Του Δημήτρη Καζάκη*
Η Ιρλανδία πήγαινε περίφημα. Με τις περικοπές προϋπολογισμού και την άγρια λιτότητα που εφαρμόζεται από τις αρχές του 2009 δεν μπορεί παρά να πηγαίνουν όλα καλά. Το ίδιο και η Πορτογαλία, όπως και η Ισπανία κ.ο.κ. Να όμως που το Ευρωπαϊκό Ταμείο χρειάστηκε. Κι όχι μόνο χρειάστηκε, αλλά οι ηγέτες της ευρωζώνης, με πρώτους την κ. Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί, αποφάσισαν ότι το χρειάζονται επί μονίμου βάσεως και όχι προσωρινά, μέχρι το 2013, όπως προβλεπόταν αρχικά. Η εικόνα σταθερότητας και εσωτερικής συνοχής της ευρωζώνης κατέρρευσε πλέον οριστικά.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη τις λεπτομέρειες του «σχεδίου διάσωσης» που έχει αποφασιστεί στο παρασκήνιο για την Ιρλανδία. Εκτός από το συνολικό ύψος της δανειακής «βοήθειας», η οποία λέγεται ότι θα φτάσει τα 85 δισ. ευρώ, και το τοκογλυφικό επιτόκιο που θα κληθεί να πληρώσει η Ιρλανδία και θα κινείται γύρω στο 6%, δεν γνωρίζουμε τίποτε άλλο ουσιαστικό. Δεν γνωρίζουμε αν η Ιρλανδία θα υπογράψει δανειακή σύμβαση ανάλογη μ' εκείνη της Ελλάδας, ούτε αν θα κληθεί να εφαρμόσει κάποιο μνημόνιο ανάλογο με αυτό που επιβλήθηκε στη χώρα μας. Οι αρχές της ευρωζώνης τηρούν σιγή ιχθύος. ...