ΑΠΡΕΠΕΙΑ: Γιατί η Γερμανία ξέχασε την εθνική μας επέτειο για την 25η Μαρτίου 1821

Ούτε στήριξη, ούτε συγχαρητήρια: Γιατί η Γερμανία ξέχασε την εθνική μας επέτειο για την 25η Μαρτίου 1821

Η μόνη δήλωση που έγινε από γερμανικής πλευράς ήταν από τον Ομοσπονδιακό Πρόεδρο, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ

Εντύπωση έχει προκαλέσει η στάση της Γερμανίας όχι μόνο στη Σύνοδο Κορυφής, όσο και απέναντι στην επέτειο της Ελλάδας για την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Είναι χαρακτηριστικό όπως αναφέρθηκε και σε ρεπορτάζ της «Ωρας Ελλάδος» στο Open TV, ότι η στάση της Γερμανίας ήταν ιδιαίτερα ψυχρή σε σχέση με τον εορτασμό της 200ής επετείου. 

Η μόνη δήλωση που έγινε ήταν από τον Ομοσπονδιακό Πρόεδρο, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, ο οποίος έστειλε τα συγχαρητήριά του για την Εθνική Εορτή της Ελλάδας και για την σημερινή 200ή Επέτειο από την έναρξη της Επανάστασης σε μήνυμά του προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

«Η Γερμανία δεν στήριξε ούτε σε συμβολικό επίπεδο, ούτε χθες στη Σύνοδο τα ελληνικά δίκαια» ειπώθηκε χαρακτηριστικά στην εκπομπή του Open TV. 

Αντίθετα ανήμερα της 25ης Μαρτίου η Ανγκελα Μέρκελ στήριξε ξεκάθαρα την Τουρκία στη Σύνοδο Kορυφής, γεγονός που εκτίμησε και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 

«Η ευημερία μας στην Ευρώπη είναι εφικτή μόνο με καλές σχέσεις με τους γείτονές μας και εκτός ΕΕ. Και αυτό ισχύει κυρίως για την εταίρο στο ΝΑΤΟ, Τουρκία», με την οποία οι σχέσεις είναι πολύπλευρες, δήλωσε η κυρία Μέρκελ και συνέχισε: 

Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι έναν οικονομικό και τρία φέσια η συνεισφορά του μεγαλύτερου Μπαταχτσή της Ευρώπης..

Μέσα  στο εικοστό αιώνα η Γερμανία φέσωσε τον κόσμο τρεις φορές προφασιζόμενη την ανάγκη επιβίωσης του Γερμανικού λαού.

Και αν υπάρχει Γερμανία σήμερα, αυτό οφείλεται αφενός στη διορατικότητα των ΗΠΑ, οι οποίες θυσίασαν τεράστια ποσά ύστερα από δυο παγκόσμιους πολέμους, κι αφετέρου στην καλή θέληση των ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες παρόλο το βαρύτατο οικονομικό τίμημα που υπέστησαν από τη βιαιότητα των ναζί, έβαλαν στην άκρη τις όποιες απαιτήσεις για αποζημίωση. 

Η παραπάνω διαπίστωση δεν ανήκει σε κάποιον λαϊκιστή αντι-γερμανό, αλλά στον εξέχοντα Γερμανό οικονομολόγο-ιστορικό και νυν καθηγητή στο London School of Economics, Άλμπρεχτ Ριτσλ.

Βέβαια όλα αυτά τα έχουν ξεχάσει σήμερα οι Γερμανοί και ειδικά η κυρία Μέρκελ και οι συν αυτοί Σόιμπλε και λοιποί, έχοντας επιβάλλει μία εξοντωτική λιτότητα στον αδύνατο κρίκο τον Ευρωπαϊκό νότο και ειδικά στην Ελλάδα που έγινε  το πειραματόζωο της Ευρώπης. Οι Γερμανοί συμπεριφέρονται σήμερα μ' έναν τιμωρητικό τρόπο, που τους
κάνει μισητούς και στη Ελλάδα και στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης. Αλλά και  αναλογικά η Ελλάδα έχει υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,όχι μόνο σε θανάτους εξαιτίας της θηριωδίας των Ναζί,αλλά και σε υποδομές,αφού υπέστη τεράστιες καταστροφές,αλλά και σε οικονομικό επίπεδο με τα αναγκαστικά δάνεια τα οποία ακόμη και σήμερα αρνείται πεισματικά να επιστρέψει με την ευλογία δυστυχώς κάποιων Ελλήνων πολιτικών. 

Ξεχνώντας την μεγαλοψυχία του πολιτισμένου κόσμου,στον οποίο μάλλον δεν ανήκει έχει την  απάνθρωπη άποψη -ένα είδος σύγχρονου ναζισμού- δηλαδή ότι οι λαοί που συσσωρεύουν χρέη πρέπει να τιμωρούνται.

Και είναι τόσο ανιστόρητοι ή μάλλον τους κάνουν γιατί έτσι τους βολεύει που ούτε τις απόψεις του δικού τους Ιστορικού της Οικονομίας καθηγητή της Οικονομίας στο London School of Economics Άλμπρεχτ Ριτσλ δεν λαμβάνουν υπόψιν. 

Ο τελευταίος τόνισε σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στην ιστοσελίδα του Spiegel ότι η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος μπαταχτσής του 20ού αιώνα.

«Η Γερμανία ήταν ο βασιλιάς, όταν μιλάμε για χρεοκοπίες χωρών», ανέφερε, προσθέτοντας ότι το πρόβλημα πληρωμών που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα είναι ασήμαντο αναλογικά με αυτά που προκάλεσε η Γερμανία. Σύμφωνα με τον ιστορικό της οικονομίας, η Γερμανία χρεοκόπησε -ανοιχτά ή συγκαλυμμένα- τρεις φορές τα τελευταία εκατό χρόνια.

Η πρώτη φορά ήταν το 1931 όταν το Βερολίνο κήρυξε στάση πληρωμών στα δάνεια που είχε λάβει από αμερικανικές τράπεζες μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο το πρώτο αιματοκύλισμα που προκάλεσε. ...

Πώς η Γερμανία «υπέταξε» την Ευρώπη

Γράφει ο Σωτήρης Χατζηγάκης*

Πώς η Γερμανία «υπέταξε» την Ευρώπη

Είναι γεγονός πως πάντοτε τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν δισταγμούς και επιφυλάξεις -όχι παράλογες και αδικαιολόγητες- απέναντι στη Γερμανία.

Γιατί δεν μπορούσαν να παραβλέψουν ένα θεμελιώδες ιστορικό γεγονός: την κατακτητική διάθεση της Γερμανίας, η οποία εκδηλώθηκε -κατά τους τρεις τελευταίους αιώνες- είτε ως ιστορική νοοτροπία, είτε ως αρρωστημένη ιδεοληψία. Μεταπολεμικά, τα κατακτητικά βιώματα της Γερμανίας προβλήθηκαν μέσα στην ενωμένη Ευρώπη, οδηγώντας στην «υποταγή» της.

Το 1978, η Ευρώπη, έπειτα από πρόταση του Δυτικογερμανού καγκελάριου Χ. Σμιτ, προχώρησε στη σύσταση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος με την καθιέρωση του ECU και με την εγγύηση της Bundesbank. Αυτό σήμαινε για την Ευρώπη αντικατάσταση του δολαρίου από το γερμανικό μάρκο. Ηταν μια πρώτη (οικονομική) νίκη των Γερμανών επί των άλλων κρατών της Ευρώπης μετά τις ήττες τους στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.

Επακολούθησε η επανένωση το 1990, με τη συναίνεση των Ευρωπαίων, παρ᾽ όλο που κατά βάθος ανησυχούσαν ιδιαίτερα. Ο Φρανσουά Μιτεράν, ωστόσο, με φιλάρεσκη βεβαιότητα και πλάνη οικτρή, διακήρυσσε τον Νοέμβριο του 1989: «Δεν είμαι υποχρεωμένος να κάνω οτιδήποτε για να εμποδίσω την επανένωση. Οι Σοβιετικοί θα το κάνουν για μένα. Δεν θα επιτρέψουν ποτέ τη μεγάλη Γερμανία ακριβώς απέναντί τους».

Ο Κολ, λοιπόν, «χρυσώνοντας το χάπι» στους Γάλλους με κάποιες οικονομικές παροχές (ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα), προχώρησε στην επανένωση της Γερμανίας. Ετσι, μια ενωμένη και ισχυρή Γερμανία, με τις γνωστές της ιδεοληψίες, ζωντάνεψε ξανά στο κέντρο της Ευρώπης.

Η τρίτη νίκη της Γερμανίας επί της Ευρώπης ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), όπως εν συνεχεία αναμορφώθηκε από τη Συνθήκη του Αμστερνταμ, πέντε χρόνια αργότερα. Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ καταργήθηκε η ρήτρα αλληλεγγύης, με το πρόσχημα να μην επιβραβεύονται οι αποτυχημένοι.

Συγχρόνως άρχισε η οικοδόμηση του ευρώ ως ακριβούς αντίγραφου του γερμανικού μάρκου. Παράλληλα οι Γερμανοί επέβαλαν δραστικά μέτρα για τη συμμετοχή των νότιων κρατών στο νέο νόμισμα, εξουσιοδοτώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβάλλει πρόστιμα στις απείθαρχες κυβερνήσεις.

Παραβάτες όμως των αρχών αυτών δεν ήταν μόνον οι «απείθαρχοι» Νότιοι, αλλά και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι. Ετσι, το 2004, ο επίτροπος για την Ενιαία Αγορά, Ολλανδός Φριτς Μπόλκεσταϊν, διαπίστωνε προστατευτικές πολιτικές (ενισχύσεις και επιδοτήσεις) από τις νότιες χώρες προς ορισμένες εθνικές τους εταιρείες.

Την ίδια περίπου εποχή διαπιστώνεται πως Γερμανία και Γαλλία έχουν παραβεί τους όρους του Μάαστριχτ και η μεν Γαλλία εμφανίζει έλλειμμα 4,1%, η δε Γερμανία 3,9% του ΑΕΠ. Βέβαια, κανένα μέτρο κύρωσης δεν τέθηκε σε κίνηση. Γιατί η «προτεσταντική ηθική» εφαρμοζόταν πάντοτε μόνον στους  «διεφθαρμένους» Νότιους!

Κατά τα τρία χρόνια που ακολούθησαν την επανένωση της Γερμανίας, τα συνολικά ποσά τα οποία μεταβιβάστηκαν ώς το τέλος του 2003 από τη Δυτική στην ...