Η πείνα / Sult
Δανία, Νορβηγία, Σουηδία, 1966
Σκηνοθεσία: Χένινγκ Κάρλσεν, Ασπρόμαυρη, 117’
Πρωταγωνιστούν: Γκούνελ Λίντμπλομ, Μπίργκιλ Φέντερσπιλ, Περ Όσκαρσον
Μεταφορά του πρώτου, αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος του Νορβηγού συγγραφέα Κνουτ Χάμσουν (1859-1952, βραβείο Νόμπελ 1920), βασισμένου στα προσωπικά του βιώματα όταν ήταν άπορος διανοούμενος στο Όσλο του 19ου αιώνα.
«Η πείνα», το πιο δημοφιλές και πολυμεταφρασμένο έργο του, είναι άλλη μια περιγραφή της μοναξιάς και της εξαθλίωσης του ανθρώπου που κάνει το «λάθος» να επιδίδεται σε πνευματικές και δημιουργικές δραστηριότητες, σ’ έναν συβαριτικό κόσμο υλικών απολαύσεων.
Οι ονειρικές σκηνές είναι απόλυτα ενσωματωμένες στην αφήγηση, ενώ ο χώρος του Όσλο, που αναπαρίσταται με εντυπωσιακή ιστορική ακρίβεια, αποκτά μια εφιαλτική διάσταση, μέσα από την ασπρόμαυρη φωτογραφία -αναφορά στη φωτογραφία των αρχών του αιώνα. Βραβείο ανδρικής ερμηνείας στις Κάννες για τον Περ Όσκαρσον.
Σπουδαία κινηματογραφική μεταφορά του πασίγνωστου ομώνυμου μυθιστορήματος του Κνουτ Χάμσουν, βασισμένου στα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα όταν ήταν άπορος διανοούμενος στο Όσλο του 1890, που τότε ονομαζόταν Κριστιανία.
Η κάμερα ταυτίζεται εξαρχής με το υποκειμενικό βλέμμα του ήρωα, υιοθετώντας την παραμορφωτική οπτική του (λόγω πείνας), σε τέτοιο βαθμό και με τέτοια ένταση, που το πραγματικό συγχέεται διαρκώς με το φαντασιακό και όλη η ταινία αποκτά μια διάσταση delirium-tremens του βλέμματος.
Η πείνα για τον ήρωα έχει γίνει τρόπος ζωής , μια ψυχική νεύρωση που τον σπρώχνει στα σύνορα της πραγματικότητας, βαθιά μέσα του και ταυτόχρονα έτη φωτός μακριά από τον εαυτό του, ενώ το περιβάλλον μέσα στο οποίο προσπαθεί να επιβιώσει καταγράφεται με εφιαλτικούς τόνους.
Η σωματική και ψυχική καταβολή από το αδυσώπητο όσο και ακόρεστο αίσθημα. . . της πείνας, μοιάζει με κελί φυλακής μέσα στο οποίο είναι παγιδευμένος και αυτός ο εγκλεισμός του προκαλεί οράματα και παραισθήσεις, που αποτελούν συστατικό στοιχείο του κόσμου του.
Οι εφιαλτικές σκηνές και η φενάκη του πραγματικού είναι το αφηγηματικό όχημα της ταινίας, ενώ το Όσλο της εποχής αναπαρίσταται με εντυπωσιακή ιστορική ακρίβεια, υπερτονίζοντας την καταβύθιση του ήρωα σε άγνωστα όσο και ζοφερά εσωτερικά τοπία.
Τα έντονα κοντράστ της εκπληκτικής ασπρόμαυρης φωτογραφίας, η υποβλητική μουσική του μεγάλου πολωνού συνθέτη Κριστόφ Κομέντα και κυρίως η εξαιρετική και επώδυνη (σωματικά και ηθικά) ερμηνεία του Πιερ Όσκαρσον, για την οποία και βραβεύτηκε επάξια στο Φεστιβάλ Καννών, αποτελούν την εικαστική υπεραξία της ταινίας, μιας από τις καλύτερες στην ιστορία του δανέζικου κινηματογράφου.
• Βραβείο ερμηνείας στον Πιερ Όσκαρσον – Φεστιβάλ Καννών 1966
(Θ.Λ. http://cinephilia.gr/)
O Περ Όσκαρσον (1927-2010) πρωταγωνιστής της “Πείνας” πέθανε στις 30-12- 2010 μαζί με τη σύζυγο του από πυρκαγιά.
Σε ηλικία 83 ετών πέθανε ο σουηδός ηθοποιός που κάηκε στο σπίτι του μαζί με την σύζυγό του όπως επιβεβαίωσαν οι αρχές.
Ο τραγικός του θάνατος από πυρκαγιά μαζί με τη σύζυγό του, αν και μεσολάβησαν πάρα πολλές ταινίες από το 1966 και προϋπήρξαν αρκετές, αφού ο Όσκαρσον ήταν από τους πιο γνωστούς ηθοποιούς στη Σουηδία, σαν να ξανακάνει επίκαιρο εκείνο το βλέμμα το λίγο ειρωνικό και το λίγο σαρδόνιο. Γ.Κ.]
Hunger (Πείνα 1966) Henning Carlsen
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.