Το “ηθικό πλεονέκτημα” της “Αριστεράς”

 Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Η έννοια του τι είναι “απάτη”, (για να μην εννοεί ο καθ' ένας ότι του κατέβη) βρίσκεται καταγεγραμμένη στα λεξικά, αλλά και στον ποινικό κώδικα και συνίσταται στην “παρουσίαση ψευδών γεγονότων ως αληθινά, ή στην παρασιώπηση αληθινών γεγονότων, με σκοπό τον προσπορισμό οφέλους”.
Στα δρώμενα στην πολιτική σκηνή στη Χώρα μας, όπου (μεταπολεμικώς, πρό και μετά τη χούντα των συνταγματαρχών) επί δεκαετίες στην κυβερνητική εξουσία εναλλάσσονταν η “Δεξιά”, το “Κέντρο” η “Κεντροδεξιά” και η “Κεντροαριστερά”, υπό κομματικούς τίτλους “ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ”, “ΕΡΕ”, “ΕΝΩΣΗ ΚΈΝΤΡΟΥ”, “ΝΔ” , “Πα.Σο.Κ” και κάτι υπολείμματα αυτών, η έννοια της “εξαπάτησης” του “κυρίαρχου λαού” , συνυφάνθηκε με το πολιτικό αυτό κατεστημένο και προσωπογραφήθηκε εκπληκτικά στο κινηματογραφικό πρόσωπο του “Μαυρογιαλούρου”, από τον άφθαστο συγγραφέα μας Αλέκο Σακελλάριο.
Σε αυτή τη συνύφανση, στα χρόνια αυτά, απουσίαζε από κάθε κυβερνητικό σχήμα η Αριστερά (με εξαίρεση την “Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα”, το 1989-1990) που (μετά τον εμφύλιο του 1945-48) υπέστη τη μοίρα του κάθε ηττημένου, διωκόμενη και παραγκωνιζόμενη από κάθε κυβερνητική θέση.
Η κατάσταση εκείνη, της (επί 10ετίες) χορταστικής λεηλασίας του Δημόσιου πλούτου από την κομματοκρατία, με την Αριστερά να γλύφει κοκαλάκια (κι αυτά χωρίς να φαίνεται) δημιούργησε (και δικαίως) την αίσθηση του έχοντος αδιαμφισβήτητο “ηθικό πλεονέκτημα”.
Ώσπου, φθάσαμε στο σωτήριον έτος 2015, όταν ο “ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ” (“ΣΥ.ΡΙΖ.Α”) κέρδισε τις εκλογές και έγινε Κυβέρνηση (με την κυβερνητική συμπαράταξη του “Δεξιού” Πάνου Καμμένου) έχοντας πείσει τον “κυρίαρχο Λαό” ότι αποτελεί τη δύναμη εκείνη που θα σταματήσει την καταστροφική αιχμαλωσία της Χώρας και της κοινωνίας, στα “Μνημόνια” που, κατά το ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούσαν Συνθήκες άνευ όρων υποδούλωσης της Χώρας στους “Δανειστές”, όχι της Χώρας, αλλά του προηγουμένου κυβερνητικού καθεστώτος. ...

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ

Όθων Ιακωβίδης (4/VI/2015)

Χθες, στη Βουλή, (κατά τις εργασίες της “Επιτροπής για τις συνθήκες υπαγωγής της Ελλάδας στο καθεστώς των Μνημονίων”) ακούστηκε, επιτέλους ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ εκεί μέσα, η τεκμηριωμένη Αλήθεια για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας: Η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται υπό την κατοχή των δυνάμεων των “δανειστών” της, στους οποίους παραδόθηκε η εθνική κυριαρχία και μάλιστα “άνευ όρων και αμετακλήτως” !!!!! με όρους που για πρώτη φορά στον κόσμο ολόκληρο, υπογράφονται από ένα κράτος προς δανειστές του !!!........

Τη φοβερή αυτή Αλήθεια, τεκμηρίωσε (με την αναμφισβήτητη βαθειά επιστημονική γνώση και κύρος των λόγων του) ο καθ. συνταγματολόγος, Γιώργος Κασιμάτης, καταθέτοντας και απαντώντας , επί ώρες, στους βουλευτές της επιτροπής.

Οι όροι αυτοί των “Μνημονίων” (όπως ανέλυσε ο κ. καθηγητής) είναι οι όροι που περιγράφουν:

• τη ρητή παραίτηση της Ελλάδας από την διεθνή προστασία τής εθνικής της κυριαρχίας
• την παράδοση στους “δανειστές” όλης τής (παρούσας και μελλοντικής) Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας τής Ελλάδας (που υλοποιείται με το ΤΑΙΠΕΔ)
• τη δυνατότητα των “δανειστών” για μεταβίβαση των δανειακών τίτλων σε τρίτους (π.χ στην Τουρκία) χωρίς τη συγκατάθεση της Ελλάδας.
• την αδυναμία της Ελλάδας να μεταβιβάσει σε άλλους, που πιθανόν να ήθελαν (π.χ ΗΠΑ, Κινέζους, Ρώσσους) αυτόν τον δανεισμό της, χωρίς την σύμφωνη γνώμη των “δανειστών”.
• την παράδοση της διαχείρισης όλης της Οικονομίας τής Χώρας, στους “δανειστές” της, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των οποίων η Ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει καμία οικονομική πράξη. (Αυτό ισοδυναμεί με απώλεια της Λαϊκής κυριαρχίας, δηλαδή εκπαραθύρωση της Δημοκρατίας).

Οι όροι αυτοί είναι που περιγράφουν με απόλυτη σαφήνεια το πέρασμα της Ελλάδας από την ομάδα των “Ελευθέρων κρατών” σε αυτή των “προτεκτοράτων”.

Η Αλήθεια αυτή, ανοίγει διάπλατα, δύο μεγάλα κεφάλαια στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία:

Ας μιλήσουμε για την Οικονομία

Όθων Ιακωβίδης

Κάθε οικονομική οντότητα, μία οικογένεια, ο μπακάλης της γειτονιάς, μία μικρομεσαία επιχείρηση ή μία πολυεθνική, ή ένα κράτος, οποιαδήποτε στιγμή, είναι υποχρεωμένο να γνωρίζει τον “ισολογισμό” τής Οικονομίας του, δηλαδή:

• τί ταμείο έχει
• ποιά είναι η αξία των αγαθών που έχει στην αποθήκη
• τί άλλες αξίες έχει (σε κινητά και ακίνητα, υλικά και άϋλα)
• πόσα του χρωστούν
• πόσα χρωστάει

και έτσι να ξέρει αν η οικονομική θέση του είναι στο μείον (και πόσο) ή στο σύν (και πόσο), ώστε “να κάνει το κουμάντο του”.

Όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, έχω παρακολουθήσει χιλιάδες ζωντανές και τηλεοπτικές συζητήσεις και αναλύσεις επί αναλύσεων περί τα οικονομικά, την “κρίση” και την “πτώχευση” της Ελλάδας μας.

Ποτέ δεν άκουσα να γίνεται λόγος για τον “ισολογισμό” των οικονομικών της Χώρας !!!

Ο “προϋπολογισμός”, (για τον οποίο τόσος θόρυβος γίνεται κάθε φορά), είναι απλώς ένας προγραμματισμός των ετησίων δαπανών και εισπράξεων. ...

25η Μαρτίου: Οι επαγγελματίες της δουλοφροσύνης γιορτάζουν την Ελευθερία και την ελευθεροφροσύνη !!!

"Μητρός τε και πατρὸς και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρὶς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ᾿ ανθρώποις τοις νουν έχουσι" Σωκράτης.

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία. Αν. Κάλβος

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Σαν να λέμε, “οι βασιλόφρονες γιορτάζουν τη λαϊκή κυριαρχία” ή “οι χορτοφάγοι γιορτάζουν την κρεοφαγία”, ή (ακόμη καλύτερο) “οι κομμουνιστές γιορτάζουν τον καπιταλισμό” !!!..... Είναι ποτέ δυνατόν;;; Και όμως, είναι!!

Στην Ελλάδα του σήμερα, όλα είναι δυνατά. Από τη στιγμή που οι επαγγελματίες της δουλοφροσύνης (απαξάπασα η πολιτική ελίτ που συνθέτει την κομματοκρατία) μέσα από μία επιστημονικά μελετημένη και στημένη, πολυετή και εντονότατη προπαγάνδα, που έχει αλλοιώσει τις έννοιες των λέξεων και έχει νοθεύσει το περιεχόμενό τους και έχει πείσει, έτσι, το πόπολο, πως τελικά το ζητούμενο της ζωής του είναι το “όσα φάμε όσα πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας” , όλα είναι δυνατά!!!

Στο λοβοτομημένο πόπολο (με απανωτά τηλεοπτικά ηλεκτροσόκ αποσύνθεσης της λογικής και της κριτικής ικανότητάς του) καθίσταται σχιζοφρενική αναζήτηση η κοινή λογική. Τα αυτονόητα διαλανθάνουν και κρύβονται μέσα σε γρίφους απροσπέλαστους για καμένους εγκεφάλους.

Έτσι, έχουν κατορθώσει (οι επαγγελματίες της δουλοφροσύνης) να παρουσιάζουν:

Ο Σ(Τ)ΥΡΙΖΑ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΑ ΑΣΤΗΡΙΚΤΑ

Όθων Ιακωβίδης

Με την "πρόταση Μομφής", ο "ΣΤΥΡΙΖΑ" ΣΤΗΡΙΞΕ ΠΑΛΙ (ως όφειλε, σαν καλό συνεταιράκι στη διανομή τής πίττας τής εξουσίας) και σταθεροποίησε για το επόμενο εξάμηνο στην κυβερνητική εξουσία, την τραγική και αστήρικτη από τον λαό συγκυβέρνηση και ολόκληρο το (ένοχο της μεγάλης καταστροφής) καθεστώς πολιτικό σύστημα, αποδεικνύοντας ότι η τέχνη της κομματικής πολιτικής είναι το να επιτυγχάνεις τον στόχο σου, αστοχώντας φαινομενικά. Δηλαδή, εξαπατώντας.....
Η τέχνη είναι να φαίνεται ότι χάνεις (πληρώνοντας λίγα) και να κερδίζεις πολλά!
Η "Πρόταση Μομφής", του κόστισε (και θα πληρώσει κάτι λίγα) για μία κριτική που θα αρχίζει και θα τελειώνει στην "κακή εκτίμησή" του για την παρούσα συγκυρία, αλλά κέρδισε πολλά: Κέρδισε δύο σημαντικά ζητούμενα, πολλαπλάσιας αξίας, μέσα στο σύστημα που ανήκει και μέσα στο οποίο κινείται:

Στη "Βουλή των άβουλων" το Nobel υποκρισίας

Όθων Ιακωβίδης

Στη σκηνή της Ελληνικής "Βουλής τών άβουλων", παίζεται αυτές τις μέρες με εξαιρετική επιτυχία το έργο τού Συστήματος, "ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΜΦΗΣ" .

·         Η υπόθεση: Σε μία χώρα που έχει παραδώσει "άνευ όρων" τη διαχείριση τής Εθνικής της  Οικονομίας (δηλαδή την ίδια την αιματοκερδισμένη Αυτοδιάθεσή της) σε τρίτους (τους "δανειστές" της που τα, αντίθετα με τα Ελληνικά λαϊκά,  συμφέροντα τους εκφράζονται από την "Τρόϊκα") γεγονός που το γνωρίζουν και το αναγνωρίζουν όλοι οι βουλευτές όλων των κομμάτων, πέφτει ως αντιπολιτευτική βόμβα  η  ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΜΦΗΣ !!!

·         Σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, "τα δίνει όλα" επί σκηνής για να παίξει όσο γίνεται πειστικότερα τον αντιφατικό και άχαρο ρόλο του προδομένου προδότη, που είναι ταυτόχρονα θύτης και θύμα, που είναι ταυτόχρονα βιαστής και βιαζόμενος, ελεύθερος και σκλάβος. Έτσι, έχουμε:

1.      Την "Βουλή των άβουλων", που κάνει πως αποφασίζει, ενώ αποφασίζει η Τρόϊκα και αυτή (η "Βουλή") θέτει τη μεγάλη του κράτους σφραγίδα στις αποφάσεις της Τρόϊκα, νομιμοποιώντας τες σαν αποφάσεις του (εκπροσωπουμένου από τη "Βουλή") λαού,

2.      Την "Κυβέρνηση των ανδρεικέλων" που κάνει πως κυβερνά, εκτελώντας τους νόμους, δηλαδή τους όρους που υπαγορεύει η Τρόϊκα και ψηφίζει η "Βουλή" 

3.      Την "Αντιπολίτευση",  που κάνει πως αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση για να στεριώσει στη θέση της την κυβέρνηση για τους έξη επόμενους μήνες (και καθοριστικούς για την "πώληση σε τιμή ευκαιρίας", της χώρας ολόκληρης, μαζί με τους κατοίκους της) !!!!

·         Δηλαδή, όλο το έργο "ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΜΦΗΣ", το μόνο που παράγει είναι ένα παραπειστικό θέαμα λαϊκού αποπροσανατολισμού, που το μόνο σίγουρο που προσφέρει, είναι :

Το μετέωρο βήμα του στρουθοκάμηλου

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

(Η στρουθοκάμηλος εμφανίζεται στον τίτλο ως γένους αρσενικού ( “ποιητική αδεία”) για να να αντικαταστήσει τον πελαργό του Θόδωρου Αγγελόπουλου).

Ως σύγχρονη στρουθοκάμηλος, η Ελληνική κοινωνία κρύβει το κεφάλι της (αυτιά, μάτια και μυαλό) μέσα στα μαξιλάρια του καναπέ και της οθόνης της κατεχόμενης (από τις δυνάμεις κατοχής) τηλεόρασης και κάνει πως δεν καταλαβαίνει τα προφανή και τα αυτονόητα.
Βλέπει τηνΤρόϊκα να κάνει εντελώς απροκάλυπτα και ξενδιάντροπα κουμάντο στην εθνική Οικονομία της Χώρας και κάνει πως δεν καταλαβαίνει πως αυτό σημαίνει οικονομική (και όχι μόνο) κατοχή της Ελληνικής κοινωνίας.
Κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει Δημοκρατία (δηλαδή επιβολή της λαϊκής βούλησης) σε κατεχόμενη Χώρα (όπου ισχύει μόνο η βούληση των κατοχικών δυνάμεων) και έτσι ακούει με προσοχή τα διαδραματιζόμενα (προς συσκότιση της κραυγάζουσας αυτής Αλήθειας) στην πολιτική σκηνή του θεάτρου σκιών (Καραγκιόζης) που παίζεται, αλλά έξω από τις τηλεοπτικές οθόνες.
Και, κάνοντας (η στρουθοκάμηλος) πως δεν καταλαβαίνει αυτή την κραυγάζουσα πραγματικότητα, μένει καθεύδουσα στον καναπέ που παίζει και το ρόλο της “κλίνης του Προκρούστη” που, όταν περισσεύουν τα πόδια ή το κεφάλι, οι μισθοί, οι συντάξεις, οι δαπάνες άμυνας, οι δαπάνες για τη δημόσια Υγεία, την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη και ότι άλλο βάζει ο νούς, κόβονται χωρίς δισταγμό από τον σύγχρονο Προκρούστη, τις κατοχικές δυνάμεις, αποκαλούμενες συνοπτικά “Τρόϊκα”, που φυσικό είναι να αδιαφορούν για το Ελληνικό αίμα που χύνεται καθημερινά στο θυσιαστήριο των αυτοκτονιών από απελπισμένους αιχμαλώτους αυτών των δυνάμεων και των αποφάσεών τους....

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ για ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Όθων Ιακωβίδης

                            (το κείμενο αυτό ήταν ομιλία μου στην εκδήλωση που οργάνωσε το “ΔΗΜΟΒΟΥΛΙΟ ΠΟΛΙΤΩΝ”           

                                     στο κινηματοθέατρο “ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ” στη Θεσσαλονίκη, την 12η Οκτ. 2013)

Γιατί υπάρχει ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ  για ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Για έναν πάρα πολύ απλό λόγο:

Διότι (όπως  θα αποδειχθεί από αυτά που θα πούμε) όλη η καταστροφή που ζούμε, τόσο σε προσωπικό επίπεδο ο καθ' ένας μας, όσο και σε εθνικό, όλη η Χώρα, οφείλεται σε ένα και μόνο γεγονός: στο ότι στον τόπο μας, εδώ και μερικά χρόνια, δεν λειτουργεί η Δημοκρατία.

Τό πολίτευμα που λειτουργεί στη Χώρα, σερβίρεται ως  Δημοκρατία αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.

Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος, ήταν (χωρίς καμία απόφαση, χωρίς να τεθεί ούτε καν ερώτημα στον “κυρίαρχο λαό” της Δημοκρατίας) η παράδοση της εθνικής κυριαρχίας επί του πλέον ζωτικού εθνικού χώρου, αυτού της Οικονομίας, σε ξένα χέρια και μάλιστα αντιθέτων συμφερόντων.

Αποκλειστικά και μόνο σ' αυτή την παράδοση, οφείλεται  όλη η καταστροφή που ζούμε.

Δεν οφείλεται σε λανθασμένους χειρισμούς της Οικονομίας.. .

Δεν είναι το Μνημόνιο ο εχθρός μας. Είναι οι Μνημονιοφύλακες

 
Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Από την πρώτη στιγμή που που προέκυψε το Μνημόνιο, ως η (κατά την κυβερνώσσα Ολιγαρχία) ενδεδειγμένη  λύση στο πρόβλημα τής (τότε επικείμενης και τώρα βιούμενης από τους πολίτες της) πτώχευσης της Χώρας, φωνάζω (“φωνή βοώντος εν τη ερήμω”) ότι το πρόβλημα της Ελληνικής κοινωνίας, δεν είναι το “Μνημόνιο”, αλλά οι Μνημονιοφύλακες, για δύο, κυρίως,  λόγους:

1.     Διότι, δεν μπορεί ο εχθρός μας να είναι η υπογραφείσα συνθήκη υποτέλειας, αλλά αυτοί που την υπέγραψαν, την επέβαλαν και επιτηρούν την εφαρμογή της. Κανένας λαός και ποτέ στην παγκόσμια ιστορία, δεν είχε εχθρό μία Συνθήκη. Πάντοτε είχε εχθρό και πολεμούσε εναντίον αυτών που επέβαλαν ταπεινωτικές συνθήκες.  Το/τα “Μνημόνια” δεν είναι θεόσταλτες γραφές, σαν τις πλάκες των 10 εντολών του Μωϋσή, αλλά είναι νομικά κείμενα συνταγμένα πολύ προσεκτικά από ανθρώπους που κατέχουν το σχετικό “Know-How” της οικονομικής υποδούλωσης ενός λαού και υπογεγραμμένα από ανθρώπους που (υποτίθεται) εκπροσωπούν την Ελληνική κοινωνία. ...

Το "κόμμα των Νεάντερταλ", η Δημοκρατία και ο Φασισμός

Όθων Ιακωβίδης

Επειδή, τίς μέρες αυτές, με τη σύλληψη της ηγεσίας του κόμματος των Νεάντερταλ (διάβαζε ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) πολύ κουβέντα γινεται στα βοθροκάναλα της κρατικής προπαγάνδας περί δημοκρατίας, φασισμού και ναζισμού, θεωρώ πως είναι χρήσιμο να πούμε δυό λόγια για να ξέρουμε (όταν μιλάμε) για τί πράγμα μιλάμε.

Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή:

Ο “άνθρωπος του Νεάντερταλ” (αυτό το ανθρωποειδές που έζησε πριν καμιά εκατοστή χιλιάδες χρόνια)  έζησε σε μία κοινωνία όπου επικρατούσε το δόγμα του “ισχυροτέρου”, δηλαδή γίνονταν αυτό που ήθελε ο δυνατότερος της ομάδας. Από την καλή μερίδα του φαγητού, ως την ερωτική συνεύρεση με τη θηλυκιά της αρεσκείας του. Μία πρακτική (γνωστή ως “Νόμος της ζούγκλας”) που συνεχίζει να επικρατεί στις κοινωνίες όλων των ζώων του ζωικού βασιλείου.

Χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να γεννηθεί στις ανθρώπινες κοινωνίες ένα αίσθημα που δεν υπάρχει σε κανένα από τα άλλα ζώα: Το αίσθημα της Δικαιοσύνης. Αυτό, είναι γέννημα της ανθρώπινης ευφυίας, που αντιλήφθηκε ότι η ζωή του ατόμου μέσα στην κοινωνία, γίνεται  καλύτερη (δηλαδή πιό ευχάριστη για τα άτομα που την αποτελούν) όταν διέπεται από κανόνες δικαίου. Και όχι μόνον αυτό. Αντιλήφθηκε ότι και η ίδια η κοινωνία, σαν μία ξεχωριστή οντότητα, γίνεται ισχυρότερη (απέναντι σε άλλες) όταν λειτουργεί με κανόνες δικαίου, διότι έτσι δίνει κίνητρο υπεράσπισής της σε όλα τα μέλη της...

Ο "φασισμός των γραβατοφόρων", φυλάκισε τον "φασισμό των ροπαλοφόρων"

Όθων Ιακωβίδης

Το κατοχικό Ολιγαρχικό καθεστώς των Μνημονιοφυλάκων, έδειξε ότι διαθέτει  ισχυρά αντανακλαστικά, προκειμένου να διατηρεί, όσο μπορεί καλύτερα, τη μάσκα της Δημοκρατίας που φορά, προκειμένου να παίζει ασφαλέστερα τον ρόλο του επιτηρητή των όρων της παράδοσης της Χώρας (διάβαζε “Μνημόνια”) στους πάτρωνές του.

Άδραξε την ευκαιρία από τη δολοφονία ενός άτυχου συμπολίτη μας από την επίσημη φασιστική εκδοχή  της υπόστασής αυτού του καθεστώτος (τη Χρυσή Αυγή) και, με νομικές διαδικασίες αμφιβόλου εγκυρότητας (σύμφωνα με όλους τους έγκριτους εξωκομματικούς  νομομαθείς που ρωτήθηκαν δημοσίως) εμφανίζεται στα βοθροκάναλα της κρατικής προπαγάνδας και προβάλλεται ως προασπιστής της Δημοκρατίας !!!

Ποιοί;

·         Αυτοί που σύστησαν και λειτούργησαν, όλα αυτά τα χρόνια της “μεταπολίτευσης” τις συμμορίες του Πα.Σο.Κ, της ΝΔ  και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων” που ρήμαξαν εξαντλητικά τη Χώρα,  μέχρι την πτώχευσή της, ή συνέτειναν με την αδράνειά τους για αποφυγή αυτής της πορείας,  κατηγορούν άλλους για “σύσταση συμμορίας”...