Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Είναι μεγάλος ο αριθμός των θυελλωδών συνεδριάσεων που γνώρισε η Βουλή των Ελλήνων τους δύο προηγούμενους αιώνες και η παρουσίασή τους συνιστά μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εργασία. Μονομαχίες μέχρι θανάτου, κοινοβουλευτικά μαλλιοτραβήγματα, ξυλοκοπήματα, ραβδομαχίες, αντεγκλήσεις, βαρύτατες ύβρεις και βίαιες εκκενώσεις των θεωρείων από τους ευζώνους ήταν φαινόμενα που κατέγραφαν συχνά πυκνά οι εφημερίδες της εποχής. Ένα από τα άγνωστα επεισόδια συνέβη το 1922 και κατέληξε σε χαστούκια, τα οποία… απένειμε ο βουλευτής Αργολίδος Σταμάτης Μερκούρης (1895-1967), γιος του Δημάρχου Αθηναίων, στον βουλευτή Αγιάς Αγαμέμνονα Σλήμαν (1878-1954), γιο του αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν.
Πρωθυπουργός ήταν ο Δ. Γούναρης και στη Βουλή αναγιγνώσκονταν τα πρακτικά της προηγούμενης συνεδρίασης. Ομάδα βουλευτών κατήγγειλε ότι στα πρακτικά είχαν συμπεριληφθεί λόγοι του Μερκούρη, οι οποίοι δεν είχαν ακουστεί στη Βουλή. Παρά τις εξηγήσεις που έδωσε ο τελευταίος και την προσπάθεια του Πρωθυπουργού να κατευνάσει την ορμητικότητα των νέων βουλευτών, τα αίματα άναψαν και στους κατηγόρους εντάχθηκε και ο Σλήμαν. ...