Μια βδομάδα ελεύθεροι

Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης

Plaudite, amici, comedia finita est

Έκπληκτος ο ελληνικός λαός βλέπει για πρώτη φορά μία κυβέρνηση η οποία λέει και πράττει αυτά που έλεγε και προεκλογικά. Ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις ενέργειες της νέας κυβέρνησης σίγουρα δεν μπορεί να την κατηγορήσει για ασυνέπεια, αφού εφαρμόζει το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχθηκε.

Από την άλλη πλευρά έκπληκτοι είναι και οι Ευρωπαίοι αφού βλέπουν ότι πλέον υπάρχει ελληνική κυβέρνηση. Και μόνο ότι υπάρχει ελληνική κυβέρνηση αποτελεί έκπληξη για τους «εταίρους» - δανειστές μας, αφού ουσιαστικά είχαν εγκαθιδρύσει ένα εντολοδοχικό σχήμα το οποίο μόνο ως δομή έμοιαζε με κυβέρνηση. Σχήμα το οποίο δεχόταν εντολές με email, ψήφιζε όποιον νόμο του επέβαλαν, εκχωρούσε όποιο κομμάτι δημόσιας περιουσίας ενδιέφερε τους εντολοδότες, αγνοούσε τα συμφέροντα του λαού μετατρέποντας τα δημόσια αγαθά σε προϊόντα πολυτελείας, δεχόταν υπαγόρευση ακόμα και για τις ώρες που θα ανοίγουν και θα κλείνουν τα φαρμακεία.

Φυσικά το σχήμα είχε τόσο μεγάλη λαϊκή απήχηση που δεν ήταν δυνατόν να επιβιώσει χωρίς την ...

Υπακοή στο Σύνταγμα και τους Νόμους…

Γράφει ο Δ. Βουλγαρίδης 

Όταν έχεις καταφέρει ό,τι επιθυμείς να γίνεται νόμος του κράτους…
Όταν έχεις καταφέρει ακόμα και άρθρα του συντάγματος να τροποποιήσεις, ουσιαστικά διαβουλευόμενος μόνο με τον εαυτό σου…
Όταν νομίζεις ότι μπορείς συνεχώς να πείθεις τους πάντες με  ρητορείες, άνευ νοήματος και ουσίας…
Όταν ως μέλος της εκτελεστικής εξουσίας εφαρμόζεις τους νόμους που εισηγήθηκες ο ίδιος, ως μέλος της νομοθετικής εξουσίας…
Όταν ως μέλος της κυβέρνησης επιλέγεις (διορίζεις) τους προέδρους και αντιπροέδρους όλων των ανωτάτων δικαστηρίων (Συμβουλίου Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου)…
…Τότε, έχεις ταυτίσει τον εαυτό σου με την απόλυτη εξουσία.
…Τότε, η υπεροψία σε εμποδίζει να δεις και η αλαζονεία να ακούσεις.
…Τότε, θεωρείς ότι είσαι ο επίσημος εκφραστής και ερμηνευτής του συντάγματος και των νόμων.
…Τότε, αισθάνεσαι ότι είσαι ο εκπρόσωπος του Θεού στη Γη.
…Τότε, είσαι πλέον επικίνδυνος για τους γύρω σου, αλλά ακόμα και για τον εαυτό σου.

Το μεγαλύτερο μέτρο της δημοκρατίας δεν είναι ο βαθμός ελευθερίας ούτε ο βαθμός ισότητας, αλλά μάλλον ο βαθμός συμμετοχής. ...