Εντάξει, για τον κ. Παπανδρέου ο γιατρός έχει συστήσει να του λέμε πάντα «ναι»
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη,
Επομένως, μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Όλοι οι άλλοι, όμως, που τον άκουγαν επί χρόνια – και κυρίως τα δύο τελευταία καταστροφικά - σε ατέλειωτες ώρες συνεδριάσεων σε μαραθώνια Πολιτικά, Εθνικά και υπουργικά συμβούλια, σε διάφορα όργανα και οργανάκια του κόμματος, στο περίφημο διαθεσμικό, τι παριστάνουν;
Και κυρίως, τι παριστάνουν όταν κάθε φορά – και στο Εθνικό Συμβούλιο του περασμένου σαββατοκύριακου – έβγαιναν μονιασμένοι και υποτάσσονταν (και εξακολουθούν να υποτάσσονται) στις εμμονές και στα τελεσίγραφα Παπανδρέου, στις αποφάσεις και στα σχέδιά του;
Τι παριστάνει ο κ. Βενιζέλος που ξαφνικά ένιωσε να «συνδέεται συναισθηματικά» με τον κ. Παπανδρέου (προφανώς επειδή μαζί οδήγησαν τη χώρα σε σωρούς ερειπίων);
Τι παριστάνει ο κ. Λοβέρδος, όταν λέει ότι «βασικός πυλώνας της επόμενης κυβέρνησης πρέπει να είναι το ΠΑΣΟΚ»; Και πώς τολμά να ασχολείται τέτοιες ώρες, με το αν το ΠΑΣΟΚ «μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές»;
Και τι εννοεί ο κ. Ρέππας όταν λέει πως «δεν λείπει ο αρχηγός, λείπει το ΠΑΣΟΚ», αλλά παρ’ όλα αυτά «είμαστε όλοι μαζί στο ΠΑΣΟΚ σήμερα και θα είμαστε όλοι μαζί στο ΠΑΣΟΚ αύριο»;
Συγγνώμη, αλλά σε ποιο ΠΑΣΟΚ θα είστε όλοι μαζί αφού αυτό… απουσιάζει;
Και τι θέλει να πει ο κ. Χρυσοχοΐδης όταν υποστηρίζει πως «εξαιτίας και δικών μας πολιτικών ...