Η Αϊτή αναγνωρίζει την Ελληνική Επανάσταση: Έστειλε 45 τόνους καφέ και 100 άνδρες που δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα
Μια μέρα σαν σήμερα, 15 Ιανουαρίου του 1822, η Αϊτή αναγνωρίζει την Ελληνική Επανάσταση. Όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης έδειξαν να δυσφορούν με την κήρυξη της Επανάστασης των Ελλήνων, ένα μικρό νησάκι στον δυτικό Ατλαντικό, η Αϊτή, έκανε τη διαφορά: Αναγνώρισε την προσπάθεια των ξεσηκωμένων και έστειλε βοήθεια, που όμως δεν έφτασε ποτέ!
Οι Ευρωπαίοι καταδίκασαν την Ελληνική Επανάσταση όταν εκδηλώθηκε, παρόλο που αυτή δεν ήταν κοινωνική, όπως όλες οι υπόλοιπες στη Γηραιά Ήπειρο, αλλά εθνικοαπελευθερωτική. Γνώριζαν καλά, ο Αυστριακός Μέτερνιχ και οι δικοί του, ότι ενδεχόμενη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, θα ανέτρεπε τις ισορροπίες στην Ευρώπη κάτι που ουδείς ήθελε.
Αποτελεί μια κοινοτυπία της ιστοριογραφίας ότι το 1821 εμπνεύστηκε από τον Διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση. Αλλά μεταξύ του 1789 και του 1821 μεσολάβησε η «ξεχασμένη επανάσταση» των δούλων της Αϊτής με την οποία η δική μας έχει πολλές ομοιότητες. Όπως υπενθύμισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας προχτές: «Η Αϊτή, αναγνώρισε πρώτη την επανάσταση με επιστολή του τότε προέδρου της Jean Pierre Boyer στον Κοραή στις 15 Ιανουαρίου 1822 που εξέφραζε ενθουσιασμό για την Ελλάδα που «εδράξατο των όπλων» για να αποκτήσει την ελευθερία της και τη θέση της ανάμεσα στα έθνη.» Η Αϊτή, παρά την άσχημη οικονομική κατάσταση, έστειλε στους Έλληνες επαναστάτες 45 τόνους καφέ να τους πουλήσουν για να αγοραστούν πολεμοφόδια και 100 Αϊτινούς εθελοντές, που δυστυχώς πέθαναν στη διάρκεια του ταξιδιού πιθανά από σκορβούτο.
Η υπενθύμιση είναι σημαντική. Αλλά αυτό που δεν είναι γενικά γνωστό είναι η σημασία της Αϊτινής επανάστασης και η στενή συγγένεια της με την Ελληνική. Ας αρχίσουμε με τη Γαλλία. Το πρώτο άρθρο της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη της Γαλλικής Επανάστασης τονίζει ότι «όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι σε δικαιώματα». Εν τούτοις, η ελευθερία και η ισότητα ίσχυε μόνο για τους λευκούς άνδρες Γάλλους πολίτες που απόκτησαν τα νεοσύστατα πολιτικά δικαιώματα. Οι δούλοι δεν ελευθερώθηκαν, οι γυναίκες, οι εθνικές μειονότητες και οι άκληροι άνδρες δεν είχαν κανένα δικαίωμα. . . .
