Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν γράφουν ή μιλάνε σε ακροατήριο, δε θέλουν με τίποτα να δυσαρεστήσουν κανένα, πάντοτε θα μιλήσουν με γλυκανάλατα λόγια, δε θέλουν να απογοητεύσουν κανένα.
Publisher: Μαρία Σκαμπαρδώνη
Την ίδια ακριβώς πράξη ακολουθούν και πολλοί δημοσιογράφοι. Φοβισμένοι μήπως κάποιος γράψει μία αρνητική κριτική, δε γράφουν ποτέ αυτό που πιστεύουν, δε γράφουν την άποψή τους, τη δυσαρέσκειά τους. Μένουν ταμπουρωμένοι σε έναν διαρκή φόβο ο οποίος δεν τους επιτρέπει να εξελιχθούν, να εκφραστούν ελεύθερα, θυσιάζουν τον εαυτό τους στην ανέφικτη προσπάθεια να αρέσουν σε όλους. Έτσι λοιπόν, μη μιλώντας για τα κακώς κείμενα της κοινωνίας και περιμένοντας να γράψει αυτό που θέλουμε κάποιος άλλος, δεν προοδεύουμε πουθενά.
Όταν ξεκίνησα να αρθρογραφώ πριν έξι χρόνια, είχα συναναστραφεί με άλλους ανθρώπους δημοσιογράφους, οι οποίοι υπήρχαν περισσότερα χρόνια σε αυτό το χώρο και είχαν περισσότερη εμπειρία από εμένα. Μου είπαν μία φράση η οποία χαράχτηκε μέσα μου, «μην προσπαθείς να αρέσεις σε όλους. Να ξέρεις πως τα κείμενά σου είναι καλά όταν παρατηρείς πως δημιουργούν διχογνωμία και γεννάνε στον κάθε άνθρωπο κάτι διαφορετικό. Αυτό που έχει αξία, προκαλεί και αντιδράσεις». ....
