Θυμήθηκα αυτές τις μέρες το ταξίδι που κάναμε πριν από πολλά χρόνια με τον Γιώργο Παπανδρέου στο αρχηγείο του Αραφάτ στη Ραμάλα. Καθώς περνούσαμε το check point έμεινα έκπληκτος από ένα σύνθημα γραμμένο με μπογιά σε ένα μεγάλο τούβλο: «Achtung»… Προσοχή, στα γερμανικά. Από εδώ περνάει ένας Γερμανός τον χρόνο. Η προειδοποίηση ερχόταν από το παρελθόν και αφορούσε το μέλλον.
Με κάποια παράξενη ψυχαναλυτική αναστροφή, οι Ισραηλινοί αντιμετώπιζαν τους Παλαιστίνιους, όπως οι Ναζί τους Εβραίους στο Γκέτο της Βαρσοβίας. Κάνουν αυτό που τους έκαναν, μόνο που το κάνουν σε αθώους ανθρώπους και κάνοντάς το γίνονται ό,τι ήταν οι δικοί τους διώκτες. Αυτό σκεφτόμουν την ώρα που το χέρι μου ανέβαινε σχεδόν μόνο του να φωτογραφήσει το σύνθημα. Στην επιστροφή, ήταν βράδυ, ο Ισραηλινός φαντάρος έριξε το φως από το όπλο του πάνω μου. Ήταν και αυτόματο και φακός. Σε φώτιζε και είχες την ευχαρίστηση να σε σκοπεύει ταυτόχρονα από απόσταση μερικών εκατοστών και να διερωτάσαι αν θα ρίξει. . .
