Το τραγούδι αυτό αναφέρεται στον ηγέτη της Μεξικανικής Επανάστασης του 1910, Εμιλιάνο Ζαπάτα, και είναι αφιερωμένο στο κίνημα των Ζαπατίστας, καθώς και σε κάθε καταπιεσμένο που αγωνίζεται για δικαιοσύνη και ελευθερία.
«Εs mejor morir a pie que vivir arrodillado – Είναι καλύτερα να πεθαίνει κανείς όρθιος, παρά να ζει γονατιστός.»
Η ζωή και ο θάνατος του Εμιλιάνο Ζαπάτα
Η ζωή και ο θάνατος του Εμιλιάνο Ζαπάτα
Σε αυτην την φωτογραφία υποτίθεται ότι βλέπουμε τον υπαρχηγό Φορτίνο Σαμάνο του «Απελευθερωτικού Στρατού του Νότου» («Ejercito Libertador del Sur») του στρατηγού Εμιλιάνο Ζαπάτα Σαλαζάρ ((ισπ. Emiliano Zapata Salazar – ορθότερα κατά ισπανική προφορά Σαπάτα), o oποίος, σύμφωνα με τον μύθο, στέκεται μπροστά από το εκτελεστικό απόσπασμα του ομοσπονδιακού στρατού του προέδρου Porfirio Diaz, με ένα τσιγάρο να κρέμεται από τα χείλη του και ποζάρει ακουμπισμένος στον πέτρινο τοίχο, ενώ χαμογελάει στον μεξικανό φωτογράφο Agustin Victor-Casasola, δευτερόλεπτα πριν την εκτέλεση του.
Βέβαια πέρα από το ομώνυμο τραγούδι του τραγουδοποιού Θανάση Παπακωνσταντίνου, καμία άλλη πληροφορία δεν έχουμε για τον γενναίο λοχαγό του Ζαπάτα.
Έχουμε όμως μια άλλη ιστορία να αφηγηθούμε.
Του Μεξικανού ηγέτη της αγροτικής επανάστασης, Εμιλιάνο Ζαπάτα, του «Τίγρη του Νότου» («El Tigre del Sur»), όπως τον αποκαλούσε ο μεξικανικός λαός, ο οποίος σαν σήμερα στις 10 Απριλίου του 1919, πέφτει νεκρός σε ενέδρα από τις κυβερνητικές στρατιωτικές δυνάμεις του στρατηγού Πάμπλο Γκονζάλες, ο οποίο παρέσυρε τον Ζαπάτα προφασιζόμενος ότι θέλει να προσχωρήσει στις επαναστατικές δυνάμεις του.
Αυτή είναι η ιστορία ενός μεξικανού (και όχι μόνο) θρύλου:
