Μια φάκα για κάθε «νοικοκύρη»

 Γράφει η doctormarkon

Η ακριβής ετυμολογία της λέξης νοικοκύρης είναι από το εν + οίκος + κύριος και σημαίνει αυτός που διαχειρίζεται τα οικονομικά και όχι μόνο του σπιτιού.  Το κράτος αν και εχθρικό εκμεταλλευτικό προς τον πολίτη δημιούργησε πρότυπα συμπεριφοράς μέσα από τους κρατικούς θεσμούς που έχουν και αυτοί τη δύναμη να χειραγωγούν και να διαμορφώνουν αντιλήψεις με αποτέλεσμα ο όρος να καταλήξει να έχει και κάποια αρνητικά χαρακτηριστικά αυτά του «μικροαστού» που κλεισμένος στο καβούκι του κοιτάζει τη δουλειά του και δεν ενδιαφέρεται για ότι γίνεται γύρω του αναζητώντας «ησυχία τάξη και ασφάλεια»

Τώρα ας βρούμε τι σχέση έχουν μεταξύ τους ένα μαγαζί, ένα τζιπ, ένα σπίτι, μία θέση στο δημόσιο, μία δουλειά και  οι αποταμιεύσεις.

Ήταν το τυρί για να πιαστεί στη φάκα ο Έλληνας πολίτης και μάλιστα ο νομοταγής, ο νοικοκύρης που λέει ο λαός.  Αυτός που κάποτε φοβόταν μην έρθουν οι μπολσεβίκοι και του πάρουν το σπίτι, το μαγαζί, το εξοχικό, το αμάξι. Αυτός που ψήφιζε πάντα ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, ακόμα και χωρίς προσδοκία πελατειακών απολαβών μόνο και μόνο για να έχει την ησυχία του που πίστευε ότι θα του εξασφάλιζαν.  ...

Το τέλος της επιστήμης, ο επερχόμενος Μεσαίωνας και οι Αγιατολάχ των αγορών...

 Γράφει η doctormarkon

Πρώτα απ όλα βιώνουμε το τέλος της Δημοκρατίας.

Γιατί δημοκρατία δεν είναι μόνο οι εκλογές.

Είναι πρωτίστως η τήρηση των γενικών αρχών του Δικαίου που πρέπει να διέπει κάθε δημοκρατικό πολίτευμα

Η αρχή της αναλογικότητας σκοπού και μέσου

Η αρχή της νομιμότητας

Η αρχή της χρηστής Διοίκησης

Η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος.

Όπως βλέπουμε όλα αυτά καταπατούνται όπως ένα ένα και τα άρθρα του Συντάγματος και ιδιαίτερα τα πρώτα τα θεμελιώδη.

Όσοι από εμάς έχουμε τελειώσει οικονομικές σχολές θα καταλάβαμε από την αρχή ότι όλα όσα έγιναν δεν έχουν καμία επιστημονική βάση.

Τώρα μάθαμε για το μαγείρεμα των στατιστικών.  Αλλά ήταν πολύ εύκολο να το υποψιαστούμε αφού το λογιστικό χρέος και έλλειμμα χρησιμοποιήθηκε άπειρες φορές σαν άλλοθι στις χώρες της υποσαχάρειας Αφρικής, στην Αργεντινή και στη Γουατεμάλα και πρόκειται για ένα μηχανισμό που εγκλωβίζει χώρες σε ένα φαύλο κύκλο υπανάπτυξης και μεγαλύτερου χρέους. ...