Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 21 Δεκεμβρίου: Η γιορτή του ανίκητου Ηλίου και της αναγέννησης!. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 21 Δεκεμβρίου: Η γιορτή του ανίκητου Ηλίου και της αναγέννησης!. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Η αρχαία ψυχή ζη μέσα μας αθέλητα κρυμμένη, ο Μέγας Παν δεν πέθανεν, όχι, ο Παν δεν πεθαίνει!

21 Δεκεμβρίου: Η γιορτή του ανίκητου Ηλίου και της αναγέννησης! («Dies_Natalis_Solis_Invicti»)
.

Η αρχαία ψυχή ζη μέσα μας αθέλητα κρυμμένη, ο Μέγας Παν δεν πέθανεν, όχι, ο Παν δεν πεθαίνει!

Σήμερα 21 Δεκεμβρίου είναι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο!

Η μεγάλη και αρχαιότερη γιορτή των Ευρωπαίων και Ελλήνων. 
Σήμερα το βράδυ όσοι τιμούμε τις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ παραδόσεις αντί των μοντέρνων εορτασμών, γιορτάζουμε την αναγέννηση του κόσμου και της ζωής, ανάβοντας φωτιές στην ύπαιθρο ή φανάρια και πυρσούς στα σπίτια. Αυτή η αρχαιότατη παράδοση έχει επιβιώσει μέσα από όλες τις θρησκείες. 
Αξίζει λοιπόν να κάνουμε μία αναφορά, παραθέτοντας κάποια κείμενα σχετικά:

Το Ελληνικό «Τριέσπερον» ή Ηλιούγεννα
Στη θέση των «Χριστουγέννων», οι πρόγονοί μας εώρταζαν το λεγόμενο «Τριέσπερον», μία εορτή η οποία γενικεύεται από τους ελληνιστικούς χρόνους κι εντεύθεν, προς τιμήν των πυρφόρων και ηλιακών θεοτήτων Ηρακλέους (ο οποίος κατά τον Κορνούτο ορίζεται ως «ο εν τοίς όλοις Λόγος καθ'όν η Φύσις ισχυρά και κραταιά εστί και απεριγένητος ούσα, μεταδοτικός ισχύος και τοίς κατά μέρος και αλκής υπάρχων») και Ηλίου. Το «Τριέσπερον» ξεκινούσε με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (τη νύκτα της 21ης προς την 22α του Δεκεμβρίου, τη μεγαλύτερη δηλαδή νύκτα του έτους) και κορυφωνόταν με την αναγέννηση του φωτοδότη Ηλίου (τη νύκτα της 24ης προς 25η, όταν η ημέρα έχει ήδη μείνει «στάσιμη» επί 3 ημέρες μετά το Ηλιοστάσιο και αρχίζει πλέον να μεγαλώνει).

Αργότερα, με την επιβολή της κρατικής ηλιολατρίας από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αυρηλιανό, το ελληνικό «Τριέσπερον» επισκιάσθηκε (κατά μίμηση της παρσικής λατρείας του Θεού Μίθρα που εώρταζε και αυτή την γέννηση του Θεού στις 25 Δεκεμβρίου) από την «επίσημη» ρωμαϊκή εορτή του «Ανίκητου Ήλιου» («Sol Invictus»).
Η «Ημέρα της Γεννήσεως του Ανίκητου Ηλίου» («Dies Natalis Solis Invicti»), η στιγμή δηλαδή που ο ακατάβλητος Ήλιος, έχοντας θριαμβεύσει επάνω στο σκοτάδι της «bruma»...