Το ντοκιμαντέρ «Ελλάς χωρίς κολώνες» του Βασίλη Μάρου (παραγωγή του BBC - 1964) σε κείμενο και αφήγηση του Βρετανού, Ντέιβιντ Χόλντεν, μας μεταφέρει στην Ελλάδα της δεκαετίας του '60. ‘
Οπου γινόμαστε μάρτυρες των γεγονότων και των αλλαγών που σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία μας αλλά δυστυχώς είναι σαν να την ξαναζούμε.
«Οι νέοι θα φεύγουν όσο οι παλιές συνήθειες μένουν», λέει ο αφηγητής προφητικά και προειδοποιεί «αν κανείς δεν ανοίξει νέα παράθυρα στο μέλλον η Ελλάδα ίσως καταλήξει ένα μουσείο για τουρίστες στις παρυφές της Ευρώπης.
Ένα υποανάπτυκτο κράτος με υπερανεπτυγμένη ιστορία. Ένα μέρος όπου οι ξένοι θα έρχονται για διακοπές και που οι Έλληνες θα αναγκάζονται να εγκαταλείψουν για να επιζήσουν».
Κάποιοι το είπαν προφητικό. Αλλοι, θλιβερό. Ορισμένοι, ανατριχιαστικό. Το ντοκιμαντέρ «Ελλάς χωρίς κολώνες» του BBC γυρισμένο 57 χρόνια πριν, το 1964, περιέγραφε απλώς την ελληνική πραγματικότητα του τότε, όπως ήταν: Ασπρόμαυρη.
Ο τίτλος ευρηματικός: Δείχνει πώς ήταν η Ελλάδα, χωρίς το ένδοξο παρελθόν της, χωρίς τις κολώνες δηλαδή που την έκαναν ξακουστή στα πέρατα της οικουμένης.
Η γεύση, στυφή. Δεν είναι εύκολη η ενδοσκόπηση στην πολιτική και κοινωνική κατάσταση του τότε, πολλώ δε μάλλον, όταν νιώθεις ότι όλα αυτά τα ξέρεις καλά, τα έχεις βιώσει στο πετσί σου και κάποια, πάνω από μισό αιώνα μετά, εξακολουθούν να στοιχειώνουν τα όνειρά μας.
Τότε, η Ελλάδα είχε βγει από έναν Β Παγκόσμιο Πόλεμο και έναν ακόμη πιο οδυνηρό Εμφύλιο. . . .
.webp)



