Σ' ευχαριστούμε Antonio Gramsci, για ό,τι έκανες, είπες, έγραψες...

ΑΠΟ ΤΟ "PRESS-GR"
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Γεννήθηκε στην Άλες, ένα μικρό χωριό
στην επαρχία του Οριστάνο της Σαρδηνίας,
στις 22 Γενάρη 1891...

«Το σημείο εκκίνησης είναι "εθνικό"

κι απ' αυτό το σημείο εκκίνησης

πρέπει να λάβεις τις αποφάσεις των κινήσεων»

Antonio Gramsci

Antonio Gramsci... από τις ελάχιστες φωτογραφίες του σε μικρή ηλικία.

Πριν από 130 χρόνια, σαν σήμερα (22 Γενάρη 1891 – 27 Απρίλη 1937), γεννήθηκε ο μεγάλος Ευρωπαίος μαρξιστής διανοητής, τον οποίο επικαλείται χωρίς ίχνος ντροπής η κοσμοπολίτικη "αριστερά" στην υπηρεσία των τραπεζιτών, η λεγόμενη "ευρωπαϊκή αριστερά της εποχής μας". Χωρίς κανένα ίχνος ντροπής για τη διαστρέβλωση, παραχάραξη, αποσιώπηση των ιδεολογικών και πολιτικών παρακαταθηκών του. Γεγονός που δεν είναι πλέον καθόλου παράδοξο, αφού αυτή η...

"αριστερά" είναι σήμερα το καλύτερο όπλο εξαπάτησης των λαών και των εργαζομένων.

Στη μνήμη αυτού του μεγάλου διανοητή, δημοσιοποιούμε ένα ανέκδοτο στην Ελλάδα κείμενο του, που μας αποκαλύπτει τη στάση ζωής του μεγάλου διανοητή, από την μικρή ηλικία. Είναι μια έκθεση που έγραψε στο σχολείο του, στη μικρή κοινότητα Γκιλάρτζα της επαρχίας Οριστάνο και το θέμα που ο δάσκαλος έδωσε στους μικρούς μαθητές του της 5ης Δημοτικού, ήταν το εξής: "Εάν ένας από τους εύπορους και πολύ έξυπνους συμμαθητές σας είχε εκφράσει την πρόθεση να εγκαταλείψει τις σπουδές, τι θα του απαντούσατε;".

«Γκιλάρτζα, 15 Ιούλη 1903

Αγαπητέ φίλε,

Πριν από λίγο έλαβα την αγαπημένη σου επιστολή και χαίρομαι πολύ που ξέρω ότι είσαι καλά στην υγεία σου. Μόνο ένα σημείο με εκπλήσσει για σένα. Μου γράφεις ότι δεν θα συνεχίσεις πλέον τις σπουδές σου, επειδή έχετε βαρεθεί. Πώς, εσύ που είσαι τόσο έξυπνος και που ευτυχώς, δόξα το Θεό, δεν σου λείπουν τα απαραίτητα αναγκαία, εσύ να θέλεις να εγκαταλείψεις τις σπουδές σου;

Μου λες να κάνω το ίδιο, γιατί είναι πολύ καλύτερα να τρέχεις στα χωράφια, να πηγαίνεις σε χορούς και σε δημόσιες εκδηλώσεις, παρά να κλείνεις τον εαυτό σου για τέσσερις ώρες την ημέρα σε ένα δωμάτιο, με τον δάσκαλο που πάντα μας λέει να μελετάμε γιατί διαφορετικά θα παραμείνουμε κολοκύθες.

Αλλά εγώ, αγαπητέ μου φίλε, δεν θα μπορέσω ποτέ να εγκαταλείψω τις σπουδές μου, που είναι η μόνη μου ελπίδα να ζήσω έντιμα όταν θα γίνω ενήλικας, γιατί όπως γνωρίζεις, η οικογένειά μου δεν είναι πλούσια και δεν τυγχάνει να έχει περιουσία.

Πόσα φτωχά παιδιά σε ζηλεύουν, εκείνα που θα ήθελαν να μελετήσουν, αλλά στα οποία ο Θεός δεν έχει δώσει ό,τι είναι απαραίτητο κι αναγκαίο, όχι μόνο για να μελετήσουν, αλλά πολλές φορές, ούτε καν να ξεγελάσουν την πείνα τους.

Εγώ τα βλέπω από το παράθυρό μου, με τι μάτια βλέπουν τα παιδιά που περνούν με τη τσάντα πάνω από τον ώμο τους, ενώ εκείνα δεν μπορούν να πάνε παρά μόνο στο νυχτερινό σχολείο.  ...

Antonio Gramsci: Odio il capodanno - Μισώ την πρωτοχρονιά

Ogni mattino, quando mi risveglio ancora sotto la cappa del cielo, sento che per me è capodanno

Κάθε πρωί, καθώς ξυπνώ άλλη μια φορά κάτω από το πέπλο του ουρανού, νιώθω πως για μένα είναι πρωτοχρονιά. Γι΄ αυτό μισώ τις πρωτοχρονιές με καθορισμένη ημερομηνία, που μετατρέπουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα σε μια εμπορική επιχείρηση, με τον ωραίο τους απολογισμό, με τον ισολογισμό τους και την πρόβλεψη για το νέο διαχειριστικό έτος.
Ακυρώνουν την αίσθηση της συνέχειας της ζωής και του πνεύματος...
  
Perciò odio questi capodanni a scadenza fissa che fanno della vita e dello spirito umano un’azienda commerciale col suo bravo consuntivo, e il suo bilancio e il preventivo per la nuova gestione. Essi fanno perdere il senso della continuità della vita e dello spirito. Si finisce per credere sul serio che tra anno e anno ci sia una soluzione di continuità e che incominci una novella istoria, e si fanno propositi e ci si pente degli spropositi, ecc. ecc. È un torto in genere delle date.

Dicono che la cronologia è l’ossatura della storia; e si può ammettere. ...