Γενικές-ιστορικές πληροφορίες:
Παρουσιάστηκε το 1988 από το Εθνικό Θέατρο
Ενα έργο που ξάφνιασε και δίχασε τις γνώμες αλλά και που κατά κοινή ομολογία επαναπροσδιόρισε τους στόχους του ελληνικού θεάτρου.
ΚΡΙΤΙΚΗ:"Ο Καμπανέλλης έγραψε ένα δύσκολο και δύσβατο έργο. Αιχμηρό για τη συνείδηση της κοινωνικής αφρόκρεμας. Κοφτερό και για μικρότερους συμβιβασμούς. Θέμα και μορφή κινούνται στην κόψη του ξυραφιού κι αν κάπου χάνουν το δυναμικό βηματισμό τους, είναι γιατί ο συγγραφέας φοβήθηκε μην υπερβάλλει. Ίσως τρόμαζε κι ο ίδιος από μια τέτοια κατάδυση στην ανθρώπινη και κοινωνική συνείδηση.
Ο "Αόρατος Θίασος" είναι ο εφιάλτης, οι ενοχές, οι προδοσίες, οι απαρνημένες αγάπες, η άδεια ζωή μιάς συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης. Της μεγαλοαστικής. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο ο Καμπανέλλης τοποθετεί την ιδιαιτερότητα που τον απασχολεί, η οποία είναι άλλωστε, αφετηρία και κατακλείδα του έργου του. Την αλλοτρίωση και ενσωμάτωση στη μεγαλοαστική τάξη ενός ατόμου με προλεταριακή και αγωνιστική καταγωγή.
Το ξεπούλημα των παιδικών του αναμνήσεων, της καθάριας φτώχιας του σπιτικού του, της ήσυχης συνείδησης της νιότης του, της θαλπωρής και της αφιλόκερδης αγάπης στο βωμό του χρήματος και της κοινωνικής ανόδου. [...] Άλλωστε στον "Αόρατο Θίασο" με το τέλος του νυχτερινού εφιάλτη, το δράμα, αποδείχνεται ρουτινιάρικο, σιωπηλό, ανεκτό κι ανομολόγητο για τους "ήρωές" του.
Ένα ανδρόγυνο, σύμβολο του συμβιβασμού, της αλλοτρίωσης, του κατά συνθήκην ψεύδους.."
[Θυμέλη, 15/11/1988, Ριζοσπάστης]
ΠΡΟΣΩΠΑ: 1.ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗΣ, 2.ΚΥΡΙΑ, 3.ΠΑΛΙΟΣ ΦΙΛΟΣ, 4.ΚΥΡΙΟΣ, 5.ΚΟΠΕΛΑ, 6.ΓΙΟΣ, 7.ΘΥΡΩΡΟΣ, 8.ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ, 9.ΜΗΤΕΡΑ, 10.ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗ, 11.Δ' ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΣ. 12.ΣΥΖΥΓΟΣ, 13.Α' ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ, 14.Β' ΓΕΙΤΟΝΑΣ, 15.ΝΕΑ, 16.ΝΕΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ, 16.ΦΙΛΟΣ, 17.ΦΙΛΗ, 18.ΜΗΤΕΡΑ ΣΥΖΥΓΟΥ, 19.Α' ΜΟΔΙΣΤΡΑ, 20.Β' ΜΟΔΙΣΤΡΑ, 21.Γ' ΜΟΔΙΣΤΡΑ, 22.Α' ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ, 23.Β' ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ, 24.Γ' ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ
ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 1988
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
