Μέλλον και σήψη

του  Νίκου Κοτζιά

Εξετάζοντας κανείς τις προοπτικές του ΠΑΣΟΚ δεν θα πρέπει να τις ταυτίσει με αυτές της δημοκρατικής Παράταξης. Για αυτό, εκείνο που πρέπει να αποφευχθεί είναι η πολιτική και ηθική ήττα του να οδηγήσει σε απαξίωση της δημοκρατικής-αριστερής παράταξης.
Να διασφαλιστεί ότι η ήττα του δεν θα δώσει χώρο για μακρόχρονη κυριαρχία της δεξιάς στη χώρα.
Το τελευταίο ΕΣ του ΠΑΣΟΚ έδειξε ότι οι δυνάμεις που ηγεμονεύουν σε αυτό μαζί με τους μηχανισμούς που το στηρίζουν, δεν οδήγησαν μόνο την Ελλάδα σε μια βαθιά προβληματική κατάσταση, αλλά μετέτρεψαν και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ από ρεφορμιστικό κόμμα των μαζών σε έναν θεσμό που εξυπηρετεί προσωπικές (συχνά νεοφιλελεύθερες) στρατηγικές.
Ο οποίος βυθίζεται όλο και περισσότερο στην πολιτική και ηθική σήψη. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στο εσωτερικό της ηγεσίας του μπορούν να ειπωθούν τα πιο βαριά λόγια σε βάρος του ενός τμήματος από το άλλο, αλλά το θέσφατο που αποδέχονται είναι οι επιλογές της τρόικας και της διαπλοκής, και πριν από όλα ο υπάλληλος των υπερεθνικών τραπεζών, Λ.Παπαδήμος.
Τα πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προβάλλονται ως η λύση για αύριο, είτε μέσω κομματικών μηχανισμών, είτε μέσω δήθεν νέων κινήσεων, είναι υπουργοί φεουδάρχες.  ...

Η διαλεκτική μετεξέλιξης και κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ

του  Νίκου Κοτζιά,  

Όταν ένα φαινόμενο, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, βρεθεί σε βαθιά κρίση προκύπτει άμεσα το ερώτημα αν αυτή η κρίση θα εξελιχθεί σε μια εξυγιαντική διαδικασία που θα ενδυναμώσει εκ νέου αυτό το κόμμα, ή θα οδηγηθεί σε μια ιστορικών διαστάσεων αλλαγή όπως υποστηρίζω.

Η γέννηση του ΠΑΣΟΚ και η πορεία μέχρι το 1989
Πολιτικά το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε από δυνάμεις της αντιχουντικής αντίστασης, κύρια από το ΠΑΚ, την προχουντική Ένωσης Κέντρου καθώς και την Δημοκρατική Άμυνα (που στο μεγαλύτερο μέρος της βρέθηκε στην πορεία εκτός ΠΑΣΟΚ). Πρόκειται για δυνάμεις που αυτοπροσδιορίστηκαν ως κεντροαριστερές. Κοινωνικά το ΠΑΣΟΚ στηρίχτηκε σε εκείνους που το ίδιο αποκάλεσε ως «μη προνομιούχους». Τουτέστιν, κοινωνικά στρώματα όπως οι μισθωτά εργαζόμενοι, μικροί και μεσαίοι αγρότες και επιχειρηματίες της πόλης, γενικότερα μικροϊδιοκτήτες.Με τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα. Στοιχεία του υλοποίησε ως κυβέρνηση στην περίοδο 1981-5 που ήταν και η πλέον γόνιμη κυβερνητική θητεία του. Τότε, εξέφραζε με ιδιαίτερη φροντίδα τα νέα μισθωτά στρώματα, που παραμελούσε το ΚΚΕ και η ανανεωτική αριστερά. Επρόκειτο κύρια για τους εργαζόμενους με ειδίκευση στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και σε εκείνες τις επιχειρήσεις που αργότερα ονομάστηκαν συνολικά ως ΔΕΚΟ. Να σημειώσω, ότι τα βασικά συνθήματα του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1974-1981, όπως «Αυτοδιαχείριση, Δημοκρατικός Προγραμματισμός και Συμμετοχή» αποτύπωναν τις αγωνίες και ελπίδες αυτών ακριβώς των νέων μισθωτών στρωμάτων. ...

Ti πρέπει να γίνει;

Του Νίκου Κοτζιά

Οι καιροί αλλάζουν. Υπάρχει μια γενικευμένη επίθεση από τις δυνάμεις του Κόμματος του Μνημονίου. Η κατάσταση πρέπει να αντιστραφεί.
Οι λύσεις που υπήρχαν για στους καιρούς που φεύγουν δεν είναι ούτε άμεσες, ούτε επαρκείς.
Εκείνο δε που επείγει για να αναστραφεί αυτή η πορεία είναι
α) η εκτός του ΠΑΣΟΚ ενότητα της δημοκρατικής-προοδευτικής παράταξης.
β) Η συνεργασία και συμπόρευση της με δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς και της οικολογίας.
Η προώθηση, τέλος,
γ) μιας μεγάλη ομπρέλας αντίστασης με όλους όσους εναντιώνονται από τη σκοπιά της κοινωνίας και της πατρίδας στα Μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις.
Το τριπλό αυτό καθήκον πρέπει να αποβλέπει καταρχάς στην αποκάλυψη στα μάτια του λαού του τι πραγματικά διαδραματίζεται. Να αποβλέπει ακόμα περισσότερο στην αντίσταση έναντι πολιτικών και δυνάμεων που «κουρεύουν» την κυριαρχία της χώρας και των δημοκρατικών θεσμών.
Που επιβάλλουν μια άγρια ανακατανομή κοινωνικού πλούτου.
Που αρνούνται να υπερασπιστούν στις διαπραγματεύσεις τα συμφέροντα των ελλήνων, ενώ επιβάλλουν τις απαιτήσεις της τρόικας ως μονόδρομο.
Ακόμα περισσότερο, απαιτείται οι δυνάμεις που επιθυμούν μια Νέα Ελλάδα, να συμπορευτούν όχι μόνο στα πεδία της αντίστασης και αλληλεγγύης, αλλά και αυτό είναι το κύριο καθήκον σήμερα, στην υλοποίηση μιας διαφορετικής πολιτικής στρατηγικής.
Προς το σκοπό αυτό, όπως εξάλλου προτείνει και η «Ενωτική Κίνηση» στην οποία συμμετέχω, απαιτείται να διαμορφωθεί ένα εναλλακτικό, προοδευτικό-δημοκρατικό κυβερνητικό πρόγραμμα της ρεφορμιστικής και της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα προκύψει μέσα από τον πλούτο των ιδεών αυτών των χώρων, τον δημοκρατικό και πολιτισμένο διάλογο ανάμεσά τους.
Η διαμόρφωσή του μπορεί να αποτελέσει την απόδειξη ότι υπάρχουν όχι μόνο εναλλακτικές δυνατότητες έναντι του «σήμερα», αλλά και επάρκεια ικανοτήτων στο αντιμνημονιακό μέτωπο....

Η σημασία παγκόσμιων αλλαγών και η Ελλάδα

 του  Νίκου Κοτζιά, 

Ο χρόνος είναι μια έννοια σχετική. Υπάρχουν περίοδοι στην ιστορία που είναι αργόσυρτος. Χωρίς μεγάλες αλλαγές. Που το χθες μοιάζει παρόμοιο με το σήμερα και το αύριο μια απλή επανάληψη αυτού που γνωρίζουμε. Υπάρχουν, όμως, και εποχές, όπως αυτή που ζούμε τώρα, οι οποίες χαρακτηρίζονται από γρήγορες αλλαγές. Ο χρόνος επιταχύνεται, ή όπως λέει η σύγχρονη φυσική, πυκνώνει. Μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να συμβούν πράγματα που σε διαφορετικές συνθήκες πιθανόν να μην συνέβαιναν, ή για τα οποία θα χρειαζόταν «φυσιολογικά» ο πολλαπλός χρόνος. Σε συνθήκες επιτάχυνσης, το σήμερα ξεκόβει από το χθες και το αύριο είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστο. Φοβίζει, αλλά μπορεί και να φέρει Ελπίδα.

1. Οι ΗΠΑ σε πορεία παρακμής ή όχι ; 
O χρόνος που τέλειωσε, το 2011, υπήρξε ένας χρόνος μεγάλων αλλαγών, ανατροπής συσχετισμών και εμφάνισης νέων προβλημάτων. Οι ΗΠΑ δείχνουν να αναδιπλώνονται από τα πεδία των μαχών που τους κόστισαν πολλαπλά σε μια οικονομία που εξακολουθεί να δείχνει δυναμικότητα, αλλά έχει αποκτήσει και πλευρές που «μυρίζουν» παρακμή. ...

Τέλειωσε ένας χρόνος καταστροφής - επείγει η αλλαγή

του  Νίκου Κοτζιά

Η Ελλάδα βαδίζει με μια τρικομματική κυβέρνηση σε βιβλική καταστροφή.
Η κυβέρνηση του τραπεζίτη, με τις συμφωνίες που ετοιμάζει δεν παραδίδει μόνο το παρελθόν και το παρόν του τόπου, αλλά και το μέλλον.
Με τις συμφωνίες που ετοιμάζονται, μεταφέρονται δικαιώματα της χώρας, σε χρήμα, πλούτο, δυνατότητες και προοπτικές στα χέρια της τρόικας.
Ενώ, ταυτόχρονα, θα συνεχίζεται η πολιτική της ύφεσης. Επιπλέον, δεσμεύεται η χώρα ότι η όποια διαφωνία με τους δανειστές της, καθώς και όποιο πρόβλημα προκύπτει εξαιτίας της κρίσης, θα «λύνεται» στο Ηνωμένο Βασίλειο με βάση το βρετανικό δίκαιο.
Δίκαιο το οποίο έχει ως αφετηρία την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του City, δηλαδή των δανειστών.
Είναι ανόητοι όσοι υποστηρίζουν ότι δεν έχει καμιά διαφορά το δίκαιο της Ελλάδας από εκείνο του ΗΒ. Και αυτό, διότι το δεύτερο διασφαλίζει τα «εθνικά συμφέροντα» της Βρετανίας, δηλαδή τα συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών αγορών και κεφαλαίων.
Για αυτό, εξάλλου, μεγάλη μερίδα τους έχει ως έδρα το City στο Λονδίνο.
Για αυτό, επιπλέον, πιέζουν και επιμένουν οι δανειστές μας να μεταφέρουμε τις τυχόν δικαστικές διαφορές και διαμάχες εκεί. Εξάλλου, με αυτή τη μεταφορά δεν αλλάζει μόνο η νομική βάση αντιμετώπισης του χρέους, αλλά, και αυτό είναι το κυριότερο η θεσμική.
Αφαιρείται κυρίαρχο δικαίωμα του ελληνικού κοινοβουλίου, που σήμερα δύναται να αποφασίζει το ίδιο αν και πότε θα στείλει μια υπόθεση χρέους στα ελληνικά δικαστήρια.
Και εν τέλει, δεν είναι μόνο θέμα με ποιο νόμο κρίνεται μια υπόθεση, αλλά και σε ποιο δικαστήριο, σε ελληνικό ή σε βρετανικό.
H εκχώρηση νομικών δικαιωμάτων στα βρετανικά δικαστήρια έχει άμεση σημασία, διότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βαδίζει για πέμπτο χρόνο την οδό της ύφεσης.
Μια πορεία που καθιστά όλο και πιθανότερη την άμεση καταστροφή της χώρας και την προσφυγή των δανειστών της στα δικαστήρια.  ...

Υπάρχει διέξοδος;

του  Νίκου Κοτζιά,

Συχνά οι αναγνώστες αυτής της στήλης θέτουν σε επιστολές τους το ερώτημα αν υπάρχει διέξοδος για τη χώρα και πόσο ρεαλιστική μπορεί να είναι.
Ας μου επιτραπεί, λοιπόν, να επισημάνω ορισμένες ενδεικτικές πλευρές μιας τέτοιας διεξόδου.

Η διέξοδος δυσκολεύτηκε και άλλο
Καταρχάς πρέπει να πω, ότι η διέξοδος αναγέννησης της χώρας δυσκολεύεται όλο και περισσότερο εξαιτίας δύο παραγόντων.
Ο πρώτος είναι το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις του Κόμματος του Μνημονίου (τρόικα, διαπλοκή, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ Λάος και ακόλουθοι) συνεχίζουν να λαμβάνουν μέτρα που αποδιοργανώνουν την ελληνική κοινωνία στο μέγιστο πλέον βαθμό.
Κατά συνέπεια κάθε μέρα που περνά, με αυτές τις δυνάμεις επικεφαλής της χώρας, δυσκολεύεται η ανασυγκρότηση της Ελληνικής Οικονομίας και η αναγέννηση της Ελληνικής Κοινωνίας.
Η ουσία είναι ότι οι του ΠΑΣΟΚ παρέλαβαν το 2009 μέγιστο πρόβλημα και αντί να το λύσουν παραδίδουν καταστροφή. Στην ουσία η πολιτική που ακολουθήθηκε ήταν μια επιλογή που έδινε χρόνο στους δανειστές και την τρόικα, αλλά όξυνε το ελληνικό πρόβλημα.
Το δεύτερο είναι ότι στο διάστημα των δύο ετών της μη λύσης των προβλημάτων χειροτέρεψε η κατάσταση στον ευρωπαϊκό και διεθνή περίγυρο.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τα περιθώρια δημιουργικής επίλυσης του ελληνικού προβλήματος μειώθηκαν και άλλο. Κατά συνέπεια σε αντίθεση με όσα ανόητα λέει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ως χώρα δεν κερδίσαμε χρόνο, αλλά χάσαμε.
Ο χρόνος χάθηκε με τρόπο ατελέσφορο για την Ελλάδα.  ...

Κατάσταση και Προοπτική των αντιμνημονιακών δυνάμεων

του  Νίκου Κοτζιά, 

Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού είναι πεπεισμένη και το έχει μάθει πάνω στο πετσί της ότι η ακολουθούμενη πολιτική είναι άδικη, ενώ περικλείει πολλούς κινδύνους για το μέλλον κάθε εργαζομένου και της οικογένειάς του.
Και, όμως, η δυναμική του κινήματος ενάντια στην πολιτική παράδοσης της χώρας στις ξένες δυνάμεις καθώς και της συνεχιζόμενης ανακατανομής πλούτου, δείχνει μια κάμψη, κάποια σημεία κόπωσης.
Ο κύριος λόγος κατά τη γνώμη μου είναι η αίσθηση ότι αυτή η πολιτική δεν είναι άμεσα ανατρέψιμη.
Στη βάση αυτής της ενστικτώδικης εκτίμησης, πολλοί συμπολίτες μας προτάσσουν άλλες ενέργειες, όπως
α) να περισυλλέξει ο καθένας τις δυνάμεις του ώστε να αντέξει τα επερχόμενα,
β) να επιδιώξει ατομικές λύσεις στα προβλήματά του, όπως σε μεγάλο βαθμό έχει μάθει εδώ και δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία της συνενοχής,
γ) να περιμένει πότε θα παρουσιαστεί ή έστω διαμορφωθεί ένα πειστικό υποκείμενο με το οποίο θα έχει περιθώρια νίκης.
Σημαντικό ρόλο σε αυτές τις αμφίσημες διαθέσεις πολλών πολιτών παίζει το γεγονός ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αποσιωπούν τις όποιες υπάρχουσες εναλλακτικές λύσεις. ...

Η γλώσσα των αληθινών αριθμών - η ύβρις της Γερμανίας

 του  Νίκου Κοτζιά,

Σύμφωνα με την ειδική διεθνή εταιρεία συμβούλων δανειοδοτήσεων, TFMA, τα 8 δισεκατομμύρια Ευρώ της επόμενης δόσης, για την οποία μας εκβιάζουν, θα διανεμηθούν ως εξής:
19% θα πάνε στο ελληνικό δημόσιο. 23% σε έλληνες κατόχους ομολόγων, κύρια ελληνικές τράπεζες. 18% στην ΕΚΤ.
Τέλος, το υπόλοιπο 40% θα πάει σε αλλοδαπούς επενδυτές, κύρια σε Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες.
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα βρίσκεται εκβιαζόμενη για μια δόση δανείων τα οποία κατά το 81% θα επιστραφούν ως τοκοχρεολύσια στους δανειστές, ενώ το ελληνικό δημόσιο θα λάβει το 19%. Πρόκειται για τον πλήρη παραλογισμό: μας εκβιάζουν οι δανειστές μας που θα λάβουν τα 4/5, αντί να τους «εκβιάζουμε» εμείς που θα τους τα δώσουμε μόλις τα λάβουμε! Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν τα δύο τελευταία έτη. Το 2009 και το 2010, το 86,4% των δανείων που έχουμε λάβει χρησιμοποιήθηκαν για πληρωμή τοκοχρεολυσίων.
Η τρέλα δεν είναι μόνο ότι πληρώνουμε χρέη που δεν είναι όλα νόμιμα, αλλά ότι μας εκβιάζουν προκειμένου να «αποκτήσουμε» τη δυνατότητα αποπληρωμής τους! Δίνουμε κυριαρχία. Ευνουχίζουμε κανόνες Δημοκρατίας. Πήγαμε σε βαθιά ύφεση. Ένα εκατομμύριο άνεργοι. Και όλα αυτά για να έχουμε «το δικαίωμα» να τους πληρώνουμε δανειζόμενοι με βαρείς όρους.Η ακολουθούμενη από Βερολίνο και Βρυξέλλες τακτική, είναι η ίδια με εκείνη που ασκήθηκε απέναντι στην νικημένη Γερμανία μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τότε, οι Γάλλοι και άλλοι σύμμαχοι τους, σε αντίθεση με τις αντιλήψεις των ΗΠΑ, επεδίωξαν να τιμωρήσουν και πειθαρχήσουν την Γερμανία με μέτρα που την οδήγησαν σε μεγάλη ανεργία, ύφεση και υπερχρέωση. ...

Η Γερμανική Αυτοκρατορία και η Ελλάδα

Του Νίκου Κοτζιά

Στον 19ο προς τον 20ο αιώνα κυριαρχούσαν στην Ευρώπη μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις με δομές αυτοκρατορίας. Θα έλεγα ότι οι τύποι τους ήταν δύο.
Εκείνες που κινούνταν σε έναν γεωγραφικό χώρο, με αφετηρία τα εδάφη της Μητρόπολης και εκείνες που επεκτείνονταν μέσο της θαλάσσης.
Οι πρώτες, όπως η Ρωσία, η Οθωμανική αυτοκρατορία και εκείνη της Αυστροουγγαρίας, πέρασαν στην ιστορία περισσότερο ως αυτοκρατορίες γεωγραφικής επέκτασης και συνέχειας, παρά ως κλασσικές αποικιοκρατικές δυνάμεις.
Ως προς την πρώτη, Ρωσία, σε ένα βαθμό λογικό, διότι ενσωμάτωνε τους πληθυσμούς ισότιμα στο σύστημα, ίσως και για αυτό να επιβίωσε στη σημερινή της μορφή. Η δεύτερη (Οθωμανική), αποτέλεσε κλασσική περίπτωση αποικιοκρατίας σε αραβικό κόσμο και Βαλκάνια και όπως η τρίτη (Αυστροουγγαρία) διαλύθηκε.
Οι δεύτερες, όπως Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Ολλανδία, Γερμανία, κατέλαβαν χώρους σε Αμερική, Ασία, Αφρική, Ωκεανίδα, κατέστρεψαν με μεγαλύτερη αγριότητα τους πολιτισμούς, λεηλάτησαν πλούτο. Εκμεταλλεύτηκαν πληθυσμούς οικονομικά, αλλά το κύριο χαρακτηριστικό ήταν η γεωπολιτική κατάληψη χώρων.
Στον 21ο αιώνα, όλα δείχνουν ότι η γεωπολιτική θα συμπληρωθεί, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί και να αντικατασταθεί, από την γεωοικονομία. Την τελευταία την χαρακτηρίζει η κατάληψη με οικονομική ισχύ και μέσα εκείνων των χώρων που με μια έννοια τους το επιτρέπουν. ...

ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ:"Μερικοί έγιναν επαγγελματίες υπουργοί"

Συνέντευξη στην "Ελευθερία" Λάρισας

Με τη νέα κυβέρνηση θα λυθούν αμέσως τα όποια αδιέξοδα είχαν συσσωρευτεί με την προηγούμενη κυβέρνηση;
Η πολιτική αυτής της κυβέρνησης δεν έχει την έγκριση του λαού. Δεν έχουν ούτε τα πρόσωπα με προεξέχοντα τον πρωθυπουργό. Κατά τη γνώμη μου, τα καινούργια στοιχεία της είναι τρία

Δηλαδή; Πιο είναι το πρώτο; Αφορά το ΠΑΣΟΚ;
Η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με την ακροδεξιά. Πριν 15 χρόνια η ΕΕ προωθούσε την απομόνωση της Αυστρίας από την Ευρωπαϊκή Οικογένεια διότι συμμετείχε στην κυβέρνησή της ο ακροδεξιός Heider. Σήμερα η ΕΕ ανέχεται μια τέτοια συμμετοχή προκειμένου να επιβάλει την Ύπατη Αρμοστία στη χώρα. Αυτό είναι πολύ ενδεικτικό των αλλαγών που έγιναν στην ΕΕ. Αλλά, πράγμα ακόμα χειρότερο, των αρνητικών εξελίξεων στο ΠΑΣΟΚ. Έχουν ταυτίσει το εθνικό συμφέρον με τις καρέκλες τους. Μερικοί έγιναν επαγγελματίες υπουργοί. Τέλος, νομίζω ότι θα έπρεπε να ντρέπονται εκείνοι που χαριεντίζονται με την ακροδεξιά στα κυβερνητικά έδρανα.

Το δεύτερο αφορά τη ΝΔ;
Ναι. Αφορά την υποχώρηση της ΝΔ από την αμφίσημη θέση της ως προς το μνημόνιο, την τρόικα, την δανειακή σύμβαση. Προηγούμενα αμφιταλαντευόταν στα λόγια και αρκούντος στην πρακτική της. Τώρα η συμμετοχή της είναι σαφής, ενώ ταλαντεύεται -μπρος πίσω- μόνο στα λόγια.

Και το τρίτο; Η κυβέρνηση;
Το τρίτο είναι ο τρόπος υλοποίησης των σχεδίων της διαπλοκής για κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας τεχνοκρατών» ή κομματικών συνεργασιών. Εντέλει, προκειμένου να διασφαλίσει τα συμφέροντά της προώθησε μια κυβέρνηση με ολίγη χρονική συνεργασία και ολίγους τεχνοκράτες. Ο νέος πρωθυπουργός της χώρας είναι ο αγαπημένος τους. Τον λόγο θα τον δούμε πιθανά στο ζήτημα των «προνομιούχων μετοχών» των τραπεζιτών.  ...

Έρχεται ο Βοναπαρτισμός νέου τύπου

 του  Νίκου Κοτζιά

Ο Βοναπαρτισμός είναι εκείνο το πολιτικό φαινόμενο, όπου ο εκλεγμένος ηγέτης, κατά προέκταση ηγετική ομάδα, ξεκόβει από τους εκλογείς του. Κυβερνά σε αναντιστοιχία με το εκλογικό σώμα. 

Από άλλους έχει εκλεγεί και άλλους εξυπηρετεί. 

Έλαβε τη συναίνεση των πολιτών με συγκεκριμένο πρόγραμμα το οποίο στην πράξη δεν εφαρμόζει. Ουσιαστικά με άλλα συνθήματα εκλέχτηκε και άλλη η πρακτική του. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί όσον αφορά τα μεγάλα συμφέροντα. 

Οι ισχυροί είναι κοινωνική μειοψηφία και άρα ουδείς μπορεί «να τους πουλήσει». Για αυτό, εν τέλει, ο Βοναπαρτισμός είναι ένας επιστημονικός χαρακτηρισμός που αφορά το άδειασμα των λαϊκών στρωμάτων, των απλών καθημερινών ανθρώπων από τους πολιτικούς που στήριξαν.

Με βάση τα πιο πάνω, είναι φανερό γιατί ο Γ.Παπανδρέου υπήρξε μια κλασσική περίπτωση Βοναπάρτη. 

Εκλέχτηκε με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα και εφάρμοσε νεοφιλελεύθερο. Παρέλαβε μεγάλο πρόβλημα και έφερε την καταστροφή. Στηρίχτηκε στην εσωκομματική μάχη του 2007 και στις εκλογές του 2009 σε μέλη και οπαδούς του ΠΑΣΟΚ που κοινωνικά στην πλειοψηφία τους ανήκουν στους εργαζομένους. ...

Άλλη μία «επιτυχία» της κυβέρνησης,… άλλη μια επιτυχία της Μέρκελ

Εδώ και είκοσι μήνες επιμένω ότι σε μια διαπραγμάτευση δεν πάει κανείς με τα χέρια κάτω, αλλά θα πρέπει να ανεβάζει το κόστος για την άλλη πλευρά, δηλαδή, τους δανειστές.
Οι γνωστοί κύκλοι απάντησαν «ότι όταν χρωστάς δεν διαπραγματεύεσαι»!
Τους είπα ότι θα πρέπει να εξηγήσουν στο διευθυντήριο της Ενωσης, ότι εάν θελήσουν να ανοίξουν τον δρόμο προς την κόλαση, θα τους πάρουμε μαζί μας και θα καούνε μαζί με εμάς τους ήδη μισοψημένους.
Είπαν ότι όποιος υποστηρίζει τέτοιες απόψεις δεν κατανοεί τα διεθνή. Οτι δεν μπορεί ένα πολιτισμένο κράτος να χρησιμοποιεί εκβιαστικά διλλήματα στους δανειστές.
Και, όμως, τη συμφωνία για το κούρεμα από τις τράπεζες των ελληνικών ομολόγων κατά 50% για το οποίο καμαρώνει η κυβέρνηση, την επέβαλε η Μέρκελ στους τραπεζίτες δανειστές της Ελλάδας με έναν απλό εκβιασμό. Τι τους είπε;
Ότι ή κουρεύουν στο επιθυμητό για τη Γερμανία επίπεδο, και για το οποίο έχει ήδη ετοιμαστεί το τραπεζικό της σύστημα, ή η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. ...

Μάλλον δεν έχουν καταλάβει: Η αυτοκρατορία έρχεται...

 

 Του Νίκου Κοτζιά (Press-GR)

Όλο και πιο συχνά ακούω απόψεις σύμφωνα με τις οποίες είναι καλό που «έρχονται οι Γερμανοί για να μας σώσουν». Ότι ερχόμενοι θα μας βάλουν σε τάξη. Θα κτυπήσουν την διαφθορά και θα δώσουν νέα πνοή στην οικονομία. Οι απόψεις αυτές είναι βαθιά λανθασμένες ως προς την ιστορία, τα ελληνικά και γερμανικά συμφέροντα, τους στόχους των γερμανών και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των επιλογών που προωθούν με τους ντόπιους συνεργάτες τους. Οφείλω δε, εξαρχής, να διευκρινίσω ότι όταν ομιλώ για γερμανούς και γερμανικά συμφέροντα, δεν αναφέρομαι στον μέσο γερμανό. Στην προοδευτική και αγωνιζόμενη Γερμανία. Στα συνδικάτα και την διανόηση αυτής της χώρας που στέκουν αλληλεγγύη με το δράμα της Ελλάδας. Που η κυβέρνησή της κατάφερε ένα πρόβλημα να το κάνει προαναγγελία μιας εθνικής καταστροφής. Κάθε άλλο. Αντίθετα, αναφέρομαι στη Γερμανία της εκμετάλλευσης, των μεγάλων συμφερόντων, του νέου οικονομικού εθνικισμού. Στη Γερμανία που αξιοποιεί τη κρίση σε μια προσπάθεια να ηγεμονεύσει στην Ευρώπη, να αποσπάσει δικαιώματα και πλούτο τρίτων χωρών όπως είναι η Ελλάδα. Ας δούμε, λοιπόν, αν αποκτώντας ισχύ αυτή η Γερμανία, η επίσημη Γερμανία, και πρόσβαση στο ελληνικό σύστημα διακυβέρνησης, αν αυτό θα ωφελήσει, ώστε «τελικά» να εκσυγχρονιστεί η χώρα και να αναπτυχθεί δημιουργικά. ...

Το κατάφερε: "έχασε… και τα τραπέζια”

Του Νίκου Κοτζιά

Από τον Νοέμβριο του 2009 έκανα δημόσια κριτική στην κυβέρνηση που δεν διαπραγματευόταν τα της χώρας μας. Αλλά ότι θα έφτανε να μη συμμετέχει καν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης ξέφευγε κάθε φαντασίας.
Ως γνωστό, η κυβέρνηση παραδόθηκε με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου.
Συμφωνία την οποία χειροκροτούσαν όρθιοι οι υπουργοί της.
Στη συνέχεια, υπήρξε η περίφημη επιστολή του Β.Βενιζέλου με την οποία υποδείκνυε στους εταίρους μας ότι το ζήτημα που πρόκυψε με βάση την παράγραφο 9 των συμπερασμάτων, ως «αμιγώς πολιτική» αφορούσε εκείνους και όχι εμάς (!!!). εκείνοι όφειλαν να αναλάβουν τη συνέχεια.
Αν μέχρι την επιστολή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης η διαπραγμάτευση στο διευθυντήριο της ΕΕ γινόταν στο παρασκήνιο, μετά την επιστολή του, το παρασκήνιο του διευθυντηρίου της ΕΕ βρήκε τον τρόπο να γίνει απευθείας «το επίσημο τραπέζι».
Αρχισαν πια, οι δημόσια εμφανείς διαπραγματεύσεις για την Ελλάδα χωρίς την Ελλάδα.
Πρόκειται για ένα ποιοτικό άλμα της κυβέρνησης, παγκόσμια πρωτοτυπία.
Μέχρι τώρα, όσο γνωρίζω ιστορία, εκτός τραπεζιού διαπραγμάτευσης βρίσκονταν μόνο εκείνοι που προκάλεσαν και έχασαν έναν πόλεμο.
Στην περίπτωση της Ελλάδας η κυβέρνησή της έπεσε αμαχητί και με δικές της επιστολικές προτροπές προς τους εταίρους.
Προκειμένου η κυβέρνηση να χάσει με αυτό τον τρόπο «τα αυγά και τα τραπέζια»,
πέρασε από τρεις φάσεις: 

ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ:"Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις" (από_τον_Νοέμβριο_του_2009

 [Σχετικό και φώτο]

Η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη χρονιά κρίσης ύφεσης. Τα προβλήματα αντί να λύνονται συσσωρεύονται και αυξάνουν. Οι σπασμωδικές κινήσεις της κυβέρνησης δημιούργησαν συχνά συνθήκες πανικού. Η πολιτική της τροφοδοτεί ακόμα και τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας.Σε αυτές τις κάκιστες συνθήκες επείγει να γίνει μια έντιμη, δημόσια και επιστημονικά τεκμηριωμένη συζήτηση για το τι λύσεις έχει μπροστά της η Ελλάδα.Δείτε αποσπάσματα από την εκπομπή Καλημέρα Ελλάδα του Γιώργου Παπαδάκη,στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ-1,στις 23 Μαϊου 2011,στην οποία ο Νίκος Κοτζιάς,καθηγητής «Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών» στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά,προτείνει τρόπους για να βγει η χώρα μας από την κρίση. (epirusgate)

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

Τι ζητάνε όσοι ζητάνε κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας»;

του  Νίκου Κοτζιά

Η κατάσταση χειροτερεύει. Πληθαίνουν τα αδιέξοδα και οι επιμονές του Κόμματος του Μνημονίου (ΛΑΟΣ, ΔΣ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, διαπλοκή και τρόικα) να μην οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές.
Η διαπλοκή και η τρόικα επανέρχονται με ασκήσεις επί χάρτου απαιτώντας κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή, αλλιώς, εκτάκτου ανάγκης.
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό τους το αίτημα; Πολύ απλά: προκειμένου να συνεχιστεί η σημερινή πολιτική «με μεγαλύτερη συνέπεια», επιθυμούν να διασφαλιστεί ότι δεν θα μιλήσει ο λαός που έχει διαφορετική γνώμη. Ποιο είναι το επιχείρημα; Ότι θα πρέπει «να υπάρχει σταθερότητα και όχι πειραματισμοί». Ετσι λέγεται τώρα η δημοκρατία! «Πειραματισμοί»!

ΟΝΕ ή Υποταγή: δύο ακραίες θέσεις σε μία συσκευασία

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΟΤΖΙΑ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΣΗΜΙΤΗ

Διάβασα με προσοχή ορισμένες τοποθετήσεις που ζητούν την άμεση έξοδο από την ΟΝΕ. Εξίσου προσεκτικά μελέτησα το κείμενο του πρώην πρωθυπουργού Κ.Σημίτη στην Καθημερινή της προηγούμενης Κυριακής. Από τη σκοπιά του συμπεράσματος διαφέρουν ριζικά. Αλλά το θεμέλιο είναι κοινό. Ο μεν λέει ότι πρέπει να μείνουμε μέσα στην ΟΝΕ. Ότι προκειμένου να μείνουμε θα πρέπει να υποταχτούμε στην λογική και στις απαιτήσεις των δανειστών μας. Οι δε υποστηρίζουν μεν την άλλη πλευρά του νομίσματος, αποδεχόμενοι, όμως, τη λογική του. Δηλαδή, ότι προκειμένου να γλιτώσουμε από την υποταγή θα πρέπει να φύγουμε από την ΟΝΕ. Και οι δύο συμφωνούν στο δίλλημα: «ΟΝΕ ή υποταγή». Ο μεν το κατασκευάζει. Οι δε αποδέχονται ότι αυτό είναι το ζητούμενο και μόνο αυτό.

Διαφορετικές απαντήσεις, θεμελιωμένες στην ίδια βάση

Τις φταίει; Ποιος εκβιάζει;

του  Νίκου Κοτζιά,  

Ακούσαμε τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του σε ομιλίες και παρεμβάσεις στη Θεσσαλονίκη το προηγούμενο σαββατοκύριακο, που ήταν ένα μείγμα ψέματος, ιεραποστολής, αγνόησης του τι έλεγαν πριν λίγους μήνες οι ίδιοι, αντιγραφής του «μπορούμε» του Ομπάμα πριν τρία χρόνια καθώς και κειμένων των Νέων Εργατικών του Μπλερ πριν δέκα χρόνια. Όλα αυτά λέχθηκαν σε εντελώς διαφορετικές εποχές από εκείνες που γεννήθηκαν αυτές οι ιδέες και το αναμάσημά τους σε εποχή κρίσης απλά επιβεβαιώνει ότι (α) αυτά που λέει η κυβέρνηση είναι εκτός τόπου και χρόνου και (β) ότι δεν τα πιστεύει. Τα λέει για να ετοιμάσει άλλα!

Ποιος δρόμος είναι επικίνδυνος;
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε κάθε άλλη πολιτική πέραν της δικής του ως «Επικίνδυνη» για τη χώρα. Με άλλα λόγια, δηλαδή, υπάρχει μια ουσιαστική μετακίνηση στις απόψεις του. Μέχρι τώρα, σύμφωνα με την κυβέρνηση υπήρχε για την χώρα μόνο ένας δρόμος. Ήταν ο δρόμος που βεβαίωνε τους έχοντες και κατέχοντες ότι υπάρχει άλλος δρόμος για αυτούς προκειμένου να μη θιγούν τα συμφέροντά τους, ο δρόμος της λεηλασίας των εργαζομένων με πρόσχημα «το κακό κράτος». Αυτός ο δρόμος που βολεύει τους πρώτους εμφανίζεται στον απλό πολίτη ως μονόδρομος.
Η θεωρία του μονόδρομου δεν καλύπτει μόνο τα εγκληματικά λάθη της κυβέρνησης στις μη διαπραγματεύσεις που κάνει με την τρόικα, αλλά πριν απ’ όλα την τρομερή ανακατανομή που γίνεται στη χώρα υπέρ των λίγων σε βάρος των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικροϊδιοκτητών. ...

ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ:Το ΚΚΕ και ο Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς συνεργάστηκαν με αφορμή το σκάνδαλο Κοσκωτά με τη ΝΔ

Συνέντευξη του Νίκου Κοτζιά στη REALNEWS

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι θα λάβει όσα μέτρα χρειαστεί προκειμένου να σωθεί η χώρα.
H κυβέρνηση μας καταστρέφει επί δύο χρόνια στο όνομα του μονόδρομου. Κάθε άλλο δρόμο τον χαρακτηρίζει ως επικίνδυνο. Πράττει μια τεράστια ανακατανομή εισοδημάτων και πλούτου. «Λεφτά υπάρχουν» τα παίρνει από τους μη έχοντες και τα δίνει στους κατέχοντες. Εταιρείες αξιολόγησης, δικηγορικά γραφεία και γραφεία συμβούλων, έχουν ήδη λάβει ως αμοιβές πάνω από ενάμιση δισεκατομμύριο ευρώ. Με μία κυβερνητική τροπολογία στη βουλή αυξήθηκαν τα μελλοντικά κέρδη φίλου της επιχειρηματία κατά 4,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Με τα μέτρα της αφήνει ουσιαστικά απέξω φοροκλέπτες και φοροφυγάδες, την μαύρη οικονομία και την παραοικονομία. Δεν έχασε ούτε μια ανάσα να πει έστω και μια φορά τη λέξη καρτέλ.

Σώζεται η χώρα με αυτά τα μέτρα;
Είναι αδύνατον να βγει η χώρα από την κρίση με μια οικονομική πολιτική που οδηγεί στην ύφεση. Όταν αδυνατεί κανείς να πληρώσει δόση 4 ευρώ με εισόδημα 100 πώς θα πληρώσει δόση 8 ευρώ με εισόδημα 80; Αυτή η εξίσωση δεν έχει λύση. Η κυβέρνηση συνεχίζει στο ίδιο βιολί. Δεν διδάχτηκε τίποτα από τις αποτυχίες δύο ετών.Η χώρα οδηγείται σήμερα σε χρεοκοπία, έχοντας ένα χρέος διπλάσιο του αρχικού, από 230 δισεκατομμύρια στα 450, με απώλεια κυριαρχίας, περιορισμό της δημοκρατίας. Βρισκόμαστε μέσα στον στρόβιλο μιας κρίσης ταυτότητας, πνευματικής παρακμής, ηθικής και πολιτικής κρίσης.

Και αν η χώρα βρεθεί εκτός ευρώ;
Η δική μου η άποψη είναι ότι η χώρα ...

Κ.Κάππος- Γενιά του Πολυτεχνείου - Μνημονιακοί υπουργοί

 του  Νίκου Κοτζιά, 

Η γενιά του πολυτεχνείου δεν χαρακτηρίζετε από τους εγκλωβισμένους στην εξουσία όπως θέλουν να την παρουσιάζουν άκαπνοι από αγώνες υπουργοί. Υπήρχαν και υποδείγματα ανθρώπων όπως ο Κ.Κάππος συνιδρυτής της ΚΝΕ και Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος για πολλά χρόνια του ΚΚΕ που έφυγε πριν έξη ακριβώς χρόνια. Τα προτερήματά του πολλαπλά. Θα ήθελα να ξεχωρίσω τέσσερα:
Το πρώτο ήταν οι πρωτοφανείς αντοχές του σε αυτό που πίστευε και η βαθιά του αξιοπρέπεια. Βασανίστηκε επί χούντας πολλές φορές. Μια φορά επί 650 ώρες ασταμάτητα, με φάλαγγες, καυτά σίδερα και ασβέστη στα καμένα του πλευρά, ενώ με υποκόπανο του τσάκισαν τα χέρια και πολλά δάκτυλα.  
Το δεύτερο είναι το πόσο συστηματικά μελετούσε ότι ήταν να πει. Ξαγρυπνούσε πάνω και στην πιο απλή ερώτηση.Έπαιρνε εμάς όλους τους φίλους του τηλέφωνο, προκειμένου να μας κάνει συμμέτοχους στους προβληματισμούς του. Να μας θέσει τα ερωτήματά του, αλλά και τις σκέψεις που είχε.  ...