Οι καταθέσεις και το κούρεμα - Αναλυτική εξήγηση για την κάθε τράπεζα

 

 Για την καλύτερη κατανόηση των Μέτρων Εξυγίανσης που εφαρμόζονται δυνάμει του περί Εξυγίανσης Πιστωτικών και Άλλων Ιδρυμάτων Νόμου του 2013, στην Τράπεζα Κύπρου και Λαϊκή Τράπεζα, στη βάση της συμφωνίας του Eurogroup με την Κυπριακή Κυβέρνηση την 25η Μαρτίου 2013, η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου διευκρινίζει τα ακόλουθα:
1. Λαϊκή Τράπεζα
Τα Μέτρα Εξυγίανσης που έχουν ήδη ληφθεί αφορούν:
(α) την πώληση των εργασιών των υποκαταστημάτων της Λαϊκής Τράπεζας στην Ελλάδα στην Τράπεζα Πειραιώς Ελλάδος,
(β) την πώληση των εργασιών της Λαϊκής Τράπεζας στην Κύπρο (με εξαίρεση τις θυγατρικές τράπεζες και τα υποκαταστήματα στο εξωτερικό) στην Τράπεζα Κύπρου.
Συναφώς διευκρινίζεται ότι ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, όλες οι συμβάσεις εργασίας μεταφέρθηκαν ως έχουν είτε στην Τράπεζα Κύπρου είτε στην Τράπεζα Πειραιώς.
Περαιτέρω, όλα τα καταστήματα της Λαϊκής Τράπεζας θα λειτουργήσουν κανονικά την ερχόμενη Τρίτη 2 Απριλίου 2013 μαζί με το προσωπικό που τα στελεχώνει, αλλά υπό την ιδιοκτησία της Τράπεζας Κύπρου.
Περαιτέρω διευκρινίζονται τα ακόλουθα:

Όλοι οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών - Σοκ οι προβλέψεις για την ύφεση του 2013

Η κυβέρνηση εξέδωσε σήμερα Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) με την οποία ρυθμίζεται το θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.Βάση των αποφάσεων του υπουργικού συμβουλίου, οι ελληνικές τράπεζες οφείλουν να έχουν δείκτη ιδίων κεφαλαίων (Tier 1) τουλάχιστον 6% μέσω κοινών μετοχών. Αυτό θα γίνει μέσα από αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, που το 90% θα καλυφθεί από το ΤΧΣ και το 10% από τους ιδιώτες μετόχους.

Σε αυτό το πλαίσιο, η εκδόσεις τραπεζικών μετοχών θα προσφερθούν με έκπτωση (dfiscount) 50% έναντι της μέσης τιμής τους κατά τις προηγούμενες 50 ημέρες πριν την προσφορά.

Η αύξηση του δείκτη ιδίων κεφαλαίων από το 6% ως το 9%, θα καλυφθεί με την έκδοση υπό αίρεση μετατρέψιμων ομολογιών, τα γνωστά CoCos. Αυτά έχουν ετήσιο επιτόκιο 7%, το οποίο προσαυξάνεται κατά μισή ποσοστιαία μονάδα το χρόνο. Τα μετατρέψιμα αυτά ομόλογα προβλέπεται να μετατραπούν σε μετοχές μετά από 5 χρόνια.

Σημειώνεται ότι μια τράπεζα θα έχει το δικαίωμα να μην καταβάλει τόκο για τα όμολογα αυτά σε περίπτωση που κινδυνεύει να πέσει ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειάς της κάτω από το 7%.

Οι μέτοχοι θα μπορούν να λαμβάνουν για κάθε μια μετοχή 9 warrants (δικαιώματα επαναγοράς).

Αναλυτικά:

ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΤΗΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ

5 Απριλίου, 2012.

Εδώ και μερικές βδομάδες, πίσω από κλειστές πόρτες συζητείται και σχεδιάζεται ο τρόπος ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, για τους σκοπούς της οποίας έχει δημιουργηθεί ένα ταμείο ύψους 50 δις ευρώ.

Κι αρχίζουν και βγαίνουν στη φόρα οι πρώτες επίσημες δηλώσεις.

Η Τρόικα και οι τοποτηρητές της (Ελληνική Κυβέρνηση) έχουν αποφασίσει να χωρίσουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε συστημικό και μη συστημικό, σε βιώσιμο ή μη βιώσιμο, όπως ανέφερε χθες ο Mario Draghi, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Στην κατηγορία των συστημικών τραπεζών θα ενταχθούν απ’ ότι φαίνεται η Εθνική, η Eurobank, η Alpha και μάλλον τελικά και η Πειραιώς. Δηλαδή η ανακεφαλαιοποίηση θα πραγματοποιηθεί βασικά σε αυτές τις 4 τράπεζες.

Οι υπόλοιπες (Αγροτική, Ταχ.Ταμιευτήριο, Attica bank, Proton, Probank, FBBank, συνεταιριστικές τράπεζες), εντάσσονται στην κατηγορία των προσωρινά μη βιώσιμων δηλαδή των μη συστημικών που θα καλυφθούν εφόσον χρειαστεί… μόνο χρηματοδοτικά (και όχι κεφαλαιακά) από τον ELA, τον μηχανισμό παροχής ρευστότητας της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ).

Και οι οποίες στη συνέχεια θα συγχωνευτούν, ολόκληρες ή σε κομμάτια, ή θα… διαλυθούν. Αλλά μη σας νοιάζει… Όπως δήλωσε ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Vitor Constanzio, “στις περιπτώσεις που θα κριθεί απαραίτητη η αναδιάρθρωσή τους, είτε μέσω συγχωνεύσεων, είτε μέσω ομαλής διάλυσης, αυτή θα γίνει με τρόπο που… δεν θα προκαλέσει προβλήματα στην οικονομία” .

Περίφημα…

Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ» ΕΓΚΛΗΜΑ

31 Ιουλίου, 2011.

Επειδή υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση για τις ιδιωτικοποιήσεις και τα οφέλη τους, και ο καθένας βγαίνει και λέει ό,τι θέλει, θα αναφέρω κάποια βασικά στοιχειώδη πράγματα για να θυμηθούμε όλοι πότε μια ιδιωτικοποίηση συμφέρει και πότε όχι.

Ισχυρισμός 1: Οι ιδιωτικοποιήσεις βοηθούν τα δημόσια οικονομικά

Η ιδέα πως η ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων συμβάλλει στη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων είναι κυρίαρχη στη εποχή μας. Σύμφωνα με τους υπερασπιστές αυτής της ιδέας, η πώληση δημόσιας περιουσίας φέρνει έσοδα στο κράτος, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αποπληρωμή (μείωση) του δημοσίου χρέους. Έτσι το κράτος θα πληρώνει λιγότερα έξοδα για τόκους, και άρα θα έχει περισσότερα χρήματα να διαθέσει για την παιδεία, τη υγεία, τις μεταφορές κλπ.

Είναι άραγε αλήθεια αυτό; Και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Ας πάρουμε μια κερδοφόρα δημόσια επιχείρηση όπως πχ. η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ κλπ. με κέρδη της τάξεως του 1 Δις ευρώ το χρόνο. Κι ας υποθέσουμε πως το κράτος πληρώνει για το δημόσιο χρέος επιτόκιο 5% (όσο περίπου η Ελλάδα αυτή τη στιγμή κατά μέσο όρο). Με τα κέρδη αυτής της επιχείρησης το κράτος καλύπτει τους τόκους 20 Δις ευρώ χρέους (20 Δις χρέους x 5% επιτόκιο = 1 Δις τόκοι). Τι γίνεται αν το κράτος αποφασίσει να ιδιωτικοποιήσει την επιχείρηση;

Έστω ότι το κράτος πουλάει την επιχείρηση έναντι 5 Δις ευρώ και με τα χρήματα αυτά αποπληρώνει ισόποσο χρέος. Η ετήσια εξοικονόμηση στους τόκους θα είναι ίση με: 5 Δις x 5% = 250 εκατ. ευρώ. Θα συνεχίσει όμως το κράτος να επιβαρύνεται με τους υπόλοιπους τόκους ύψους 750 εκατ. ευρώ που πριν τους κάλυπτε με τα κέρδη της επιχείρησης. Εφόσον πούλησε την επιχείρηση, τα χρήματα αυτά θα πρέπει πλέον να τα βρει από άλλη πηγή. Βλέπουμε δηλαδή πως σε αυτή την περίπτωση τα δημοσιονομικά του κράτους χειροτέρεψαν, διότι η ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης παράγει δημοσιονομικό έλλειμμα στο κράτος 750 εκατ. ευρώ ετησίως. ...

Φάκελος: Ανακεφαλαιοποίηση Τραπεζών [Τι σημαίνει για τους μετόχους, τη ρευστότητα και την τραπεζική ευρωπαϊκή ένωση]

Η διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης και η σταθεροποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος αποτελούν βασική προϋπόθεση για την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και άρα και για την πολυπόθητη ανάκαμψη. Η πολύμηνη καθυστέρηση στην υλοποίηση του εγχειρήματος, ωστόσο, έγκειται στο βασικό προβληματισμό για το κατά πόσο είναι δυνατό, αλλά και ηθικό, από ένα σημείο και μετά, να διατηρήσουν οι τράπεζες τον ιδιωτικό τους χαρακτήρα αλλά και τις ίδιες διοικήσεις τη στιγμή που το Δημόσιο συνεισφέρει δεκάδες δις ευρώ στη διάσωσή τους. Ας δούμε όμως όλη την πορεία του ζητήματος των τραπεζών από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα, το πού βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή αλλά και το πώς φτάσαμε ως εδώ..

Οι έννοιες κλειδιά της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών

Κοινές μετοχές (με ψήφο): 

Μετοχές με δικαίωμα ψήφου στη συνέλευση των μετόχων της τράπεζας –άρα και με δικαίωμα παρέμβασης στην πολιτική της, χωρίς προτεραιότητα επαναγοράς τους από τους παλιούς μετόχους. 

Κοινές μετοχές χωρίς ψήφο: 

Γιατί τα επιτόκια στις τράπεζες φαίνεται να έχουν γερές αποδόσεις; Διαβάστε τους κύριους λόγους για την αποκλιμάκωση των επιτοκίων

Γιατί τα επιτόκια στις τράπεζες φαίνεται να έχουν γερές αποδόσεις; Διαβάστε τους κύριους λόγους για την αποκλιμάκωση των επιτοκίων.

Πλαφόν στα επιτόκια καταθέσεων ζητούν, Τρόικα, αγορά αλλά και οι ίδιες οι διοικήσεις των τραπεζών, προκειμένου να μειωθεί άμεσα το κόστος χρηματοδότησης των τραπεζών και να πέσουν με τη σειρά τους τα δυσθεώρητα, σήμερα, επιτόκια χορηγήσεων.

Τους τελευταίους μήνες, οι ελληνικές τράπεζες, σε μία προσπάθεια να ανακόψουν την αιμορραγία των καταθέσεων, πρόσφεραν στους μεγάλους πελάτες επιτόκια που άγγιζαν το 6%, και στους μεσαίους τόκο που κυμαίνονται από το 3,5% έως και το 4,5%.

Το 6% τις τελευταίες ημέρες έχει πέσει κάτω από το 5% και σύμφωνα με τα αρμόδια τραπεζικά στελέχη, και κατόπιν της σχετικής «απαίτησης» από την τρόικα, μέχρι το τέλος του 2012 το μέσο καταθετικό επιτόκιο (για μεσαία ποσά) πρέπει «να πέσει στο 2,5%, το πολύ στο 3%», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά. ...

Η επενδυτική τράπεζα που κυβερνά τον κόσμο… [VIDEO Kouti Pandoras]

Είναι πανίσχυρη και απόλυτος κυρίαρχος των αγορών. O λόγος βέβαια για την Goldman Sachs, η οποία βρίσκεται παντού και, σύμφωνα με κάποιους οικονομολόγους, πρόκειται για έναν πολιτικό οργανισμό, μασκαρεμένο σε επενδυτική τράπεζα, οι άνθρωποι του οποίου πλαισιώνουν περισσότερα από 60 χρόνια τον αμερικανικό κρατικό μηχανισμό. Το περιοδικό "Rolling Stone" την έχει χαρακτηρίσει ως "ένα τεράστιο χταπόδι το οποίο είναι τυλιγμένο στο πρόσωπο της ανθρωπότητας", ενώ η Wall Street μιλά συχνά για την "τράπεζα-τεφλόν", αφού η ιστορία της Goldman Sachs έχει δείξει ότι καμιά κατηγορία δεν "κολλά" πάνω της για καιρό. Εδώ και χρόνια υπάρχουν υποψίες ότι η τράπεζα επιδίδεται σε παράνομο front running (δηλαδή επωφελείται από τις μεγάλες εντολές που διενεργεί για λογαριασμό των πελατών της "παίζοντας" με τα δικά της χρήματα).

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία της συνέβαλε στο Κραχ του 1929. "In God we Trust" γράφει κάθε δολάριο, «In Goldman Sachs we Trust», παρέφρασε ο Τζων Κένεθ Γκαλμπρέιθ, που της αφιέρωσε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του για την κρίση. Στις δεκαετίες του "κρατισμού" που ακολούθησαν, η Goldman Sachs έγινε πιο προσεκτική, έφτιαξε το όνομά της και είχε μάλιστα μότο την "μακροπρόθεσμη απληστία". Διεύρυνε προσεκτικά την επιρροή της, διεισδύοντας σταδιακά και "φυτεύοντας" τους ανθρώπους της στα βασικά κέντρα οικονομικής εξουσίας ΗΠΑ και Ευρώπης, στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. 'Ώσπου, οι σταδιακές "απελευθερώσεις" της αγοράς χρήματος πέρασαν το κρίσιμο σημείο, στα τελευταία χρόνια Κλίντον, με Υπουργό Οικονομικών τον Ρούμπιν, επιτρέποντας στην τράπεζα να παίξει άγρια το "μεγάλο παιχνίδι" της, την οικοδόμηση μιας παγκόσμιας "Αυτοκρατορίας του Χρήματος. Η Goldman Sachs εκμεταλλεύθηκε τις ...