« Πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο…»

Του Διονύση Χαριτόπουλου*

Ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η Τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας.

Στα σύνορα του Έβρου η απέναντι όχθη πλημμύρισε με τουρκικά άρματα μάχης, που μάρσαραν νυχθημερόν εκφοβιστικά και πανέτοιμα να περάσουν το ποτάμι. Στη δική μας πλευρά ο αριθμός των αρμάτων ήταν ασήμαντος σε σχέση με των Τούρκων και αρχίσαμε τα «κολοκοτρωναίικα» τα κάναμε κυκλικές βόλτες μέσα από δάση και χωριά για να φαίνονται περισσότερα. (Εικόνα τρομακτικής ανισότητας, που θα έπρεπε να την έχουν αντικρίσει όσοι με ασυγχώρητη ανευθυνότητα μιλάνε για μείωση των εξοπλισμών.)

Ο ίλαρχος Ν.Μ., διοικητής μιας Ίλης Αναγνωρίσεως, διέθετε στον τομέα ευθύνης του πλάι στο ποτάμι 4 έφεδρους αξιωματικούς και 144 στρατιώτες, συν 2 «βοηθητικούς» που δεν έφεραν όπλο. ...

Ο Ματρόζος, ποίημα του Γεωργίου Στρατήγη: "Αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα, οι καπετάνοι σαν και σε δεν θα φορούσαν στέμμα!" (video)

H ΕΝΝΟΙΑ πατρίδα είναι απ΄τις πιο αμφισβητούμενες, και δυστυχώς εξαρτάται η σημασία της από τις καταστάσεις που ζούμε. Σ΄αυτήν αποδίδουμε τη μιζέρια μας, μ΄αυτήν χαιρόμαστε τις επιτυχίες μας ως κράτος.

Εδώ στην Ελλάδα, ανέκαθεν -σε σχέση πάντα με τη λέξη πατρίδα-έχουμε τους «πατριώτες», έχουμε και τους «προδότες». Με πολλή δε ευκολία χαρακτηρίζουμε άλλους έτσι και άλλους αλλιώς. Αν μας ρωτήσει όμως κανείς, εμείς τι κάνουμε για την πατρίδα, όταν αυτή υποφέρει, αποστρέφουμε το πρόσωπό μας και λέμε «ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, αυτοί που μας έφεραν σ΄αυτή την κατάσταση».

Θαρρείς και δεν θα βουλιάξουμε-όταν βουλιάξουμε- μαζί τους!

ΚΙ ΕΤΣΙ, πολλές φορές πέφτουμε από το «Η Πατρίς ευγνωμονούσα» στο πιο συνηθισμένο «Η Πατρίς αγνωμονούσα».

Στο παρακάτω ποίημα- που το ακούγαμε παιδιά στο δημοτικό 
κι ανατριχιάζαμε- φαίνονται και τα δυο:

Διπλή πρόκληση: Δωρεάν διακοπές (390 έως 1.200 ευρώ τη βραδιά) στη Μύκονο για τον Τραγάκη, αφού διόρισε τους συγγενείς του

Αφού πρώτα τακτοποίησε όλες τις εκκρεμότητές του και τα ρουσφέτια του, όπως ο διορισμός της αδελφής του γαμπρού του στο γραφείο του στη Βουλή, πέταξε για τη Μύκονο μαζί με τη σύζυγό του απολαμβάνοντας δωρεάν διακοπές σε πολυτελές ξενοδοχείο του νησιού. 

Ε να ακόμη ηθικό ζήτημα τίθεται για τον α’ αντιπρόεδρο της Βουλής και βουλευτή της Ν.Δ. κ. Γιάννη Τραγάκη, ο οποίος έκανε δωρεάν διακοπές στη Μύκονο σε ξενοδοχείο πολυτελείας ως φιλοξενούμενος του ιδιοκτήτη του. Σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς, οι οποίοι μάλιστα διαθέτουν σπίτια στη Μύκονο αλλά πλέον δεν πλησιάζουν το νησί για να μην κατηγορηθούν ότι κάνουν διακοπές χλιδής, ο κ. Τραγάκης βρέθηκε στο Νησί των Ανέμων για μία ολόκληρη εβδομάδα χωρίς μάλιστα να πληρώσει ούτε ένα ευρώ, όπως παραδέχεται το ίδιο το ξενοδοχείο που τον φιλοξένησε. Τζάμπα διακοπές, λοιπόν, για τον βουλευτή της Ν.Δ. στην κοσμοπολίτικη Μύκονο, και μάλιστα σε ξενοδοχείο οι τιμές του οποίου ξεκινούν από 390 ευρώ τη βραδιά για ένα απλό δίκλινο και φτάνουν ακόμη και τα 1.200 ευρώ για τις σουίτες. Και όλα αυτά αφού πρώτα κατάφερε να κάνει άνω κάτω την κυβέρνηση με τους διορισμούς συγγενικών του προσώπων στη Βουλή, αναγκάζοντας τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά να παρέμβει προκειμένου να δώσει τέλος στο όργιο των ρουσφετολογικών προσλήψεων.   

Τους βόλεψε όλους

Στις 29 Ιουνίου 2012 ο βουλευτής της Ν.Δ. στη Β’ Πειραιά κ. Τραγάκης εξελέγη α’ αντιπρόεδρος της Βουλής. Εναν μήνα μετά, στις 31 Ιουλίου, διόρισε στο γραφείο του στο Κοινοβούλιο τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων την κυρία Καλλιόπη Λεοντή, αδελφή του γαμπρού του. Οπως αποκαλύφθηκε, είχε προηγηθεί ο διορισμός του γαμπρού του, της κόρης του και του γιου του, δηλαδή είχε τακτοποιήσει σχεδόν όλο του το σόι. Δύο εβδομάδες μετά και το τελευταίο ρουσφέτι του και έχοντας λύσει το επαγγελματικό πρόβλημα ενός ακόμη μέλους της ευρύτερης οικογένειάς του, ο κ. Τραγάκης αναχώρησε για τη Μύκονο μετά της συζύγου του κυρίας Σμαράγδας Καλοβελώνη. ...

Τι έκαναν, οι πολιτικοί, για την χώρα; Μείωναν την ανεργία των φίλων και συγγενών τους. Λίγο είναι αυτό;

Την ιστορική φράση του Τζον Κένεντι «μη ρωτάς τι έκανε η πατρίδα για σένα, αλλά τι έκανες εσύ για την πατρίδα» την έχουμε ξαναγράψει. Είναι τώρα περισσότερο από ποτέ επίκαιρη και η πατρίδα την απευθύνει στους Πολύδωρες, στους Τραγάκηδες και σε όλο το πολιτικό σύστημα. Γιατί την πατρίδα τη χρησιμοποίησαν για να διορίσουν στη Δημόσιο συζύγους, γιους, κόρες, ανιψιούς, ανιψιές, κουμπάρες και πάρα πολλά εκλογικά «πελατάκια».

Αυτοί όμως τι έκαναν για την πατρίδα; Δημιούργησαν ένα φαύλο και διεφθαρμένο Δημόσιο, άφησαν τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή να θεριέψουν, ανέχτηκαν, αν δεν εξέθρεψαν τη διαφθορά, κάποιοι πλούτισαν ενθυλακώνοντας δημόσιο χρήμα, κακοδιοίκησαν, και εντέλει έσπρωξαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Κάνοντας τον απολογισμό τους και θέτοντας στον εαυτό τους το ερώτημα του Τζον Κένεντι, πόσοι θα μπορούσαν να ισχυριστούν ότι έκαναν κάτι για την πατρίδα και δεν τη χρησιμοποίησαν για δικό τους όφελος;

Η απάντηση στο ερώτημα αναδεικνύει ένα μεγάλο πρόβλημα, ίσως το μεγαλύτερο για τη χώρα, και φανερώνει την ανάγκη για ανατροπή εκ βάθρων και ριζική μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. ...