«Τη Πόντου οι αντάρτες»-Ταινία μικρού μήκους για την γενοκτονία των Ποντίων : Ο ξεριζωμός και η γενοκτονία των Ποντίων...

«Τη Πόντου οι αντάρτες»-Ταινία μικρού μήκους για την γενοκτονία των Ποντίων: «Τη Πόντου οι αντάρτες»

https://www.youtube.com/watch?v=QSZc_PXC310

Ταινία μικρού μήκους αφιερωμένη στην

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΝΤΙΩΝ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ «Ο ΦΑΡΟΣ»

Κατά τα έτη 1917-1922 οι Έλληνες του Πόντου για την υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής και της αξιοπρέπειάς τους, ανέβηκαν στα βουνά με αυταπάρνηση και αυτοθυσία.

Συγκρότησαν αντάρτικες ομάδες για να γλυτώσουν τις οικογένειες και το σπιτικό τους από τις βιαιοπραγίες, τις διώξεις και τις μεθόδους εξόντωσης των Τούρκων. Μεθόδους που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους.

"Για τα γυρίσματα της ταινίας «Τη Πόντου οι αντάρτες» πάρθηκαν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασία κατά του Covid-19"

Συμμετείχαν περίπου 30 άτομα, υπό την καθοδήγηση της Προέδρου κ.Σοφίας Σαββίδου.

Σκηνοθεσία κ.Λεωνίδας Περντετζής

Τα κείμενα υπέγραψε ο κ.Κυριάκος Σαχανίδης (Συγγραφέας της

Ποντιακής Διαλέκτου).

Γυρίσματα - επιμέλεια παραγωγής: VideoMasters Productions

Mix – Master: Κώστας Φουλίδης - STUDIO99.eu

Μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Κοσμίδης.

Συμμετέχουν:

Μαρκ Μαζάουερ – Ο ξεριζωμός και η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών

Τον Απρίλη του 1914, μετά τους Βαλκανικούς πολέμους, ο Γάλλος πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη είχε ήδη λάβει το μήνυμα. Οι μειονότητες ήταν πηγή προστριβών, έλεγε στην ενημέρωσή του προς το Παρίσι, και εφόσον δεν μπορούσαν να συμβιώσουν ειρηνικά, έπρεπε να ξεριζωθούν και να μετακομιστούν στην αρχική της εστία η καθεμιά:

Η βαλκανική χερσόνησος στο σύνολό της είναι αυτή τη στιγμή το θέατρο φρικαλεοτήτων που μπορούν να συγκριθούν μ’ εκείνες που συνοδεύουν τις μεγάλες μεταναστεύσεις των λαών: οι φρικαλεότητες αυτές ήταν η λογική συνέπεια των πρόσφατων γεγονότων δυστυχώς, ο μόνος ίσως τρόπος να τεθεί τέρμα μια για πάντα στην αταξία και στην αναρχία, στους φόνους και στις διαρπαγές που λυμαίνονται την Ευρωπαϊκή Τουρκία, είναι να ξαναμοιραστούν ο βαλκανικοί πληθυσμοί κατά εθνότητα μεταξύ των διαφόρων κρατών, στα οποία διαιρέθηκε η Ευρωπαϊκή Τουρκία στο Βουκουρέστι. Είναι μια θλιβερή- αλλά οριστική άρση μιας κατάστασης, για την οποία ούτε η Τουρκία ούτε Ευρώπη έχουν βρει γιατρειά, εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. 

Μια περιορισμένη ανταλλαγή πληθυσμών, που αφορούσε τα χωριά κατά μήκος της νέας τουρκοβουλγαρικής μεθορίου, είχε συμφωνηθεί από τις δύο κυβερνήσεις το Νοέμβρη του 1913. Την επόμενη άνοιξη, αφού οι οθωμανικές αρχές είχαν προσπαθήσει να εκκαθαρίσουν τμήμα της μικρασιατικής ακτογραμμής απελαύνοντας και εκτοπίζοντας τους Έλληνες κατοίκους, οι διπλωμάτες συζήτησαν την ιδέα μιας μερικής ανταλλαγής πληθυσμών, που θα κάλυπτε τους Μουσουλμάνους της Μακεδονίας και τους Έλληνες γύρω απ’ τη Σμύρνη. ,,,

Μη μας εξοργίζετε! ... Γιατί και η υπομονή έχει όρια… Μη μας εκνευρίζετε. Μη προσβάλλετε τη νοημοσύνη μας! ...Κυρίως, μη προσβάλλετε τις μνήμες των γονιών και των προγόνων μας.

Του Θανάση Κ.

Κάποιοι – άθλιοι «πολιτικώς ορθοί» – κουνάνε το δάχτυλο στην συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού λαού και ρωτάνε;
--Ξεχάσατε πως και οι Έλληνες υπήρξαν κάποτε και πρόσφυγες και μετανάστες;
Δηλαδή εξομοιώνουν την τραγωδία του Ελληνισμού τον 20ο Αιώνα με την …«μπίζνα» της λαθρομετανάστευσης σήμερα!

Ε λοιπόν, επειδή συμβαίνει να είμαι γόνος ΚΑΙ προσφύγων (από τη Μικρά Ασία) ΚΑΙ μεταναστών, κι επειδή μεγάλωσα με ιστορίες ΚΑΙ από την προσφυγιά του 1922 ΚΑΙ από τη μετανάστευση (όλα τα επόμενα χρόνια, και αλλεπάλληλες φορές μάλιστα), ΔΕΝ δέχομαι καμία «εξομοίωση», με αυτό που βιώνει η Ελλάδα σήμερα. Καμία απολύτως!

Κι όσοι επιχειρούν τέτοιους «παραλληλισμούς», προσβάλλουν βάναυσα της μνήμη των γονέων και των παππούδων μας.

Πρώτον, οι παππούδες μας, όταν ήλθαν με την ψυχή στο στόμα στην Ελλάδα, από τον Πόντο και τη Σμύρνη και την Καππαδοκία, από την Έφεσο, την Αλικαρνασσό, το Τσανάκαλε, την Ινέπολη, την Προύσα, τα Μουδανιά και την Ανατολική Θράκη, ήλθαν για να σωθούν από τους Τούρκους που τους κυνηγούσαν γιατί ήταν Έλληνες!

Η ήττα του Ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία τους υποχρέωσε να ξεριζωθούν.

Τότε η χώρα που τους υποδεχόταν – η Ελλάδα - είχε ευθύνες για τον ξεριζωμό τους.

Τώρα η Ελλάδα δεν έχει καμία ευθύνη για όσους της έρχονται.

Οι περισσότεροι των οποίων δεν τρέχουν να σωθούν από κανένα – ούτε από το Μαρόκο, ούτε από την Τυνησία, ούτε από την Αλγερία, ούτε από το Πακιστάν!

Δεύτερον, όταν οι πρόγονοί μας έρχονταν στην Ελλάδα δεν άλλαζαν την κοινωνική και πληθυσμιακή σύνθεση της χώρας! Ήταν Έλληνες και την έκαναν πιο Ελλάδα!

Τρίτον, όταν έρχονταν εδώ δεν τους έφερναν «διακινητές» με το αζημίωτο. Δεν υπήρχε κανείς να τους περιμένει και να τους τακτοποιεί και να εισπράττει και «πριμ» για κάθε κεφάλι. Έτρεχαν να σωθούν. Από δολοφονίες, αιχμαλωσία, βασανιστήρια και βιασμούς.

Η προσφυγιά τους ήταν αγώνας επιβίωσης. Δεν ήταν μπίζνα διακίνησης!

[Ούτε Διεθνής Σύμβαση προσφύγων υπήρχε το 1922 - έγινε πολύ αργότερα, το 1951…]

Τέταρτον, όλοι οι πρόγονοι μας είχαν μαζί τους επίσημα χαρτιά που πιστοποιούσαν την ταυτότητά τους. Κι αν κάποιοι δεν είχαν, αναγνωρίστηκαν από συγγενείς τους που έφεραν στοιχεία ταυτότητας και είχαν πλήρως ταυτοποιηθεί. Και το Ελληνικό κράτος της εποχής τους κατέγραψε όλους μέσα σε δύο-τρία χρόνια (κι ας έφταναν τελικά το 1,5 εκατομμύριο τότε!)

Δεν δήλωναν όλοι, όπως συμβαίνει σήμερα, ότι έχουν «χάσει τα χαρτιά» τους (ενώ κανείς δεν έχασε το κινητό του!).

Ούτε δήλωναν ψευδή στοιχεία, όπως κάνουν οι τωρινοί. ...

19η Μαΐου: Το Ποντιακό είναι ζήτημα εθνικό και οικουμενικό!

Αύριο οι Έλληνες θυμούνται και τιμούν τους 353.000 νεκρούς της Γενοκτονίας που συντελέστηκε στο μικρασιατικό Πόντο, την περίοδο 1916-1923.

Ωστόσο, η γενοκτονία δεν σταμάτησε το 1923. Στον Πόντο η γενοκτονία συνεχίζεται από το ρατσιστικό κράτος της Τουρκίας. Για αυτό ένα από τα κεντρικά συνθήματα που πρότεινε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη στις 7 Μαΐου 2017, είναι το παρακάτω: «ΣΤΑΜΑΤΙΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΣΗΜΕΡΑ» (PONTUS΄TA BUGÜN DEVAM EDILEN SOYKIRIMI DURDURUNUZ).

Το Ποντιακό Ζήτημα συνδέεται με όλα τα διεθνή ζητήματα που αφορούν γενοκτονίες και ολοκαυτώματα άλλων λαών. Δεν περιορίζεται σε μία περίοδο της ιστορίας και σε μια γεωγραφική περιοχή. Στην αυριανή συγκέντρωση οφείλουν να είναι παρόντες όλοι οι πολίτες που θέλουν να αποδοκιμάσουν ενεργά τις πολιτικές εξολόθρευσης εθνοτήτων που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται μέχρι σήμερα (Σημ.: Δεν εξαιρούνται οι μνημονιακές πολιτικές).

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου είναι η δεύτερη πιο μεγάλη βαρβαρότητα του 20ου αιώνα, μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Δεν είναι εσωτερικό, κομματικό ή φυλετικό ζήτημα. Το Ποντιακό είναι ζήτημα εθνικό και οικουμενικό!

Αύριο θα είμαστε όλοι παρόντες στις ειρηνικές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν σε όλες τις πόλεις της χώρας. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στους ...

Μέρες που είναι, πρέπει να ξέρεις τι είναι αυτή η φωτογραφία…

Πρόκειται για ντοκουμέντο από τα Αρχεία του Βατικανού.

Στις 24 Απριλίου του 1915, δηλαδή πριν ακριβώς 100 χρόνια, λίγες ημέρες μετά το Πάσχα, ο τουρκικός στρατός σταύρωσε γυμνές τις γυναίκες των Αρμενίων.

Ως Γενοκτονία των Αρμενίων αναφέρονται τα γεγονότα εξόντωσης Αρμενίων πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ως έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι της Πόλης απαγχονίστηκαν.

Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών Αρμενίων ήταν από 600.000 ως 800.000, ενώ Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.

Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες:

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια εκ προθέσεως Γενοκτονία των ευρωπαϊκών λαών; - The Intentional Genocide of European Peoples?

Άρθρο του Guillaume Faye / ΚΟ

Η Γενοκτονία είναι μια μέθοδος που ασκείται από τους αρχαίους χρόνους. Από το πρόσφατο παρελθόν, μας έρχονται στο μυαλό το Ολοκαύτωμα, η Γενοκτονία των Αρμενίων (και των Ποντίων), η Ρουάντα και η Καμπότζη υπό τον Πολ Ποτ (γενοκτονία του ίδιου του λαού του). Η Γενοκτονία μπορεί να έχει δύο μορφές: είτε εξαλείφοντας έναν στοχευμένο πληθυσμό άμεσα, είτε εκθέτοντάς τον σε εξαφάνιση έμμεσα με άλλα είδη εγκληματικών ενεργειών. Η έμμεση γενοκτονία έχει διαπραχθεί πολλές φορές στην ιστορία. Η σημερινή «μεταναστευτική κρίση» είναι μέρος ενός τέτοιου έργου:μέσω της μεταναστευτικής πλημμυρίδας επιχειρείται να αλλοιωθούν δημογραφικά οι ευρωπαϊκοί λαοί.

Η Μαλακή Γενοκτονία: Εθελοντική και Μηδενιστική

Τα ευρωπαϊκά έθνη είναι θύματα μιας συγκαλυμμένης απόπειρας γενοκτονίας, μιας δημογραφικής και πολιτιστικής εξάλειψης, που καθοδηγείται από την δική τους εθνομαζοχιστική και ξενόφιλη ελίτ. Κάτι που αποτελεί πρωτιά στην ανθρώπινη ιστορία. Οι γαλλικές και βελγικές αρχές είναι αυτές που συμμετέχουν πιο πολύ σε αυτό το εγχείρημα ‘μαλακής γενοκτονίας’. Τόσο σε φυσικό όσοκαι σε πολιτιστικό επίπεδο.

Αν και στολισμένη με «αντιρατσιστική» ιδεολογία, ο στόχος που επιδιώκεται είναι καθαρά φυλετικός και ρατσιστικός: η σταδιακή εξάλειψη των αυτοχθόνων Ευρωπαίων. Οι οποίοι εξαλείφονται με πέντε τρόπους: 

Ο ξεριζωμός και η γενοκτονία των Ποντίων

Διαβάστε το σχετικό αφιέρωμα εδώ: