Το βίντεο που ακολουθεί εμφανίζεται η χαρά και η ευχαρίστηση του κ. Μανώλη Κωστίδη για το ήπιο ύφος του Υπουργού Άμυνας της Γείτονος, Ακάρ.
Γράφει ο Ζηκόπουλος Ευστράτιος
Υποψήφιος Δρ Γεωπολιτικής ΕΚΠΑ
Ο κ. Κωστίδης μας μεταφέρει από την Κωνσταντινούπολη, τις «ήπιες» δηλώσεις Ακάρ περί «δίκαιης μοιρασιάς του πλούτου του Αιγαίου» ενώ ταυτοχρόνως αναρωτιέται ως προς το τι εννοεί ο Ακάρ με τον όρο «δίκαιη μοιρασιά», μήπως είναι η «γαλάζια πατρίδα» δηλ. 50-50, ή μήπως 10-90, κλπ.
Στην ίδια ενημέρωση, ο κ. Κωστίδης μας υπενθυμίζει ότι «και η Τουρκία έχει ‘ζωτικά συμφέροντα’ στο Αιγαίο». Τονίζει ότι δεν το λέει ο ίδιος, αλλά ότι «το έχουν αποδεχθεί με διάφορες συμφωνίες και ελληνικές κυβερνήσεις στο παρελθόν».
Εδώ, διευκρινίζω ότι αναφέρεται σε κυβέρνηση Σημίτη και στο «κοινό ανακοινωθέν της Μαδρίτης» της 7ης Ιουλίου 1997, που είχε πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, με ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, την Μadeleine Albright. Μετά τον αποτυχημένο χειρισμό της κρίσης των Ιμίων το 1996, από την Κυβέρνηση Σημίτη και τις αδόκιμες ευχαριστίες του, στο Κοινοβούλιο προς τις ΗΠΑ, ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης με την σύμφωνη γνώμη του ΥΠΕΞ, κ. Θ. Πάγκαλου αποφασίζει να αλλάξει την πολιτική αντιμετώπισης του τουρκικού αναθεωρητισμού και θέτει ως προτεραιότητα τον κατευνασμό και την «εξημέρωση του θηρίου».
Μέσα στις έξι αρχές που διέπουν το εν λόγω ανακοινωθέν, συμπεριλαμβάνονται και «τα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους».
Από τη στιγμή που αυτά τα «ζωτικά» συμφέροντα δεν κατονομάζονται, η Άγκυρα όχι μόνο δεν αποσύρει το casus belli, αλλά το δικαιολογεί επί πλέον. . .
