Nicolas Poussin, Dance to the Music of Time, circa 1638
Του Νίκου Τσούλια
Σήμερα, στο τέλος του χρόνου, είναι η μέρα της ποικιλομορφίας των προσεγγίσεων για το μέγα ζήτημα του Χρόνου, είναι …χρόνος του κορφολογήματος διάφορων προσεγγίσεων και θεωρήσεων, επιστημονικών, στοχαστικών και φιλοσοφικών, ποιητικών. Υπάρχουν κείμενα εκπληκτικά, κείμενα γνώσης και προβληματισμού, κείμενα που θα ξαναδιαβαστούν και θα ξαναδιαβαστούν, κείμενα που έχουν αποθησαυριστεί σε …βάθος χρόνου και έχουν αξιολογηθεί με ιδιαίτερη επιμέλεια.
Ας τα περιδιαβούμε, όπως πατάμε πάνω σε πέτρες για να περάσουμε “απέναντι” στο ρεύμα του νερού. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να διαβούμε το ποτάμι δυο φορές, έχει αλλάξει η ροή, η ροή των πραγμάτων, η ροή της ζωής. Ποτάμι είναι και ο Χρόνος, μια φορά περνάει, πάντα προς μια κατεύθυνση κυλάει. Μπορούμε να κινούμαστε μαζί του φιλικά και όμορφα όσο βαστάει το σώμα μας και το πνεύμα μας. Ίσως και το ταξίδι της ζωής μας να είναι ταξίδι του εαυτού μας με συνταξιδιώτη τον Χρόνο που μάς κοιτάει από μακριά. Ίσως στο ταξίδι της ζωής μας ο χρόνος να είναι μια ...