Τοκογλυφία (Η χαρά των δανειστών): τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος

Η πρώτη απόπειρα να απαλλαγούν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά από τα τοκογλυφικά χρέη έγινε τον 7ο αιώνα π.Χ. με τη νομοθέτηση της σεισάχθειας, στην αρχαία Αθήνα. Τοκογλύφοι... ολκής έκαναν χρυσές δουλειές στη Ρώμη, ενώ στον Μεσαίωνα η Εκκλησία αφόρισε τον παράνομο τοκισμό

Γκραβούρα με τοκογλύφο να δανείζει έμπορο

Οι ρίζες της τοκογλυφίας χάνονται στην αρχαιότητα. Οι πρώτοι βλαστοί της ξεπρόβαλαν λίγο μετά την εμφάνιση του χρήματος. Τον 7ο π.Χ. αιώνα, στην Αθήνα, η νομοθέτηση της σεισάχθειας από τον Σόλωνα είχε στόχο την απαλλαγή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών από τα τοκογλυφικά χρέη. Κάτι ανάλογο έκανε και ο Ιούλιος Καίσαρ στη Ρώμη τον 1ο π.Χ. αιώνα.

Παρά τους απαγορευτικούς κανόνες, η τοκογλυφία γιγαντώθηκε στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ακόμα και μετά την επικράτηση του Χριστιανισμού χιλιάδες δανειολήπτες, κυρίως αγρότες, σύρονταν στη δουλοπαροικία, επειδή αδυνατούσαν να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Χρειάστηκε να παρέμβει η Α' Οικουμενική Σύνοδος, που πραγματοποιήθηκε στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325, για να διακόψει την πρακτική της χορήγησης δανείων με δυσβάστακτα επιτόκια.

Ο τόκος κατά τον Μεσαίωνα θεωρούνταν από τη Χριστιανική Εκκλησία ως κάτι γενικά ανήθικο, ανεπίτρεπτο, αμαρτωλό.

Ο εβραϊκός νόμος επίσης απαγόρευε τη χορήγηση δανείων με τόκο. Ομως με την πάροδο του χρόνου η απαγόρευση αυτή θεωρήθηκε ότι αφορούσε τους ομοεθνείς και ότι δεν απέκλειε τα δάνεια με τόκο προς ...

ΠΕΡΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑΣ... [Το εγκληματικό φαινόμενο που ανθοφορεί εκμεταλλευόμενο την ανθρωπιστική κρίση και η αποθέωση της εξατομίκευσης του πλούτου εις βάρος του συνόλου]

Του Γιώργου Βεργιάννη

Μέλους του Π.Γ. του Εθνικού Μετώπου

Η Λερναία Ύδρα, η τοκογλυφία, είναι το εγκληματικό φαινόμενο που πολλαπλασιάζεται στους ίδιους μυθικούς ρυθμούς και απεικονίζεται καθημερινά στη ζοφερή πραγματικότητα, που διαμορφώνει κυρίως η έλλειψη ρευστότητας της αγοράς.

Τεράστια κυκλώματα, μικροτοκογλύφοι και θύματα που εκβιάζονται και πολλά εξ αυτών εκτελούνται ή αυτοκτονούν, πρωταγωνιστούν σ’ αυτό το άθλιο Παραπέτασμα του μαυραγορίτικου μισανθρωπισμού.

Ορισμένα κυκλώματα εξαρθρώθηκαν στην Θεσσαλονίκη κι άλλα από το Βόλο, την Λάρισα, την Κόρινθο και την Αθήνα έχουν μπει στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, αλλά αυτό συμβαίνει με μια περιστασιακή αντιμετώπιση ή, αν θέλετε, όποτε συνδέεται με «προαγωγές».

Φαίνεται πως οι μεταστάσεις αυτού  του καρκινώματος ενθαρρύνονται και πριμοδοτούνται στην πράξη από το γενικό κλίμα των τοκογλυφικών διαθέσεων, που εμποτίζει η διεθνής του χρήματος και οι εδώ εντολοδόχοι της.

Την ώρα δηλαδή, που η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται στον θεσμό της επίσημης τοκογλυφία των τραπεζών, που αποτελεί βασικό πυλώνα του συστήματος, γιατί να μην αποθρασύνονται και οι τοπικοί ασύδοτοι ληστές, αυτοί οι  μεγάλοι και οι μικροί τοκογλύφοι της καθημερινότητας;

Παίρνοντας το καλό παράδειγμα, απροκάλυπτα και ανενδοίαστα οργανώνονται στην «πιάτσα»…

Η αιμοποσία τους προσλαμβάνει επιδημικό χαρακτήρα, αφού η κρατική ανυπαρξία και η επιτεινόμενη φτώχια οδηγούν καθημερινά χιλιάδες Έλληνες στα πλοκάμια τους, εκποιώντας ό,τι έχουν και δεν έχουν. ...