudi. Έλαβε το βραβείο Montale το 2001 για τη συλλογή της « Le barricate misteriose » (Einaudi) και το βραβείο ποίησης Viareggio για το « Marmo » (Einaudi, 2007). Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, δύο ανθολογίες της Emily Dickinson, " Centoquattro poesie " (2011) και " Uno zero più ampio " (2013), καθώς και το " Il Canzoniere " της Louise Labé (Mondadori, 2000) και " Il giardino της Vita Sackville-West (Elliot, 2013).
Η Silvia Guzzi είναι μεταφράστρια από τα ιταλικά, τα ισπανικά και τα αγγλικά. Αφού έλαβε το πτυχίο της στη μετάφραση με διάκριση από το Institut Libre Marie-Haps των Βρυξελλών, με μια σχολιασμένη μεταφραστική διατριβή του μυθιστορήματος Temblor της Rosa Montero, εκπαιδεύτηκε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης σε σκηνοθεσία της Françoise Wuilmart.
Οι μεταφράσεις της από τη σύγχρονη ιταλική ποίηση έγιναν δεκτές από τα ποιητικά περιοδικά Terres de femmes , Terre à ciel , Poetarum Silva και Irisnews . Έχει μεταφράσει ένα μυθιστόρημα και πολλά έργα στις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Η ιστοσελίδα του: www.traductions.it
Διαβάστε και άλλα μεταφρασμένα ποιήματα από την ίδια συλλογή:
La poca la povera cosa ποίημα από το La fine di quest'arte , μετάφραση Silvia Guzzi
Io amo chi siede ποίημα από το La fine di quest'arte – μετάφραση Silvia Guzzi
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.