Γιατί πτώχευσε η Καλιφορνέζικη τράπεζα SVB και πυροδότησε τραπεζική κρίση; Επιστρέφουμε στο 2008;

Άρθρο του Γραμματέα του ΜέΡΑ25 Γιάνη Βαρουφάκη για την τραπεζική κρίση

   

Ανταποκρινόμενος σε εναγώνια ερωτήματα πολλών για την σε εξέλιξη κρίση του τραπεζικού κλάδου που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, με την πτώχευση της SVB, και προσβάλει τώρα την Ιαπωνία και άλλες χώρες, παραθέτω την πιο κάτω σύντομη ανάλυση. 

A. Η αφορμή 

Κάθε συστημική τραπεζική κρίση έχει μια αφορμή που την πυροδοτεί. Στην περίπτωση της SVB, ο λόγος που πτώχευσε είναι διττός. 

(1) Η πτώση των τιμών στη δευτερογενή αγορά ομολόγων (βασικά, του κράτους των ΗΠΑ – Treasuries), την οποία προκάλεσε η αύξηση των επιτοκίων της Fed που, με την σειρά της, «επέβαλε» σε όλες τις κεντρικές τράπεζες ο πληθωρισμός. 

(2) Η κατακόρυφη πτώση της τιμής των μετοχών της BigTech και ολόκληρου του ψηφιακού «οικοσυστήματος» μικρών τεχνολογικών start-ups γύρω από την BigTech – πτώση που προκάλεσε ο τερματισμός (λόγω πληθωρισμού) του τυπώματος χρήματος από την Fed.

Πιο λεπτομερειακά, η SVB δέχθηκε δύο πλήγματα ταυτόχρονα :

Από τη Lehman Brothers στην SVB: Το σκληρό μάθημα του 2008

Οι περιπτώσεις του 2008 και της πτώσης της SVB είναι διαφορετικές, αν και βέβαια ο χρόνος και οι κινήσεις που θα γίνουν θα δείξουν "του λόγου το αληθές".

Γιώργος Αλεξάκης

Αυτόματες είναι οι συνδέσεις της περίπτωσης της κατάρρευσης της Silicon Valley Bank (SVB) με το “κανόνι” της Lehman Brothers, το 2008, που οδήγησε στη μεγάλη περιπέτεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ήδη, εγείρονται ερωτήματα για το κατά πόσο θα πρέπει να υπάρχει κλίμα ανησυχίας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα κι εάν οι αναφορές σήμερα, όπως και τότε για “θωρακισμένο τραπεζικό σύστημα”, έχουν βάση.

Όπως φαίνεται οι αναλυτές συμφωνούν ότι οι περιπτώσεις του 2008 και της πτώσης της SVB είναι διαφορετικές αν και βέβαια ο χρόνος και οι κινήσεις που θα γίνουν θα δείξουν για του λόγου το αληθές. Ήδη, βέβαια η ανησυχία για πιθανό “ντόμινο” είναι έντονη, αν και ο κολοσσός της Goldman Sachs έχει επιχειρηματολογήσει σχετικά σε ανάλυσή της, ότι ο κίνδυνος δεν είναι συστημικός. Ανάλογες είναι και οι τοποθετήσεις μεγάλων διεθνών οίκων. Ίσως, το “πάθημα να έχει γίνει μάθημα”. Βέβαια, το κρίσιμο είναι να μην υπάρξουν “απόνερα” στους διεθνείς κολοσσούς. 

Σε αντίθεση, πάντως, με ό,τι είχε γίνει το 2008, οπότε η άποψη που προκρίθηκε ήταν ότι “η αγορά δίνει τη λύση και αποβάλλει κάθε τι που είναι προβληματικό οδηγώντας σε μια νέα αρχή” κι έτσι δεν υπήρξε η παραμικρή παρέμβαση, σήμερα, οι αρχές. . .