Ύστερα από δέκα χρόνια γάμου, ο Πορτ και η Κιτ Μόρσμπερι, ένα σοφιστικέ ζευγάρι Αμερικανών, διαπιστώνουν πως, καθώς έχουν απομακρυνθεί ψυχικά και έχουν αποξενωθεί σεξουαλικά, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συνεχίσουν να συμβιώνουν.
Προσπαθώντας να βγουν από αυτό το αδιέξοδο, ταξιδεύουν στη Βόρεια Αφρική με σκοπό να διασχίσουν την Αλγερία - δεν έχουν καταλήξει στον ακριβή προορισμό τους, αλλά είναι αποφασισμένοι να αφήσουν πίσω τους τον σύγχρονο κόσμο.
Αυτή η ανέμελή τους απόφαση όμως θα έχει τρομερές συνέπειες και για τους δύο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
"Ένα έργο που στέκεται επάξια στην πρώτη γραμμή της αγγλόφωνης μεταπολεμικής λογοτεχνίας". (New Republic)
"Ευφυές... Ένα βιβλίο δυνατό και διεισδυτικό, με εντάσεις που συγκλονίζουν". (Evening Standard)
Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, με πρωταγωνιστές την Ντέμπρα Γουίνκερ και τον Τζον Μάλκοβιτς:
«Ο ουρανός κρύβει πίσω του τη νύχτα και προστατεύει τους ανθρώπους από τον τρόμο που βρίσκεται εκεί πάνω»: η απαρτίωση της θεώρησης του μεσήλικα Πολ Μπόουλς παραπέμπει στους Ευρωπαίους γαλλόφωνους υπαρξιστές συγγραφείς του εικοστού αιώνα, στον Ζενέ, στον Καμύ, στον Σαρτρ, στον Ζιντ, σε συγγραφείς που, με τον έναν τρόπο ή τον άλλον, επιδίωξαν την «ονειρώδη» απομάκρυνσή τους από τους διανοουμενίστικους κύκλους της μητρόπολης.
Το πνευματικό αποτύπωμα της ταραχώδους εκείνης εποχής υπάρχει, όπως υπάρχει και σε ένα βιβλίο πολεμικών αναμνήσεων, με τη διαφορά ότι το πεδίο της μάχης στην προκειμένη περίπτωση είναι η τελευταία αύρα της νεότητας πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις. Και, θα προσέθετα, η πρώτη ουσιαστική αύρα της νεωτερικότητας στη λογοτεχνία». (
Νίκος Ξένιος, bookpress.gr - 29/10/2020)
The Sheltering Sky (piano version)
Ο θάνατος βρίσκεται πάντα καθοδόν, αλλά το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πότε θα φτάσει μοιάζει να αφαιρεί κάτι από το πεπερασμένο της ζωής.
Είναι τούτη η φρικτή ακρίβεια που μισούμε τόσο πολύ.
Λόγω άγνοιας όμως, τείνουμε να αντιμετωπίζουμε τη ζωή σαν ένα ανεξάντλητο πηγάδι.
Ωστόσο τα πάντα συμβαίνουν μονάχα για έναν περιορισμένο αριθμό φορών, και πολύ μικρό αριθμό, στ’ αλήθεια.
Πόσες φορές ακόμα θα θυμηθείς ένα συγκεκριμένο απόγευμα από τα παιδικά σου χρόνια, ένα απόγευμα που είναι τόσο βαθιά συνδεδεμένο με την ύπαρξή σου, που δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτό;
Ίσως τέσσερις, πέντε φορές ακόμα.
Ίσως ούτε καν τόσο.
Πόσες φορές ακόμα θα δεις μια πανσέληνο να ανατέλλει;
Ίσως είκοσι.
0
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.