Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Το «σύνδρομο της Στοκχόλμης». Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Το «σύνδρομο της Στοκχόλμης». Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Σύνδρομο της Στοκχόλμης


Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης: Το 1973, τέσσερις Σουηδοί που κρατήθηκαν ως όμηροι για έξι ημέρες σε θησαυροφυλάκιο τράπεζας, κατά τη διάρκεια της ληστείας, «δέθηκαν» συναισθηματικά με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν, ένα φαινόμενο που ονομάστηκε Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους ο δεσμός αυτός με τους κακοποιούς ήταν ένα μέσο που ανέπτυξαν οι όμηροι προκειμένου να αντέξουν τη βία.

Στις 10:15 το πρωί της Πέμπτης, 23 Αυγούστου του 1973 η «Sveriges Kredidbank» της Στοκχόλμης σείστηκε από πυροβολισμούς. «Το πάρτυ μόλις άρχισε», ανακοίνωσε ο 32χρονος Jan-Erik Olsson, παλιός δραπέτης φυλακών. «Το πάρτυ», πράγματι, συνεχίστηκε για περίπου 131 ώρες, ή με άλλα λόγια για πάνω από πέντε ημέρες, καθώς ο Olsson κράτησε ομήρους τέσσερις υπαλλήλους της τράπεζας στο θησαυροφυλάκιο μέχρι αργά το απόγευμα της 28ης Αυγούστου.
Παρόλο που η ληστεία από μόνη της δεν ήταν συνταρακτικής σημασίας, αργότερα οι συνεντεύξεις των τεσσάρων ομήρων έφεραν στο φως αναπάντεχες συνέπειες. Συνέπειες  που επαληθεύτηκαν σε πολυάριθμες άλλες «καταστάσεις ομηρίας» στα χρόνια που ακολούθησαν.
Αν και οι αιχμάλωτοι από μόνοι τους δεν ήταν σε θέση να το εξηγήσουν, παρουσίασαν μία παράξενη σχέση με τους εγκληματίες που τους κρατούσαν. Ταυτίστηκαν με αυτούς ενώ ένιωθαν φόβο γι’ αυτούς που έβαλαν τέλος στην αιχμαλωσία τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα κατέθεσαν υπέρ των εγκληματιών ή συγκέντρωσαν χρήματα για τη νομική υπεράσπισή τους.
Η Σουηδική τοποθεσία της «Sveriges Kreditbank» έδωσε το όνομά της σε αυτήν την πνευματική διαταραχή ως:

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Η «παραμνησία» Σαμαρά, οι ψευδείς αναμνήσεις, η αδυναμία του να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του λαού και της χώρας του και η εμμονή του να απευθύνεται στον ξένο παράγοντα δεν οφείλονται σε κακή του πρόθεση, αλλά στο «σύνδρομο της Στοκχόλμης»

Σχετικό: Το "Σύνδρομο της Στοκχόλμης" διακατέχει πολλούς Έλληνες ψηφοφόρους και πολιτικούς...

[Εκπομπή Νέα Μέρα, με την Κατερίνα Αγαπητού και το Δημήτρη Σούγλη
Θέμα: Σύνδρομο της Στοκχόλμης, σχέσεις ελέγχου και κακοποίησης]
του Νίκου Καραβέλου

Εντός των ημερών ο ρέκτης (εκ του ρέζω = ο δραστήριος, ο τολμηρός) Πρωθυπουργός μας θα επισκεφθεί την κα Άγκελα Μέρκελ, με την οποία θα έχει διμερείς συνομιλίες, όπως συνηθίζεται ανάμεσα σε ηγέτες κρατών, όπως το κράτος της Γερμανίας και το προτεκτοράτο των Αθηνών.

Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι σκοπός της επίσκεψης του Πρωθυπουργού είναι να λάβει εντολές προς αντιμετώπιση του επελαύνοντος αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλοι διατείνονται ότι ο Πρωθυπουργός μας δε θα μεταβεί στο Βερολίνο ως επαίτης, αλλά ως ηγέτης ανεξάρτητης χώρας, της οποίας τη σωτηρία έχει αναλάβει εργολαβικώς. Οι υπόλοιποι διαφωνούν κι επιμένουν ότι ο Πρωθυπουργός μας θα πραγματοποιήσει το εν λόγω ταξίδι ως κλητήρας υπουργείου της εποχής του μεσοπολέμου.

Ορισμένοι, αντίθετα, επιμένουν ότι κ. Σαμαράς θα μεταβεί βορείως όχι ως παρακεντές (μεσαιων. ελλ. παρακενωτής, τουρκ. parakente), αλλά ως ατυχήσας πολιτικός, που αναγκάζεται να δέχεται αδιαμαρτύρητα τους προπηλακισμούς όχι μόνο των αφεντάδων, αλλά και των κολίγων, για να παραμείνει η πατρίδα μας στη ζώνη του Λυκόφωτος, δηλαδή του ευρώ. Οι υπόλοιποι επιμένουν στον όρο, αφού παρακεντές είναι το πρόσωπο, που δουλεύει για λογαριασμό όχι του αφεντικού, αλλά κάποιου κολίγου και θυμίζουν ότι ο Πρωθυπουργός μας δεν υπηρετεί ευθέως τη Μέρκελ, αλλά τους κολίγους της, τα γνωστά, δηλαδή, σκύβαλα της τρόικας. Λένε μάλιστα ότι η Μέρκελ κάλεσε στο Βερολίνο το δυστυχή κ. Σαμαρά για τον ίδιο λόγο που ο Σουλτάνος καλούσε στην Κωνσταντινούπολη τους τοπάρχες που είχαν περιπέσει σε δυσμένεια. Για να τους καρατομήσει. Παραφράζοντας δε τον Εμμ. Ροϊδη (1), υποστηρίζουν πως οι Γερμανοί τον ανέχονται (ενν. μέχρι την καρατόμησή του) για τον ίδιο λόγο που και ο Αδάμ ανεχόταν την Εύα :