Alike: Μια ταινία για το πως μεγαλώνουμε τα παιδιά μας
Η παρακάτω μικρού μήκους ταινία των Daniel Martínez Lara και Rafa Cano Méndez από τη Βαρκελώνη, παρουσιάζει με ένα αρκετά εκφραστικό animation τόσο τη σχέση ενός πατέρα με το παιδί του όσο και τη σχέση και των δύο με το “σύστημα”…
Η ταινία μικρού μήκους Alike (Καθ' ομοίωση) είναι ένα διδακτικό βίντεο κινουμένων σχεδίων σε σκηνοθεσία των Daniel Martínez Lara και Rafa Cano Méndez και αφορά στον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας.
Σε μια αγχώδη και πολυάσχολη ζωή, ο Copy (παράφραση του Copy) είναι ένας πατέρας που προσπαθεί να διδάξει το σωστό στον γιο του τον Paste.
Τελικά όμως ποιος είναι ο σωστός τρόπος; Στο χέρι μας είναι να τον επιλέξουμε!
Η συγκινητική αυτή ιστορία μας διδάσκει ότι τα παιδιά μας μεγαλώνουν κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση με τους γονείς τους. Εξ' ου και τα συμβολικά ονόματα Copy και Paste...
Η παραγωγή animation χρειάστηκε 5 χρόνια για να ολοκληρωθεί μαζί με τη βοήθεια πρώην φοιτητή animation χρησιμοποιώντας τη δωρεάν εφαρμογή 3D animation , Blender . Τ
ο μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων είναι μια ιστορία της σχέσης ενός πατέρα και του γιου του που ζουν σε μια κοινωνία «όπου η τάξη και η ηθική εργασίας κυριολεκτικά πνίγουν το χρώμα και τη δημιουργικότητα από τους κατοίκους της».
Πλοκή
Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια ζοφερή και άχρωμη πόλη όπου η δημιουργικότητα δεν είναι πλέον παρούσα στο περιβάλλον ή στους κατοίκους.
Ωστόσο, είναι μόνο οι δύο βασικοί χαρακτήρες, ο πατέρας, ο Copy και ο γιος του, Paste, που έχουν χρώματα. Στην αρχή, η Copy ετοιμάζεται για δουλειά και ετοιμάζει το Paste για το σχολείο.
Στο δρόμο, ο γιος ανακαλύπτει έναν έγχρωμο χαρακτήρα που είναι βιολιστής που παίζει σε ένα πάρκο.
Στο τέλος της ημέρας, ο μπαμπάς περιμένει τον γιο του να τελειώσει το σχολείο και τον αγκαλιάζει και μετά ξαναβρίσκει το χρώμα του.
Καθώς οι μέρες περνούν με την ίδια ρουτίνα, ο δάσκαλος αναγκάζει την Paste να είναι λιγότερο δημιουργική στο σχολείο, κάτι που κάνει τους δυο τους δυστυχισμένους με αποτέλεσμα και οι δύο να χάσουν το χρώμα τους.
Μέχρι που μια μέρα ο πατέρας προσπαθεί να κάνει τον γιο του ευτυχισμένο επισκεπτόμενος τον βιολιστή στο πάρκο. Ωστόσο, δεν είναι πια εκεί. Αντίθετα, ο πατέρας σηκώνεται όρθιος στο πάρκο και μιμείται την παράσταση του βιολονίστα και φέρνει ευτυχία στον γιο του και στον εαυτό του.
Παραγωγή
Το 2010, ο Martinez και η Cano ξεκίνησαν το έργο με προϋπολογισμό άνω των 60.000 € χρησιμοποιώντας τη δική τους τεχνολογία και εξοικονομήσεις με την υποστήριξη του παραγωγού Nico Matji.
Αντί να προσλάβουν επαγγελματίες εμψυχωτές από στούντιο μεγάλου προϋπολογισμού, οι δύο σκηνοθέτες επιστράτευσαν τη βοήθεια πρώην φοιτητών animation από το «Pepe-school-Land» που είναι μια ακαδημία όπου δίδασκε η Lara.
Λόγω της έλλειψης πόρων, η παραγωγή χρησιμοποιούσε το Blender αφού ήταν δωρεάν.
Όταν ολοκληρώθηκε το animation το 2015, εμφανίστηκε σε φεστιβάλ κινηματογράφου σε όλο τον κόσμο, αλλά υπό τον όρο ότι δεν θα έπρεπε να είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο.
Αποδέσμευση και υποδοχή
Το 2016, ο Alike έλαβε το βραβείο Goya για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους.
Αν και λίγοι άνθρωποι παρακολούθησαν την ταινία, και οι δύο σκηνοθέτες αποφάσισαν να ανεβάσουν το έργο τους στο διαδίκτυο για να το δώσουν μεγαλύτερη προβολή.
Από τότε που κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο, η δημοτικότητα του βίντεο αυξήθηκε εκθετικά και μεταδόθηκε μέσω του Vimeo , του Twitter και του Facebook καθώς και συγκέντρωσε πάνω από 5 εκατομμύρια προβολές στο YouTube .
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.