Κάθε τόσο έρχεται ένα βιβλίο το οποίο καταφέρνει να σπάσει τα στενά όρια των ανθρώπων που διαβάζουν τακτικά μυθοπλασία και να γίνει bestseller. Μάλιστα, δεν αργεί να περάσει και στο επόμενο στάδιο που είναι η αγορά των δικαιωμάτων του βιβλίου και να μεταφερθεί είτε κινηματογραφικά είτε τηλεοπτικά. Αυτή, ακριβώς, την πορεία ακολούθησε και το βιβλίο του 2018 της Delia Owens «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες».
Με μία απλή πλοκή που θυμίζει την κεντρική δικαστική υπόθεση του κλασσικού βιβλίου της Harper Lee «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια», η ιστορία του «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» κέντρισε το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού, πούλησε πάνω από 15 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και τράβηξε την προσοχή της Reese Witherspoon, που μέσω της εταιρείας παραγωγής της «Hello Sunshine» φέρνει την κινηματογραφική μεταφορά του. Η ιστορία επικεντρώνεται στην Kya Clark, το γνωστό και ως «Marsh Girl», που έχει μείνει μόνη της και πρέπει να τα βγάλει πέρα στην ακτή της Βόρειας Καρολίνας όντας ένα μικρό κορίτσι.
Ωστόσο, παρά τα εκατομμύρια αντίτυπα που πούλησε το βιβλίο «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» και τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του, η ταινία προκαλεί ακόμα πολλές συζητήσεις. Ανάμεσα σε αυτές είναι η σύνδεση της ιστορίας με μια πραγματική υπόθεση δολοφονίας, ενώ πολλοί υποστηρίζουν πως το βιβλίο και η ταινία διαιωνίζουν τα φυλετικά στερεότυπα.
Τι ακριβώς, όμως, είναι αυτό που κάνει τους θαυμαστές των «Καραβίδων» να τραγουδούν μια διαφορετική μελωδία, όπως γράφει και το Indiewire;
Τι ακριβώς, όμως, είναι αυτό που κάνει τους θαυμαστές των «Καραβίδων» να τραγουδούν μια διαφορετική μελωδία, όπως γράφει και το Indiewire;
Η πλοκή του βιβλίου και της ταινίας
Το «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» μας μεταφέρει στην Αμερική του 1952 και, συγκεκριμένα, στη Βόρεια Καρολίνα. Ακολουθούμε την Kya Clark, που αναφέρεται χλευαστικά από την κοινότητά της ως «Marsh Girl», η οποία αφέθηκε να φροντίζει τον εαυτό στις ακτές της Βόρειας Καρολίνας ως νεαρή κοπέλα. Όταν γίνεται έφηβη και μπλέκεται ρομαντικά με δύο άντρες από την πόλη, η Kya βρίσκεται στο επίκεντρο μιας δίκης για φόνο, αφού ένας από τους δύο άντρες βρίσκεται νεκρός.
Στην ταινία της Sony, που προβάλλεται στην Ελλάδα από 1 Σεπτεμβρίου, πρωταγωνιστεί η Daisy Edgar-Jones ως η (φαινομενικά) άδικα-κατηγορούμενη Kya. Την ταινία σκηνοθετεί η Olivia Newman σε σενάριο της συν-σεναριογράφου του «Beasts of the Southern Wild», Lucy Alibar. Η Taylor Swift υπογράφει το τραγούδι «Carolina» για την ταινία. Πρωταγωνιστούν επίσης οι David Strathairn, Taylor John Smith, Harris Dickinson και Ahna O’Reilly.
Το «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» κυκλοφόρησε στην Αμερική στις 15 Ιουλίου και έχει καταφέρει να φέρει αρκετά λεφτά στο box office. Μαζί με τις λίγες αγορές που έχει κάνει πρεμιέρα η ταινία, έχει καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από 100 εκ. δολάρια έναντι ενός budget που αγγίζει τα 24 εκ. δολάρια. Αν κρίνουμε και από την preview προβολή της στη χώρα μας, που έκοψε 2.500 εισιτήρια, η ταινία έχει το κοινό της, ενώ αναδεικνύει και μία μεγαλύτερη «δίψα» του κοινού για μεταφορές επιτυχημένων βιβλίων στο Σινεμά.
Ωστόσο, οι κριτικές για την ταινία είναι περισσότερο ανάμεικτες τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Η ταινία έχει συγκεντρώσει στο Rotten Tomatoes σκορ 34% βασιζόμενο σε 187 κριτικές. Η ιστοσελίδα αναφέρει για την ταινία:
«Η Daisy Edgar-Jones δίνει όλο της το είναι, όμως, το “Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες” δεν μπορεί να μετατρέψει το βιβλίο σε ένα τονικά συνεκτικό δράμα»
Από την άλλη, το κοινό που έχει βαθμολογήσει την ταινία στο Rotten Tomatoes του έχει δώσει ένα ποσοστό της τάξης του 96%, ενώ και στο IMDb έχει συγκεντρώσει βαθμολογία 7,1/10 με πάνω από 15.000 κριτικές. Από τα παραπάνω διαφαίνεται, πως υπάρχει μία φανερή διαφορά ανάμεσα στην κριτική αποδοχή της ταινίας και την αποδοχή του κοινού.
Η Delia Owens συνδέεται με τον θάνατο ενός Αφρικανού λαθροκυνηγού το 1995
Η συγγραφέας Delia Owens βρέθηκε στο επίκεντρο μιας υπόθεσης δολοφονίας, που αφορούσε τον εν διαστάσει πλέον σύζυγό της, Mark Owens. Το ζευγάρι εμφανίστηκε στην εκπομπή του ABC News «Turning Point» στις 30 Μαρτίου του 1996. Το επεισόδιο, με τίτλο «Deadly Game: The Mark and Delia Owens Story», επικεντρώθηκε στο ταξίδι των Owens στη Ζάμπια σε μια αποστολή να σώσει ελέφαντες από λαθροθήρες. Οι Owens είχαν ήδη γράψει το «Cry of the Kalahari», ένα βιβλίο σχετικά με την εμπειρία τους ως οικολόγοι που ασχολούνται με τα λιοντάρια στη Μποτσουάνα. Το κεφάλαιο του βιβλίου με τίτλο «Σημείο καμπής» επικεντρώθηκε στον χρόνο που πέρασαν οι Owens στο Εθνικό Πάρκο, North Luangwa, της Ζάμπια. Ο χρόνος αυτός εξιστορείται με μεγαλύτερη ακρίβεια στο επόμενο βιβλίο τους με τίτλο «The Eye of the Elephant».
Οι παραγωγοί του ABC κινηματογράφησαν τη δολοφονία ενός φερόμενου ως λαθροθήρα που εκτελέστηκε αφού είχε ήδη πυροβοληθεί τουλάχιστον μία φορά. Στο βίντεο αναφέρεται ο άνδρας ως «καταπατητής», αλλά δεν παρέχονται περισσότερες πληροφορίες.
Η μετάδοση οδήγησε σε έρευνα της αστυνομίας της Ζάμπιας και η εμπλοκή του Mark Owens με ένα σώμα ανιχνευτών θηραμάτων οδήγησε σε «στρατιωτικοποιημένη» κατάληψη του εθνικού πάρκου των 2.400 τετραγωνικών μιλίων. Ο Mark κατηγορείται, επίσης, ότι ηγήθηκε αεροπορικών επιδρομών εναντίον ύποπτων στρατοπέδων λαθροθηρίας. Ο γιος του από τον πρώτο του γάμο, Christopher Owens, «συχνά έδερνε τους ανιχνευτές σαν μία μορφή πειθαρχίας», σύμφωνα με μια ερευνητική έκθεση του Goldberg. Οι δικηγόροι του Mark αρνήθηκαν οποιονδήποτε ξυλοδαρμό κρατουμένων. Ωστόσο, ένας επαγγελματίας κυνηγός με άδεια από την κυβέρνηση εμφανίστηκε να έχει στην κατοχή του ένα απειλητικό φαξ που λέγεται ότι προέρχεται από τον Mark, στο οποίο επιβεβαιώνεται ότι είχε σκοτώσει δύο λαθροθήρες μέσω αεροπορικών επιδρομών και ότι «μόλις είχε ξεκινήσει».
Ο Mark ολοκλήρωνε την επιστολή υποστηρίζοντας τα εξής:
«Οτιδήποτε μπορείτε να κάνετε για να διατηρήσετε ζωντανές τις προσπάθειές μας κατά της λαθροθηρίας στην περιοχή σας, εγγυώμαι ότι θα απολάβετε μεγάλα μερίσματα για την επιχείρησή σας στο σαφάρι και πολύ σύντομα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ζητήσω, αν ήταν δυνατό για εσάς να φέρετε πίσω όσο περισσότερα πυρομαχικά μπορείτε: 12 gauge 00B, 30.06, 300, 7.62 short (AK) και μερικά κοχύλια κροτίδων (για έλεγχο παρασίτων);»
Ο Goldberg σε άρθρο, που δημοσιεύτηκε το 2010 στο New Yorker και είχε τον τίτλο «The Hunted», περιέλαβε μία επιπλέον συνέντευξη με τον κάμεραμαν Chris Everson της εκπομπής του ABC «Turning Point», ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ο Christopher Owens που πυροβόλησε τον ύποπτο λαθροθήρα, με αποτέλεσμα τη δολοφονία που καταγράφηκε στο επεισόδιο. Το πτώμα ρίχτηκε σε κοντινή λιμνοθάλασσα μέσω ελικοπτέρου.
Οι αρχές της Ζάμπια εξακολουθούν να ερευνούν τη δολοφονία που έγινε το 1995, 27 χρόνια μετά, με τον Mark, τον Christopher και την Delia Owens να αναζητούνται επί του παρόντος για ανάκριση. Η διευθύντρια των εισαγγελέων Λίλιαν Σάουα-Σιγιούνι:
«Δεν υπάρχει παραγραφή για τη δολοφονία στη Ζάμπια. Όλοι τους καταζητούνται για ανάκριση σε αυτή την υπόθεση, συμπεριλαμβανομένης της Delia Owens»
Η Delia Owens έχει αρνηθεί κάθε ανάμειξη
Η Delia Owens είπε στον Goldberg για το άρθρο του New Yorker ότι δεν «ήξερε τίποτα» για τη δολοφονία ενός ύποπτου λαθροθήρα. Μοιράστηκε, επίσης, ότι ο Christopher Owen «δεν ήταν εκεί» τη στιγμή του θανάτου, αλλά ότι «δεν ξέρουμε καν πού συνέβη αυτό το γεγονός».
Η Owens πρόσθεσε, αναφερόμενος στην επιστολή με φαξ:
«Γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι είμαστε καλοί άνθρωποι; Απλώς προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε»
Οι New York Times πήραν συνέντευξη από τη συγγραφέα Delia Owens για την τεράστια επιτυχία που συνάντησε το μυθιστόρημά της «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες». Το σχετικό άρθρο ανέφερε:
«Αν και η ιστορία είναι δημιούργημα μυθοπλασίας, η κυρία Owens είπε ότι βασίστηκε στην εμπειρία της που ζούσε στην άγρια φύση, αποκομμένη από την κοινωνία. Όπως λέει “Πρόκειται για την προσπάθεια να τα βγάλεις πέρα σε ένα άγριο μέρος”»
Η Delia Owens μοιράστηκε, επίσης, το τι είναι αυτό που τη συνδέει με την πρωταγωνίστρια του βιβλίου της, την Kya, όταν ρωτήθηκε για τη διαμάχη γύρω από την υποτιθέμενη συμμετοχή της στη δολοφονία του 1995. Η Owens δήλωσε:
«Είναι οδυνηρό να το φέρνει κανείς στο φως, αλλά αυτό έπρεπε να αντιμετωπίσει και η Kya. Να την αποκαλούν με διάφορα ονόματα. Απλά πρέπει να βάλεις το κεφάλι σου κάτω ή πάνω, ή προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, και πρέπει να συνεχίσεις και να είσαι δυνατός. Μου έχουν φορτώσει πολλά πράγματα στο παρελθόν»
Όπως η Kya ασχολείται με τη φύση της Βόρειας Καρολίνας και την άγρια ζωή του βάλτου στο βιβλίο «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες», έτσι και η Owens έχει σπουδάσει ζωολογία στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια πριν αποκτήσει το διδακτορικό της στη συμπεριφορά των ζώων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
Ο εκδότης του Atlantic, Goldberg, έκανε επίσης συγκρίσεις με την πραγματική περίπτωση που εμπλέκεται η Delia Owens όταν διάβαζε το βιβλίο. Όπως έγραψε στην κριτική του:
«Έμεινα έκπληκτος που τα θέματά του απηχούσαν τόσο προφανώς πτυχές της ζωής της Delia Owens στη Ζάμπια.
Το «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» είναι η ιστορία ενός κοριτσιού στη Βόρεια Καρολίνα τη δεκαετία του 1950 που, μέσα από μια σειρά απίθανων γεγονότων, αναγκάζεται να μεγαλώσει σε έναν απομονωμένο βάλτο. Η Kya Clark, η πρωταγωνίστρια, είναι, όπως και η Delia, μια φυσιοδίφης και μοναχική, η οποία, για λόγους που δεν μπορούν να εξηγηθούν εδώ (ωστόσο: spoiler alert), διαπράττει αυτό που περιγράφεται ως μια δίκαια υποκινούμενη δολοφονία του Chase Andrews, μίας δημοφιλούς προσωπικότητας της περιοχής»
Ο Goldberg σημειώνει ότι η γάτα της φυλακής με την οποία η Kya γίνεται φίλη, ενώ περιμένει να δικαστεί πήρε το όνομα ενός άνδρα από τη Ζάμπια, του Sunday Justice, ο οποίος κάποτε εργαζόταν στον καταυλισμό των Owens ως μάγειρας. Και το «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» τελειώνει με την Kya να ξεφεύγει από την κατηγορία της διάπραξης φόνου.
Οι κατηγορίες για την απεικόνιση των μαύρων χαρακτήρων
Οι δύο κεντρικοί μαύροι χαρακτήρες της ιστορίας, ο καταστηματάρχης Jumpin’ και η σύζυγός του Mabel, οι οποίοι παίρνουν τον ρόλο των παρένθετων γονέων της εγκαταλελειμμένης Kya. Ωστόσο, η Owens έχει γράψει τους διαλόγους τους συμπεριλαμβάνοντας πολλά στερεότυπα, με τους κριτικούς βιβλίων να σημειώνουν πως η συγγραφέας χρησιμοποιεί για την απεικόνισή τους αρκετά ξεπερασμένα φυλετικά στερεότυπα. Στην ταινία τον Jumpin’ υποδύεται ο Sterling Macer, Jr. ενώ η Michael Hyatt υποδύεται την Mabel.
Το περιοδικό Slate κάνει αναφορά στους διαλόγους των δύο μαύρων χαρακτήρων που θυμίζουν αυτούς των μαύρων χαρακτήρων στην κλασσική ταινία «Gone with the Wind», αλλά γράφει πως η Owens είναι 70 ετών. Ωστόσο, σημειώνει την «βαθιά φυλετική και ιστορική άγνοια» της συγγραφέως.
Φαίνεται πως η ιστορία της Delia Owens, η οποία μεγάλωσε στη Τζόρτζια και η επακόλουθη δεκαετία πέρα από τη ζωή της στην Αφρική, επηρεάζουν τη ρατσιστική, αποικιστική απεικόνιση των χαρακτήρων της στο βιβλίο «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες». Ο ιστότοπος του Owens Foundation αναφέρεται στην Αφρική ως «η Σκοτεινή Ήπειρος» και το βιβλίο των Delia και Mark Owens «Secrets of the Savanna» καλεί για έλεγχο του ανθρώπινου πληθυσμού σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο.
Όλα αυτά δείχνουν την απίστευτη ιστορία που κρύβεται πίσω από το βιβλίο και την κινηματογραφική του μεταφορά. Δε θα μας φανεί περίεργο, κάποια στιγμή στο μέλλον, να δούμε μία σειρά που να βασίζεται στη ζωή της συγγραφέα και του συζύγου της.
Με πληροφορίες από το Indiewire
-------------------------------------------------------------------
Where The Crawdads Sing (Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες 2022) Olivia Newman
Η συζήτηση γύρω από το «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» και τη συγγραφέα του
Δες ακόμα:
- Η Taylor Swift κυκλοφόρησε ένα νέο κομμάτι που σίγουρα θα σε «στοιχειώσει»
- Εκεί Που Τραγουδάνε Οι Καραβίδες: Μία ταινία βασισμένη στο ομώνυμο best seller έρχεται στους κινηματογράφους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.