«Σεπούκου» ή «Χαρακίρι»
(«Seppuku», «Hara kiri»). Κατά την Ιαπωνική Παράδοση μετά την έλευση
στην χώρα του Βουδισμού και την καθιέρωση του κώδικα «Μπουσίντο»
(«Bushido»), η τελετουργική αυτοκτονία σε περίπτωση που απειλείται η
τιμή ή η αξιοπρέπεια ενός πολεμιστή ή ευγενή: «Η νίκη ή η ήττα είναι
αποτελέσματα της τυχαίας δύναμης των συνθηκών. Αυτό που διαφέρει είναι η
αποφυγή της αναξιοπρέπειας και αυτό γίνεται μόνο στον θάνατο» («Hagakure» ή «Ο Δρόμος των Σαμουράϊ», 1709 -1716).
Γράφει ο Γιώργος Βεργιάννης“Βλέπουμε την Ιαπωνία να γλεντοκοπά βυθισμένη σε ευμάρεια και να κολυμπάει στο χρήμα και στην πνευματική της κενότητα. Είναι δυνατόν να δίνεις αξία στη ζωή, μέσα σε μια πλάση που το πνεύμα έχει πεθάνει; Ζήτω ο αυτοκράτορας! Νομίζω ότι ούτε καν με προσέχουν…” Τα τελευταία λόγια του Γιούκιο Μισίμα. 25 Νοεμβρίου 1970.
Ξημέρωμα
25ης Νοεμβρίου 1970. Ο Ιάπωνας συγγραφέας Γιούκιο Μισίμα, αυτή η λαμπρή
προσωπικότητα της μεταπολεμικής Ιαπωνίας, συντάσσει τα τελευταία του
λόγια, που βρίσκονται στο μυθιστόρημα «Ο Εκπεσών Άγγελος» στο 4ο μέρος
της σειράς με τίτλο «Η Θάλασσα της γονιμότητας». Ο χαρισματικός αυτός
Ιάπωνας, που είχε προταθεί για Νόμπελ, ολοκλήρωνε μία ακόμα επιτυχία
του. Αυτή όμως ήταν και η τελευταία… Αφήνει το χειρόγραφο πάνω στο
γραφείο του προκειμένου να το βρει ο εκδότης του… Βγαίνει από το σπίτι
του και, μαζί με την ομάδα του, τους «Τατενοκάι – Η εταιρία της
Ασπίδας», κατευθύνεται στο Υπουργείο Αυτοάμυνας στην Ιτσιγκάγια. Ο
σκοπός ήταν η υποτιθέμενη συνάντηση με τον με τον Κανετόσι Μασίτα, το
Στρατηγό. Αυτή η συνάντηση εξελίχθηκε σε ομηρία του Στρατηγού από το
Γιούκιο Μισίμα και την πιστή του ομάδα.
