Στην ιστορία του ελληνικού Τύπου υπάρχουν δύο μεγάλες απεργίες.
Η πρώτη έγινε το 1975, από τους δημοσιογράφους, με αίτημα την υπογραφή συλλογικής σύμβασης. Πέρα από τη δικαίωση, προϊόν αυτής της απεργίας ήταν η «Ελευθεροτυπία».
Η δεύτερη έγινε το 1980, από τους τεχνικούς, όταν οι εφημερίδες πέρασαν από τη λινοτυπία στη φωτοσύνθεση. Από αυτήν την απεργία προέκυψε η «Αυριανή».
Και οι δύο απεργίες είχαν σαφή στόχο και ξεκάθαρο διεκδικητικό πλαίσιο. Οι εργαζόμενοι στάθηκαν απέναντι στους εργοδότες τους απαιτώντας καλύτερες αμοιβές και βελτίωση της θέσης τους στο περιβάλλον της συγκεκριμένης αγοράς.
Ο κλάδος πέρασε τριάντα υπέροχα χρόνια. Διογκώθηκε σε εξωπραγματικό επίπεδο με επενδύσεις πέρα από κάθε επιχειρηματική λογική -οι περισσότερες για να εξυπηρετήσουν παράλληλες δραστηριότητες. Η ευημερία των δανεικών οδήγησε σε τεράστια άνοδο της διαφημιστικής δαπάνης, δηλαδή σε μεγάλες εισπράξεις αγγελιόσημου, του πόρου που ενισχύει την ιατροφαρμακευτική και επικουρική περίθαλψη των ανθρώπων του Τύπου. Κάπως έτσι, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας υπήρχαν πολλά και καλά «μαγαζιά» που πλήρωναν κάθε 1η και 15η του μήνα. Το Ταμείο κάλυπτε ως και δαπάνη για γυαλιά ηλίου, τα παιδιά μας ήταν… περιζήτητα στις κατασκηνώσεις και κάθε Χριστούγεννα τους χαρίζαμε μία υπέροχη γιορτή. Παρόλα αυτά, οι δημοσιογράφοι συνέχιζαν και στα καλά χρόνια να παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά πρόωρων θανάτων, διαζυγίων και διαταραχών που συνδέονται το άγχος.
Η πρώτη έγινε το 1975, από τους δημοσιογράφους, με αίτημα την υπογραφή συλλογικής σύμβασης. Πέρα από τη δικαίωση, προϊόν αυτής της απεργίας ήταν η «Ελευθεροτυπία».
Η δεύτερη έγινε το 1980, από τους τεχνικούς, όταν οι εφημερίδες πέρασαν από τη λινοτυπία στη φωτοσύνθεση. Από αυτήν την απεργία προέκυψε η «Αυριανή».
Και οι δύο απεργίες είχαν σαφή στόχο και ξεκάθαρο διεκδικητικό πλαίσιο. Οι εργαζόμενοι στάθηκαν απέναντι στους εργοδότες τους απαιτώντας καλύτερες αμοιβές και βελτίωση της θέσης τους στο περιβάλλον της συγκεκριμένης αγοράς.
Ο κλάδος πέρασε τριάντα υπέροχα χρόνια. Διογκώθηκε σε εξωπραγματικό επίπεδο με επενδύσεις πέρα από κάθε επιχειρηματική λογική -οι περισσότερες για να εξυπηρετήσουν παράλληλες δραστηριότητες. Η ευημερία των δανεικών οδήγησε σε τεράστια άνοδο της διαφημιστικής δαπάνης, δηλαδή σε μεγάλες εισπράξεις αγγελιόσημου, του πόρου που ενισχύει την ιατροφαρμακευτική και επικουρική περίθαλψη των ανθρώπων του Τύπου. Κάπως έτσι, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας υπήρχαν πολλά και καλά «μαγαζιά» που πλήρωναν κάθε 1η και 15η του μήνα. Το Ταμείο κάλυπτε ως και δαπάνη για γυαλιά ηλίου, τα παιδιά μας ήταν… περιζήτητα στις κατασκηνώσεις και κάθε Χριστούγεννα τους χαρίζαμε μία υπέροχη γιορτή. Παρόλα αυτά, οι δημοσιογράφοι συνέχιζαν και στα καλά χρόνια να παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά πρόωρων θανάτων, διαζυγίων και διαταραχών που συνδέονται το άγχος.
Ένα μοναδικό ντοκουμέντο - βίντεο από την ιστορική απεργία της ΕΣΗΕΑ το 1975, γύρω από τη προετοιμασία και τη σύνταξη κειμένων του απεργιακού φύλου «ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΓΝΩΜΗ».
Μια απεργία σταθμός που άλλαξε τα πάντα σε μισθούς, στις σχέσεις με εργοδοσία και σε ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΓΝΩΜΗΣ.
Είναι επιτακτική ανάγκη η έκδοση απεργιακού φύλου, οπού η ενημέρωση θα είναι αδέσμευτη από εκδότες και συμφέροντα.
Οταν τελείωσαν τα «ψέματα», τελείωσαν και οι θέσεις εργασίας εκείνων που είχαν προσληφθεί για να τα γράφουν. Η διαφημιστική δαπάνη κατέρρευσε και ο κλάδος έζησε καταστροφή αντίστοιχη ...
