Έχοντας δει πολλά τα μάτια του και αποτελώντας έναν από τους ριζοσπαστικούς σχολιαστές της σοβαρής επικαιρότητας, τα όσα λέει ο Νόαμ Τσόμσκι πάντα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που αφορούν τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και το πως προέκυψε η απόφαση του Βλάντιμιρ Πούτιν να εισβάλει στην γειτονική χώρα.
«Το πρώτο άρθρο που έγραψα για την σχολική εφημερίδα ήταν για την πτώση της Βαρκελώνης (σ.σ. 1939)», είπε στο «The New States Man» και στον George Eaton, μιλώντας για τη σκιά του φασισμού που άρχισε να απλώνεται σε όλο τον κόσμο και έκτοτε η κατάσταση όχι απλά δεν έχει βελτιωθεί, αλλά γίνεται χειρότερη με την κλιματική αλλαγή και έναν μεγάλη πυρηνικό πόλεμο.
«Πλησιάζουμε το πιο επικίνδυνο σημείο της ανθρώπινης ιστορίας. Αντιμετωπίζουμε την προοπτική της καταστροφής της οργανωμένης ζωής στη Γη», προέβλεψε λέγοντας παράλληλα πως «είναι τερατώδες για την Ουκρανία» αυτό που συμβαίνει εκεί. Βλέπετε, ο καθηγητής στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) έχει ρίζες από τη συγκεκριμένη χώρα, καθώς ο πατέρας του έχει γεννηθεί εκεί και μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1913 για να μην υπηρετήσει τον τσάρικο στρατό.
Αν και έχει κατηγορηθεί οτι απέφυγε να καταδικάσει την στάση του Βλάντιμιρ Πούτιν, μίλησε για «εγκληματική επιθετικότητα», όμως προσπάθησε να αναλύσει και τους λόγους που κρύβονται πίσω από την εισβολή των Ρώσων.
«Γιατί το έκανε; Υπάρχουν δύο τρόποι για να δεις αυτή την ερώτηση. Ο ένας είναι το μοντέρνος τρόπος της Δύσης: Να προσπαθήσεις να μπεις στο διεστραμμένο μυαλό του Πούτιν για να προσδιορίσεις τί συμβαίνει βαθιά στην ψυχή του. Ο άλλος τρόπος είναι να κοιτάξεις τα γεγονότα. Για παράδειγμα τον Σεπτέμβριο του 2021 οι ΗΠΑ έκαναν μία ισχυρή πολιτική δήλωση, ζητώντας ενισχυμένη στρατιωτική συνεργασία με την Ουκρανία, περαιτέρω αποστολή προηγμένων στρατιωτικών όπλων ως μέρος του προγράμματος ενίσχυσης του ΝΑΤΟ και ένταξης της Ουκρανίας σε αυτό. Μπορείτε να διαλέξετε εσείς, δεν ξέρουμε ποιο είναι το σωστό. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η Ουκρανία θα καταστραφεί ακόμα περισσότερο. Και μπορεί να προχωρήσουμε σε πυρηνικό πόλεμο εάν δεν κυνηγήσουμε τις ευκαιρίες που υπάρχουν για μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων», είπε χαρακτηριστικά.
«Πούτιν ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία όσο κι εμείς. Εάν μπορούμε για λίγα λεπτά να ξεφύγουμε από τη φούσκα της προπαγάνδας, οι ΗΠΑ έχουν μακρύ ιστορικό υπονόμευσης και καταστροφής της δημοκρατίας. Πρέπει να το ξεπεράσω αυτό; Το Ιράν το 1953, η Γουατεμάλα το 1954, η Χιλή το 1973 και συνεχίζεται… Αλλά υποτίθεται ότι τώρα τιμούμε και θαυμάζουμε την τεράστια δέσμευση της Ουάσιγκτον για κυριαρχία και δημοκρατία. Το τι συνέβη στην ιστορία δεν έχει σημασία. Αυτό είναι για άλλους ανθρώπους», τόνισε με αρκετή δόση ειρωνείας στο τέλος για την στάση των ΗΠΑ.
Μάλιστα, γύρισε το χρόνο αρκετά πίσω και θυμήθηκε τι είχε προηγηθεί της εισόδου της ενωμένη Γερμανίας στο ΝΑΤΟ: «Τι γίνεται με την επέκταση του ΝΑΤΟ;
Υπήρχε μια ρητή, ξεκάθαρη υπόσχεση από τον (υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ) Τζέιμς Μπέικερ και τον πρόεδρο Τζορτζ Χ. Β. Μπους στον Γκορμπατσόφ ότι εάν συμφωνούσε να επιτρέψει σε μια ενωμένη Γερμανία να επανενταχθεί στο ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ θα διασφάλιζαν ότι δεν θα γινόταν καμία κίνηση ούτε μια ίντσα προς το Ανατολή», ενώ επεσήμανε πως «αν εφαρμόζονταν οι νόμοι της Νυρεμβέργης, τότε κάθε μεταπολεμικός Αμερικανός πρόεδρος θα είχε κρεμαστεί».Στη συνέχεια κατέκρινε την επιλεκτική ευαισθητοποίηση, λέγοντας: «Είναι σίγουρα σωστό να έχουμε ηθική οργή για τις ενέργειες του Πούτιν στην Ουκρανία. Αλλά θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη πρόοδος να έχουμε ηθική οργή για άλλες φρικτές φρικαλεότητες… Στο Αφγανιστάν, κυριολεκτικά εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν την επικείμενη πείνα. Γιατί; Υπάρχει φαγητό στις αγορές. Αλλά οι άνθρωποι που έχουν λίγα χρήματα πρέπει να βλέπουν τα παιδιά τους να λιμοκτονούν επειδή δεν μπορούν να πάνε στην αγορά για να αγοράσουν φαγητό. Γιατί; Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες, με την υποστήριξη της Βρετανίας, κράτησαν τα κεφάλαια του Αφγανιστάν στις τράπεζες της Νέας Υόρκης και δεν θα τα απελευθερώσουν».
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΗ: https://www.gazzetta.gr/plus/2106752/tromaktiki-problepsi-apo-tsomski-plisiazoyme-pio-epikindyno-simeio-tis-anthropinis
The US professor, now 93, on the climate catastrophe and the threat of nuclear war.
t was as a ten-year-old that Noam Chomsky first confronted the perils of foreign aggression. “The first article that I wrote for the elementary school newspaper was on the fall of Barcelona [in 1939],” Chomsky recalled when we spoke recently via video call. It charted the advance of the “grim cloud of fascism” across the world. “I haven’t changed my opinion since, it’s just gotten worse,” he sardonically remarked. Due to the climate crisis and the threat of nuclear war, Chomsky told me, “we’re approaching the most dangerous point in human history… We are now facing the prospect of destruction of organised human life on Earth.”
At the age of 93, as perhaps the world’s most cited living scholar, Chomsky could be forgiven for retreating from the public sphere. But in an era of permanent crisis, he retains the moral fervour of a young radical – more preoccupied with the world’s mortality than his own. He is a walking advertisement for Dylan Thomas’s injunction – “Do not go gentle into that good night” – or for what Chomsky calls “the bicycle theory: if you keep going fast, you don’t fall off”.
[See also: Francis Fukuyama: We could be facing the end of “the end of history”]
The occasion for our conversation is the publication of Chronicles of Dissent, a collection of interviews between Chomsky and the radical journalist David Barsamian from 1984 to 1996. But the backdrop is the war in Ukraine – a subject about which Chomsky is unsurprisingly voluble.
“It’s monstrous for Ukraine,” he said. In common with many Jews, Chomsky has a family connection to the region: his father was born in present-day Ukraine and emigrated to the US in 1913 to avoid serving in the tsarist army; his mother was born in Belarus. Chomsky, who is often accused by critics of refusing to condemn any anti-Western government, unhesitatingly denounced Vladimir Putin’s “criminal aggression”.
But he added: “Why did he do it? There are two ways of looking at this question. One way, the fashionable way in the West, is to plumb the recesses of Putin’s twisted mind and try to determine what’s happening in his deep psyche.
“The other way would be to look at the facts: for example, that in September 2021 the United States came out with a strong policy statement, calling for enhanced military cooperation with Ukraine, further sending of advanced military weapons, all part of the enhancement programme of Ukraine joining Nato. You can take your choice, we don’t know which is right. What we do know is that Ukraine will be further devastated. And we may move on to terminal nuclear war if we do not pursue the opportunities that exist for a negotiated settlement.”
How does he respond to the argument that Putin’s greatest fear is not encirclement by Nato but the spread of liberal democracy in Ukraine and Russia’s “near abroad”?
“Putin is as concerned with democracy as we are. If it’s possible to break out of the propaganda bubble for a few minutes, the US has a long record of undermining and destroying democracy. Do I have to run through it? Iran in 1953, Guatemala in 1954, Chile in 1973, on and on… But we are supposed to now honour and admire Washington’s enormous commitment to sovereignty and democracy. What happened in history doesn’t matter. That’s for other people.
“What about Nato expansion? There was an explicit, unambiguous promise by [US secretary of state] James Baker and president George HW Bush to Gorbachev that if he agreed to allow a unified Germany to rejoin Nato, the US would ensure that there would be no move one inch to the east. There’s a good deal of lying going on about this now.”
Chomsky, who observed in 1990 that “if the Nuremberg laws were applied, then every postwar American president would have been hanged”, spoke witheringly of Joe Biden.
“It’s certainly right to have moral outrage about Putin’s actions in Ukraine,” he said of Biden’s recent declaration that the Russian president “cannot remain in power”. “But it would be even more progress to have moral outrage about other horrible atrocities… In Afghanistan, literally millions of people are facing imminent starvation. Why? There’s food in the markets. But people who have little money have to watch their children starve because they can’t go to the market to buy food. Why? Because the United States, with the backing of Britain, has kept Afghanistan’s funds in New York banks and will not release them.”
[See also: Why Thomas Piketty is optimistic about the left’s future]
Chomsky’s contempt for the hypocrisies and contradictions of US foreign policy will be familiar to anyone who has read one of his many books and pamphlets (his first political work, American Power and the New Mandarins, published in 1969, foretold the US’s defeat in Vietnam). But he is now perhaps most animated when discussing Donald Trump’s possible return and the climate crisis.
“I’m old enough to remember the early 1930s. And memories come to mind,” he said in a haunting recollection. “I can remember listening to Hitler’s speeches on the radio. I didn’t understand the words, I was six years old. But I understood the mood. And it was frightening and terrifying. And when you watch one of Trump’s rallies that can’t fail to come to mind. That’s what we’re facing.”
Though he self-identifies as an anarcho-syndicalist or a libertarian socialist, Chomsky revealed to me that he had voted for Republicans in the past (“like them or not, they were an authentic party”). But now he said, they were a truly dangerous insurgency.
“Because of Trump’s fanaticism, the worshipful base of the Republican Party barely regards climate change as a serious problem. That’s a death warrant to the species.”
Faced with such existential threats, it is perhaps unsurprising that Chomsky remains a dissident intellectual – in the manner of one of his heroes, Bertrand Russell (who lived to 97 and similarly straddled politics and philosophy). But he also still spends hours a day answering emails from admirers and critics, and teaches linguistics at the University of Arizona, the state where he lives with his second wife, Valeria Wasserman, a Brazilian translator.
Chomsky is also still engaged by British politics. “Brexit was a very serious error, it means that Britain will be compelled to drift even further into subordination to the US,” he told me. “I think it’s a disaster. What does it mean for the Conservative Party? I imagine they can lie their way out of it, they’re doing a good job of lying about a lot of things and getting away with it.”
Of Keir Starmer, he scornfully remarked: “He’s returning the Labour Party to a party that’s reliably obedient to power, that will be Thatcher-lite in the style of Tony Blair and that won’t ruffle the feathers of either the US or anyone who’s important in Britain.”
The Italian Marxist Antonio Gramsci advised radicals to maintain “pessimism of the intellect and optimism of the will”. What, I asked Chomsky at the close of our conversation, gives him hope?
“A lot of young people; Extinction Rebellion in England, young people dedicated to trying to put an end to the catastrophe. Civil disobedience – it’s not a joke, I’ve been involved with it for much of my life. I’m too old for it now [Chomsky was first arrested in 1967 for protesting against the Vietnam War and shared a cell with Norman Mailer]… It’s not pleasant to be thrown in jail and beaten, but they’re willing to undertake it.
“There are plenty of young people who are appalled by the behaviour of the older generation, rightly, and are dedicated to trying to stop this madness before it consumes us all. Well, that’s the hope for the future.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.