Μαρτυρία για τον Vik... από "Ελληνοπαλαιστινιακή Φιλία"
Ήταν στην καρδιά μας…
Το βιβλίο του, που αναλάβαμε να το εκδώσουμε στην ελληνική γλώσσα, δεν πρόλαβε να το παρουσιάσει στην Ελλάδα…
Ελπίζουμε να το ολοκληρώσουμε…
Η ευγένειά του μας σκλάβωνε. Το Γενάρη του 2010 μας βρήκε στο Κάιρο, όταν μετά από μια επίσκεψή του στην Ιταλία, προσπαθούσε να ξαναμπεί στη Γάζα.
Δεν κατορθώσαμε να τον συμπεριλάβουμε στη δική μας αποστολή. Οι Αιγυπτιακές αρχές ήταν κατηγορηματικές: «Δεν θα μπει στη Γάζα»!
Εκείνος δεν ανησυχούσε τόσο για την άρνηση των Αιγυπτίων, αλλά για ένα «ασήμαντο» γεγονός: να μπουν στη Γάζα και να παραδοθούν παιδικά ρουχαλάκια στο ορφανοτροφείο της Γάζας, με ανάπηρα παιδάκια από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς.
Του κάναμε το "χατίρι", μπροστά στην επιμονή του, δηλώνοντάς του ότι δεν δεσμευόμαστε πως θα περάσουν στη Γάζα (από τους ελέγχους των Αιγυπτιακών αρχών) και ίσως τα εγκαταλείπαμε στα σύνορα…
Πήρε το ρίσκο…
Τα πήραμε μαζί μας και τα περάσαμε... μέσα στη Γάζα (σε μαύρες σακούλες σκουπιδιών). Τα παραδώσαμε στον Ahmed… δεν μάθαμε τι πορεία είχαν…