TΕΡΜΑ, ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΑΤΟΧΗ!...

Από το «Μάλτα Γιοκ» στο «Καστελόριζο Γιοκ»

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης

Σήμερα ,αύριο και μεθαύριο ,σε αυτό το «τριήμερο της φωτιάς», θα ιδούμε κατά πόσο ο Ελληνας πρωθυπουργός ξέρει να σηκώνει κεφάλι και να κερδίζει μάχες από τους ξένους «προστάτες» (διάβαζε «κατακτητές») στα νύχια των οποίων έριξαν τη δόλια πατρίδα οι προκάτοχοί του, με κορυφαίο ένοχο τον Γεώργιο Παπανδρέου…

Σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς θα συναντηθεί με τους εδώ τροϊκανούς που επιμένουν στις απαράδεκτες θέσεις τους για απολύσεις 25.000 δημοσίων υπαλλήλων και παράταση του «χαρατσιού» μέχρι τέλους του 2013. Αύριο και μεθαύριο θα δώσει μικρές ή μεγάλες μάχες στη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών για γενναίο κούρεμα του δημοσίου χρέους και για ειδική μεταχείριση της Ελλάδας όπως συνέβη με την υπερχρεωμένη Γερμανία στη δεκαετία του 1950.Πολύ περισσότερο που στην καμπούρα της έγιναν λανθασμένα πειράματα ,με αποτέλεσμα τη σημερινή θανατερή εικόνα της.

Ο πρωθυπουργός οφείλει να πάει στο άντρο των δανειστών μας όχι ως «Νενέκος» αλλά ως ηγέτης που εκφράζει τον πόθο ΟΛΩΝ των Ελλήνων για λύτρωση από την ξένη .Και στο αεροπλάνο ας ξεφυλλίσει την ιστορία για να θυμηθεί ότι σαν σήμερα, στις 12 Μαρτίου του 1947,η Αμερική παρελάμβανε από την εξαντλημένη Βρετανία τον «έλεγχο» ( διάβαζε την «κατοχή») της αιματοκυλισμένης Ελλάδας. Ηταν η μέρα που ο τότε πρόεδρος Χάρη Τρούμαν εξήγγειλε το ομώνυμο δόγμα του με το οποίο «αγόραζε» την Ελλάδα αντί 300.000.000 δολαρίων, με στόχο να την αποσπάσει από την υπαγωγή της στο σταλινικό μπλοκ…

Και εσύ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς την 24η Φλεβάρη!

Από τις σελίδες της Realnews ο Χρήστος Πασαλάρης μας θυμίζει ότι σαν σήμερα στις 24 Φλεβάρη του 1943 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα συντονισμένη απεργία και διαδήλωση ενάντια στην επιστράτευση που πήγαν να επιβάλλουν στον σκλαβωμένο τότε λαό μας οι δυνάμεις του άξονα.

Θα αναπαράγουμε το άρθρο του Πασαλάρη -–δεν είναι τυχαίος αυτός ο δημοσιογράφος. Πριν καταλήξει ένας δεξιός δημοσιολόγος έχει δώσει μεγάλους αγώνες για το λαϊκό κίνημα. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε ενώ υπήρξε διευθυντής του «Ριζοσπάστη»- αλλά πριν απ’ αυτό να αναφερθούμε στην κατάσταση που επικρατούσε τότε.

Μετά τις τεράστιες απώλειες που είχε επιφέρει ο Κόκκινος Στρατός στις χιτλερικές δυνάμεις με αποκορύφωμα την νίκη του στην μάχη του Στάλιγκραντ, τα γερμανικά στρατεύματα χρειαζόταν επειγόντως νέες δυνάμεις. Να υπάρξουν δηλαδή γερμανοτσολιάδες από κατακτημένα κράτη ή να αποδεσμευτούν Γερμανοί που μέχρι τότε δεν ήταν στα πολεμικά μέτωπα αλλά απασχολούταν στα μετόπισθεν δουλεύοντας σαν εργάτες σε Γερμανικά εργοστάσια, ειδικά κατασκευής πολεμικού υλικού.

Αυτός ήταν και ο λόγος που στις 30 του Γενάρη του 1943 ο αντιστράτηγος Αλεξάντερ Λερ, στρατιωτικός διοικητής των γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων ΝΑ Ευρώπης, εξέδωσε μία διαταγή η οποία μεταξύ άλλων έγραφε:

Στα χέρια Παπούλια η μεγάλη ανατροπή!!! [Αλήθεια που είναι ο Πρόεδρος; ΔΕΝ βλέπει ΔΕΝ έχει ακόμη συνειδητοποιήσει που μας οδηγούν οι επίορκοι πολιτικοί ή "έπιασε το νόημα της Μπενάκη;";]

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης

 ΑΝ ΑΝΤΙ της κοινοβουλευτικής χούντας των «154 συν μία» που δυναστεύει τη δόλια πατρίδα, είχαμε να κάνουμε με άλλο δημοκρατικό καθεστώς, τότε ο «Ανώτατος Άρχων» θα είχε δώσει τη μοναδική λύση που επιβάλλεται όταν η δυσαρμονία μεταξύ λαού και κυβέρνησης έχει φτάσει στα έσχατα όρια, όπως σήμερα: Θα είχε δώσει τη λύση της άμεσης προσφυγής σε εκλογές, όπως το ζητά η πλειοψηφία του λαού...

ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ, λοιπόν, κάθε σκεπτόμενος πολίτης: Καλά, ο κ. Παπούλιας (έστω και άνευ εξουσιών) δεν τη βλέπει αυτή την εκκωφαντική δυσαρμονία; Δεν βλέπει τα θλιβερά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις; Δεν βλέπει τις καταλήψεις υπουργείων και το πρωτοφανές απεργιακό σάρωμα; Δεν βλέπει ότι κανείς, μα κανείς, δεν βγαίνει ανοιχτά να στηρίξει την κυβέρνηση που ο ίδιος όρκισε; Κανείς πλην αυτής της... αξιοθρήνητης χούντας των «154 συν μία»;

ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ και ο φίλος μου ο κυρ Γιώργης από την Κρήτη: «Πώς γίνεται, ωρέ κυρ Χρήστο, να παίρνει μια κυβέρνηση τόσο φοβερά μέτρα όταν δεν έχει το παραμικρό λαϊκό αποκούμπι; Από πού, διάβολε, αντλεί τη δύναμή της, αν όχι από τους ξένους δυνάστες, αυτούς που τη θέλουν γονατιστή αλλά όχι πεθαμένη, γιατί αν ξεψυχήσει, πώς θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους;». Ξέχασες, ωρέ κυρ Χρήστο, τον μακαρίτη Ανδρέα που έλεγε στον Τσοβόλα: «Μη νοιάζεσαι, ας χρωστάμε, όποιος χρωστάει δεν χάνεται, όλοι τον θέλουν ζωντανό.  ...