-Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου...
Αυτές ήταν οι λέξεις, που είπε αιμόφυρτος ο Γερμανός πολιτικός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, λίγο μετά τη
δολοφονική απόπειρα που θα τον καθήλωσε για πάντα στο αναπηρικό καροτσάκι.
Ηταν 12 Οκτωβρίου του 1990.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρευρίσκονταν για τις ανάγκες προεκλογικής εκστρατείας, σε εκδήλωση της Χριστιανικής Δημοκρατικής Ένωσης στην πόλη Όπεναου, κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία. Ήταν η εποχή που ο ισχυρός άντρας της γερμανικής πολιτικής σκηνής, η «γριά αλεπού» όπως τον αποκαλούσαν, βρίσκεται στη νευραλγική θέση του Υπουργού των Εσωτερικών.
Ανεβαίνοντας στο βήμα για να εκφωνήσει την ομιλία του, τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες του ακροατηρίου διέκοψαν τρεις πυροβολισμοί. Η πρώτη σφαίρα βρίσκει το σωματοφύλακα του Γερμανού πολιτικού που σωριάζεται κάτω και οι άλλες δύο τραυματίζουν τον ίδιο στο πρόσωπο και στη σπονδυλική στήλη.
Ο Σόιμπλε μεταφέρεται εσπευσμένα λιπόθυμος στο νοσοκομείο της γενέτειράς του, στο Φράιμπουργκ, όπου οι γιατροί δίνουν ολονύχτια μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή. Δεν είναι το τραύμα στο πρόσωπο που ανησυχεί το ιατρικό επιτελείο, όσο η σφαίρα που έχει καρφωθεί στον τρίτο θωρακικό σπόνδυλο. Έξω από την εντατική βρίσκεται από την πρώτη στιγμή και ο Γερμανός Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ.
Ο Σόιμπλε δίνει σκληρή μάχη για τη ζωή και λίγες μέρες μετά καταφέρνει να βγει νικητής. Ωστόσο, η δολοφονική ενέργεια σε βάρος του, τον αφήνει παράλυτο από τη μέση και κάτω, με μια αμυδρή ουλή στο δεξή μάγουλο.
Αμέσως μετά την επίθεση ο δράστης εντοπίζεται.
Το περίστροφο κρατούσε ο 37χρονος Ντίετερ Κάουφμαν. Στην απολογία του στο δικαστήριο θα υποστηρίξει ότι αυτό που όπλισε το χέρι του ήταν η αδιαφορία του υπουργείου Εσωτερικών στις εκκλήσεις του για βοήθεια. Ο Κάουφμαν πίστευε ότι τα … ραδιοκύματα των κεραιών τον διαπερνούσαν και σ’ αυτά οφείλονταν οι αφόρητοι πόνοι που ένιωθε. Όπως προέκυψε επί 7 χρόνια έστελνε επιστολές διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, ενώ είχε ήδη κινηθεί νομικά εναντίον της κυβέρνησης, δύο φορές.
Το δικαστήριο δεν άργησε να καταλάβει την κατάσταση του κατηγορούμενου και αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για...
Αυτές ήταν οι λέξεις, που είπε αιμόφυρτος ο Γερμανός πολιτικός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, λίγο μετά τη
δολοφονική απόπειρα που θα τον καθήλωσε για πάντα στο αναπηρικό καροτσάκι.
Ηταν 12 Οκτωβρίου του 1990.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παρευρίσκονταν για τις ανάγκες προεκλογικής εκστρατείας, σε εκδήλωση της Χριστιανικής Δημοκρατικής Ένωσης στην πόλη Όπεναου, κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία. Ήταν η εποχή που ο ισχυρός άντρας της γερμανικής πολιτικής σκηνής, η «γριά αλεπού» όπως τον αποκαλούσαν, βρίσκεται στη νευραλγική θέση του Υπουργού των Εσωτερικών.Ανεβαίνοντας στο βήμα για να εκφωνήσει την ομιλία του, τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες του ακροατηρίου διέκοψαν τρεις πυροβολισμοί. Η πρώτη σφαίρα βρίσκει το σωματοφύλακα του Γερμανού πολιτικού που σωριάζεται κάτω και οι άλλες δύο τραυματίζουν τον ίδιο στο πρόσωπο και στη σπονδυλική στήλη.
Ο Σόιμπλε μεταφέρεται εσπευσμένα λιπόθυμος στο νοσοκομείο της γενέτειράς του, στο Φράιμπουργκ, όπου οι γιατροί δίνουν ολονύχτια μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή. Δεν είναι το τραύμα στο πρόσωπο που ανησυχεί το ιατρικό επιτελείο, όσο η σφαίρα που έχει καρφωθεί στον τρίτο θωρακικό σπόνδυλο. Έξω από την εντατική βρίσκεται από την πρώτη στιγμή και ο Γερμανός Καγκελάριος Χέλμουτ Κολ.Ο Σόιμπλε δίνει σκληρή μάχη για τη ζωή και λίγες μέρες μετά καταφέρνει να βγει νικητής. Ωστόσο, η δολοφονική ενέργεια σε βάρος του, τον αφήνει παράλυτο από τη μέση και κάτω, με μια αμυδρή ουλή στο δεξή μάγουλο.
Αμέσως μετά την επίθεση ο δράστης εντοπίζεται.
Το περίστροφο κρατούσε ο 37χρονος Ντίετερ Κάουφμαν. Στην απολογία του στο δικαστήριο θα υποστηρίξει ότι αυτό που όπλισε το χέρι του ήταν η αδιαφορία του υπουργείου Εσωτερικών στις εκκλήσεις του για βοήθεια. Ο Κάουφμαν πίστευε ότι τα … ραδιοκύματα των κεραιών τον διαπερνούσαν και σ’ αυτά οφείλονταν οι αφόρητοι πόνοι που ένιωθε. Όπως προέκυψε επί 7 χρόνια έστελνε επιστολές διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, ενώ είχε ήδη κινηθεί νομικά εναντίον της κυβέρνησης, δύο φορές.
Το δικαστήριο δεν άργησε να καταλάβει την κατάσταση του κατηγορούμενου και αποφάνθηκε ότι επρόκειτο για...
